ژانگ سینفن؛ مدیر کمیته ساختار اجرایی سازمان شانگهای و محمد صادق داوودزی؛ سفیر افغانستان در تاشکند؛ پایتخت ازبکستان، وضعیت افغانستان را مورد بحث و گفتگو قرار دادند.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) به نقل از AkI press، سفیر کشور مان در این دیدار گفت که نیروهای امنیتی افغانستان، آماده هرگونه دفاع در برابر تهدیدات تروریستی ناشی از گروه طالبان که دارای نفوذ زیادی در جنوب و شرق کشور است، می باشند.
ژانگ سینفن؛ مدیر کمیته اجرایی سازمان همکاری های شانگهای نیز در این دیدار اشاره کرد که این موضوع در کنفرانس های آینده این سازمان منطقه ای که در تاشکند؛ پایتخت ازبکستان با مشارکت کشورهای عضو سازمان همکاری های شانگهای برگزار خواهد شد، مورد بحث و گفتگو قرار خواهد گرفت.
در چهاردهمین نشست سران سازمان شانگهای نیز که تابستان امسال برگزار شد و حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین به نمایندگی از کشور ما در آن حضور یافت و سخنرانی کرد، مساله افغانستان، یکی از موضوعات اصلی در دستور کار شرکت کنندگان بود.
افغانستان عضویت ناظر این سازمان مهم منطقه ای را داراست.
این در حالی است که کارشناسان مسایل امنیتی و مبارزه با تروریزم بارها تاکید کرده اند که تروریزم فقط راه حل منطقه ای دارد و حضور کشورها و نیروهای نظامی فرامنطقه به بهانه مبارزه با تروریزم، هم زمینه ساز تشدید رقابت های استراتژیک میان قدرت های بزرگ و تضاد منافع آنها می شود و هم از سوی دیگر، این بهانه را در اختیار تروریست ها و جریان های افراط گرا و تندرو قرار می دهد که به بهانه حضور نظامی قدرت های خارجی، حملات خونین و کشتارهای فجیع شان را استمرار بخشیده و آن را توجیه کنند.
افغانستان، در واقع به دنبال حضور نظامی سنگین و گسترده غرب، شاهد بازفعال شدن جریان های تندرو تروریستی بود؛ جریان هایی که روزگاری در برابر اشغال کشور ما توسط شوروی پیشین شکل گرفته بودند و اکنون با حضور نظامی امریکا و هم پیمانانش، ادامه فعالیت های دهشت افکنانه و تروریستی خود را توجیه می کنند؛ امری که البته اصلی ترین قربانی آن، مردم بی گناه و غیر نظامیان بی دفاع افغانستان هستند.
این امر به تشدید و تقویت گرایش های افراط گرایانه در سراسر منطقه منجر شده و در نتیجه نوعی بی ثباتی منطقه ای را به همراه خواهد آورد؛ بنابراین، به باور تحلیلگران، یکی از اصلی ترین و مهم ترین راه حل های مبارزه با تروریزم در منطقه و به ویژه افغانستان، پاکستان و حتی خاور میانه، راهکار مقابله منطقه ای است.
کشورها و قدرت های بزرگ منطقه باید با سازماندهی تلاش های شان در راستای مبارزه با تروریزم، با این معضل فراگیر امنیتی به صورت هماهنگ روبرو شوند و در این میان، از تشدید رقابت ها و تنش های استراتژیک و توسعه طلبانه میان قدرت های منطقه و فرامنطقه نیز جلوگیری خواهد شد.
از سوی دیگر، قدرت های منطقه ای با اولویت ها، شاخص ها و نیازهای امنیتی منطقه ما نیز به خوبی آشنایی دارند و می دانند که با استفاده از چه شیوه ها، ساز و کارها و ابزارهایی به مصاف معضلات امنیتی منطقه ای بروند؛ موضوعی که قدرت های فرامنطقه، از درک آن ناتوان اند.
سازمان امنیتی منطقه ای شانگهای می تواند با توجه به تغییرات راهبردی سریعی که در جهان و منطقه در حال روی دادن است، این مهم را که از سوی افغانستان، ابتکار و پیشنهاد شده است مورد توجه قرار دهد.
البته این به معنای آن نیست که کشورها و قدرت های منطقه ای این بار به بهانه مبارزه با تروریزم به افغانستان لشکرکشی کنند و یا در برابر نیروهای نظامی فرامنطقه ای مستقر در افغانستان موضع بگیرند؛ بلکه معنای این سخن این است که این کشورها از یکسو می توانند با تدوین راهبردهای عملی، تروریزم را در کشورهای خود مهار کرده و با آن به صورت ریشه ای و واقعی مبارزه کنند؛ تا به این ترتیب، راه شیوع و گسترش این اپیدمی مسدود شود، از جانب دیگر، دیگر کشورهای منطقه مانند پاکستان را تحت فشار قرار دهند تا به این اصل پایبند باشد و به آن عمل کند و افزون بر این، به کشورهایی مانند افغانستان که عملا سال هاست درگیر نبرد با تروریزم است، کمک های مالی، لجستیکی، تسلیحاتی و آموزشی و مشورتی ارائه کنند؛ تا آنها قادر شوند معادله مبارزه با تروریزم را به نفع خویش تغییر دهند و به این ترتیب، دیگر نیازی به استقرار و حضور درازمدت نیروهای خارجی در منطقه وجود نداشته باشد.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) به نقل از AkI press، سفیر کشور مان در این دیدار گفت که نیروهای امنیتی افغانستان، آماده هرگونه دفاع در برابر تهدیدات تروریستی ناشی از گروه طالبان که دارای نفوذ زیادی در جنوب و شرق کشور است، می باشند.
ژانگ سینفن؛ مدیر کمیته اجرایی سازمان همکاری های شانگهای نیز در این دیدار اشاره کرد که این موضوع در کنفرانس های آینده این سازمان منطقه ای که در تاشکند؛ پایتخت ازبکستان با مشارکت کشورهای عضو سازمان همکاری های شانگهای برگزار خواهد شد، مورد بحث و گفتگو قرار خواهد گرفت.
در چهاردهمین نشست سران سازمان شانگهای نیز که تابستان امسال برگزار شد و حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین به نمایندگی از کشور ما در آن حضور یافت و سخنرانی کرد، مساله افغانستان، یکی از موضوعات اصلی در دستور کار شرکت کنندگان بود.
افغانستان عضویت ناظر این سازمان مهم منطقه ای را داراست.
این در حالی است که کارشناسان مسایل امنیتی و مبارزه با تروریزم بارها تاکید کرده اند که تروریزم فقط راه حل منطقه ای دارد و حضور کشورها و نیروهای نظامی فرامنطقه به بهانه مبارزه با تروریزم، هم زمینه ساز تشدید رقابت های استراتژیک میان قدرت های بزرگ و تضاد منافع آنها می شود و هم از سوی دیگر، این بهانه را در اختیار تروریست ها و جریان های افراط گرا و تندرو قرار می دهد که به بهانه حضور نظامی قدرت های خارجی، حملات خونین و کشتارهای فجیع شان را استمرار بخشیده و آن را توجیه کنند.
افغانستان، در واقع به دنبال حضور نظامی سنگین و گسترده غرب، شاهد بازفعال شدن جریان های تندرو تروریستی بود؛ جریان هایی که روزگاری در برابر اشغال کشور ما توسط شوروی پیشین شکل گرفته بودند و اکنون با حضور نظامی امریکا و هم پیمانانش، ادامه فعالیت های دهشت افکنانه و تروریستی خود را توجیه می کنند؛ امری که البته اصلی ترین قربانی آن، مردم بی گناه و غیر نظامیان بی دفاع افغانستان هستند.
این امر به تشدید و تقویت گرایش های افراط گرایانه در سراسر منطقه منجر شده و در نتیجه نوعی بی ثباتی منطقه ای را به همراه خواهد آورد؛ بنابراین، به باور تحلیلگران، یکی از اصلی ترین و مهم ترین راه حل های مبارزه با تروریزم در منطقه و به ویژه افغانستان، پاکستان و حتی خاور میانه، راهکار مقابله منطقه ای است.
کشورها و قدرت های بزرگ منطقه باید با سازماندهی تلاش های شان در راستای مبارزه با تروریزم، با این معضل فراگیر امنیتی به صورت هماهنگ روبرو شوند و در این میان، از تشدید رقابت ها و تنش های استراتژیک و توسعه طلبانه میان قدرت های منطقه و فرامنطقه نیز جلوگیری خواهد شد.
از سوی دیگر، قدرت های منطقه ای با اولویت ها، شاخص ها و نیازهای امنیتی منطقه ما نیز به خوبی آشنایی دارند و می دانند که با استفاده از چه شیوه ها، ساز و کارها و ابزارهایی به مصاف معضلات امنیتی منطقه ای بروند؛ موضوعی که قدرت های فرامنطقه، از درک آن ناتوان اند.
سازمان امنیتی منطقه ای شانگهای می تواند با توجه به تغییرات راهبردی سریعی که در جهان و منطقه در حال روی دادن است، این مهم را که از سوی افغانستان، ابتکار و پیشنهاد شده است مورد توجه قرار دهد.
البته این به معنای آن نیست که کشورها و قدرت های منطقه ای این بار به بهانه مبارزه با تروریزم به افغانستان لشکرکشی کنند و یا در برابر نیروهای نظامی فرامنطقه ای مستقر در افغانستان موضع بگیرند؛ بلکه معنای این سخن این است که این کشورها از یکسو می توانند با تدوین راهبردهای عملی، تروریزم را در کشورهای خود مهار کرده و با آن به صورت ریشه ای و واقعی مبارزه کنند؛ تا به این ترتیب، راه شیوع و گسترش این اپیدمی مسدود شود، از جانب دیگر، دیگر کشورهای منطقه مانند پاکستان را تحت فشار قرار دهند تا به این اصل پایبند باشد و به آن عمل کند و افزون بر این، به کشورهایی مانند افغانستان که عملا سال هاست درگیر نبرد با تروریزم است، کمک های مالی، لجستیکی، تسلیحاتی و آموزشی و مشورتی ارائه کنند؛ تا آنها قادر شوند معادله مبارزه با تروریزم را به نفع خویش تغییر دهند و به این ترتیب، دیگر نیازی به استقرار و حضور درازمدت نیروهای خارجی در منطقه وجود نداشته باشد.
مولف : عبدالکریم محمدی
