رحمت الله نبیل می‌گوید که در زمانی که او رییس امنیت ملی کشور بود، تمام تخطی‌ها را به رییس‌جمهور پیشین گزارش داد، اما به گفتۀ او، در این زمینه اقدامی نشد.
به گزارش خبرگزاری آوا، رحمت الله نبیل، رییس پیشین امنیت ملی، ادعا می‌کند که ماشین‌های چاپ کارت‌های جعلی انتخابات در خانه‌های کسانی در منطقۀ وزیر محمد اکبر خان در شهر کابل جابه‌جا شده بودند که هم اکنون در حکومت وحدت ملی کار می‌کنند.
آقای نبیل روز دوشنبه در برنامۀ سیاه و سفید از طلوع‌نیوز گفت که او در آن هنگام رییس امنیت ملی کشور بود و در این باره گزارشی را به حامد کرزی رییس جمهور پیشین داد.
آقای نبیل اظهار داشت: «ماشین‌های چاپ کارت در وزیر اکبر خان از طرف اشخاص و افراد بسیار بلند رتبه مانده شد و انتقال داده شده به خانه‌های کسانی که فعلاً در حکومت همه کاره هستند و مداخله می‌کنند.»
آقای نبیل در پاسخ به این که چرا او آن افراد را بازداشت نکرد، گفت :«ما نه تنها این مسایل را بل تمامش را به رییس جمهور پیشین (حامد کرزی) گزارش دادیم، به مشاور امنیت ملی (رنگین دادفر سپنتا) که فکر می‌کنم سپنتا در کتاب خود نیز یادآوری کرده است، به اعضای شورای امنیت ملی که در آن زمان عمر داوودزی وزیر داخله بود، به رییس کمیسیون انتخابات ( یوسف نورستانی) گزارش دادم ولی ما منحیث صلاحیت وظیفوی این گزارش را باید میدادیم ولی حق مداخله را نداشتیم و نه هم تصمیم‌گیر بودیم.»
او همچنان ادعا کرد که در پیکارهای انتخاباتی انتخابات سال ۲۰۱۴ ریاست‌جمهوری حتا دالرهای جعلی به‌کار برده شدند و نیز قراردادهای پیشکی به برخی‌ها وعده داده شدند.
او افزود: «در کمپاین‌های انتخاباتی ما پول‌های استخبارات مصرف شد، جایدادهای مردم به فروش رسید و حتا قراردادها پیشکی داده شدند.»
در ادامۀ این برنامه آقای نبیل همچنان به انتخابات‌های سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۹ میلادی اشاره کرد و گفت که انتخابات سال ۲۰۰۴ نسبتاً خوب بود اما در انتخابات‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۴ مشکلات زیاد شدند.
او گفت: «بر اساس معلوماتی که من دارم یک تعهداتی بین رییس جمهور قبلی (کرزی) و یکی از کاندیدهای ریاست جمهوری سال ۲۰۱۴ صورت گرفت که کاندید بعدی شما می‌باشید و به اساس آن بعضی پروسه‌های ملی زیر نام پروسه انتقال امنیتی زمینه سازی شد.
این پروسه مطلق یک پروسه کمپاینی بود، نه به اساس کدام تحلیل آن پروسه شکل گرفت و نه به اساس کدام دست آورد، اگر کدام داست آورد می بود ما حالی دوباره محتاج آمدن نیروی بیشتری بیرونی نمی‌بودیم.»
