هر چند برای نقد یک فیلم باید یک کارشناس خبره سینما و یا یک فیلمساز حرفه ای را پیدا کرد تا فیلم را به طور علمی و فنی کالبد شکافی کند ولی فیلم "بی گناهی مسلمانان" به قدری ضعیف و سطحی ساخته شده است که هر کسی اندک دستی در علوم انسانی و سینما داشته باشد به راحتی می تواند آن را نقد و ارزیابی کند.
شاید گفتن این جمله برای بسیاری قابل باور نباشد ولی واقعیت این است که "نقولا باسیل نقولا" فیلم بی گناهی مسلمانان را ظرف ده روز ساخته است. شتابزدگی کاملا در فیلم مشهود است و دلیل این شتابزدگی هم چیزی نیست جز این که سازندگان فیلم تلاش داشتند محصول شان را برای زمان خاصی به اکران در بیاورند و دیدگاه عمده بر این است که این فیلم در روزهای نزدیک به یازدهم سبتامبر باید اکران می شد که همینطور هم شد.
این شتابزدگی تقریبا همه چیز را خراب کرده است. صحنه های ساخته شده در فیلم به قدری ضعیف ضبط شده اند که اصلا با عقل جور در نمی آید که این فیلم در دنیای هالیوود ساخته شده باشد. گریم های صورت گرفته در فیلم بسیار ناشیانه هستند و البته احتمال تعمدی بودن آن هم بسیار است ولی از کیفیت فیلم به شدت کاسته است. بسیاری از بک گراند ها ( پیش زمینه ها ) مصنوعی است و فیلم در بسیاری سکانس ها شکل فانتزی دارد و بیننده به راحتی حدس می زند که فضای پشت سر بازیگران طبیعی نیست بلکه یک تابلوی بزرگ یا دستکاری کامپیوتری است که به راحتی قابل تشخیص است. بازیگران فعال در فیلم هنرپیشه های شناخته شده و حرفه ای نیستند. به نظر می رسد بازیگران اسطوره ای هالیوود بازی در این فیلم را بازی با اعتبار، سابقه و شخصیت حرفه ای خود دانسته اند و از بازی در آن خودداری کرده اند. کارگردان فیلم، فیلمساز مشهور و معروفی نیست. "نقولا باسیل نقولا" یک کارگردان آماتور است تا یک کارگردان حرفه ای و جالب اینجاست که آن گونه که خود او گفته است فیلمنامه این فیلم را در زندان نوشته است. حال او در زندان چه می کرده موضوع بحث این نوشتار نیست ولی در کل فیلم "بی گناهی مسلمانان" یک فیلم حرفه ای نیست و تقریبا از منظر فنی هیچ حرفی برای گفتن ندارد. نه صحنه سازی، نه فیلم برداری، نه گریم و نه جلوه های ویژه هیچ کدام خوب کار نشده اند ولی با وجود این بزرگترین عیب و نقیصه این فیلم نبود پشتوانه متنی و تاریخی برای این فیلم است. فیلم ارزش استنادی ندارد یعنی منشاء ساخت فیلم نه منابع موثق تاریخی بلکه بیشتر خیال پردازی های دیوانه وار یک اسلام ستیز است. آن چه که در این فیلم مشاهده می شود، مورد پذیرش هیچ مستشرقی نیست، حتی افراطی ترین و تندروترین مستشرقان در مورد پیامبر اسلام (ص) اینگونه ننوشته اند.
به هر حال محتوای فیلم کاملا دروغ است و در ساختگی بودن محتوای آن هیچ تردیدی وجود ندارد و فقط غرض ورزی سیاسی باعث می شود که فردی دست به این کارها بزند. "باسیل" یک مسیحی قبطی مصری تبار است که البته تابعیت امریکا را دارد و شواهدی در دست است که نشان می دهد او با حلقه های صهیونیستی ارتباطات تنگاتنگی دارد. "باسیل" وابسته به جریانی است که با شدت با اسلامگرایان مشکل داشته و خواهان شکل گیری یک دولت مستقل قبطی جدای از مصر است و این در شرایطی است که اسلامگرایان در سایه انقلابات عربی، هم اکنون به قدرت برتر مصر و شمال آفریقا مبدل شده اند. در واقع "باسیل" با این پیش زمینه سیاسی و با کمک تهیه کننده های صهیونیستی این فیلم را ساخت و گرنه تهیه کنندگان و کارگردان فیلم به خوبی می دانند که این فیلم یک افتراء سینمایی بیش نیست و هیچ گونه همخوانی با حقیقت و واقعیت ندارد.