دونالد ترامپ؛ رئیس‌جمهور امریکا، ضمن تکرار مخالفت شدیدش با برجام، گفته به زودی (در اکتبر پیش‌رو) همه شاهد اقدام او در برابر این پیمان بین‌المللی خواهند بود.
ترامپ روز پنج‌شنبه، بار دیگر توافق با ایران را "بدترین توافقی" توصیف کرد که "تاکنون دیده" و مدعی شد ایران روح برجام را نقض کرده است.
همزمان وزارت مالیه امریکا ۱۱ فرد و شرکت را به فهرست تحریم‌های ایران افزود.
این وزارت گفته که این افراد و شرکت‌ها به دلیل "حمایت از سپاه پاسداران و شبکه‌های دخیل در حملات سایبری" به فهرست تحریم‌ها اضافه می‌شوند.
این چندمین باری است که امریکا پس از توافق هسته‌ای افراد یا شرکت‌هایی را به فهرست تحریم‌های ایران اضافه می‌کند.
همزمان رکس تیلرسون؛ وزیر خارجه امریکا گفته است که ایران پس از توافق هسته‌ای انتظارات را برآورده نکرده است.
آقای تیلرسون گفت دولت دونالد ترامپ در حال بررسی و تدوین سیاست جدیدی در قبال ایران است و در این سیاست تنها به قابلیت‌های هسته‌ای ایران نمی‌پردازد؛ بلکه "کلیت تهدیدهای ایران" را در نظر می‌گیرد.
رجزخوانی های ترامپ بر علیه برجام همچنان ادامه دارد. افزون بر آن، او از حمایت های قوی کانگرس امریکا نیز برخوردار است؛ نهادی که در سیطره جمهوری خواهان است و به همین دلیل، به باور ناظران، دست ترامپ در نقض مستمر برجام کاملا باز خواهد بود.
اما آیا او واقعا آماده است تا برجام را زیر پا بگذارد؟
سؤال سختی که این روزها ذهن و ضمیر بسیاری از ناظران را درگیر خود کرده است. پاسخ به این سؤال اما آسان نیست؛ همان گونه که گزینه های پیش روی ترامپ در مواجهه با برجام، ساده نیستند.
ترامپ می تواند در تصمیمی جنون آمیز، خروج یکجانبه امریکا از برجام را اعلام کند؛ اما کمتر ناظر بی طرفی نسبت به این امر تردید دارد که این تصمیم، برای خود امریکا بیشتر از ایران، هزینه خواهد داشت.
ترامپ با این تصمیم، یک گام دیگر امریکا را به انزوای بین المللی و جدایی از متحدان راهبردی خود در عرصه بین المللی نزدیک خواهد کرد. فقط کافی است طرف های اروپایی برجام، تصمیم دولت ترامپ در خروج یکجانبه از برجام را نپذیرند و بر استمرار تعهد خود نسبت به این توافق، تأکید کنند. آنگاه انزوای بین المللی امریکای ترامپ آغاز خواهد شد. امریکا دیگر نخواهد توانست در شورای امنیت و سایر سازمان های بین المللی، روی حمایت و همراهی بی قید و شرط شرکای اروپایی اش، حساب باز کند.
وجهه جهانی ایالات متحده به طور جدی، آسیب خواهد دید. ممکن است اعراب و اسراییل، از این تصمیم، خوشحال شوند و از ترامپ تندرو، تشکر کنند؛ اما در عمل، این امریکا است که با هزینه کردن از اقتدار، اعتبار، هژمونی و سیطره بین المللی اش، یک توافق تاریخی کم مانند را نقض کرده، بدون آنکه در برابر این تصمیم، عملا چیزی به دست آورده باشد.
اگر استراتژيست ها و مشاوران دولت ترامپ، تصور می کنند که با وضع محدودیت های سنگین تر بر ایران و افزایش مستمر تحریم های ضد ایرانی، به بهانه های گوناگون می توانند جلو کارکرد مثبت و مؤثر برجام در حوزه قدرت و اثرگذاری منطقه ای ایران را بگیرند، دچار یک اشتباه فاحش در محاسبات استراتژيک خود شده اند.
آنها حتما این حقیقت را از یاد برده اند که ایران در دوره وضع تحریم های سخت و سنگین بین المللی، به صورت جهشی، رشد کرد. صنعت هسته ای این کشور، در این دوره، به مرحله بازگشت ناپذیری رسید تا آنجا که قدرت های غربی، در نهایت مجبور شدند، بدون آنکه بازگشت این برنامه به مرحله پیش از تحریم های بین المللی علیه ایران را مطالبه کنند، صرفا بر محدودسازی آن به منظور جلوگیری از توسعه و پیشرفت بیشتر، تمرکز و در فرجام، بر همین امر، با ایران توافق کردند.
با این حساب، ایران در گذشته به خوبی نشان داده است که در سایه تحریم های ظالمانه، به صورت چشمگیری رشد می کند و گام های سریع تری را در مسیر خودکفایی و بی نیازی از قدرت های جهانی برمی دارد.
ترامپ و دستیارانش به صورت مرتب، ایران را متهم به بی ثبات کردن منطقه می کنند و به این بهانه، اقدامات محدودیت آور بیشتری را علیه این کشور، انجام می دهند که آشکارا ناقض روح و متن برجام است؛ اما آیا اطمینانی وجود دارد که با خروج یکجانبه امریکا از برجام، امریکا بر قدرت منطقه ای ایران، لگام بزند و زمینه را برای جولان های بی مهار رژیم های دست نشانده و سرسپرده عرب و هژمونی برتری جویانه رژيم اسراییل در منطقه خاور میانه، مساعد سازد؟
پاسخ به این پرسش نیز درست همان چیزی است که درباره آثار و برکات و تبعات ماندگار وضع تحریم های ضد ایرانی قدرت های غربی علیه ایران برای اقتصاد این کشور، گفته شد؛ زیرا وقتی سایه تهدید و جنگ و دخالت قدرت های استعماری و حضور نیروهای بیگانه در منطقه، حفظ شود، ایران ناگزیر است آمادگی های دفاعی اش را چندین برابر افزایش دهد و اگر در شرایط عادی، روندی که باید در ده سال، طی کند، در شرایط فوق العاده، در پنج یا چهار سال، طی خواهد کرد.
