تاریخ انتشار :سه شنبه ۱۹ عقرب ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۱۸
کد مطلب : 118860
حسینی مزاری در پی فاجعه ی ولایت زابل با صدور بیانیه ای تاکید کرد:

هرچه ما را بُکشید؛ حسینی تر می شویم

هرچه ما را بُکشید؛ حسینی تر می شویم
سید عیسی حسینی مزاری؛ رئیس عمومی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان، در پی جنایت هولناک سربریدن هفت تن از هموطنان ما که در ماه ها در اسارت بودند، طی بیانیه ای این اقدام تروریستی را محکوم و آن را حرکت جنون آمیز یک مشت تروریست دست آموز استکبار توصیف کرد.
به گزارش خبرگزاری آوا، در این بیانیه تصریح شده است که کجا شد پیامد مثبت عقد پیمان های استیراتیژیک و امنیتی و کجایند آنهایی که برای برآورده شدن خواست آمریکا گلو پاره می کردند؟ چرا حالا امریکایی ها برای انجام تعهدات ادعایی خود پا پیش نمی گذارند و نه تنها کاری نمی کنند که اعلام نیز کرده اند که ازین پس علیه طالبان هیگچونه عملیاتی را انجام نخواهند داد.

متن کامل این بیانیه به شرح ذیل می باشد:


بسم الله الرحمن الرحیم باردیگر در کشور جنایت هولناک و تکاندهنده اتفاق افتاد و دشمنان دین و انسانیت با نابکارترین رفتار سر هفت تن از هموطنان مسلمان ما را از تن جدا کردند. آنها با این کار خود نه فقط هفت خانواده را عزادار کردند که قلب صد ها و هزاران و ملیون ها هموطن و بلکه دنیای اسلام و انسانیت را جریحه دار نمودند.

در رابطه با فاجعه سربریده شدن هفت تن از هموطنان ما چند نکته قابل یادآوری به نظر می رسد:
۱- قاتلان از نسل یزیدند و شمر و بلکه بد تر از آنها، اینان نه مسلمانند و نه انسان و بلکه گمراه تر از حیوانات پست وحشی هستند. یک مشت تروریست های دست آموز استکبار و دشمنان قسم خورده این مردم و سرزمین شان، اقدام به این حرکت جنون آمیز نموده اند. اینان بدانند که با در پیش گرفتن این رویه سبوعانه بد تر از حیوان، زمینه های هوشیاری، بیداری و استحکام بیش از پیش مردم غیور ما را فراهم می کنند. هرچه ما را بکشید، حسینی تر می شویم.

۲- حوادث اتفاق افتاده اینچنینی هر از چندگاهی و قربانیانی که چه از بدخشان باشند و یا از ننگرهار و چه از غزنی باشند و یا دایکندی و بامیان و غور و غورماچ، مسؤلیت دولت افغانستان را بیش از پیش سنگین می کند و اگرچه زمامداران کشور می بایست پیشتر ازین بیدار و هوشیار می گردیدند و برای برگرداندن امنیت و ثبات درکشور، با در پیش گرفتن اصلاحات درونی و بیرونی، تلاش های روز افزونی را به نمایش می گذاشتند اما نه تنها تاکنون هیچ علامتی از مثبت نگری و حرکت در مسیر ارتقای وضعیت زندگی مردم در عرصه های گوناگون مشاهده نمی گردد که هر روز بیشتر از دیروز با ندانم کاری های سهوی و یا عمدی، زمینه را برای گستاختر شدن دشمنان این آب و خاک فراهمتر می نمایند.

این در حالی است که با به وجود آمدن جنایتی مانند سربریده شدن هفت تن از هموطنان مظلوم و بی گناه ما، کم کم حوصله ملی به سر آمده، بغض های فروخورده به انفجار نزدیک گردیده و از آن طرف دشمنان در کمین نشسته نیز مترصد یک چنین اوضاعی اند تا بلکه با ایجاد شورش و قیامی از سوی مردم، بر امواج عمومی سوار گردیده جهت حرکت را به سمت و سوی منافع خود هدایت نمایند. چه بسا این همه ترور ها و انفجارات و انتحارات و سربریدن ها برای همین منظور اتفاق افتاده و در جهت ناراضی کردن مردم از حکومت وحدت ملی تلاش وسیعی روی دست به نظر می رسد. اینجاست که می طلبد دست اندرکاران حکومت وحدت ملی بیش از پیش هوشیار گردیده حد اقل برای ادامه بقای خود هم که شده به فکر مصالح علیای اسلامی و ملی باشند و تا دیر نگردیده دست به کار شوند.

۳- سوال جدی مطرح می گردد که کجا شد پیامد مثبت عقد پیمان های استراتژیک و امنیتی و کجایند آنهایی که برای برآورده شدن خواست آمریکا گلو پاره می کردند؟ چرا حالا امریکایی ها برای انجام تعهدات ادعایی خود پا پیش نمی گذارند و نه تنها کاری نمی کنند که اعلام نیز کرده اند که ازین پس علیه طالبان هیگچونه عملیاتی را انجام نخواهند داد.
امریکا و یا هرکشوری بایستی بداند که پایه های حرکت های مزورانه شان متزلزل بوده و طول عمر چندانی نخواهند داشت ازین رو است که بایستی پای تعهدات خود آمده و با نهادهای امنیتی افغانستان کمک کرده و حد اقل برای رفع این ذهنیت که گروه های تروریستی تحت حمایت غربی ها هستند، همت کنند و برای سرکوبی تروریست ها اقدامات دست کم بشردوستانه را روی دست بگیرند و دولت افغانستان نیز بایستی با جدیت عمل کرده و غربی ها را وادار به اجرای تعهدات شان نماید.

۴- قتل فجیع هفت از هموطنان ما این بار تلنگر نیست بلکه زنگ خطر جدی برای بزرگان مردم و عموم توده ها است. تا کنون اتفاقات ناگوار دیگری نیز به وجود آمده است از جمله کشتار بی رحمانه جوانان وطن در جلریز میدان وردک و امید می رفت که شخصیت های دینی و سیاسی به خود می آمدند و در جهت مقتدر کردن خود و مردم خویش آمادگی های بیشتری اتخاذ می کردند اما متاسفانه چنین نشد و ملت داغدیده ما همچنان شاهد پراگندگی و اختلاف حوزات علمیه، دانشمندان، علما، احزاب و جریان های گوناگون است، روندی که اگر به همین منوال به پیش برود مطئنا باعث سربریدن کتله های بیشتری خواهد گردید.

ازین رو این بار مردم کشور این زنگ خطر را جدی گرفته، اگر بزرگان به خود نمی آیند توده ها به فکر سرنوشت خود افتاده با هماهنگی بیش از پیش بر بزرگان فشار مضاعف آورده و مسیر همسویی و وحدت و راه های چاره جویی مقتدر کردن عمومی را فراهم آورند.

در غیر آن، مردم بدانند که اگر به خدا تکیه و به توانمندی های داخلی خود توجه نکنند،نه شرق به فکر ما بوده و نه غرب و نه هیچ حلقه و جریان دیگر و بایستی شاهد قتل ها، ترور ها و سربریدن های مسلسل وار باشیم.

به هر حال اینجانب فاجعه سربریده شدن هفت تن از هموطنان عزیز خود را به پیشگاه حضرت ولی عصر(عج) و نایب برحقش حضرت امام خامنه ای(حفظه الله تعالی)، بازماندگان شهدا و عموم مردم رنج دیده و بلاکشیده افغانستان تسلیت می گویم.

سید عیسی حسینی مزاری
  هجدهم عقرب ۱۳۹۴شمسی
https://avapress.com/vdcb0wb8grhb8wp.uiur.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما