یک زن در ولسوالی یکاولنگ ولایت بامیان برای به دنیا آوردن فرزندش خودش اقدام به جراحی کرد. مسئولین شفاخانه مرکز بامیان گفتند که آن زن با تن خون آلود برای درمان به شفاخانه آورده شده بود.
به گزارش آوا به نقل از صدای امریکا، شهلا، زن ۲۸ ساله که چهار فرزند دارد،اکنون در شفاخانه مرکزی بامیان تحت درمان قرار دارد و داکتران می گویند که خانم شهلا شکمش را با تیغ به طول دوازده سانتی متر پاره نموده است.
داکتر سید منصور، متخصص جراحی در شفاخانه مرکز بامیان تصریح کرد: علاوه بر نشانه جراحی آثار سوختگی نیز در بطن این خانم و جود دارد.
داکتر سید منصور گفت: چندی پیش وقتی این خانم با مراجعه به شفاخانه خواستار ولادت پیش از موعد جنین هفت ماه خود شد که مورد قبول داکتران قرار نگرفت .
معصومه؛ مادر شهلا می گوید که دخترش دارای چهار طفل می باشد در روستای بغلک ولسوالی یکاولنگ زندگی می کند.
او در تشریح ماجرا می گوید که شهلا چندی پیش به شفاخانه بامیان مراجعه نموده و داکتران گفتند که وی بخاطر ولادت این طفل باید در وقت ضرورت به شفاخانه مراجعه نماید.
این مادر گفت که شهلا به دلیل شدت درد شکم بعد از برگشت به خانه خود اقدام به جراحی کرده و بطنش را با چاقو بریده است.
خدمات ضعیف صحی
به گزارش صدای امریکا، در ولایت بامیان، ۹۹ مرکز صحی خدمات صحی را برای جمعیت حدود هفتصد هزار نفر عرضه می کند که شکایت های زیاد از فاصله مراکز، پائین بودن کیفیت این خدمات، نبود داکتران مسلکی کافی و کمبود دوا وجود دارد.
مسوولین ریاست صحت عامه بامیان با آنکه می گویند، دسترسی مرم به خدمات صحی افزایش یافته اما بخاطر پائین بودن آگاهی زنان و خانواده ها، از مراقبت در هنگام بارداری در روستا، هنوز هم مادران و اطفال شان قربانی می شوند.
داکتر ریحانه حیدری؛ رییس صحت عامه بامیان، می گوید که بخش زیادی از زنان روستاهای این ولایت، در هنگام بارداری کمتر به مراکز صحی مراجعه نموده و تحت مراقبت های صحی ولادت نمی کنند.
خانم حیدری می گوید: در بامیان مادران به کلینیک های که نزدیک خانه شان است، زیاد می روند و در دور دست مراجعه نمی کنند و همچنان در بعضی ساحات بامیان مادران حامله سر زمین های زراعتی کارهای شاقه و دهقانی را انجام می دهند.
فعالان مدنی ولایت بامیان می گویند که به دلیل کوهستانی بودن این ولایت، پراکندگی درقریه جات و جغرافیایی خشن عده قابل ملاحظه ای از مردم در روستاهای این ولایت، دسترسی به خدمات صحی معیاری ندارند.
اگر چه طی یک دهه اخیر برای کاهش میزان مرگ و میر زنان و اطفال در افغانستان، کارهایی صورت گرفته اما با آنهم در شماری از روستا های دور دست کشور، زنان از آگاهی لازم مراقبت های دوران بارداری برخوردار نیستند.
میزان مرگ و میر مادران هنگام ولادت در کشور، به دلایل مختلف مانند پائین بودن دسترسی زنان به خدمات صحی، فاصله زیاد روستاها با مراکزصحی و دشوار بودن راه های مواصلاتی، حاکم بودن فرهنگ زن ستیزی، ولادت در خانه و فاصله کم میان ولادت ها در سطح بالای قرار دارد.
در شهر ها میزان مرگ و میر زنان در هنگام ولادت بخاطر دسترسی زنان به خدمات صحی کم بوده اما در روستاها گراف مرگ ومیر زنان به دلایل مختلف بیشتر می باشد.
به گزارش آوا به نقل از صدای امریکا، شهلا، زن ۲۸ ساله که چهار فرزند دارد،اکنون در شفاخانه مرکزی بامیان تحت درمان قرار دارد و داکتران می گویند که خانم شهلا شکمش را با تیغ به طول دوازده سانتی متر پاره نموده است.
داکتر سید منصور، متخصص جراحی در شفاخانه مرکز بامیان تصریح کرد: علاوه بر نشانه جراحی آثار سوختگی نیز در بطن این خانم و جود دارد.
داکتر سید منصور گفت: چندی پیش وقتی این خانم با مراجعه به شفاخانه خواستار ولادت پیش از موعد جنین هفت ماه خود شد که مورد قبول داکتران قرار نگرفت .
معصومه؛ مادر شهلا می گوید که دخترش دارای چهار طفل می باشد در روستای بغلک ولسوالی یکاولنگ زندگی می کند.
او در تشریح ماجرا می گوید که شهلا چندی پیش به شفاخانه بامیان مراجعه نموده و داکتران گفتند که وی بخاطر ولادت این طفل باید در وقت ضرورت به شفاخانه مراجعه نماید.
این مادر گفت که شهلا به دلیل شدت درد شکم بعد از برگشت به خانه خود اقدام به جراحی کرده و بطنش را با چاقو بریده است.
خدمات ضعیف صحی
به گزارش صدای امریکا، در ولایت بامیان، ۹۹ مرکز صحی خدمات صحی را برای جمعیت حدود هفتصد هزار نفر عرضه می کند که شکایت های زیاد از فاصله مراکز، پائین بودن کیفیت این خدمات، نبود داکتران مسلکی کافی و کمبود دوا وجود دارد.
مسوولین ریاست صحت عامه بامیان با آنکه می گویند، دسترسی مرم به خدمات صحی افزایش یافته اما بخاطر پائین بودن آگاهی زنان و خانواده ها، از مراقبت در هنگام بارداری در روستا، هنوز هم مادران و اطفال شان قربانی می شوند.
داکتر ریحانه حیدری؛ رییس صحت عامه بامیان، می گوید که بخش زیادی از زنان روستاهای این ولایت، در هنگام بارداری کمتر به مراکز صحی مراجعه نموده و تحت مراقبت های صحی ولادت نمی کنند.
خانم حیدری می گوید: در بامیان مادران به کلینیک های که نزدیک خانه شان است، زیاد می روند و در دور دست مراجعه نمی کنند و همچنان در بعضی ساحات بامیان مادران حامله سر زمین های زراعتی کارهای شاقه و دهقانی را انجام می دهند.
فعالان مدنی ولایت بامیان می گویند که به دلیل کوهستانی بودن این ولایت، پراکندگی درقریه جات و جغرافیایی خشن عده قابل ملاحظه ای از مردم در روستاهای این ولایت، دسترسی به خدمات صحی معیاری ندارند.
اگر چه طی یک دهه اخیر برای کاهش میزان مرگ و میر زنان و اطفال در افغانستان، کارهایی صورت گرفته اما با آنهم در شماری از روستا های دور دست کشور، زنان از آگاهی لازم مراقبت های دوران بارداری برخوردار نیستند.
میزان مرگ و میر مادران هنگام ولادت در کشور، به دلایل مختلف مانند پائین بودن دسترسی زنان به خدمات صحی، فاصله زیاد روستاها با مراکزصحی و دشوار بودن راه های مواصلاتی، حاکم بودن فرهنگ زن ستیزی، ولادت در خانه و فاصله کم میان ولادت ها در سطح بالای قرار دارد.
در شهر ها میزان مرگ و میر زنان در هنگام ولادت بخاطر دسترسی زنان به خدمات صحی کم بوده اما در روستاها گراف مرگ ومیر زنان به دلایل مختلف بیشتر می باشد.
