تاریخ انتشار :پنجشنبه ۱۰ حوت ۱۳۹۶ ساعت ۱۷:۰۳
کد مطلب : 159188
امیدواری زیادی به دومین نشست صلح کابل نیست/آشتی ملی وسیاسی نیاز به یک اجماع بلند سیاسی از اقوام کشور دارد
آگاهان امور سیاسی درخصوص نشست دوم پروسه کابل با هدف چگونگی برقراری صلح و مبارزه با تروریست اظهار داشتند: نتایج نشست های گذشته نشان داده است که امیدواری زیادی به این نشست نیست و انتظار نداریم به اهدافی که ملت انتظار آن را می کشند برسیم.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا)، نشست پروسه صلح کابل روز چهار شنبه با حضور 25 کشور و تعداد سازمان های بین المللی درکابل برگزار شده بود دراین مراسم محمد اشرف غنی رئیس جمهور، طرحی را در پیوند به روند صلح به گروه طالبان پیشنهاد کرد.

گروه طالبان با رد درخواست صلح که ازسوی رئیس جمهورغنی در نشست پروسه صلح کابل پیشنهاد شده است اعلام کرده اند که این گونه نشست ها مانند پروسه کابل یک توطیه بیش نیست.

حمیدالله صمدی، آگاه سیاسی درمورد نتیجه دومین نشست پروسه صلح کابل به آوا، گفت: از این نشست اینطور برداشت می شود که طرح صلح  ازسو آقای غنی به کنفرانس پروسه صلح کابل پیشکش شده است و ساخته وپرداخته خود وی بوده چون با اعضای کابینه خود، سیاسیون، احزاب سیاسی، علماء ودیگر قشرهای جامعه بخصوص زنان و جوانان مشورت صورت نگرفته است.

وی با بیان اینکه كار با افراد و به حاشيه راندن احزاب و جريان هاي سياسي راه حل مناسبی نيست اظهار داشت: افغانستان کشور اقلیت ها است، صلح واقعی در افغانستان نتیجه رضایت تمامیت اقلیت های ساکن دراین کشور است و باید متمرکز بر این دید رهبران حکومت و جامعه جهانی کار کنند.

این در حالیست که صلاح الدین ربانی وزیر خارجه نیز دراین نشست گفت: افغانستان کشور چند قومیتی است و دست یابی به هرگونه روند آشتی ملی وسیاسی در این کشور نیاز به یک اجماع بلند سیاسی از اقوام این کشور دارد.

 وی عنوان کرد: تمام اقوام این سرزمین خودشان را درچنین روند و یا سیستم سیاسی باید بیبینند، و به نظر می رسد درصورت اهمیت دادن تنها به یک جناح و نادیده گرفتن سایر جناح ها و اقوام در این گونه روند های سیاسی، نه تنهانتیجه مطلوبی ندارد بلکه  اینگونه نگرش های غیر متوازن تبعات بد اجتماعی و امنیتی را نیز درپی خواهد داشت.

صمدی درادامه با اظهار تاسف ابراز داشت: امریکای ها نمی خواهند در افغانستان صلح دایمی برقرارشود چون چند بیش فرمانده مرکزی امریکا گفته بود تجهیزات بیشتر نظامی از سوریه و عراق به افغانستان منتقل می شود که این خود نشان دهنده تداوم جنگ است .

وی خاطرنشان کرد :برای تداوم جنگ و حضور دراز مدت امریکا به طالب نیاز است تا جنگ و حضور امریکا در منطقه مشروعیت پیدا کند.

این آگاه سیاسی افزود:  صلح يك پروسه ملی است باید با تمام شهروندان بخصوص احزاب سیاسی، علما و دیگر نهاد های اجتماعی مشورت صورت بگیرد.

وی تاکیدکرد: صلح آروزی دیرینه مردم افغانستان است اما صلح که عدالت در آن تعمین شود نه اینکه عدالت نادیده گرفته و به قربانی های مردم افغانستان اهمیت داده نشود.

بر اساس گفته های این آگاهی سیاسی قرار بود نشست پروسه صلح کابل در سطح سران کشور های بین المللی دایرشود اما بجز معاون رئیس جمهور اندونیزیا هیچ یک از سران کشورهای خارجی زیدخل در قضیه افغانستان اشتراک نکرده بودند.

گفته می شود: طرحی که از سوی رئیس جمهور غنی برای گروه طالبان پشنهاد شده است به قرار ایجاد دفتر سیاسی برای طالبان در کابل، آزادی تمام زندانیان طالب، حذف نام طالبان  از تمام لیست های تحریم و اینکه طالبان را به عنوان یک حزب سیاسی قبول کنیم و زمینه بازگشت همه طالبان را همراه با خانواده های شان در کشور فراهم کنیم می باشد.

خیز تازه رهبران دولت افغانستان برای مذاکره با طالبان در حالی بیشتر می‌شود که این گروه اخیرا از آمریکا خواسته است که این کشور به صورت مستقیم وارد مذاکره با طالبان شود؛ یعنی اینکه طالبان حتی مذاکره توأم با زاری دولت نیم بند افغانستان را هم قبول ندارند.

قابل یاد آوریست که چندین ماه از امتیاز دادن ها و تهدیدهای رییس جمهور به طالبان مانند تاسیس دفتر در هر کشوری که بخواهند و این فرصت آخر طالبان است در اجلاس اول پروسه کابل می گذرد؛ در این مدت طالبان به انجام حملات انتحاری در شهرهای بزرگ نظیر کابل و نیز انتحاری ها در مراکز نظامی روی اوردند که انسان های زیادی نیز در این دست حملات کشته شدند.

هرچند که تجارب زیادی از بی نتیجه بودن هر مذاکره در هر سطحی با این گروه بدست آمده اما همچنان روی این روند بی نتیجه اصرار می شود.
 
 
 
https://avapress.com/vdcjohevouqeivz.fsfu.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما