ارتش پاکستان، ادعا کرده که رهبران گروه های انشعابی تحریک طالبان پاکستان در افغانستان هستند و از این کشور فعالیت شان را سازماندهی می کنند.
عاصم سلیم بجوا؛ سخنگوی ارتش پاکستان روز چهارشنبه گفت:«رهبران و اعضای برجسته گروه های انشعابی تحریک طالبان پاکستان از خاک افغانستان، برنامه های تبلیغاتی شان را سازماندهی و با رسانه ها در تماس می شوند.»
عاصم سلیم بجوا گفته که افغانستان، این کشور را در جریان عملیاتی نظامی که در وزیرستان شمالی راه اندازی شده بود، یاری نکرده و قبل از عملیات و در جریان آن از افغانستان تقاضا شده بود که مانع ورود شورشیان به خاک این کشور شود اما کابل این کار را نکرده است.
افغانستان این اظهارات را به شدت رد کرده است.
این در حالی است که آقای اشرف غنی، چند روز پیش در دیدار با سرتاج عزیز در کابل گفت که ̎باب̎ زیادی باز شده است که منجر به همکاری میان دو کشور خواهد شد.
با این وجود، ناظران می گویند که اظهارات تازه سخنگوی ارتش پاکستان یکبار دیگر نشان داد که دیدارهای سیاسی، تغییری در خط و مشی نظامی پاکستان در قبال افغانستان ایجاد نخواهد کرد.
ناظران در این زمینه به دیدارهای مکرر حامد کرزی از پاکستان و همچنین سفر مقام های بلندپایه اسلام آباد به افغانستان اشاره می کنند و می گویند که به رغم این دیدارها و سخنانی که اخیرا یکبار دیگر از سوی اشرف غنی و سرتاج عزیز تکرار شد، آنچه از سوی ارتش پاکستان، سازمان جاسوسی آی اس آی و تروریست های دست پرورده و مورد حمایت آنها در افغانستان به اجرا درمی آید هیچ تغییری رونما نشده است.
اظهارات تازه سخنگوی ارتش پاکستان، البته تنها از این نظر تازگی و اهمیت دارد که درست یک هفته پس از سفر سرتاج عزیز؛ مشاور ارشد نخست وزیر پاکستان در امور سیاست خارجی و امنیت ملی به افغانستان به دنبال روی کار آمدن اداره سیاسی جدید در کابل بیان می شود؛ در غیر آن، تکرار مکررات همان مواضع پیشین پاکستان است.
با این حال، افزون بر آنکه این اتهامات از سوی وزارت دفاع افغانستان به شدت رد شده است، از نظر عملی نیز این بسیار مضحک است که افغانستان که خود سال هاست با تروریزم می جنگد و یکی از اصلی ترین قربانیان تروریزم در جهان محسوب می شود، گروهی از تروریست های پاکستانی را در خاک خود پناه دهد و از آنها در راستای راه اندازی حملات تروریستی در پاکستان، حمایت کند.
در این میان، باید از سخنگو و دیگر فرماندهان ارشد ارتش و سازمان جاسوسی آی اس آی پاکستان پرسید که اگر افغانستان، از رهبران و اعضای طالبان پاکستان حمایت می کند و از سوی دیگر، خود از جانب طالبان به اصطلاح افغانستانی، روزانه آماج ده ها حمله خونین انتحاری و بمب گذاری و گروهی قرار می گیرد، آیا میان طالبان افغانستانی و پاکستانی نیز دشمنی و دوگانگی وجود دارد؟
آیا غیر از این است که این دو گروه، در مناطق مرزی پاکستان باهم زندگی مشترک و صلح آمیز دارند و در کنار هم، علیه افغانستان، دست به حمله های تروریستی می زنند؟
ارتش پاکستان آیا نمی داند که تحریک طالبان پاکستان بارها با ملاعمر؛ رهبر طالبان افغانستان، اعلام «بیعت» و وفاداری کرده و اهداف خود را با این گروه در یک راستا تعریف کرده است؟
از سوی دیگر، شواهد آشکاری وجود دارد که صدها تن از اعضای طالبان پاکستانی با شناسنامه های رسمی آن کشور، به منظور انجام حملات تروریستی وارد خاک افغانستان شده و بعضی از آنها دستگیر شده و اعتراف کرده اند.
در یک مورد، اخیرا حتی شماری از اعضای ارتش و سازمان جاسوسی پاکستان به همین جرم در خاک افغانستان دستگیر شدند؛ بنابراین افغانستان چگونه می تواند هم به آنها پناه دهد و حمایت کند و هم از سوی آنان مورد حمله قرار گیرد و آسیب ببیند؟!
با این حساب، اظهارات مضحک و مسموم سخنگوی ارتش پاکستان جز یک فرافکنی دروغ پردازانه برای انحراف افکار عمومی افغانستان، پاکستان و جهان از آنچه ارتش پاکستان در حمایت از تروریزم علیه مردم و دولت افغانستان انجام می دهد نیست و حاصل آن نیز چیزی جز تیرگی مجدد روابط رو به تلطیف شدن میان دو کشور نخواهد بود.
عاقلانه تر آن است که پاکستان اگر احساس می کند قربانی تروریزم است به جای اتهام زنی های مضحک و واهی، با افغانستان وارد یک همکاری راهبردی مشترک برای مبارزه با این اپیدمی و آفت بنیان برانداز شود؛ تا ریشه تروریزم در سراسر منطقه، خشکانده شود.
عاصم سلیم بجوا؛ سخنگوی ارتش پاکستان روز چهارشنبه گفت:«رهبران و اعضای برجسته گروه های انشعابی تحریک طالبان پاکستان از خاک افغانستان، برنامه های تبلیغاتی شان را سازماندهی و با رسانه ها در تماس می شوند.»
عاصم سلیم بجوا گفته که افغانستان، این کشور را در جریان عملیاتی نظامی که در وزیرستان شمالی راه اندازی شده بود، یاری نکرده و قبل از عملیات و در جریان آن از افغانستان تقاضا شده بود که مانع ورود شورشیان به خاک این کشور شود اما کابل این کار را نکرده است.
افغانستان این اظهارات را به شدت رد کرده است.
این در حالی است که آقای اشرف غنی، چند روز پیش در دیدار با سرتاج عزیز در کابل گفت که ̎باب̎ زیادی باز شده است که منجر به همکاری میان دو کشور خواهد شد.
با این وجود، ناظران می گویند که اظهارات تازه سخنگوی ارتش پاکستان یکبار دیگر نشان داد که دیدارهای سیاسی، تغییری در خط و مشی نظامی پاکستان در قبال افغانستان ایجاد نخواهد کرد.
ناظران در این زمینه به دیدارهای مکرر حامد کرزی از پاکستان و همچنین سفر مقام های بلندپایه اسلام آباد به افغانستان اشاره می کنند و می گویند که به رغم این دیدارها و سخنانی که اخیرا یکبار دیگر از سوی اشرف غنی و سرتاج عزیز تکرار شد، آنچه از سوی ارتش پاکستان، سازمان جاسوسی آی اس آی و تروریست های دست پرورده و مورد حمایت آنها در افغانستان به اجرا درمی آید هیچ تغییری رونما نشده است.
اظهارات تازه سخنگوی ارتش پاکستان، البته تنها از این نظر تازگی و اهمیت دارد که درست یک هفته پس از سفر سرتاج عزیز؛ مشاور ارشد نخست وزیر پاکستان در امور سیاست خارجی و امنیت ملی به افغانستان به دنبال روی کار آمدن اداره سیاسی جدید در کابل بیان می شود؛ در غیر آن، تکرار مکررات همان مواضع پیشین پاکستان است.
با این حال، افزون بر آنکه این اتهامات از سوی وزارت دفاع افغانستان به شدت رد شده است، از نظر عملی نیز این بسیار مضحک است که افغانستان که خود سال هاست با تروریزم می جنگد و یکی از اصلی ترین قربانیان تروریزم در جهان محسوب می شود، گروهی از تروریست های پاکستانی را در خاک خود پناه دهد و از آنها در راستای راه اندازی حملات تروریستی در پاکستان، حمایت کند.
در این میان، باید از سخنگو و دیگر فرماندهان ارشد ارتش و سازمان جاسوسی آی اس آی پاکستان پرسید که اگر افغانستان، از رهبران و اعضای طالبان پاکستان حمایت می کند و از سوی دیگر، خود از جانب طالبان به اصطلاح افغانستانی، روزانه آماج ده ها حمله خونین انتحاری و بمب گذاری و گروهی قرار می گیرد، آیا میان طالبان افغانستانی و پاکستانی نیز دشمنی و دوگانگی وجود دارد؟
آیا غیر از این است که این دو گروه، در مناطق مرزی پاکستان باهم زندگی مشترک و صلح آمیز دارند و در کنار هم، علیه افغانستان، دست به حمله های تروریستی می زنند؟
ارتش پاکستان آیا نمی داند که تحریک طالبان پاکستان بارها با ملاعمر؛ رهبر طالبان افغانستان، اعلام «بیعت» و وفاداری کرده و اهداف خود را با این گروه در یک راستا تعریف کرده است؟
از سوی دیگر، شواهد آشکاری وجود دارد که صدها تن از اعضای طالبان پاکستانی با شناسنامه های رسمی آن کشور، به منظور انجام حملات تروریستی وارد خاک افغانستان شده و بعضی از آنها دستگیر شده و اعتراف کرده اند.
در یک مورد، اخیرا حتی شماری از اعضای ارتش و سازمان جاسوسی پاکستان به همین جرم در خاک افغانستان دستگیر شدند؛ بنابراین افغانستان چگونه می تواند هم به آنها پناه دهد و حمایت کند و هم از سوی آنان مورد حمله قرار گیرد و آسیب ببیند؟!
با این حساب، اظهارات مضحک و مسموم سخنگوی ارتش پاکستان جز یک فرافکنی دروغ پردازانه برای انحراف افکار عمومی افغانستان، پاکستان و جهان از آنچه ارتش پاکستان در حمایت از تروریزم علیه مردم و دولت افغانستان انجام می دهد نیست و حاصل آن نیز چیزی جز تیرگی مجدد روابط رو به تلطیف شدن میان دو کشور نخواهد بود.
عاقلانه تر آن است که پاکستان اگر احساس می کند قربانی تروریزم است به جای اتهام زنی های مضحک و واهی، با افغانستان وارد یک همکاری راهبردی مشترک برای مبارزه با این اپیدمی و آفت بنیان برانداز شود؛ تا ریشه تروریزم در سراسر منطقه، خشکانده شود.
