تاریخ انتشار :چهارشنبه ۱۲ حمل ۱۳۹۴ ساعت ۱۹:۴۶
کد مطلب : 109274
کاسه صبر مردم را لبریز نکنیم!
معاون دوم رئیس جمهور آقای سرور دانش طی یک خطابه ی نسبتا بلند، شانزده وزیر باقی مانده را به پارلمان کشور معرفی کرد.
در صحبتهای آقای سرور دانش مواردی در خور دقت دیده می شود. ایشان در برنامه معرفی وزیران پیشنهادی، وکلای پارلمان را به نکته ای توجه می دهد و به آنان توصیه در نظر گرفتن شرایط حاد و حساس کشور را می کند که با تاسف خود و باقی سران حکومت وحدت ملی، توجه چندانی به آن نکرده و اهمیت درخوری برای آن قائل نشده اند.
معاون دوم ریاست جمهوری در دفاع از لیست نامزد وزرای ارائه شده گفت:" که افغانستان در وضعیت دشوار و حساسی قرار دارد و با مشکلات امنیتی و اقتصادی مواجه است که تکمیل کابینه می‌تواند برای رفع مشکلات کنونی موثر باشد. او از اعضای مجلس خواست که به وزیران پیشنهادی رای دهند".
عجیب است از معاون دوم ریاست جمهوری که به توصیه ای رو میاورد و به نصیحت و هشداری متوسل می شود که خود و سایر سران حکومت وحدت ملی در عرض و طول چندین ماه بدان توجه و عمل نکردند و به جرئت می توان گفت که عامل بسیاری از نابسامانی های امنیتی- اقتصادی و...، سهل انگاری ها و بی تفاوتی های همین به اصطلاح رهبران دولت وحدت ملی در کشور بوده است.
با اینکه انها وضعیت زار و طاقت فرسای کشور و مردم خویش را شاهد بودند و می دیدند که این مردم ندار و محروم، از جهت بی تفاوتی های آنها در امر حکومت و دولت داری است که به نان روز و شب شان محتاج شده اند و کشور نیز می رود تا به جهنمی از ناامنی و ویرانی تبدل شود؛ اما با همه ی اینها و در اوج بی تفاوتی نسبت به کشور و مردم، همچنان سرگرم قدرت خواهی و جنجال و چانه زنی بر سر تقسیم جیفه قدرت در کشور بودند!.
شگفتا که در مراسم معرفی وزرای پیشنهادی کسی حضور فیزیکی نداشت تا معاون محترم ریاست جمهوری را به پرسش می گرفت که چرا شما و رفقای تان در سقیفه قدرت و ریاست، بدین مهم توجه نکردید و با وجود وضعیت حساس و بحرانی مردم و کشور، کمی هم در فکر آنها نبودید و برای معرفی زودتر وزرای باقی مانده کاری نکردید؟!
پرسش بعدی اینکه چرا به اصل شایسته سالاری در معرفی وزیران توجه نمی شود و چنانچه در در هر دو بار برنامه معرفی وزرا دیده می شود، حتی کمترین توجهی بدین امر نشده و اهمیتی نیز بدان داده نشده است.
چنانچه بارها یادآور شده ایم مردم توقع داشتند که سران حکومت وحدت ملی با توجه به شعارهایی که می دادند و پُزهای اکادمیکی که می گرفتند، در قسمت انتخاب اعضای کابینه دولت جدید هم باید خودی نشان می دادند و با معرفی وزیران کارآزموده و لایق و پرتلاش، به شعارها و پُز گرفتن های متمدنانه شان عمل هم می کردند.
مردم انتظار نداشتند که افرادی به عنوان وزیر به مجلس نمایندگان کشور معرفی شوند که هیچ پیشینه و پسینه ای از هویت و توانمندی آنها در ذهن هیچ یک از اتباع کشور وجود ندارد و معلوم نیست که این نورچشمی های سران هر دو تیم موجود در دولت وحدت ملی تا کنون در کجای این سیاره خاکی تشریف داشته اند که اینک بر تخت ریاست و قدرت، اجلال نزول می فرمایند؟!
دولت وحدت ملی از بدو انعقاد نطفه نامبارکش تا کنون چندین پاینت منفی در نزد مردم داشته است؛ اول پاینت منفی آن در کنار نیامدن سران آن در تشکیل یک دولت منسجم و خدمتگذار برای کشور و مردم بود که آنقدر طول کشید و موجب نگرانی و نارضایتی مردم شد که سرانجام با دخالت مقامات امریکایی توانستند دولتی را شکل دهند.
مشکل در همین گام حل نشد و مرحله بعدی بحران زمانی شروع شد که سران محترم خواستند تا وزرایی را به پارلمان کشور جهت تصدی وزارت خانه های کشور معرفی کنند که در این بخش نیز ناموفق ظاهر شدند و پاینت منفی دوم را نیز از مردم اخذ کردند.
چنانکه اخبار پشت پرده حکایت دارد، جنجالهای دو تیم برنده ی قدرت تا کنون پایان نیافته و این تشنگان قدرت هر روز و ساعتی موضوعی را برای اختلاف و به بحران کشیدن وضعیت مردم و کشور پیدا کرده و پیرامون آن، مشاجره های بیهوده و کودکانه ای را براه می اندازند! و شگفت آنکه به روشنی هم واقفند که این کش و قوسهای شخصی و تیمی، چه مشکلات عظیمی را برای مردم و کشور ببار آورده و در آینده نیز خواهد آورد.
پس سومین پاینت منفی سران دولت وحدت ملی از سوی مردم برای ادامه روال بی تفاوتی آنها در قبال کشور و مردم و نیز عدم داشتن روحیه خدمتگذاری به کشور و مردم در همه ی آنان است.
با این حال، یک چیز روشن است و آن اینکه سران دولت به اصطلاح وحدت ملی گوشهای خویش را باز کنند و این پیام مردم افغانستان را به روشنی بشنوند و جدی بگیرند که مردم هیچگاه عاشق دلباخته آنان نبوده و نیستند و به خاطر چشم و ابروی قشنگ و زیبای شان به آنان رای نداده اند و اگر یک روز بدانان رای دادند تا بر سرنوشت شان حاکم شوند و به کشور و مردم خدمت کنند، در صورت عدم کار و خدمت صادقانه، می توانند آرای داده شده را باز ستانند و با حرکتهای مدنی و معقول و متمدنانه و قانونی، همه ی آنها را از مقامامهای شان عزل و انسانهای شایسته و دلسوز به حال کشور و مردم را بر سرنوشت خویش خاکم کنند.
چنانچه همه می دانیم اوضاع مردم و کشور بی اندازه وخیم است و هر روز بدین وخامت و نابسامانی افزوده می شود؛ فقر و بیکاری و ناامنی، گزینه هایی نیستند که خوشایند مردم باشد و مردم برای آنها به سران دولت وحدت ملی رای داده باشند.
نکته آخر آنکه صبر مردم اندازه دارد و هنوز هم برای سران دولت وحدت ملی فرصت هست تا به ترمیم کاستی های خویش همت بگمارند که در غیر آن، شک نکنند که کاسه صبر و تحمل مردم هر چه هم بزرگ و حجیم باشد، روزی لبریز خواهد شد و آنگاه فرصتی برای اصلاح باقی نمی ماند.


































منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - سرویس تحلیل و پژوهش اخبار
https://avapress.com/vdca0on6y49nwu1.k5k4.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما