ساختار منطقه ای ضد ترور سازمان همکاری های شانگهای با افغانستان در حوزه امنیت، همکاری خواهد کرد.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از اسپونتیک، براساس اطلاعات سرویس های خبری، ساختار ضد ترور به «اینترفکس» خبر داده است که در نتیجه مذاکرات بین ژانگ سینفین؛ رئیس کمیته اجرائی ساختار منطقه ای ضد ترور سازمان همکاری های شانگهای و حکمت خلیل کرزی؛ معاون سیاسی وزیر خارجه افغانستان، پروتکل همکاری در این زمینه امضا شده است.
این سند اساس حقوقی برای فعالیت مشترک ساختار منطقه ای ضد ترور و وزارت خارجه افغانستان را فراهم می سازد که کشور ناظر امور مقابله با تروریزم، تجزیه طلبان و تندروها در سازمان همکاری شانگهای می باشد.
پس از روی کار آمدن اداره سیاسی جدید در افغانستان، کارشناسان معتقد اند که رویکردهای امنیتی دولت به نحو ملموسی از غرب به شرق، متمایل شده و دولت، بی محابا در صدد استحکام، تعمیم و گسترش همکاری های دفاعی و امنیتی خود با قدرت های شرقی است؛ قدرت هایی که به طور سنتی، رقیب غرب به شمار می روند و در این مورد خاص، بسیاری از صاحب نظران، عقیده دارند که سازمان همکاری های شانگهای، بدیل و برابر شرقی ناتو است که قدرت های محوری آن، روسیه، چین و کشورهای مشترک المنافع هستند.
امضای پروتکل همکاری تازه میان افغانستان و نهاد ضد ترور وابسته به سازمان همکاری های امنیتی شانگهای، افغانستان را یک گام دیگر به سمت تحکیم روابط و داد و ستدهای امنیتی خود با شرق نزدیک می کند و به همان میزان، به این تصور دامن می زند که عدم کارنامه قابل قبول و غالبا دوگانه ناتو در زمینه مبارزه با تروریزم در افغانستان، مقام های افغان را ناگزیر کرده است؛ تا بدیل های تازه ای را برای توسعه همکاری های امنیتی با محوریت مبارزه با تروریزم جستجو کنند و در این میان، شانگهای یک گزینه مناسب، در دسترس و قابل اطمینان است.
نکته مهم دیگر، اهمیت این پروتکل همکاری برای کشورهای عضو شانگهای به ویژه دو قدرت مهم آسیایی، چین و روسیه است.
براساس برخی تحلیل ها، این قدرت ها در سال های اخیر به ویژه در ماه های منتهی به ظهور و قدرت گیری داعش در افغانستان و منطقه و همچنین با ناکامی پروژه ضد تروریزم غرب در افغانستان و دوگانه رفتاری هایی که در این زمینه در خاور میانه شاهد آن هستیم، نسبت به توسعه دامنه تهدیدهای تروریستی به قلمروهای نفوذ خود در آسیا و خاور دور، عمیقا احساس خطر کرده اند و همین امر، آنها را وادار به روی دست گرفتن تمهیداتی پیشگیرانه کرده است که امضای پروتکل همکاری در زمینه مبارزه با تروریزم با افغانستان یکی از این تمهیدات محسوب می شود.
البته نمونه های دیگری از این اقدامات نیز وجود دارد. به عنوان مثال، کشورهای عضو سازمان امنیت جمعی که روسیه در محور آن قرار دارد و چند کشور آسیای مرکزی و قفقاز نیز در آن عضویت دارند، اخیرا یک مانور مشترک ضد تروریستی را در آسیای میانه راه اندازی کردند که هدف از آن، سنجش و ارزیابی توانایی های این نیرو، برای مقابله با تهدیدهای احتمالی اعلام شد.
تقریبا همزمان با این مانورها، پایگاه نظامی روسیه مستقر در تاجیکستان با مشارکت نیروهای ارتش آن کشور، یک مانور دیگر را در ولایت بدخشان تاجیکستان و در نزدیکی مرزهای افغانستان انجام دادند که در آن، شماری از هواپیماهای بی سرنشین شناسایی و تجسسی ارتش روسیه نیز شرکت داشتند.
اعلام آمادگی چین برای آغاز یک عملیات ضد تروریستی در برابر فعالان جدایی طلب مسلمان نیز بخشی دیگر از این تمهیدات محسوب می شود.
افزون بر آنکه چین پیشتر برای کمک به نیروهای پولیس افغانستان نیز اعلام آمادگی کرده بود.
با این حساب، کاملا مشخص است که محور شرق با توجه به وضعیت حاد و غیر قابل پیش بینی افغانستان، به نحو ملموسی فعال تر شده است و این فعالیت، نشان از نگرانی این محور در زمینه احتمال رخنه و نفوذ تروریزم از افغانستان به آسیای میانه و از آنجا به روسیه و چین دارد.
کما اینکه یکی از تحلیل ها در زمینه ظهور داعش در افغانستان نیز این است که حامیان قدرتمند این نیرو تلاش دارند آن را از افغانستان به آسیای میانه و از آن طریق به روسیه و چین، توسعه دهند و روس ها و چینی ها هم بارها نسبت به این امر، ابراز نگرانی و اظهار موضع کرده اند.
بنابراین، توسعه و تقویت همکاری های امنیتی میان افغانستان و سازمان شانگهای، گزینه ای است که برای دوطرف از اهمیت فراوانی برخوردار است و به ویژه پس از ناکامی ناتو در مبارزه واقعی با تروریزم در افغانستان و خاور میانه، این امر، اهمیت بیشتری پیدا می کند.
به گزارش خبرگزاری آوا به نقل از اسپونتیک، براساس اطلاعات سرویس های خبری، ساختار ضد ترور به «اینترفکس» خبر داده است که در نتیجه مذاکرات بین ژانگ سینفین؛ رئیس کمیته اجرائی ساختار منطقه ای ضد ترور سازمان همکاری های شانگهای و حکمت خلیل کرزی؛ معاون سیاسی وزیر خارجه افغانستان، پروتکل همکاری در این زمینه امضا شده است.
این سند اساس حقوقی برای فعالیت مشترک ساختار منطقه ای ضد ترور و وزارت خارجه افغانستان را فراهم می سازد که کشور ناظر امور مقابله با تروریزم، تجزیه طلبان و تندروها در سازمان همکاری شانگهای می باشد.
پس از روی کار آمدن اداره سیاسی جدید در افغانستان، کارشناسان معتقد اند که رویکردهای امنیتی دولت به نحو ملموسی از غرب به شرق، متمایل شده و دولت، بی محابا در صدد استحکام، تعمیم و گسترش همکاری های دفاعی و امنیتی خود با قدرت های شرقی است؛ قدرت هایی که به طور سنتی، رقیب غرب به شمار می روند و در این مورد خاص، بسیاری از صاحب نظران، عقیده دارند که سازمان همکاری های شانگهای، بدیل و برابر شرقی ناتو است که قدرت های محوری آن، روسیه، چین و کشورهای مشترک المنافع هستند.
امضای پروتکل همکاری تازه میان افغانستان و نهاد ضد ترور وابسته به سازمان همکاری های امنیتی شانگهای، افغانستان را یک گام دیگر به سمت تحکیم روابط و داد و ستدهای امنیتی خود با شرق نزدیک می کند و به همان میزان، به این تصور دامن می زند که عدم کارنامه قابل قبول و غالبا دوگانه ناتو در زمینه مبارزه با تروریزم در افغانستان، مقام های افغان را ناگزیر کرده است؛ تا بدیل های تازه ای را برای توسعه همکاری های امنیتی با محوریت مبارزه با تروریزم جستجو کنند و در این میان، شانگهای یک گزینه مناسب، در دسترس و قابل اطمینان است.
نکته مهم دیگر، اهمیت این پروتکل همکاری برای کشورهای عضو شانگهای به ویژه دو قدرت مهم آسیایی، چین و روسیه است.
براساس برخی تحلیل ها، این قدرت ها در سال های اخیر به ویژه در ماه های منتهی به ظهور و قدرت گیری داعش در افغانستان و منطقه و همچنین با ناکامی پروژه ضد تروریزم غرب در افغانستان و دوگانه رفتاری هایی که در این زمینه در خاور میانه شاهد آن هستیم، نسبت به توسعه دامنه تهدیدهای تروریستی به قلمروهای نفوذ خود در آسیا و خاور دور، عمیقا احساس خطر کرده اند و همین امر، آنها را وادار به روی دست گرفتن تمهیداتی پیشگیرانه کرده است که امضای پروتکل همکاری در زمینه مبارزه با تروریزم با افغانستان یکی از این تمهیدات محسوب می شود.
البته نمونه های دیگری از این اقدامات نیز وجود دارد. به عنوان مثال، کشورهای عضو سازمان امنیت جمعی که روسیه در محور آن قرار دارد و چند کشور آسیای مرکزی و قفقاز نیز در آن عضویت دارند، اخیرا یک مانور مشترک ضد تروریستی را در آسیای میانه راه اندازی کردند که هدف از آن، سنجش و ارزیابی توانایی های این نیرو، برای مقابله با تهدیدهای احتمالی اعلام شد.
تقریبا همزمان با این مانورها، پایگاه نظامی روسیه مستقر در تاجیکستان با مشارکت نیروهای ارتش آن کشور، یک مانور دیگر را در ولایت بدخشان تاجیکستان و در نزدیکی مرزهای افغانستان انجام دادند که در آن، شماری از هواپیماهای بی سرنشین شناسایی و تجسسی ارتش روسیه نیز شرکت داشتند.
اعلام آمادگی چین برای آغاز یک عملیات ضد تروریستی در برابر فعالان جدایی طلب مسلمان نیز بخشی دیگر از این تمهیدات محسوب می شود.
افزون بر آنکه چین پیشتر برای کمک به نیروهای پولیس افغانستان نیز اعلام آمادگی کرده بود.
با این حساب، کاملا مشخص است که محور شرق با توجه به وضعیت حاد و غیر قابل پیش بینی افغانستان، به نحو ملموسی فعال تر شده است و این فعالیت، نشان از نگرانی این محور در زمینه احتمال رخنه و نفوذ تروریزم از افغانستان به آسیای میانه و از آنجا به روسیه و چین دارد.
کما اینکه یکی از تحلیل ها در زمینه ظهور داعش در افغانستان نیز این است که حامیان قدرتمند این نیرو تلاش دارند آن را از افغانستان به آسیای میانه و از آن طریق به روسیه و چین، توسعه دهند و روس ها و چینی ها هم بارها نسبت به این امر، ابراز نگرانی و اظهار موضع کرده اند.
بنابراین، توسعه و تقویت همکاری های امنیتی میان افغانستان و سازمان شانگهای، گزینه ای است که برای دوطرف از اهمیت فراوانی برخوردار است و به ویژه پس از ناکامی ناتو در مبارزه واقعی با تروریزم در افغانستان و خاور میانه، این امر، اهمیت بیشتری پیدا می کند.
