رییس جمهور اشرف‌غنی می گوید که هرگز دستاوردهای افغانستان را در روند گفتگوهای صلح معامله نخواهد کرد تا سبب شرمساری تاریخ باشد.
آقای غنی در سخنرانی اش در مرکز فکر و اندیشه آلمان در برلین گفت که صلح باید به معنای تضمین آینده افغانستان باشد.
وی گفت که هیچ هراس افکنی از افغانستان در کشور دیگر نیست؛ اما هراس افکنان از کشورهای دیگر به افغانستان می آیند.
اشرف غنی گفت:"فصل اول و دوم قانون اساسی افغانستان قابل سازش و معامله نیست. زنان افغانستان به گذشته برنمی گردند. حق مساوی شهروندان قابل سازش نیست. من هرگز معامله نخواهم کرد که شرمساری تاریخ باشد. من طرفدار صلح هستم که مطابق به قانون اساسی افغانستان و تضمین کننده آینده شهروندان کشور باشد."
سرنوشت آنچه اصطلاحا دستاوردهای بیش از یکدهه اخیر نامیده می شود، در روند گفتگوهای صلح با تروریست ها و طالبان، همواره یکی از نگرانی های اصلی ناظران این روند بوده است.
شماری از ناظران بارها هشدار داده اند که پنهانکاری محسوس و عدم شفافیت صادقانه در این روند مبهم، می تواند بدان معنا باشد که حکومت سرگرم چانه زنی با تروریست ها بر سر دستاوردهای اساسی سال های اخیر است.
بسیاری از این دستاوردها در نظام فکری و سیاسی طالبان، هیچ جایگاهی ندارند؛ بنابراین، به عقیده کارشناسان، برای ابهام زدایی از این روند و ایجاد اطمینان در خصوص سرنوشت این دستاوردها و حفظ قوانین، دموکراسی و حاکمیت ملی کشور، حکومت می بایست در این زمینه شفاف سازی و ابهام زدایی کند؛ کاری که تاکنون صورت نگرفته است.
رییس جمهور غنی پناهگاه‌های هراس افکنان در بیرون از کشور را مانع اصلی گفتگوهای صلح دانست و گفت:"صلح بنیادی برای ما، صلح میان افغانستان و پاکستان همانند دو کشور مستقل و با حاکمیت مساوی است. تا هنگامی که هر کشور در منطقه زمینه پناهگاه و تمویل و استخدام آنان را برای هراس افکنان مساعد سازد، چه آشکار و پنهان، پدیده های هراس افکنی نو می تواند تولید شود."
رییس جمهور غنی در این سخنرانی از کشورهایی نام برد که هراس افکنان از آنجا به افغانستان می آیند.
آقای غنی گفت:"بیشترین هراس افکنان از کجا می آیند؟ از چین، روسیه، تاجیکستان، ازبکستان، عربستان سعودی، مصر و به ویژه از پاکستان. آیا شما افغانی را سراغ دارید که تروریست در کشور دیگری باشد؟ اگر سراغ دارید لطفا برای ما بگویید؟ بله متاسفانه افغان‌های هراس افکن هستند که با انتحار، افغان های دیگر را آماج قرار می دهند."
این نخستین بار نیست که رییس جمهور، بر صلح میان افغانستان و پاکستان تاکید می کند و آن را زمینه ساز صلح میان افغانستان و طالبان می داند. کارشناسان هم این رویکرد را تایید می کنند؛ اما به نظر می رسد هنوز حکومت وحدت ملی در تعریف کارابزار و الزامات برقراری صلحی عادلانه، پایدار و دایمی با اسلام آباد، توفیق چندانی کسب نکرده است.
پاکستان از افغانستان، مطالباتی دارد که برخی از آنها ریشه در تاریخ روابط دو کشور دارد و چون پاسخ حکومت های مستقر در کابل همواره منفی بوده، پاکستان سعی کرده با توسل به تروریزم، مطالباتش را دنبال کند.
یکی از این مطالبات، رسمیت بخشیدن به خط مرزی دیورند است. وضعیت حقوقی مبهم این خط، مانع از قدرت گیری، آرامش و ثبات افغانستان می شود و پاکستان به خود حق می دهد در این زمینه ها کارشکنی کند؛ زیرا نگران است که کابل، روزی اگر قدرت پیدا کند ادعاهای ارضی خود علیه پاکستان را پی خواهد گرفت.
آقای غنی باید شجاعانه و صریح در این زمینه با پاکستان وارد مذاکره شود و یکبار برای همیشه به این ابهام پایان دهد.
عدم تعادل در روابط میان هند و پاکستان هم دیگر نگرانی پاکستان در خصوص سیاست خارجی افغانستان است.
آقای غنی باید موازنه ای منطقی و قابل قبول اسلام آباد را در این زمینه به وجود آورد.
اگر این مسایل، حل نشوند به باور کارشناسان، ماشین تولید تروریزم همیشه در پاکستان بر علیه افغانستان، فعال خواهد بود که تازه ترین نسخه تولیدی آن، داعش است.
در همین حال، رییس جمهور غنی در باره گروه داعش گفت که گروه داعش با دیگر گروه های هراس افکن همکار و رقیب است.
آقای غنی گفت:"داعش هم همکاری و هم رقابت با دیگر گروه‌های تروریستی دارد. کی ها نخستین اهداف داعش هستند؟ رقبای داخلی شان در عراق و سوریه. به گونه واقعی رقبای خود را می بلعند و چگونه می بلعند؟ با ایجاد ترس و از بین بردن سیستماتیک سلسله مراتب و رهبری شان."
کارشناسان کم و بیش، برداشت آقای غنی نسبت به ماهیت داعش را قبول دارند؛ اما در خصوص راهکار مبارزه او با این گروه، ابراز تردید می کنند.
به عقیده آنها، این امر، ناشی از نبود یک استراتژي کلی و کلان از سوی دولت افغانستان در مبارزه با تروریزم و مهار ناامنی و جنگ در کشور است.
آقای غنی هنوز نتوانسته میان استفاده از ابزارهای مذاکره و سازش و مبارزه ای کوبنده و بی امان با تروریست های خطرناک و آشتی ناپذیر، موازنه ای معقول و مؤثر برقرار کند و همین امر، حتی رویکرد او در زمینه صلح و سازش را هم تحت تاثیر قرار داده؛ زیرا تا زمانی که تروریست ها در عرصه میدانی و نبرد نظامی، احساس برتری می کنند هیچگاه روی میز مذاکره، حاضر به عقب نشینی و امتیاز دادن نخواهند شد.
در همین حال، امر سینها؛ سفیر هند در کابل گفته است که سیاست فعلی پاکستان در قبال گفتگوهای صلح در افغانستان، جامعه جهانی را ناگزیر خواهد کرد تا شبکه حقانی را به عنوان "رهبری مشروع طالبان" بپذیرد.
آقای سینها به روزنامه انگلیسی زبان 'هندو' گفت که حمله اخیر به جان ملا اخترمحمد منصور؛ رهبر گروه طالبان در شهر کویته نشان داد که اختلاف‌ها در این گروه تا چه حد جدی و شدید است.
سفیر هند در کابل گفته است:"هند باید مداخله کند چرا که به نظر می‌رسد پاکستان در حال گفتگو با تنها یک شاخه طالبان است و این به شبکه حقانی که به سبب سیاست‌های پاکستان در حال شناخته شدن به عنوان طالبان اصلی در سطح جهانی است، فرصت خواهد داد تا رهبری را به دست بگیرد."
به گفته آقای سینها تاخیر هند در اتخاذ موضع مشخصی در این زمینه، می‌تواند به مشروعیت بخشیدن به سیاست فعلی پاکستان بیانجامد.
شبکه حقانی یکی از چند گروه تروریستی مسلحی است که در بیش از ۱۴ سال گذشته علیه دولت افغانستان و نیروهای خارجی جنگیده است.
شماری از کشورهای جهان، از جمله امریکا، شبکه حقانی را به عنوان گروهی تروریستی می‌شناسند.
این گروه اما همواره خود را در سایه طالبان، تعریف کرده و پس از مرگ ملاعمر، سراج الدین حقانی؛ پسر جلال الدین حقانی؛ رهبر و پایه گذار این گروه تروریستی، به عنوان معاون اختر منصور منصوب شد؛ انتصابی که به باور کارشناسان، آشکارا به معنای فرصت طلبی این گروه برای استفاده از نام، قدرت و شهرت طالبان برای رسیدن به موقعیت اصلی در گفتگوهای صلح و میدان جنگ است و این چیزی است که هند را نگران می کند و برای آینده افغانستان نیز به شدت خطرناک خواهد بود.
کارشناسان می گویند که یکی از دلایل اینکه دولت افغانستان در گفتگوهای صلح، نسبت به شبکه حقانی، سکوت می کند هم احتمالا این است که این گروه، به نام طالبان، در صدد رسیدن به اهداف خود است.
در حالی که به باور آگاهان، صلح با این گروه، هرگز به صلاح نیست و با توجه به جنایت های هولناکی که این گروه تروریستی در طول این سال ها مرتکب شده، هرگونه سازشی با آن، بازی با آینده امنیت و ثبات در کشور خواهد بود.
سفیر هند در کابل این سخنان را یک روز پس از واکنش وزارت خارجه پاکستان به اظهارات او در مورد توافق رهبران افغانستان و پاکستان برای آغاز مجدد گفتگوهای صلح با طالبان ابراز کرد.
او با ابراز تردید در مورد صداقت پاکستان برای برقراری صلح در افغانستان گفته بود که تنها با بیانیه صادر کردن نمی‌شود به مقصد رسید.
وزارت خارجه پاکستان اظهارات آقای سینها را "نقض رویه‌های دیپلماتیک" خواند.
گفتنی است که اشرف غنی؛ رئیس جمهوری افغانستان و نواز شریف؛ نخست وزیر پاکستان، پس از ماه‌ها تنش در روابط دو کشور، هفته پیش در پاریس با هم دیدار کردند.
هند اما نگران آن است که کابل، فرصتی دوباره به پاکستان بدهد تا شبکه حقانی به عنوان شاخه اصلی طالبان، در گفتگوهای صلح، معرفی شود و به این ترتیب، خطر صلح با تروریزم بیش از خطر جنگ تروریزم خواهد بود.
آقای غنی در سخنرانی اش در مرکز فکر و اندیشه آلمان در برلین گفت که صلح باید به معنای تضمین آینده افغانستان باشد.
وی گفت که هیچ هراس افکنی از افغانستان در کشور دیگر نیست؛ اما هراس افکنان از کشورهای دیگر به افغانستان می آیند.
اشرف غنی گفت:"فصل اول و دوم قانون اساسی افغانستان قابل سازش و معامله نیست. زنان افغانستان به گذشته برنمی گردند. حق مساوی شهروندان قابل سازش نیست. من هرگز معامله نخواهم کرد که شرمساری تاریخ باشد. من طرفدار صلح هستم که مطابق به قانون اساسی افغانستان و تضمین کننده آینده شهروندان کشور باشد."
سرنوشت آنچه اصطلاحا دستاوردهای بیش از یکدهه اخیر نامیده می شود، در روند گفتگوهای صلح با تروریست ها و طالبان، همواره یکی از نگرانی های اصلی ناظران این روند بوده است.
شماری از ناظران بارها هشدار داده اند که پنهانکاری محسوس و عدم شفافیت صادقانه در این روند مبهم، می تواند بدان معنا باشد که حکومت سرگرم چانه زنی با تروریست ها بر سر دستاوردهای اساسی سال های اخیر است.
بسیاری از این دستاوردها در نظام فکری و سیاسی طالبان، هیچ جایگاهی ندارند؛ بنابراین، به عقیده کارشناسان، برای ابهام زدایی از این روند و ایجاد اطمینان در خصوص سرنوشت این دستاوردها و حفظ قوانین، دموکراسی و حاکمیت ملی کشور، حکومت می بایست در این زمینه شفاف سازی و ابهام زدایی کند؛ کاری که تاکنون صورت نگرفته است.
رییس جمهور غنی پناهگاه‌های هراس افکنان در بیرون از کشور را مانع اصلی گفتگوهای صلح دانست و گفت:"صلح بنیادی برای ما، صلح میان افغانستان و پاکستان همانند دو کشور مستقل و با حاکمیت مساوی است. تا هنگامی که هر کشور در منطقه زمینه پناهگاه و تمویل و استخدام آنان را برای هراس افکنان مساعد سازد، چه آشکار و پنهان، پدیده های هراس افکنی نو می تواند تولید شود."
رییس جمهور غنی در این سخنرانی از کشورهایی نام برد که هراس افکنان از آنجا به افغانستان می آیند.
آقای غنی گفت:"بیشترین هراس افکنان از کجا می آیند؟ از چین، روسیه، تاجیکستان، ازبکستان، عربستان سعودی، مصر و به ویژه از پاکستان. آیا شما افغانی را سراغ دارید که تروریست در کشور دیگری باشد؟ اگر سراغ دارید لطفا برای ما بگویید؟ بله متاسفانه افغان‌های هراس افکن هستند که با انتحار، افغان های دیگر را آماج قرار می دهند."
این نخستین بار نیست که رییس جمهور، بر صلح میان افغانستان و پاکستان تاکید می کند و آن را زمینه ساز صلح میان افغانستان و طالبان می داند. کارشناسان هم این رویکرد را تایید می کنند؛ اما به نظر می رسد هنوز حکومت وحدت ملی در تعریف کارابزار و الزامات برقراری صلحی عادلانه، پایدار و دایمی با اسلام آباد، توفیق چندانی کسب نکرده است.
پاکستان از افغانستان، مطالباتی دارد که برخی از آنها ریشه در تاریخ روابط دو کشور دارد و چون پاسخ حکومت های مستقر در کابل همواره منفی بوده، پاکستان سعی کرده با توسل به تروریزم، مطالباتش را دنبال کند.
یکی از این مطالبات، رسمیت بخشیدن به خط مرزی دیورند است. وضعیت حقوقی مبهم این خط، مانع از قدرت گیری، آرامش و ثبات افغانستان می شود و پاکستان به خود حق می دهد در این زمینه ها کارشکنی کند؛ زیرا نگران است که کابل، روزی اگر قدرت پیدا کند ادعاهای ارضی خود علیه پاکستان را پی خواهد گرفت.
آقای غنی باید شجاعانه و صریح در این زمینه با پاکستان وارد مذاکره شود و یکبار برای همیشه به این ابهام پایان دهد.
عدم تعادل در روابط میان هند و پاکستان هم دیگر نگرانی پاکستان در خصوص سیاست خارجی افغانستان است.
آقای غنی باید موازنه ای منطقی و قابل قبول اسلام آباد را در این زمینه به وجود آورد.
اگر این مسایل، حل نشوند به باور کارشناسان، ماشین تولید تروریزم همیشه در پاکستان بر علیه افغانستان، فعال خواهد بود که تازه ترین نسخه تولیدی آن، داعش است.
در همین حال، رییس جمهور غنی در باره گروه داعش گفت که گروه داعش با دیگر گروه های هراس افکن همکار و رقیب است.
آقای غنی گفت:"داعش هم همکاری و هم رقابت با دیگر گروه‌های تروریستی دارد. کی ها نخستین اهداف داعش هستند؟ رقبای داخلی شان در عراق و سوریه. به گونه واقعی رقبای خود را می بلعند و چگونه می بلعند؟ با ایجاد ترس و از بین بردن سیستماتیک سلسله مراتب و رهبری شان."
کارشناسان کم و بیش، برداشت آقای غنی نسبت به ماهیت داعش را قبول دارند؛ اما در خصوص راهکار مبارزه او با این گروه، ابراز تردید می کنند.
به عقیده آنها، این امر، ناشی از نبود یک استراتژي کلی و کلان از سوی دولت افغانستان در مبارزه با تروریزم و مهار ناامنی و جنگ در کشور است.
آقای غنی هنوز نتوانسته میان استفاده از ابزارهای مذاکره و سازش و مبارزه ای کوبنده و بی امان با تروریست های خطرناک و آشتی ناپذیر، موازنه ای معقول و مؤثر برقرار کند و همین امر، حتی رویکرد او در زمینه صلح و سازش را هم تحت تاثیر قرار داده؛ زیرا تا زمانی که تروریست ها در عرصه میدانی و نبرد نظامی، احساس برتری می کنند هیچگاه روی میز مذاکره، حاضر به عقب نشینی و امتیاز دادن نخواهند شد.
در همین حال، امر سینها؛ سفیر هند در کابل گفته است که سیاست فعلی پاکستان در قبال گفتگوهای صلح در افغانستان، جامعه جهانی را ناگزیر خواهد کرد تا شبکه حقانی را به عنوان "رهبری مشروع طالبان" بپذیرد.
آقای سینها به روزنامه انگلیسی زبان 'هندو' گفت که حمله اخیر به جان ملا اخترمحمد منصور؛ رهبر گروه طالبان در شهر کویته نشان داد که اختلاف‌ها در این گروه تا چه حد جدی و شدید است.
سفیر هند در کابل گفته است:"هند باید مداخله کند چرا که به نظر می‌رسد پاکستان در حال گفتگو با تنها یک شاخه طالبان است و این به شبکه حقانی که به سبب سیاست‌های پاکستان در حال شناخته شدن به عنوان طالبان اصلی در سطح جهانی است، فرصت خواهد داد تا رهبری را به دست بگیرد."
به گفته آقای سینها تاخیر هند در اتخاذ موضع مشخصی در این زمینه، می‌تواند به مشروعیت بخشیدن به سیاست فعلی پاکستان بیانجامد.
شبکه حقانی یکی از چند گروه تروریستی مسلحی است که در بیش از ۱۴ سال گذشته علیه دولت افغانستان و نیروهای خارجی جنگیده است.
شماری از کشورهای جهان، از جمله امریکا، شبکه حقانی را به عنوان گروهی تروریستی می‌شناسند.
این گروه اما همواره خود را در سایه طالبان، تعریف کرده و پس از مرگ ملاعمر، سراج الدین حقانی؛ پسر جلال الدین حقانی؛ رهبر و پایه گذار این گروه تروریستی، به عنوان معاون اختر منصور منصوب شد؛ انتصابی که به باور کارشناسان، آشکارا به معنای فرصت طلبی این گروه برای استفاده از نام، قدرت و شهرت طالبان برای رسیدن به موقعیت اصلی در گفتگوهای صلح و میدان جنگ است و این چیزی است که هند را نگران می کند و برای آینده افغانستان نیز به شدت خطرناک خواهد بود.
کارشناسان می گویند که یکی از دلایل اینکه دولت افغانستان در گفتگوهای صلح، نسبت به شبکه حقانی، سکوت می کند هم احتمالا این است که این گروه، به نام طالبان، در صدد رسیدن به اهداف خود است.
در حالی که به باور آگاهان، صلح با این گروه، هرگز به صلاح نیست و با توجه به جنایت های هولناکی که این گروه تروریستی در طول این سال ها مرتکب شده، هرگونه سازشی با آن، بازی با آینده امنیت و ثبات در کشور خواهد بود.
سفیر هند در کابل این سخنان را یک روز پس از واکنش وزارت خارجه پاکستان به اظهارات او در مورد توافق رهبران افغانستان و پاکستان برای آغاز مجدد گفتگوهای صلح با طالبان ابراز کرد.
او با ابراز تردید در مورد صداقت پاکستان برای برقراری صلح در افغانستان گفته بود که تنها با بیانیه صادر کردن نمی‌شود به مقصد رسید.
وزارت خارجه پاکستان اظهارات آقای سینها را "نقض رویه‌های دیپلماتیک" خواند.
گفتنی است که اشرف غنی؛ رئیس جمهوری افغانستان و نواز شریف؛ نخست وزیر پاکستان، پس از ماه‌ها تنش در روابط دو کشور، هفته پیش در پاریس با هم دیدار کردند.
هند اما نگران آن است که کابل، فرصتی دوباره به پاکستان بدهد تا شبکه حقانی به عنوان شاخه اصلی طالبان، در گفتگوهای صلح، معرفی شود و به این ترتیب، خطر صلح با تروریزم بیش از خطر جنگ تروریزم خواهد بود.
