وزارت کار و امور اجتماعی و شهدا و معلولین می گوید که اکثر گدایان شهر کابل به صورت حرفه ای به این کار دست می زنند و به عنوان یک شغل پذیرفته اند.
واصل نور مهمند، سرپرست وزارت کار و امور اجتماعی امروز (چهارشنبه) در یک نسشت خبری گفت که سه گروه گدا در کشور به خصوص کابل فعالیت می کنند که اکثر آنان به عنوان یک شغل ایفای وظیفه می کنند.
آقای مهمند افزود، یک گروه واقعا نیاز به کمک مردم دارند ولی دو گروه دیگر به صورت حرفه ای و مهاجران پاکستانی می باشند که دست به تکدی گری می زنند.
به گفته وی، جوگی هایی که در افغانستان هستند تکدی گری را به عنوان یک فرهنگ پذیرفته اند و حتا موقع ازدواج به دخترانشان یک توبره و یک چوب می دهند.
به گفته این مقام وزارت کار و امور اجتماعی، حدود ۵۰۰ هزار بیوه زن و حدود ۳۰۰ هزار طفل معتاد در کشور می باشد که دست به گدای نیز می زنند.
سرپرست وزارت کار و امور اجتماعی اظهار کرد که باید نظام زکات دهی در کشور فعال گردد تا از این طریق بتوان به گروه های ضعیف جامعه کمک کرد.
این گفته ها را سرپرست وزارت کار و امور اجتماعی در کنفرانس خبری گروه دادخواهان رضا کار جامعه مدنی در کابل ابراز کرد.
این نشست خبری متشکل از هفت نهاد جامعه مدنی برای رسیدگی به معضل گدای گری زنان و اطفال با حضور نمایندگانی از وزارت های کار و امور اجتماعی، امور زنان و نهادهای جامعه مدنی برگزار شده بود.
مژگان مصطفوی، سرپرست وزارت امور زنان نیز گفت که اکثر گدایان به صورت یک حرفه دست به این کار می زنند و از پدر و پدر کلانشان گدا بوده اند.
خانم مصطفوی اضافه کرد که برای کسانی که مستضعف می باشند تا معیشت بدیل ساخته نشود، امکان جلوگیری از گدای گری وجود ندارد.
وی با اظهار نگرانی خاطر نشان کرد که چنانچه جلوی گدای گری به خصوص دختران جوان گرفته نشود، کشور به ابتذال خواهد رفت.
این نگرانی ها در حالی از سوی وزارت های امور زنان و کار و امور اجتماعی اظهار می شود که جمعیت هلال احمر افغانی آمادگی های لازم برای حمایت گدایان را اعلان نمود.
محمدزاهد کوشان، نماینده جمعیت هلال احمر افغانی که در این نشست حضور داشت، گفت: گدایی که با معیارهای جمعیت هلال احمر برابر باشد، این مرکز تحت پوشش خود قرار می دهد.
فرشته، متکدی ۳۰ ساله که در شهر نو کابل گدایی می کند، اما می گوید که تاکنون هیچ نهاد دولتی به وی مراجعه نکرده است و او برای کفاف خانواده خود دست به این کار می زند.
آقای کوشان نیز بر گفته های دو سخنران قبل مهر تایید زد و گفت که اکثر این متکدیان به صورت حرفه ای به این کار دست می زنند.
به گفته وی، زمانی که بر اساس حکم ریاست جمهوری متکدیان را از سطح شهر جمع آوری می کردند برخی از متکدیان حاضر بودند که روزانه هزار افغانی رشوت بپردازند که از کارشان جلوگیری نگردد.
او بر این باور است که گداهای واقعی کمتر از آن چیزی است که در سطح شهر دیده می شود و یا توسط رسانه ها گزارش داده می شود.
لازم به ذکر است که بر اساس یافته های مشارکت رسانه های آزاد، شماری از گداهای شهر کابل، اطفال را کرایه می گیرند و در سطح شهر برای گدایی پراکنده می کنند.
این یافته ها نشان داده است که برخی از این اطفال را نیز تریاک می خورانند و یا اینکه مورد سوء استفاده جنسی نیز قرار می دهند.
با نظر داشت این معضل ها، گروه دادخواهان رضا کار کابل از مسوولان دولتی و غیر دولتی خواست که برای برداشتن عمل گدایی و منع استفاده ابزاری از اطفال و زنان و یا سایر افراد دارای معلولیت اقدام های لازم را انجام دهند.
آنان از دولت خواستند که با تطبیق قانون حمایت های اجتماعی و قانونمند کردن پرداخت عشر و زکات به پدیده گدای گری در روی سرک پایان دهند.
واصل نور مهمند، سرپرست وزارت کار و امور اجتماعی امروز (چهارشنبه) در یک نسشت خبری گفت که سه گروه گدا در کشور به خصوص کابل فعالیت می کنند که اکثر آنان به عنوان یک شغل ایفای وظیفه می کنند.
آقای مهمند افزود، یک گروه واقعا نیاز به کمک مردم دارند ولی دو گروه دیگر به صورت حرفه ای و مهاجران پاکستانی می باشند که دست به تکدی گری می زنند.
به گفته وی، جوگی هایی که در افغانستان هستند تکدی گری را به عنوان یک فرهنگ پذیرفته اند و حتا موقع ازدواج به دخترانشان یک توبره و یک چوب می دهند.
به گفته این مقام وزارت کار و امور اجتماعی، حدود ۵۰۰ هزار بیوه زن و حدود ۳۰۰ هزار طفل معتاد در کشور می باشد که دست به گدای نیز می زنند.
سرپرست وزارت کار و امور اجتماعی اظهار کرد که باید نظام زکات دهی در کشور فعال گردد تا از این طریق بتوان به گروه های ضعیف جامعه کمک کرد.
این گفته ها را سرپرست وزارت کار و امور اجتماعی در کنفرانس خبری گروه دادخواهان رضا کار جامعه مدنی در کابل ابراز کرد.
این نشست خبری متشکل از هفت نهاد جامعه مدنی برای رسیدگی به معضل گدای گری زنان و اطفال با حضور نمایندگانی از وزارت های کار و امور اجتماعی، امور زنان و نهادهای جامعه مدنی برگزار شده بود.
مژگان مصطفوی، سرپرست وزارت امور زنان نیز گفت که اکثر گدایان به صورت یک حرفه دست به این کار می زنند و از پدر و پدر کلانشان گدا بوده اند.
خانم مصطفوی اضافه کرد که برای کسانی که مستضعف می باشند تا معیشت بدیل ساخته نشود، امکان جلوگیری از گدای گری وجود ندارد.
وی با اظهار نگرانی خاطر نشان کرد که چنانچه جلوی گدای گری به خصوص دختران جوان گرفته نشود، کشور به ابتذال خواهد رفت.
این نگرانی ها در حالی از سوی وزارت های امور زنان و کار و امور اجتماعی اظهار می شود که جمعیت هلال احمر افغانی آمادگی های لازم برای حمایت گدایان را اعلان نمود.
محمدزاهد کوشان، نماینده جمعیت هلال احمر افغانی که در این نشست حضور داشت، گفت: گدایی که با معیارهای جمعیت هلال احمر برابر باشد، این مرکز تحت پوشش خود قرار می دهد.
فرشته، متکدی ۳۰ ساله که در شهر نو کابل گدایی می کند، اما می گوید که تاکنون هیچ نهاد دولتی به وی مراجعه نکرده است و او برای کفاف خانواده خود دست به این کار می زند.
آقای کوشان نیز بر گفته های دو سخنران قبل مهر تایید زد و گفت که اکثر این متکدیان به صورت حرفه ای به این کار دست می زنند.
به گفته وی، زمانی که بر اساس حکم ریاست جمهوری متکدیان را از سطح شهر جمع آوری می کردند برخی از متکدیان حاضر بودند که روزانه هزار افغانی رشوت بپردازند که از کارشان جلوگیری نگردد.
او بر این باور است که گداهای واقعی کمتر از آن چیزی است که در سطح شهر دیده می شود و یا توسط رسانه ها گزارش داده می شود.
لازم به ذکر است که بر اساس یافته های مشارکت رسانه های آزاد، شماری از گداهای شهر کابل، اطفال را کرایه می گیرند و در سطح شهر برای گدایی پراکنده می کنند.
این یافته ها نشان داده است که برخی از این اطفال را نیز تریاک می خورانند و یا اینکه مورد سوء استفاده جنسی نیز قرار می دهند.
با نظر داشت این معضل ها، گروه دادخواهان رضا کار کابل از مسوولان دولتی و غیر دولتی خواست که برای برداشتن عمل گدایی و منع استفاده ابزاری از اطفال و زنان و یا سایر افراد دارای معلولیت اقدام های لازم را انجام دهند.
آنان از دولت خواستند که با تطبیق قانون حمایت های اجتماعی و قانونمند کردن پرداخت عشر و زکات به پدیده گدای گری در روی سرک پایان دهند.
