عبدربه منصور هادی؛ رئیس جمهور فراری و مستعفی یمن می گوید که در نشست ژنو در پایان هفته با انصارالله مذاکره ای بر سر آینده کشور و گذار سیاسی انجام نخواهد شد.
هادی گفت که تنها موضوع مورد بحث، اجرای قطعنامه ماه اپریل شورای امنیت خواهد بود که خواستار عقب نشینی انقلابیون از نواحی تصرف شده است.
وی این مساله را رد کرد که نشست ژنو با هدف کلی تر آشتی ملی یا یافتن یک سازش سیاسی برای پایان مناقشه انجام می شود.
ساعاتی پس از انتشار این مصاحبه جان کربی؛ از سخنگویان وزارت خارجه امریکا از همه طرف ها خواست با حسن نیت و بدون پیش شرط وارد این گفتگوها شوند.
او نوشت:"ما یمنی های شرکت کننده در این گفتگوها را ترغیب می کنیم برای از سرگیری سریع فرآیند گذار سیاسی در راستای ابتکار عمل جی سی سی (شورای همکاری خلیج فارس)... و سایر قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل بکوشند."
با این حساب و با توجه به واکنشی که از سوی سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا در برابر مواضع منصور هادی ابراز شده است، کارشناسان پیش بینی می کنند که نشست ژنو پیش از آنکه محملی برای مانور تبلیغاتی سعودی و مهره های مورد حمایت آن باشد، فرصتی برای آنهاست تا به وضعیت کنونی در یمن پایان دهند و در واقع از مهلکه مرگبار یمن، رهایی پیدا کنند.
ژنو اساسا با چنین انگیزه ای طراحی و مهندسی شده است و حمایت های وسیع امریکا از این نشست نیز برپایه همین نمودار قابل تحلیل است.
از جانب دیگر، نباید فراموش کرد که تصمیم گیرنده اصلی در محور ضد یمنی و و اردوگاه منصور هادی، نه عربستان سعودی است و نه کشورهای هم پیمان این کشور در منطقه؛ بلکه حرف اول و آخر در این زمینه را امریکا می زند و این امریکاست که می تواند تصمیم بگیرد چه زمانی باید جنگ متوقف شود و یا دستور کار اصلی مذاکرات ژنو چه چیزی باشد؛ همانطور که در زمان شروع جنگ نیز این امریکا بود که تصمیم گرفت سعودی به یمن حمله کند.
منصور هادی از همان ابتدا یک عروسک خیمه شب بازی و بلندگوی تبلیغاتی به منظور توجیه مشروعیت بی بنیاد تجاوز سعودی به یمن بوده است؛ غافل از اینکه او پیشتر با استعفا از سمت ریاست جمهوری یمن، خود مشروعیت خویش را زایل کرده و دیگر جایی برای احراز سمت ریاست جمهوری یمن ندارد.
فرار بعدی او از صنعا به عدن و از عدن به ریاض نیز بر همه سناریوهای بعدی، نقطه پایان گذاشت و نه تنها تاریخ دولت او را منقضی کرد؛ بلکه نشان داد که او هیچ تعلقی به یمن و سرنوشت این کشور ندارد و گسیل نیروی متجاوز سعودی و هم پیمانانش به یمن، آخرین خیانت نابخشودنی هادی به ملت و دولت یمن بود که تاریخ و مردم یمن هرگز از آن نخواهند گذشت.
با این حساب، به عقیده کارشناسان، منصور هادی، قبلا همه کارت هایش را بازی کرده است و او در آینده سیاسی یمن، هیچ نقشی نمی تواند داشته باشد.
آخرین کارت او هم حمایت از تجاوز جنایتکارانه آل سعود به یمن بود که این تلاش نیز در نتیجه مقاومت خیره کننده انقلابیون انصارالله با پشتیبانی ملت مبارز و مقاوم یمن، به شکست انجامید.
حضور او در نشست آتی ژنو هم به معنای مشروعیت خودخوانده او به عنوان رییس جمهوری یمن نه؛ بلکه به دلیل نقش عاریتی است که امریکا و سعودی به او تفویض کرده اند تا حرف آنها را بزند و بازهم به عنوان بلندگوی آنها عمل کند؛ زیرا برپایه اصل قاعده یمنی- یمنی، امریکا و سعودی نمی توانند مستقیما به عنوان طرف مذاکره با انصارالله در نشست ژنو ظاهر شوند و برای بازی کردن این نقش، همچنان به کسی مانند منصور هادی نیاز دارند.
اما اینکه هادی به رغم همه این واقعیت ها، هنوز از مقام «ریاست جمهوری یمن» موضع گیری می کند و برای نیروی قدرتمندی مانند انصارالله خط و نشان می کشد، ریشه در همان سفاهت سیاسی و سوء مدیریت او دارد که نتیجه آن، وضعیت حاکم بر آن کشور است؛ ولی واکنش وزارت خارجه امریکا و دبیر کل سازمان ملل مبنی بر قید و شرط بودن مذاکره، همه چیز را توضیح می دهد و بی مایگی و عدم صلاحیت منصور هادی را ثابت می کند.
هادی گفت که تنها موضوع مورد بحث، اجرای قطعنامه ماه اپریل شورای امنیت خواهد بود که خواستار عقب نشینی انقلابیون از نواحی تصرف شده است.
وی این مساله را رد کرد که نشست ژنو با هدف کلی تر آشتی ملی یا یافتن یک سازش سیاسی برای پایان مناقشه انجام می شود.
ساعاتی پس از انتشار این مصاحبه جان کربی؛ از سخنگویان وزارت خارجه امریکا از همه طرف ها خواست با حسن نیت و بدون پیش شرط وارد این گفتگوها شوند.
او نوشت:"ما یمنی های شرکت کننده در این گفتگوها را ترغیب می کنیم برای از سرگیری سریع فرآیند گذار سیاسی در راستای ابتکار عمل جی سی سی (شورای همکاری خلیج فارس)... و سایر قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل بکوشند."
با این حساب و با توجه به واکنشی که از سوی سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا در برابر مواضع منصور هادی ابراز شده است، کارشناسان پیش بینی می کنند که نشست ژنو پیش از آنکه محملی برای مانور تبلیغاتی سعودی و مهره های مورد حمایت آن باشد، فرصتی برای آنهاست تا به وضعیت کنونی در یمن پایان دهند و در واقع از مهلکه مرگبار یمن، رهایی پیدا کنند.
ژنو اساسا با چنین انگیزه ای طراحی و مهندسی شده است و حمایت های وسیع امریکا از این نشست نیز برپایه همین نمودار قابل تحلیل است.
از جانب دیگر، نباید فراموش کرد که تصمیم گیرنده اصلی در محور ضد یمنی و و اردوگاه منصور هادی، نه عربستان سعودی است و نه کشورهای هم پیمان این کشور در منطقه؛ بلکه حرف اول و آخر در این زمینه را امریکا می زند و این امریکاست که می تواند تصمیم بگیرد چه زمانی باید جنگ متوقف شود و یا دستور کار اصلی مذاکرات ژنو چه چیزی باشد؛ همانطور که در زمان شروع جنگ نیز این امریکا بود که تصمیم گرفت سعودی به یمن حمله کند.
منصور هادی از همان ابتدا یک عروسک خیمه شب بازی و بلندگوی تبلیغاتی به منظور توجیه مشروعیت بی بنیاد تجاوز سعودی به یمن بوده است؛ غافل از اینکه او پیشتر با استعفا از سمت ریاست جمهوری یمن، خود مشروعیت خویش را زایل کرده و دیگر جایی برای احراز سمت ریاست جمهوری یمن ندارد.
فرار بعدی او از صنعا به عدن و از عدن به ریاض نیز بر همه سناریوهای بعدی، نقطه پایان گذاشت و نه تنها تاریخ دولت او را منقضی کرد؛ بلکه نشان داد که او هیچ تعلقی به یمن و سرنوشت این کشور ندارد و گسیل نیروی متجاوز سعودی و هم پیمانانش به یمن، آخرین خیانت نابخشودنی هادی به ملت و دولت یمن بود که تاریخ و مردم یمن هرگز از آن نخواهند گذشت.
با این حساب، به عقیده کارشناسان، منصور هادی، قبلا همه کارت هایش را بازی کرده است و او در آینده سیاسی یمن، هیچ نقشی نمی تواند داشته باشد.
آخرین کارت او هم حمایت از تجاوز جنایتکارانه آل سعود به یمن بود که این تلاش نیز در نتیجه مقاومت خیره کننده انقلابیون انصارالله با پشتیبانی ملت مبارز و مقاوم یمن، به شکست انجامید.
حضور او در نشست آتی ژنو هم به معنای مشروعیت خودخوانده او به عنوان رییس جمهوری یمن نه؛ بلکه به دلیل نقش عاریتی است که امریکا و سعودی به او تفویض کرده اند تا حرف آنها را بزند و بازهم به عنوان بلندگوی آنها عمل کند؛ زیرا برپایه اصل قاعده یمنی- یمنی، امریکا و سعودی نمی توانند مستقیما به عنوان طرف مذاکره با انصارالله در نشست ژنو ظاهر شوند و برای بازی کردن این نقش، همچنان به کسی مانند منصور هادی نیاز دارند.
اما اینکه هادی به رغم همه این واقعیت ها، هنوز از مقام «ریاست جمهوری یمن» موضع گیری می کند و برای نیروی قدرتمندی مانند انصارالله خط و نشان می کشد، ریشه در همان سفاهت سیاسی و سوء مدیریت او دارد که نتیجه آن، وضعیت حاکم بر آن کشور است؛ ولی واکنش وزارت خارجه امریکا و دبیر کل سازمان ملل مبنی بر قید و شرط بودن مذاکره، همه چیز را توضیح می دهد و بی مایگی و عدم صلاحیت منصور هادی را ثابت می کند.
