رییس اداره استخبارات نظامی روسیه می گوید که امریکا طرح خروج نیروهای خود را از افغانستان آماده کرده؛ اما احتمال دارد که نیروهای آن کشور حداقل تا سال ۲۰۲۴ میلادی در افغانستان باقی بمانند.
جنرال ایگور سرگوون گفت که نیروهای آیساف در نظر دارند تا پایان سال ۲۰۱۴ حدود ۴۰ هزار سرباز، ۴۰ هزار وسایط زرهدار و نقلیه و حدود ۳۰ هلیکوپتر نظامی را از افغانستان خارج کند؛ اما او پیشبینی می کند که امریکا قادر نخواهد بود قوای خود را تا پایان سال ۲۰۱۴ میلادی از افغانستان خارج کند.
او این مطلب را دیروز در سومین کنفرانس امنیتی بین المللی در مسکو بیان کرد.
وی افزود که اگر تمام راه ها به روی امریکا باز باشد، بازهم خروج قوا، وسایل و تجهیزات آن تا سال ۲۰۱۷ میلادی ادامه خواهد یافت.
از سوی دیگر، مسأله افغانستان و خروج نیروهای خارجی از این کشور در گفتگوهای وزرای دفاع روسیه و پاکستان در حاشیه اجلاس امنیتی مسکو نیز مطرح شده است.
مساله افغانستان برای روسیه درست به همان اندازه اهمیت دارد که روزگاری که افغانستان در اشغال نظامی شوروی پیشین قرار داشت برای امریکا اهمیت داشت؛ اما برای روسیه کنونی، حضور امریکا در افغانستان فواید و منافعی نیز دارد که جنبه حضور امریکا در افغانستان را بر جنبه ترک این کشور از سوی نیروهای نظامی غربی، توجیه پذیرتر می سازد.
به تعبیر دیگر، روسیه نمی خواهد امریکا در سال ۲۰۱۴ افغانستان را به صورت کامل ترک کند؛ اما در عین حال، طرفدار حضور گسترده و همه جانبه امریکا در افغانستان هم نیست.
هر دو موضوع، دلایل خاص خود را دارد. روسیه نمی خواهد امریکا افغانستان را به صورت کامل ترک کند؛ زیرا آنچه تروریزم بین المللی نامیده می شود، امروزه برای روس ها نیز خطری جدی محسوب می شود.
روس ها در قفقاز و چچن و همچنین در جمهوری های آسیای میانه به ویژه تاجیکستان و ازبکستان با خطر رشد و نفوذ اسلام گرایی افراطی مواجه اند؛ همان چیزی که روزگاری مرکز و محور آن در افغانستان تحت سلطه طالبان قرار داشت و روسیه نمی خواهد با خروج امریکا، افغانستان یکبار دیگر به مرکز و پایگاه تروریزم تبدیل شود و شاهد روی کار آمدن رژیم افراطی طالبان باشد؛ زیرا این مساله خطر نفوذ و توسعه تروریزم به مناطق تحت سلطه و نفوذ روس ها در منطقه را فراهم خواهد کرد.
مساله دوم که روسیه را همچنان نیازمند حضور امریکا در افغانستان می سازد، مبارزه با کشت و تولید و قاچاق مواد مخدر است. مسکو خود را یکی از قربانیان کشت و تولید مواد مخدر می داند؛ مواد مخدری که بخش عظیمی از آن، در افغانستان، کشت و تولید می شود.
اگرچه در زمینه اینکه امریکا و دیگر نیروهای خارجی حاضر در افغانستان، عزم و اراده جدی و واقعی برای مبارزه با مواد مخدر دارند یاخیر، مساله ای است که هنوز پاسخی قطعی برای آن وجود ندارد؛ اما با این حال، حضور امریکا بدون شک هزینه مبارزه با مواد مخدر را برای روس ها تا حدود زیادی کاهش می دهد.
با وجود همه اینها، هیچکدام از این موارد بدان معنا نیست که روس ها با حضور نظامی امریکا تا سال ۲۰۲۴ در افغانستان موافق باشند.
روس ها بدون شک نمی خواهند افغانستان که روزی یکی از حوزه های نفوذ آن کشور در آسیا محسوب می شد، به تمامی تحت سلطه و نفوذ امریکا قرار گیرد؛ به ویژه در زمانی که روس ها امروزه به سختی تلاش می کنند؛ تا قدرت شوروی پیشین را بیش از هر زمان دیگری احیا نمایند و به همین منظور، اکنون روسیه در سوریه و اوکراین به شدت با غرب و عوامل منطقه ای آن درگیر اند.
با این حساب، اظهار نظر رییس اداره استخبارات نظامی روسیه در زمینه ناتوانی امریکا در خروج زودهنگام از افغانستان، نوعی نگرانی تلویحی مسکو را از برنامه امریکا برای حضور درازمدت در افغانستان را هم در خود مستتر دارد.
جنرال ایگور سرگوون گفت که نیروهای آیساف در نظر دارند تا پایان سال ۲۰۱۴ حدود ۴۰ هزار سرباز، ۴۰ هزار وسایط زرهدار و نقلیه و حدود ۳۰ هلیکوپتر نظامی را از افغانستان خارج کند؛ اما او پیشبینی می کند که امریکا قادر نخواهد بود قوای خود را تا پایان سال ۲۰۱۴ میلادی از افغانستان خارج کند.
او این مطلب را دیروز در سومین کنفرانس امنیتی بین المللی در مسکو بیان کرد.
وی افزود که اگر تمام راه ها به روی امریکا باز باشد، بازهم خروج قوا، وسایل و تجهیزات آن تا سال ۲۰۱۷ میلادی ادامه خواهد یافت.
از سوی دیگر، مسأله افغانستان و خروج نیروهای خارجی از این کشور در گفتگوهای وزرای دفاع روسیه و پاکستان در حاشیه اجلاس امنیتی مسکو نیز مطرح شده است.
مساله افغانستان برای روسیه درست به همان اندازه اهمیت دارد که روزگاری که افغانستان در اشغال نظامی شوروی پیشین قرار داشت برای امریکا اهمیت داشت؛ اما برای روسیه کنونی، حضور امریکا در افغانستان فواید و منافعی نیز دارد که جنبه حضور امریکا در افغانستان را بر جنبه ترک این کشور از سوی نیروهای نظامی غربی، توجیه پذیرتر می سازد.
به تعبیر دیگر، روسیه نمی خواهد امریکا در سال ۲۰۱۴ افغانستان را به صورت کامل ترک کند؛ اما در عین حال، طرفدار حضور گسترده و همه جانبه امریکا در افغانستان هم نیست.
هر دو موضوع، دلایل خاص خود را دارد. روسیه نمی خواهد امریکا افغانستان را به صورت کامل ترک کند؛ زیرا آنچه تروریزم بین المللی نامیده می شود، امروزه برای روس ها نیز خطری جدی محسوب می شود.
روس ها در قفقاز و چچن و همچنین در جمهوری های آسیای میانه به ویژه تاجیکستان و ازبکستان با خطر رشد و نفوذ اسلام گرایی افراطی مواجه اند؛ همان چیزی که روزگاری مرکز و محور آن در افغانستان تحت سلطه طالبان قرار داشت و روسیه نمی خواهد با خروج امریکا، افغانستان یکبار دیگر به مرکز و پایگاه تروریزم تبدیل شود و شاهد روی کار آمدن رژیم افراطی طالبان باشد؛ زیرا این مساله خطر نفوذ و توسعه تروریزم به مناطق تحت سلطه و نفوذ روس ها در منطقه را فراهم خواهد کرد.
مساله دوم که روسیه را همچنان نیازمند حضور امریکا در افغانستان می سازد، مبارزه با کشت و تولید و قاچاق مواد مخدر است. مسکو خود را یکی از قربانیان کشت و تولید مواد مخدر می داند؛ مواد مخدری که بخش عظیمی از آن، در افغانستان، کشت و تولید می شود.
اگرچه در زمینه اینکه امریکا و دیگر نیروهای خارجی حاضر در افغانستان، عزم و اراده جدی و واقعی برای مبارزه با مواد مخدر دارند یاخیر، مساله ای است که هنوز پاسخی قطعی برای آن وجود ندارد؛ اما با این حال، حضور امریکا بدون شک هزینه مبارزه با مواد مخدر را برای روس ها تا حدود زیادی کاهش می دهد.
با وجود همه اینها، هیچکدام از این موارد بدان معنا نیست که روس ها با حضور نظامی امریکا تا سال ۲۰۲۴ در افغانستان موافق باشند.
روس ها بدون شک نمی خواهند افغانستان که روزی یکی از حوزه های نفوذ آن کشور در آسیا محسوب می شد، به تمامی تحت سلطه و نفوذ امریکا قرار گیرد؛ به ویژه در زمانی که روس ها امروزه به سختی تلاش می کنند؛ تا قدرت شوروی پیشین را بیش از هر زمان دیگری احیا نمایند و به همین منظور، اکنون روسیه در سوریه و اوکراین به شدت با غرب و عوامل منطقه ای آن درگیر اند.
با این حساب، اظهار نظر رییس اداره استخبارات نظامی روسیه در زمینه ناتوانی امریکا در خروج زودهنگام از افغانستان، نوعی نگرانی تلویحی مسکو را از برنامه امریکا برای حضور درازمدت در افغانستان را هم در خود مستتر دارد.
