یافته‌های جدید نشان می‌دهد نخستین بریتانیایی‌هایی که در امریکای شمالی اقامت گزیدند، در یکی از زمستان‌های سخت اوایل قرن هفدهم میلادی ناچار به آدم‌خواری شده بودند.
به گزارش خبرگزاری آوا، محققان زمانی به این موضوع پی بردند که روی استخوان‌های جسد یک دختر، برش‌هایی غیرمعمول پیدا کردند؛ برش‌هایی که حاکی از "قصابی‌شدن" این جسد است.
این جمجمه و استخوان ساق پا که چهار قرن قدمت دارد و متعلق به دختری نوجوان است، سال گذشته در جریان حفاری در شهر "جیمز فورت" (جیمز تاون کنونی) در ولایت ویرجینیای امریکا پیدا شده است.
این استخوان‌ها نشان می‌دهد جسد این دختر در زمستان سخت سال ۱۶۰۹ میلادی، یعنی ۴۰۳ سال پیش، "قصابی شده است".
داگلاس اوزلی، انسان‌شناس در حوزه پزشکی قانونی از موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیت‌سونین (Smithsonian) در واشنگتن، می‌گوید: "این مدرک به وضوح نشان می‌دهد بدن این دختر نوجوان مُثله و گوشت از استخوان جدا شده است."
مدارک مکتوب پیش‌تر نیز نشان داده بودند که مهاجران درمانده به آدم‌خواری رو آورده بوده‌اند ولی کشف استخوان‌های این دختر ۱۴ساله، اولین گواهی علمی را به دست داده است.
محققان موزه اسمیت‌سونین معتقدند بدن این کودک، غذای کسانی شده است که تلاش می‌کرده‌اند از زمستان سخت سال ۱۶۰۹ میلادی (معادل سال ۹۸۸ شمسی) جان به در ببرند. مورخان آن سال را به عنوان "دوره قحطی" می‌شناسند.
دکتر اوزلی می‌گوید: "جای ضربه‌ها و برش‌های متعددی روی این استخوان‌ها مشهود است. ضربه روی پیشانی، روی پشت جمجمه و همچنین یک حفره روی سمت چپ سر که در واقع برای باز کردن آن سمت جمجمه ایجاد شده است. قصدشان این بوده که مغز را در بیاورند."
آثار باقی مانده روی جمجمه همچنین نشان می‌دهد که زبان و بافت‌های صورت نیز جدا شده‌اند.
به گفته این انسان‌شناس در حوزه پزشکی قانونی "این افراد در شرایط وخیمی بودند. به همین خاطر هر جور گوشتی که در دسترس بود، استفاده می‌کردند."
طبق این گزارش، برش‌های روی استخوان‌های بدن این دختر ۱۴ ساله همچنین نشان می‌دهد هرکس که این بدن را مُثله کرده، یک قصاب حرفه‌ای نبوده و احتمالا یک زن بوده است. اکثریت ساکنان شهر جیمز فورت در آن زمان، زن بوده‌اند.
معلوم نیست دختر ۱۴ساله چه طور مرده ولی پیداست که با فاصله کوتاهی پس از مرگ، بدن او قصابی شده است.
داگلاس اوزلی می‌گوید: "اگر کسی بخواهد مغز را برای خوردن در آورد، باید این کار را خیلی سریع انجام دهد چون مغز خیلی زود فاسد می‌شود."
درباره دختری که جسدش خورده شده، به جز سن و تبار انگلیسی‌اش چیز زیادی معلوم نیست. تبار او از روی مطالعات تطبیقی روی استخوان‌ها در کمبریج بریتانیا تایید شده است. مطالعات بیشتر نشان داده که او زمانی تغذیه خوبی داشته است و زیاد گوشت می‌خورده که این یعنی از طبقه غنی بوده است.
به گزارش بی بی سی، "دوره قحطی" یکی از دوره‌های مخوف اوایل مهاجرت اروپاییان به قاره امریکاست. این قطحی زمانی پیش آمد که بومیان سرخپوست، ساکنان شهر جیمز فورت را محاصره کردند و غذای کافی برای سپری‌کردن زمستان نداشتند.
آنها برای زنده‌ماندن اول اسب‌هایشان را خوردند و بعد سراغ سگ‌ها، گربه‌ها، موش‌های صحرایی، موش‌های کوچک و مار‌ها رفتند. برخی نیز برای مهار کردن اشتهایی که بیداد می‌کرد، چرم کفش‌هایشان را خوردند.
وقتی قحطی از چند هفته به چند ماه کشید، دیگر چیزی برای خوردن و زنده‌ماندن باقی نمانده نبود. معلوم نیست چند جسد که شمارشان هم رو به افزایش بود، خورده شدند ولی این تقریبا قطعی است که آن دختر ۱۴ ساله، تنها قربانی آدم‌خواری در آن روز‌ها نبوده است.
لرد دلاوار که با کشتی خود غذا و مهاجران جدید آورد، نجات‌بخش بازماندگان این قحطی شد. بعد از شش ماه محاصره و گرسنگی، فقط ۶۰ نفر از ۳۰۰ ساکن این شهر جان به در بردند.
داگلاس اوزلی، انسان‌شناس در حوزه پزشکی قانونی، درباره آدم‌خواری این ساکنان قدیمی ایالت ویرجینیای امریکا می‌گوید در آن شرایط "کار دیگری نمی‌توانستند بکنند."
به گزارش خبرگزاری آوا، محققان زمانی به این موضوع پی بردند که روی استخوان‌های جسد یک دختر، برش‌هایی غیرمعمول پیدا کردند؛ برش‌هایی که حاکی از "قصابی‌شدن" این جسد است.
این جمجمه و استخوان ساق پا که چهار قرن قدمت دارد و متعلق به دختری نوجوان است، سال گذشته در جریان حفاری در شهر "جیمز فورت" (جیمز تاون کنونی) در ولایت ویرجینیای امریکا پیدا شده است.
این استخوان‌ها نشان می‌دهد جسد این دختر در زمستان سخت سال ۱۶۰۹ میلادی، یعنی ۴۰۳ سال پیش، "قصابی شده است".
داگلاس اوزلی، انسان‌شناس در حوزه پزشکی قانونی از موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیت‌سونین (Smithsonian) در واشنگتن، می‌گوید: "این مدرک به وضوح نشان می‌دهد بدن این دختر نوجوان مُثله و گوشت از استخوان جدا شده است."
مدارک مکتوب پیش‌تر نیز نشان داده بودند که مهاجران درمانده به آدم‌خواری رو آورده بوده‌اند ولی کشف استخوان‌های این دختر ۱۴ساله، اولین گواهی علمی را به دست داده است.
محققان موزه اسمیت‌سونین معتقدند بدن این کودک، غذای کسانی شده است که تلاش می‌کرده‌اند از زمستان سخت سال ۱۶۰۹ میلادی (معادل سال ۹۸۸ شمسی) جان به در ببرند. مورخان آن سال را به عنوان "دوره قحطی" می‌شناسند.
دکتر اوزلی می‌گوید: "جای ضربه‌ها و برش‌های متعددی روی این استخوان‌ها مشهود است. ضربه روی پیشانی، روی پشت جمجمه و همچنین یک حفره روی سمت چپ سر که در واقع برای باز کردن آن سمت جمجمه ایجاد شده است. قصدشان این بوده که مغز را در بیاورند."
آثار باقی مانده روی جمجمه همچنین نشان می‌دهد که زبان و بافت‌های صورت نیز جدا شده‌اند.
به گفته این انسان‌شناس در حوزه پزشکی قانونی "این افراد در شرایط وخیمی بودند. به همین خاطر هر جور گوشتی که در دسترس بود، استفاده می‌کردند."
طبق این گزارش، برش‌های روی استخوان‌های بدن این دختر ۱۴ ساله همچنین نشان می‌دهد هرکس که این بدن را مُثله کرده، یک قصاب حرفه‌ای نبوده و احتمالا یک زن بوده است. اکثریت ساکنان شهر جیمز فورت در آن زمان، زن بوده‌اند.
معلوم نیست دختر ۱۴ساله چه طور مرده ولی پیداست که با فاصله کوتاهی پس از مرگ، بدن او قصابی شده است.
داگلاس اوزلی می‌گوید: "اگر کسی بخواهد مغز را برای خوردن در آورد، باید این کار را خیلی سریع انجام دهد چون مغز خیلی زود فاسد می‌شود."
درباره دختری که جسدش خورده شده، به جز سن و تبار انگلیسی‌اش چیز زیادی معلوم نیست. تبار او از روی مطالعات تطبیقی روی استخوان‌ها در کمبریج بریتانیا تایید شده است. مطالعات بیشتر نشان داده که او زمانی تغذیه خوبی داشته است و زیاد گوشت می‌خورده که این یعنی از طبقه غنی بوده است.
به گزارش بی بی سی، "دوره قحطی" یکی از دوره‌های مخوف اوایل مهاجرت اروپاییان به قاره امریکاست. این قطحی زمانی پیش آمد که بومیان سرخپوست، ساکنان شهر جیمز فورت را محاصره کردند و غذای کافی برای سپری‌کردن زمستان نداشتند.
آنها برای زنده‌ماندن اول اسب‌هایشان را خوردند و بعد سراغ سگ‌ها، گربه‌ها، موش‌های صحرایی، موش‌های کوچک و مار‌ها رفتند. برخی نیز برای مهار کردن اشتهایی که بیداد می‌کرد، چرم کفش‌هایشان را خوردند.
وقتی قحطی از چند هفته به چند ماه کشید، دیگر چیزی برای خوردن و زنده‌ماندن باقی نمانده نبود. معلوم نیست چند جسد که شمارشان هم رو به افزایش بود، خورده شدند ولی این تقریبا قطعی است که آن دختر ۱۴ ساله، تنها قربانی آدم‌خواری در آن روز‌ها نبوده است.
لرد دلاوار که با کشتی خود غذا و مهاجران جدید آورد، نجات‌بخش بازماندگان این قحطی شد. بعد از شش ماه محاصره و گرسنگی، فقط ۶۰ نفر از ۳۰۰ ساکن این شهر جان به در بردند.
داگلاس اوزلی، انسان‌شناس در حوزه پزشکی قانونی، درباره آدم‌خواری این ساکنان قدیمی ایالت ویرجینیای امریکا می‌گوید در آن شرایط "کار دیگری نمی‌توانستند بکنند."
