دبیر کل ناتو می گوید که این سازمان در نظر دارد تا به جای افزایش نیروهای خود در افغانستان، نیروهای امنیتی افغانستان را تقویت و تجهیز کند.

ینس استولتنبرگ گفت که این تغییر سیاست ناتو در افغانستان می تواند تاثیری مستقیم بر بهبود امنیت این کشور داشته باشد.

استولتنبرگ تاکید کرد که تأمین امنیت و ثبات در افغانستان وظیفه نیروهای افغان است و ناتو نقش همکار با آنان را ایفا می‌کند.

وی تصریح کرد:"من واقعاً باور دارم که بهترین کاری را که در درازمدت انجام داده می‌توانیم این است که شمار زیادی سربازان ناتو را برای عملیات جنگی بزرگ نفرستیم؛ بلکه آنان ( نیروهای امنیتی افغانستان) را تقویت کنیم تا خود شان بجنگند، خود ‌شان ثبات را تأمین کنند و به تنهایی بجنگند. این چیزی است که ما در حال حاضر در افغانستان انجام می‌دهیم".

این در حالی است که قرار است طی روزهای آتی، نشست سران کشورهای عضو ناتو در بروکسل برگزار شود و انتظار می رود که مساله افزایش نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان هم در این نشست مطرح شود.

کارشناسان مسایل امنیتی می گویند که اظهارات تازه دبیر کل ناتو در باره موضع این سازمان در قبال امنیت افغانستان، تا حدود زیادی به منافع، امنیت و حاکمیت ملی افغانستان نزدیک است و اگر صادقانه عملی شود، بی تردید به تحقق اهداف مردم افغانستان در این عرصه ها کمک خواهد کرد.

آگاهان می گویند که این انتظاری بود که مردم و کارشناسان مسایل نظامی و امنیتی افغانستان از سال ها پیش مطرح می کردند؛ زیرا به اعتقاد آنها وضعیت جاری در افغانستان، راه حل خارجی ندارد و قدرت های غربی به رهبری امریکا و ناتو به هر میزانی که توانمند هم باشند و به هر اندازه ای که نیروی نظامی اضافی،‌ ادوات و تجهیزات رزمی سنگین و جنگ افزار و هواپیماهای نظامی پیشرفته نیز در کشور ما مستقر کنند، نمی توانند به استقرار دایمی ثابت و تأمین همیشگی صلح در کشور، کمک کنند.

اینهمه در حالی است که از دید بسیاری از تحلیلگران، اصولا چنین نیت و انگیزه صادقانه ای هم در این خصوص از سوی کشورهای دارای نیروی نظامی در افغانستان از همان ابتدا تاکنون وجود نداشته است.

به باور منتقدان، حضور نیروهای خارجی، وضعیت امنیتی وخیم و بحرانی کشور را پیچیده تر کرده است؛ زیرا تروریست ها به این بهانه، حضور خود را در کشور توسعه داده و با راه اندازی تبلیغات منفی و جنگ روانی، رسانه ای و ایدئولوژيک فشرده و گسترده، سعی کرده اند با استفاده از این امر، «جهاد» غیر مشروع و بی بنیاد خود را توجیه شرعی کرده و از میان هزاران تروریست بالقوه در سراسر دنیا، سربازگیری نمایند.

در حالی که جنگ دیروز و امروز افغانستان، هیچگاه جنگ میان دو جبهه خارجی یعنی ناتو و امریکا در یکسو و تروریست های بین المللی در سوی دیگر، نبوده است؛ این جنگ با انگیزه های دیگری در جریان است و افغانستان، تنها قربانی یک بازی پیچیده شده است.

با توجه به این امر، به باور آگاهان، به هر میزانی که نیروهای خارجی به رهبری ناتو در افغانستان، افزایش پیدا کند، به همان میزان جنگ و ناامنی و فعالیت های تروریستی در کشور نیز تشدید و تقویت شده و گسترش پیدا خواهد کرد.

بنابراین، تنها راه غلبه بر وضعیت بحرانی جاری، تقویت و بارورسازی ظرفیت های داخلی افغانستان و تجهیز و آماده سازی نیروهای امنیتی و دفاعی بومی می باشد؛ نیروهایی که در عمل نیز به تنهایی در برابر تروریزم بین المللی به نیابت از همه کشورهای در معرض تهدید این بزرگترین خطر در قبال امنیت بین الملل، ایستاده، جنگیده و قربانی می شوند.

تا اینجا موضع تازه دبیر کل ناتو، قابل تحسین و امیدوارکننده است؛ اما آیا در عمل هم این اتفاق، رخ خواهد داد؟

کارشناسان در این زمینه، ابراز تردید می کنند و استدلال می نمایند که در همین نشستی که قرار است طی روزهای آتی با حضور سران کشورهای عضو سازمان ناتو در بروکسل برگزار شود، در مورد افزایش نیروهای نظامی غرب در افغانستان، تصمیم گیری خواهد شد و این خود، در تناقض آشکار با اظهار نظر مورد اشاره دبیر کل ناتو قرار دارد؛ زیرا یکی از موانع جدی و مهم فراراه تقویت و تجهیز نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان، افزایش نیروهای نظامی خارجی و صرف هزینه های تجهیز و تقویت و تربیت نیروهای داخلی، برای تأمین مایحتاج حضور نیروهای خارجی است.

بنابراین به نظر می رسد که ناتو در قبال مأموریت افغانستان، دچار یک تناقض و دوگانگی غیر قابل جمع شده و این یکی از همان مواردی است که به پیچیده تر شدن معضل امنیت افغانستان، کمک می کند.