مهاجرین افغانستانی قابلیت دیده شدن را دارند،اما خیلی وقت ها متاسفانه به دلیل نبودن امکانات ابتدایی دیده نمی شوند.
مطلب فوق توسط محمد حسین جعفری؛ یکی از فعالین حوزه مهاجرین در گفتگو با خبرگزاری آوا در سومین شب نمایشگاه بین المللی قرآن و عترت در مشهد مقدس، بیان گردید.
وی در سال ۱۳۵۵ در شهر مزارشریف متولد شده و ۲۰ سال است که در سه بخش هنرهای تجسمی،طراحی و نقاشی و خدمات اجتماعی معلولین فعالیت می کند و هم اکنون ریاست خانه هنر افغانستان و موسسه امید را به عهده دارد.
جعفری می گوید که هنر در هر زمانی و براساس جغرافیای خودش تعریف می شود و کار هنری در کشور جمهوری اسلامی ایران رنگ و بوی مهاجرت دارد.
وی می گوید که متاسفانه کارهای هنری جایگاه خوبی در میان اقشار مختلف مردم ندارد و به همین خاطر از این کار پشتیبانی درستی صورت نمی گیرد و کارهای هنری نه تنها در افغانستان بلکه در کشور ایران مهجور واقع شده است.
جعفری با بیان اینکه زبان امروزی هنر است گفت که جایگاه هنر در میان ما به خوبی تعریف نشده و مردم فکر می کنند هرکسی که یک ساز در دستش داشت،هنرمند است.
وی افزود که ما به خاطر عدم حمایت تا ۵ سال پیش حتی حق تدریس نداشتیم،اما الحمدلله این مانع حالا برداشته شده و ما می توانیم هنر خودمان را به دیگران نیز یاد بدهیم.
این فعال مدنی همچنین در بخش فعالیت های خودش در بخش معلولین نیز می گوید که موسسه امید در افغانستان و ایران در این بخش به خوبی فعالیت می کند.
وی افزود که من خودم چون یک معلول هستم،سعی نموده ام که تمام تلاشم را در جهت بالا بردن سطح زندگی این قشر آسیب پذیر انجام دهم.
جعفری گفت که همچنین خانه هنر افغانستان که در سال ۱۳۸۹ تاسیس شده در ۸ بخش طراحی،نقاشی،تاتر،فلم،موسیقی،حجم سازی و معماری در افغانستان و ایران فعالیت می کند.
وی افزود که خانه هنر افغانستان در دو بخش آموزشی و برگزاری نمایشگاه فعالیت می کند که تاکنون بیش از ۳۰ نمایشگاه در ایران و یک نمایشگاه در استرالیا و لندن برگزار نموده است.
جعفری می گوید که آینده هنر در افغانستان مجهول است،اما باوجود هنرمندان تربیت شده در ایران به آینده امیدوار هستیم.
جعفری که در بخش بین الملل دهمین نمایشگاه بین المللی قرآن و عترت مسئولیت دارد می گوید که این نمایشگاه یک بستر خوبی را برای شناخت تشکل های قرآنی مهاجرین ایجاد نموده است.
وی افزود که متاسفانه به خاطر مقارن شدن نمایشگاه مشهد و تهران از بخش بین الملل استقبال خوبی صورت نگرفت.
جعفری گفت: با اینکه تشکل های قرآنی مهاجرین استقبال خوبی از نمایشگاه کردند،اما برخی مشکلات حضور آنان را کم رنگ کرده است.
به گفته وی چون خانم ها در بخش های قرآنی فعال هستند به خاطر نبودن وسایل ایاب و ذهاب نتوانستند در این نمایشگاه به خوبی حضور پیدا کنند.
وی افزود که همچنین نبود وسایل و امکانات ابتدایی، تبلیغات ضعیف و طولانی بودن زمان از دیگر مشکلات نمایشگاه به حساب می رود.
جعفری می گوید که فرصت یک مسئله است و نبود امکانات ابتدایی مسئله دیگر که اگر امکانات نباشد یک تشکل قرآنی نمی تواند حضور خودش را پررنگ جلوه دهد.
این فعال فرهنگی می گوید که مهاجرین افغانستانی قابلیت دیده شدن را دارند،اما خیلی وقت ها متاسفانه به دلیل نبودن امکانات ابتدایی دیده نمی شوند.
دهمین نمایشگاه بین المللی قرآن و عترت با ۷۰۰ غرفه در ۲۷ بخش از ساعت ۶ بعد از ظهر الی ۱۲ شب تا ۱۵ سرطان پذیرای علاقه مندان می باشد.
مطلب فوق توسط محمد حسین جعفری؛ یکی از فعالین حوزه مهاجرین در گفتگو با خبرگزاری آوا در سومین شب نمایشگاه بین المللی قرآن و عترت در مشهد مقدس، بیان گردید.
وی در سال ۱۳۵۵ در شهر مزارشریف متولد شده و ۲۰ سال است که در سه بخش هنرهای تجسمی،طراحی و نقاشی و خدمات اجتماعی معلولین فعالیت می کند و هم اکنون ریاست خانه هنر افغانستان و موسسه امید را به عهده دارد.
جعفری می گوید که هنر در هر زمانی و براساس جغرافیای خودش تعریف می شود و کار هنری در کشور جمهوری اسلامی ایران رنگ و بوی مهاجرت دارد.
وی می گوید که متاسفانه کارهای هنری جایگاه خوبی در میان اقشار مختلف مردم ندارد و به همین خاطر از این کار پشتیبانی درستی صورت نمی گیرد و کارهای هنری نه تنها در افغانستان بلکه در کشور ایران مهجور واقع شده است.
جعفری با بیان اینکه زبان امروزی هنر است گفت که جایگاه هنر در میان ما به خوبی تعریف نشده و مردم فکر می کنند هرکسی که یک ساز در دستش داشت،هنرمند است.
وی افزود که ما به خاطر عدم حمایت تا ۵ سال پیش حتی حق تدریس نداشتیم،اما الحمدلله این مانع حالا برداشته شده و ما می توانیم هنر خودمان را به دیگران نیز یاد بدهیم.
این فعال مدنی همچنین در بخش فعالیت های خودش در بخش معلولین نیز می گوید که موسسه امید در افغانستان و ایران در این بخش به خوبی فعالیت می کند.
وی افزود که من خودم چون یک معلول هستم،سعی نموده ام که تمام تلاشم را در جهت بالا بردن سطح زندگی این قشر آسیب پذیر انجام دهم.
جعفری گفت که همچنین خانه هنر افغانستان که در سال ۱۳۸۹ تاسیس شده در ۸ بخش طراحی،نقاشی،تاتر،فلم،موسیقی،حجم سازی و معماری در افغانستان و ایران فعالیت می کند.
وی افزود که خانه هنر افغانستان در دو بخش آموزشی و برگزاری نمایشگاه فعالیت می کند که تاکنون بیش از ۳۰ نمایشگاه در ایران و یک نمایشگاه در استرالیا و لندن برگزار نموده است.
جعفری می گوید که آینده هنر در افغانستان مجهول است،اما باوجود هنرمندان تربیت شده در ایران به آینده امیدوار هستیم.
جعفری که در بخش بین الملل دهمین نمایشگاه بین المللی قرآن و عترت مسئولیت دارد می گوید که این نمایشگاه یک بستر خوبی را برای شناخت تشکل های قرآنی مهاجرین ایجاد نموده است.
وی افزود که متاسفانه به خاطر مقارن شدن نمایشگاه مشهد و تهران از بخش بین الملل استقبال خوبی صورت نگرفت.
جعفری گفت: با اینکه تشکل های قرآنی مهاجرین استقبال خوبی از نمایشگاه کردند،اما برخی مشکلات حضور آنان را کم رنگ کرده است.
به گفته وی چون خانم ها در بخش های قرآنی فعال هستند به خاطر نبودن وسایل ایاب و ذهاب نتوانستند در این نمایشگاه به خوبی حضور پیدا کنند.
وی افزود که همچنین نبود وسایل و امکانات ابتدایی، تبلیغات ضعیف و طولانی بودن زمان از دیگر مشکلات نمایشگاه به حساب می رود.
جعفری می گوید که فرصت یک مسئله است و نبود امکانات ابتدایی مسئله دیگر که اگر امکانات نباشد یک تشکل قرآنی نمی تواند حضور خودش را پررنگ جلوه دهد.
این فعال فرهنگی می گوید که مهاجرین افغانستانی قابلیت دیده شدن را دارند،اما خیلی وقت ها متاسفانه به دلیل نبودن امکانات ابتدایی دیده نمی شوند.
دهمین نمایشگاه بین المللی قرآن و عترت با ۷۰۰ غرفه در ۲۷ بخش از ساعت ۶ بعد از ظهر الی ۱۲ شب تا ۱۵ سرطان پذیرای علاقه مندان می باشد.
