برخی از ساکنان هرات بر این باورند که خانه امن نه تنها به حل مشکل خانواده ها نمی‌پردازد، بلکه با نگه‌داشتن زن آن‌هم دور از همسر، گاها سبب می‌شود که مشکل بزرگتر شود.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) ، "نظیفه" مادری است که داستان پسر خود را چنین اظهار می‌کند: یک‌و نیم سال از ازدواج پسرم می‌گذرد. او بعد از ازدواجش برای کار به ایران رفته بود. زمانی که به افغانستان برگشت، عروسم با ما سر ناسازگاری گرفت و دنیا را پر کرده بود که شوهرم و خانواده‌اش بالایم ظلم می‌کنند.
گفتگوهای لفظی بین عروس و خانواده ما جریان داشت اما نه آنقدر که قابل حل نباشد. عروسم بدون اینکه عاقبت کارش را فکر کند، خود را به ریاست امور زنان معرفی کرد. بعد از گذشت چند جلسه، مسوولان این اداره تصمیم گرفتند که او را به خانه امن بفرستند غافل از اینکه او یک پسر سه ماهه دارد.
این مادر اذعان داشت که مشکل ما یک مشکل کوچک خانوادگی بود که در هر خانه‌ای وجود دارد و نیاز نبود که خود را به ریاست امور زنان یا قانون معرفی کنیم.
به باور این خانم مسوولان اداره امور زنان بسیار تلاش می‌کنند تا مشکلات بین فامیل‌ها را حل کنند اما نباید در هر قضیه خورد و کوچک خانه امن را به میان بیاورند.
در همین حال "عزیزه کریمی" سرپرست اداره امور زنان هرات به خبرنگار آوا گفت که خانه امن برای خانم‌هایی است که جایی برای بودوباش نداشته باشند و یا به نحوی با خطر و تهدیدات امنیتی مواجه باشند.
او گفت که چند سال قبل در "ستره محکمه" خانه امن به بحث گرفته شده بود که نباید این اصطلاح به کار برود و بجای آن باید مرکز حمایوی استفاده شود. بهترین خانه امن برای دختران و زنان همان خانه پدر، شوهر و یا کعبه مکرمه است و به همین دلیل اداره امور زنان هم از مرکز حمایوی برای حمایت خانم‌ها استفاده می‌کند.
کریمی خاطر نشان ساخت که در هرات سه مرکز حمایوی برای اطفال، خانم‌هایی که بعد از حبس جایی را ندارند و خانم‌هایی که به اداره امور زنان مراجعه می‌کنند و خود را با خطر ناامنی مواجه می دانند، در نظر گرفته شده است.
به باور بسیاری از ساکنان هرات، خانه امن برای بسیاری از خانواده‌ها مشکل ساز است نه رفع مشکل زیرا بسیاری از زنان خانه خود را به راحتی به مقصد خانه امن ترک می‌کنند.
کریمی با رد این موضوع گفت که در خانه امن تمام قضیه خانم‌ها تا آخرین مراحل بصورت جدی پیگیری می‌شود.
او تاکید کرد که خانم‌ها بدون دلیل به اداره ما مراجعه نمی‌کنند، حتما مشکل‌شان در خانه قابل حل نیست که برای حمایت از خود به ما مراجعه می‌کنند. ما باید به مشکلات مراجعین خود رسیدگی کنیم.
این در حالی است که برخی از ساکنان هرات مانند خانم "نظیفه" بر این باورند که خانه امن نه تنها به حل مشکل شخص نمی‌پردازد، بلکه با نگه‌داشتن زن آن‌هم دور از همسر، گاها سبب می‌شود که مشکل بزرگتر شود.
