روی کاغذ کسی به دنبال تکه های گم شده عزیزش نیست. روی کاغذ کودکی به دنبال پدر قطعه قطعه شده اش نمی‌گردد. روی کاغذ مادری به دروازه ی خانه اش نیمی از پیکر جوانش را تحویل نمی‌گیرد. روی کاغذ نمی‌شود سرگردانی ها و دردهای کودکی که پدرش را تکه تکه کرده اند را دید. روی کاغذ دردها را نمی‌توان نوشت و نه می‌توان خواند.