رئیس جمهور امریکا گفته سربازان امریکایی مستقر در عراق در هیچیک از ماموریت های نظامی زمینی علیه عناصر داعش شرکت نخواهند کرد.
باراک اوباما گفته که نیروهای امریکایی که در حال حاضر در عراق مستقر هستند به هیچ وجه در این کشور ماموریت نظامی نخواهند داشت.
وی افزود: «به صراحت می گویم که به عنوان فرمانده نیروهای مسلح، نه شما و نه هیچیک از نیروهای مسلح را به جنگ زمینی دیگری در عراق نخواهم فرستاد. ما از توان هوایی خود استفاده خواهیم کرد.»
اوباما خاطرنشان کرد:«ما ائتلافی گسترده متشکل از چندین کشور را که در این جنگ منافعی دارند، شکل خواهیم داد؛ زیرا این جنگ صرفا جنگ امریکا با عناصر داعش نیست.»
وی ادامه داد:«تجربه به ما نشان داده که وقتی به تنهایی کاری را انجام می دهیم و مردم کشور هدف هیچ مشارکتی نمی کنند، به محض خروج نیروهای امریکایی از این کشور، بازهم همان مشکلات سر برخواهند آورد؛ بنابراین این بار باید به شیوه ای متفاوت عمل کرد.
این در حالی است که گفته می شود در جریان نشست پاریس، امریکا به عنوان رهبر ائتلاف ضد داعش، «وظایف» هر کشور در این ائتلاف را مشخص کرده و با این حساب به نظر می رسد بار اصلی جنگ، روی دوش کشورهای عربی است و حتی قرار است هزینه های مالی جنگی که قرار است گسترده و طولانی باشد را نیز اعراب به ویژه قطر و عربستان سعودی متقبل شوند.
از جانب دیگر، محور اصلی این نبرد، تقویت نیروهای ارتش و پیشمرگ های کرد در عراق و همچنین کمک به تسلیح و تجهیز و تعلیم نیروهای تروریستی دیگر در سوریه به جز داعش متمرکز خواهد بود.
امریکا در این میان، صرفا حمایت هوایی از نیروهای در حال جنگ با داعش انجام خواهد داد؛ مساله ای که شماری از ناظران از آن به عنوان جنگ زمین و آسمان تعبیر کرده و نسبت به موفقیت آن، تردیدهایی جدی را مطرح کرده اند.
یکی از عمده ترین نگرانی ها این است که امریکا ممکن است با پرهیز از ارسال نیروی زمینی برای جنگ با داعش، در پی کسب حد اکثر امتیاز با حد اقل هزینه است.
امریکایی ها به خوبی می دانند که پیاده کردن نیروی زمینی در کشوری مانند عراق چه هزینه ای را روی دوش آنها خواهد گذاشت و درسی را که پس از اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ گرفته اند هرگز فراموش نخواهند کرد.
ارسال نیروی زمینی با مخالفت گسترده مردم امریکا نیز مواجه خواهد شد و دولت اوباما که به لحاظ کاهش محبوبیت در میان رؤسای جمهور پیشین امریکا، در حال حاضر رکورددار است نمی تواند بار سنگین ناشی از فشار اجتماعی و سیاسی در برابر این اشتباه استراتژیک را متحمل شود؛ اگرچه این امر، مطلوب برخی از عناصر تندرو و افراطی حزب جمهوری خواه امریکاست.
هدف دیگر از عدم ورود امریکا به جنگی زمینی با داعش نیز شاید این باشد که امریکایی ها این بار در برابر داعش نیز همان الگویی را عملیاتی خواهند کرد که پیشتر در باره طالبان به اجرا درآوردند.
به این ترتیب که آنها هرگز تلاش نخواهند کرد داعش را به طور کامل نابود کنند و حاکمیت خشونت پرور آن را برچینند؛ بلکه همانگونه که پیشتر نیز سران امریکایی به آن اشاره کرده اند تنها می خواهند آن را «تضعیف» کنند؛ تا به این ترتیب، جنگی فرسایشی به نام مبارزه با تروریزم در خاور میانه هم شکل بگیرد و حضور دایمی امریکا در این منطقه، مسجل شود؛ اتفاقی که در مورد افغانستان نیز رخ داد و طی آن، طالبان و القاعده، هیچگاه نابود نشدند؛ بلکه برای مدتی تضعیف شدند و دوباره رشد کردند و اینک، بهانه ای برای حضور همیشگی امریکا در منطقه شده اند.
این در حالی است که امریکا شماری از نیروهای نظامی خود را به عراق گسیل داشته و به این ترتیب، می تواند بدون تحمل بار سنگین جنگ، از طریق آنها منافع حاصل از این جنگ را به نفع خود مصادره نماید؛ کاری که با امضای پیمان امنیتی و کاهش نیروها با تغییر ماموریت آنها از رزمی به آموزشی و مشورتی در افغانستان نیز می خواهد به اجرا درآورد.
نکته سوم در زمینه پرهیز از پیاده کردن نیروی زمینی، مسایل حقوقی این اقدام است. به ویژه در مورد سوریه که دولت آن کشور، اجازه چنین کاری را به امریکا نخواهد داد و قدرت هایی مانند روسیه و چین نیز از مسیر شورای امنیت مانع از آن خواهند شد؛ اما در مورد حملات هوایی، امریکا در گذشته نیز نشان داده که اعتنایی به ضوابط حقوقی بین المللی نشان نمی دهد و بی محابا حریم هوایی کشورها را نقض می کند و اهداف مورد نظر خود را بمباران می کند.
با این حال، با توجه به این مسایل، ناظران می گویند که امید چندانی به پیروزی این جنگ وجود ندارد؛ به ویژه آنکه متحدان امریکا، خود در روابط طرفینی خویش، مشکلات فراوانی دارند و از سوی دیگر، ترکیه همچنان بیرون از دایره این ائتلاف و حامی اصلی داعش باقی مانده است.
باراک اوباما گفته که نیروهای امریکایی که در حال حاضر در عراق مستقر هستند به هیچ وجه در این کشور ماموریت نظامی نخواهند داشت.
وی افزود: «به صراحت می گویم که به عنوان فرمانده نیروهای مسلح، نه شما و نه هیچیک از نیروهای مسلح را به جنگ زمینی دیگری در عراق نخواهم فرستاد. ما از توان هوایی خود استفاده خواهیم کرد.»
اوباما خاطرنشان کرد:«ما ائتلافی گسترده متشکل از چندین کشور را که در این جنگ منافعی دارند، شکل خواهیم داد؛ زیرا این جنگ صرفا جنگ امریکا با عناصر داعش نیست.»
وی ادامه داد:«تجربه به ما نشان داده که وقتی به تنهایی کاری را انجام می دهیم و مردم کشور هدف هیچ مشارکتی نمی کنند، به محض خروج نیروهای امریکایی از این کشور، بازهم همان مشکلات سر برخواهند آورد؛ بنابراین این بار باید به شیوه ای متفاوت عمل کرد.
این در حالی است که گفته می شود در جریان نشست پاریس، امریکا به عنوان رهبر ائتلاف ضد داعش، «وظایف» هر کشور در این ائتلاف را مشخص کرده و با این حساب به نظر می رسد بار اصلی جنگ، روی دوش کشورهای عربی است و حتی قرار است هزینه های مالی جنگی که قرار است گسترده و طولانی باشد را نیز اعراب به ویژه قطر و عربستان سعودی متقبل شوند.
از جانب دیگر، محور اصلی این نبرد، تقویت نیروهای ارتش و پیشمرگ های کرد در عراق و همچنین کمک به تسلیح و تجهیز و تعلیم نیروهای تروریستی دیگر در سوریه به جز داعش متمرکز خواهد بود.
امریکا در این میان، صرفا حمایت هوایی از نیروهای در حال جنگ با داعش انجام خواهد داد؛ مساله ای که شماری از ناظران از آن به عنوان جنگ زمین و آسمان تعبیر کرده و نسبت به موفقیت آن، تردیدهایی جدی را مطرح کرده اند.
یکی از عمده ترین نگرانی ها این است که امریکا ممکن است با پرهیز از ارسال نیروی زمینی برای جنگ با داعش، در پی کسب حد اکثر امتیاز با حد اقل هزینه است.
امریکایی ها به خوبی می دانند که پیاده کردن نیروی زمینی در کشوری مانند عراق چه هزینه ای را روی دوش آنها خواهد گذاشت و درسی را که پس از اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ گرفته اند هرگز فراموش نخواهند کرد.
ارسال نیروی زمینی با مخالفت گسترده مردم امریکا نیز مواجه خواهد شد و دولت اوباما که به لحاظ کاهش محبوبیت در میان رؤسای جمهور پیشین امریکا، در حال حاضر رکورددار است نمی تواند بار سنگین ناشی از فشار اجتماعی و سیاسی در برابر این اشتباه استراتژیک را متحمل شود؛ اگرچه این امر، مطلوب برخی از عناصر تندرو و افراطی حزب جمهوری خواه امریکاست.
هدف دیگر از عدم ورود امریکا به جنگی زمینی با داعش نیز شاید این باشد که امریکایی ها این بار در برابر داعش نیز همان الگویی را عملیاتی خواهند کرد که پیشتر در باره طالبان به اجرا درآوردند.
به این ترتیب که آنها هرگز تلاش نخواهند کرد داعش را به طور کامل نابود کنند و حاکمیت خشونت پرور آن را برچینند؛ بلکه همانگونه که پیشتر نیز سران امریکایی به آن اشاره کرده اند تنها می خواهند آن را «تضعیف» کنند؛ تا به این ترتیب، جنگی فرسایشی به نام مبارزه با تروریزم در خاور میانه هم شکل بگیرد و حضور دایمی امریکا در این منطقه، مسجل شود؛ اتفاقی که در مورد افغانستان نیز رخ داد و طی آن، طالبان و القاعده، هیچگاه نابود نشدند؛ بلکه برای مدتی تضعیف شدند و دوباره رشد کردند و اینک، بهانه ای برای حضور همیشگی امریکا در منطقه شده اند.
این در حالی است که امریکا شماری از نیروهای نظامی خود را به عراق گسیل داشته و به این ترتیب، می تواند بدون تحمل بار سنگین جنگ، از طریق آنها منافع حاصل از این جنگ را به نفع خود مصادره نماید؛ کاری که با امضای پیمان امنیتی و کاهش نیروها با تغییر ماموریت آنها از رزمی به آموزشی و مشورتی در افغانستان نیز می خواهد به اجرا درآورد.
نکته سوم در زمینه پرهیز از پیاده کردن نیروی زمینی، مسایل حقوقی این اقدام است. به ویژه در مورد سوریه که دولت آن کشور، اجازه چنین کاری را به امریکا نخواهد داد و قدرت هایی مانند روسیه و چین نیز از مسیر شورای امنیت مانع از آن خواهند شد؛ اما در مورد حملات هوایی، امریکا در گذشته نیز نشان داده که اعتنایی به ضوابط حقوقی بین المللی نشان نمی دهد و بی محابا حریم هوایی کشورها را نقض می کند و اهداف مورد نظر خود را بمباران می کند.
با این حال، با توجه به این مسایل، ناظران می گویند که امید چندانی به پیروزی این جنگ وجود ندارد؛ به ویژه آنکه متحدان امریکا، خود در روابط طرفینی خویش، مشکلات فراوانی دارند و از سوی دیگر، ترکیه همچنان بیرون از دایره این ائتلاف و حامی اصلی داعش باقی مانده است.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
