یکسال از غروب غریب و غمگنانه سید مظفر دره‌صوفی؛ روزنامه‌نگار توانمند و خلاق و پرتلاش و پاک و متعهد و دردمند گذشت؛ رویدادی که بسیاری از همصنفان و همکاران او را در اندوه و سوگی باورنکردنی نشاند.
سید حسین اشراق‌حسینی؛ نویسنده و پژوهشگر در باره دره‌صوفی می‌گوید: نوشته‌های وزین و خدمات ادبی استاد سید مظفر دره‌صوفی هرگز فراموش نمی‌شود؛ دانشوری، تهذیب اخلاق، آزادگی، عدالت‌جویی و کمالات انسانی، او را نه تنها ستایش‌برانگیز؛ بلکه مثال‌زدنی ساخته‌است.
این نویسنده و پژوهشگر، استاد دره‌صوفی را شخصیتی فرهنگی، سخت‌کوش و عارف‌مشرب خوانده می‌گوید که تهذیب اخلاقی، آزادگی، دانشوری، عدالت‌جویی و کمالات انسانی ایشان نه تنها ستایش برانگیز؛ بلکه مثال‌زدنی بود.
به گفته آقای اشراق حسینی، استاد دره‌صوفی از جمله شخصیت‌های فرهنگی به شمار می‌رود که هیچگاه و هرگز قلمش را به مدح زورگویان و زراندوزان آلوده نکرد. آزاده زندگی کرد و آزاده بدرود حیات گفت.
او با تاکید بر اینکه خدمات ادبی آقای دره‌صوفی برای جامعه فرهنگی و روشنفکری افغانستان، قابل قدر است، می‌گوید که تقدیر و احترام از مرحوم دره‌صوفی، گرامی‌داشت از فرزانگی است.
استاد سیدمظفر دره صوفی از نویسندگان و روزنامه نگاران متعهد و به نام کشور، آثار و نوشته های خود را در رسانه های مختلفی منتشر کرده است.
همکاری با خبرگزاری صدای افغان، روزنامه انصاف، هفته نامه اقتدار ملی، پیام مجاهد، روزنامه نخست، ائتلاف ملی و تعدادی بی شمار از رسانه های دیگر، از جمله کارنامه های درخشان این روزنامه نگار با اخلاق، متین و با شخصیت است.
مطالعات و آشنایی ایشان با آثار خداوندگار بلخ، وی را به یکی از بهترین مولوی‌شناسان تبدیل کرده بود. آثار عرفا و نویسندگان بزرگ در حوزه دین و اندیشه را خوانده بود و نگاهی عمیق و ژرف به حوزه علوم انسانی داشت.
در همین حال، سایر دوستان آقای دره‌صوفی نیز او را نویسنده‌ای توانا و شخصیتی آزاداندیش خوانده می‌گویند که فقدان او ضایعه جبران ناپذیری برای جامعه فرهنگی کشور است.
حسینی مدنی؛ روزنامه‌نگار و مدیرمسؤول خبرگزاری جمهور در این باره می‌گوید که استاد سید مظفر دره‌صوفی، نویسنده توانا و دانایی بود که آزادانه اندیشید، آزادانه نوشت و آزادانه زندگی کرد.
آقای مدنی با بیان‌اینکه بودن آقای دره‌صوفی برای جامعه رسانه‌ای و فرهنگی کشور غنیمت بود، تاکید می‌کند که فقدان او ضایعه‌ای جبران ناپذیر برای جامعه فرهنگی کشور محسوب می‌شود.
مدنی همچنین شخصیت و اخلاق آقای دره‌صوفی را می‌ستاید و می‌گوید که هرچند زندگی آقای دره‌صوفی پر از مشقت و دشواری بود؛ اما او هیچگاه لبخند، خوبی و نیکویی را فراموش نکرد.
سید مصطفی صدیقی؛ عضو رهبری ائتلاف ملی افغانستان نیز می‌گوید که آقای دره‌صوفی شخصیتی صبور و حلیم بود که همواره لبخند بر لب داشت.
محمدرضا پژوهش؛ از همکاران آقای دره‌صوفی هم می‌گوید که او کارهای فرهنگی و خبری را با رهنمودهای آقای دره‌صوفی آغاز کرده است.
آقای پژوهش می‌افزاید: استاد دره‌صوفی شخصیتی بی‌ادعا و صمیمی بود و با آنکه بهترین توانایی قلمی و فکری را داشت؛ اما آدمی شکسته و بردبار بود.
سید غضنفر فاطمی؛ دانشجوی فلسفه نیز از استاد دره‌صوفی به عنوان شخصیتی عدالتخواه و ضد تبعیض یاد کرده می‌گوید که او از بی عدالتی‌های اجتماعی به شدت رنج می‌برد.
آقای فاطمی افزود که مرحوم استاد دره‌صوفی، تعصبات قومی را میکروب جامعه می‌پنداشت و باور داشت که این میکروب جامعه را مریض می‌سازد.
سید عباس کوثری نیز می‌گوید که جامعه رسانه‌ای کشور خیلی زود شخصیتی را از دست داشت که اندوخته‌های معنونی و فکری او بی انتها بود.
حفیظ الله رحیمی؛ خبرنگار و استاد دانشگاه و همکار استاد دره صوفی هم می‌گوید که از دست دادن انسان‌های توانمندی چون استاد دره صوفی نه تنها برای بازماندگان؛ بلکه برای تک تک آزاداندیشان و عدالت‌باوران یک ضایعه بزرگ محسوب می‌شود.
آقای رحیمی افزود که جای تاسف است که دیگر جامعه رسانه‌ای و اصحاب قلم ما از دانش او بی‌بهره شده‌اند.
او تاکید می‌کند که استاد دره‌صوفی عمری برای کاشتن بذر اندیشیدن صحیح در سرزمین نابسامان افغانستان تلاش کرد.
رحیمی از قلم استاد دره‌صوفی به عنوان پیامبری که بر خرابی ها فرود می‌آمد تا آباد کند، یاد کرد و گفت که این پیامبر صرف برای انجام رسالت مقدسش که همان راهنمایی بود، انواع و اقسام ناملایمات را به جان می‌خرید.
او اضافه کرد که قلم استاد دره صوفی یک ابزار قوی بود که هر از چندگاه، خواب کاخ نشینان را بر آنان حرام می کرد و فریاد آنان را بلند می‌ساخت.
به گفته رحیمی، اینک که دیگر این ابزار توانمند را در اختیار نداریم تاسف می‌خوریم؛ تاسف از اینکه مبادا سلطه جهل بر دانایی و تاریکی بر روشنایی تکمیل شود.
شهید سید عندلیب ضیایی؛ معاون دفتر مرکزی تبیان و از همکاران آقای دره صوفی نیز در وصف آقای دره‌صوفی گفته بود که او محقق، نویسنده‌ای قاطع و با پشت‌کار بود. مقالات تحلیلی آقای دره صوفی همیشه قابل قدر بود.
آقای ضیایی گفته بود که دره‌صوفی در بحث ها خیلی حوصله‌مند و متین بود و هیچگاه با احساسات و تندخویی برخورد نمی‌کرد.
یارمحمد رحمتی؛ دیگر همکار آقای دره صوفی نیز می‌گوید که نبود دره صوفی ضایعه بزرگی برای جامعه فرهنگی، نویسندگان و ملت افغانستان است.
به گفته آقای رحمتی، مدت‌زمانی طولانی می خواهد تا بار دیگر ما مانند آقای دره صوفی شخصیتی مؤمن، متدین، معتقد به ارزش‌های دینی و اسلامی و نویسنده‌ای دانا داشته باشیم.
او تاکید کرد که دره صوفی هیچگاه برای زر و زور دست به تملق و چاپلوسی نزد و عزت قلمش را تا اخرین رمق حیاتش حفظ کرد.
آقای دره‌صوفی در ششم دلو سال گذشته خورشیدی، به دلیل عارضه قلبی در دفتر خبرگزاری صدای افغان به رحمت حق پیوست و در دیار زادگاهش دره‌صوف سمنگان، آرام گرفت.
(کتابچه یادبود مرحوم دره‌صوفی)
