انقلاب یمن در محاصره استراتژیک وژئوپلتیک

یمن با تاریخی استثنایی که در آن امامان زیدی توانسته اندحدود هزار سال بر آن حکومت کنند نشان از هبستگی اجتماعی فوق العاده ای دارد که در اکثر قریب به اتفاق کشورهای جهان یافت نمی شود .
۱ - هرچند که جمعیت مسلمان یمن پیرو دو مذهب زیدی و شافعی هستند ولی نه تنها پیروان این دو مذهب با یکدیگر خصومتی نداشته و ندارند بلکه در تاریخ طولانی یمن روابط آنها بسیار حسنه بوده است.ولی استراتژی تفرقه مذهبی تلاش می کند از طریق نهادهای پزوهشی آموزشی و تبلیغی وهابیت٬ فضای وحدت در یمن را به فضای تنش آلود مذهبی تبدیل نماید.
۲ - چالش دیگری که امروزه قدرتهای بیگانه برای انقلاب یمن تدارک دیده اند تجزیه مجدد یمن به شمال و جنوب است که یادآور تجزیه یمن در دوران جنگ سرد امریکا و شوروی در دهه ۶۰ قرن ۲۰ می باشد.
ولی انقلابیون یمن به شدت با این فرایند مقابله می کنند کما اینکه وقتی قدرتهای بیگانه منصور هادی رئیس جمهور مستعفی یمن را از صنعا به عدن بردند و سعی کردند پایتخت دومی در یمن ایجاد کنند وحتی چند کشور عربی این پایتخت را به رسمیت شناخته و سفارتخانه های خود را از صنعا به عدن منتقل کردند ٬انقلابیون یمن بلا فاصله وارد عدن شدند و این حکومت را سرنگون کردند تا نطفه تجزیه را در یمن ساقط کنند.
۳ – ابزار دیگری که یمن امروز را محاصره کرده گروههای تروریستی القاعده و داعش هستند که طبق طرح کلان ( master plan) امریکایی سعی کرده اند با تصرف بخش هایی از یمن؛حکومت فعلی یمن را که مثل سوریه و عراق در راستای بلوک مقاومت قرار گرفته دچار این ویروس سرطانی کنند تا از درون متلاشی شود.
۴ - چالش دیگری که یمن با آن مواجه است پمپاژ سکولاریسم از دریچه مدرنیسم به جامعه مذهبی یمن است که بیش از دیگر جوامع عربی مقید به سنت های قدیمی هستند.اقشار تحصیلکرده سکولار اینگونه تبلیغ می کنند که برای رسیدن به مدرنیسم راهی جز سکولاریسم وجود ندارد.
۵ - مهم ترین چالشی که برای انقلاب یمن بوجود آورده اند بحران مشروعیت(legitimacy crisis)
است بدینصورت که حکومت های منطقه با طراحی امریکا و با پشتوانه رسانه های عربی و غربی توانستندقطعنامه ۲۲۱۶ را در شورای امنیت تصویب کنند که دولت انقلابی یمن به رهبری عبدالملک را فاقد مشروعیت و دولت سابق یمن به ریاست منصور هادی را دارای مشروعیت اعلان نمایند. در حالیکه انقلاب یمن مردمی تر از انقلاب مصر و تونس بوده است ولی متاسفانه شورای امنیت اصول حقوقی را زیر پا گذاشت و نه تنها حاضر نشد مشروعیت دو فاکتو برای حکومت انقلابی یمن قائل شود بلکه از یک حکومت توتالیتر که توسط انقلاب مردم یمن سرنگون شد حمایت نمود.
البته بسی جای تاسف است که بسیاری از رسانه های ایران نیز از بکار بردن واژه انقلاب برای یمن خودداری می کنند و ندانسته کمک می کنند تا دشمنان انقلاب یمن آنرا کودتا بنامند در حالیکه میلیونها نفر از مردم یمن طی سالیان اخیر از این فرایند حمایت کرده اند.
البته طبیعی است که بگوییم تحول در حکومت یمن از طریق فرایند قانونی رخ نداده است زیرا فرایند قانونی(مذاکرات اپوزیسیون و حکومت سابق٬ تحت نظارت سازمان ملل ) با استعفای منصور هادی رئیس جمهور سابق دچاربن بست قانونی گردید و دیگر ادامه این فرایند ممکن نبود.
لذا اپوزیسیون از طریق فرایند انقلاب ٬حکومت را بدست گرفت و چون این حکومت جدید با پشتوانه مردمی قدرت را بدست گرفته نمی توان آنرا کودتا نامید.
تاسف دیگر اینکه حکومت انقلابی یمن تاکنون از معرفی نخست وزیر و وزرای کابینه خودداری نموده و به همین دلیل نتوانسته در دیپلماسی رسمی و عمومی جایگاه خود را در صحنه بین المللی تثبیت نماید.
البته با توجه به تجاوز ارتش عربستان و کشتار مردم و محاصره یمن که فجایع انسانی؛زیست محیطی؛ صحی و فرهنگی بوجود آورده نهادهای بین المللی مثل سازمان ملل؛صلیب سرخ؛ هلال احمر؛ جنبش عدم تعهد؛ سازمان همکاریهای اسلامی و NGO های حقوق بشری موظفندطبق منشور ملل متحد؛ کنوانسیونهای حقوق بشر وحقوق بشر دوستانه نه تنها مانع جنایات ارتش عربستان شوند بلکه فوراکمک های انسانی را به مردم یمن برسانند. ولی متاسفانه شاهد سکوت و بی عملی اکثر این نهادها هستیم.
.امیدواریم هرچه سریع تر دبیر کل سازمان ملل٬ گروه حقیقت یاب را جهت کشف جنایات متجاوزان به یمن ارسال نماید.
امیدواریم سارنوالی  دادگاه بین الملل کیفری ICC نسبت به جنایات جنگی در یمن اقدامات لازم را انجام دهد.
امیدواریم ایران به عنوان ریاست جنبش عدم تعهد بتواند این سکوت مرگبار جهانی را در صحنه دیپلماسی در نوردد واجلاسی از کشورهای مهم یا تروئیکای عدم تعهد تشکیل دهد.
امیدواریم اجلاس علمای اسلامی در تهران تشکیل شود و ضمن محکوم کردن کشتار در یمن منشوری برای وحدت مسلمانان ارائه نماید.
امیدواریم اجلاس حقوق دانان مسلمان در تهران تشکیل شود و راههای مقابله با اینگونه تجاوزات را پیشنهاد نماید.

منبع: مجمع جهانی صلح