پروژه بزرگ و استراتژيک خط انتقال گاز ترکمنستان از مسیر افغانستان به پاکستان و هند موسوم به «تاپی» روز جمعه (۴ حوت) رسما با حضور چهار مقام بلندپایه کشورهای یادشده در هرات، افتتاح شد.
کار عملی این پروژه راهبردی، در دسامبر ۲۰۱۵ آغاز شد. هزینه آن ۷.۵ میلیارد دالر خط لوله گاز و ۱۵ میلیارد دالر هزینه گاز ارزیابی شده است.
طول این خط لوله گاز ۱۸۱۴ کیلومتر است که ۸۱۶ کیلومتر آن، در داخل خاک افغانستان قرار خواهد داشت.
تاریخ تکمیل این پروژه سال ۲۰۱۹ میلادی پیش بینی شده است.
این پروژه عظیم منطقه ای توسط شرکت تاپی لمیتد که از سوی چهار کشور ذینفع، ایجاد شده، عملیاتی خواهد شد.
افغانستان امید زیادی به این پروژه بزرگ دارد. چنانچه در سخنان دیروز اشرف غنی؛ رییس جمهوری نیز بازتاب یافت، افغانستان انتظار دارد این پروژه رونق را به اقتصاد بی رمق افغانستان بازگرداند، فرصت‌های بکر و بدیع اقتصادی، توسعه‌ای و صنعتی را در کشور، شکوفا سازد و مهم تر از همه آنها، این کشور را به چهارراه اقتصادی آسیا بدل کند.
تاپی آرزویی است که بیش از دو دهه پیش، مطرح بود و تحقق عملی آن، برای همه چهار کشور ذینفع از اهمیت بالایی برخوردار است.
با این حال، علیرغم نکات مثبت و امیدبخش این رویداد بزرگ، یک نقطه سیاه و منفی نیز وجود دارد و آن امنیت است.
ناظران می گویند که همین یک مسأله میتواند کلیه چشم انداز مثبت و امیدبخش این پروژه را تحت الشعاع قرار دهد.
ترکمنستان از دیرباز این عامل بازدارنده را زیر نظر داشته است. عشق آباد در زمان سلطه رژيم طالبان بر افغانستان، بارها با این گروه در باره امنیت این پروژه گفتگو کرد.
از سوی دیگر، پاکستان به عنوان دیگر طرف این قرارداد که با طالبان روابط نزدیک و گرمی دارد، می تواند تضمین های نیرومند و پایدار امنیتی از طالبان به دست آورد.
تاکنون هردو گروه طالبان – شاخه مولوی رسول و شاخه ملا هبت الله- از این پروژه اعلام حمایت کرده اند.
این می تواند یک نکته مثبت باشد. کارشناسان می‌گویند که با توجه به روابط پیچیده ای که پاکستان و ترکمنستان با طالبان دارند، بعید است که آنها بدون دست‌یافتن به تضمینی قوی در باره امنیت این پروژه، اقدام به افتتاح آن کرده باشند.
با این حال، برای هند و افغانستان که همچنان در برابر طالبان و پاکستان، قرار دارند، اطمینان یافتن نسبت به امنیت این پروژه و اعتماد به حمایت گروه های طالبان، به سادگی امکان پذیر نیست.
نظر شما در این باره چیست؟
آیا تاپی میتواند کشور ما را به چهارراه اقتصادی آسیا بدل کند؟
آیا امنیت این پروژه بزرگ، به مرحله قابل اطمینانی رسیده است؟
آیا می توان با تحقق پروژه های بزرگ اقتصادی در ابعاد منطقه‌ای، بر چالش‌های امنیتی در افغانستان هم غلبه کرد یا بالعکس، ابتدا باید امنیت را برقرار کرد و سپس اقدام به توسعه اقتصادی نمود؟
دریافت صفحه با کد QR