شمار زیادی از شهروندان بامیان از عرضه خدمات صحی در این ولایت شکایت داشته و مسؤولان صحی و اداره محلی این ولایت را به بی‌کفایتی متهم می‌کنند.
ساکنان ولایت بامیان میگویند که در سال‌های اخیر نه تنها عرضه خدمات صحی بهبود پیدا نکرده؛ بلکه همه روزه ارائه این خدمات در ولسوالی های این ولایت کمتر و ضعیف‌تر نیز می‌شود.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان(آوا) شهروندان بامیان از عدم توجه حکومت محلی به مشکلات صحی مردم، انتقاد کرده و از مسولان اداره محلی و حکومت مرکزی خواهان بهبود در عرضه خدمات صحی در این ولایت هستند.
به گفته شهروندان این ولایت نبود داکتران متخصص و دارو، کمبود مراکز صحی و عرضه خدمات آمبولانسی از جمله مشکلاتی است که شهروندان در ولسوالی های این ولایت از آن رنج می برند.
نبود دارو در مراکز صحی و شفاخانه‌ها
نبود دارو در مراکز صحی یکی از مشکلاتی است که شهروندان ولایت بامیان از آن شکایت دارند.
به گفته این شهروندان بیشتر مراکز صحی در ولسوالی های بامیان با کمبود دارو مواجه بوده و مردم ناچار اند تا با هزینه بسیار بالا داروهای مورد نیاز شان را از داروخانه های شخصی خریداری کنند.
احمدحسین؛ یکی از شهروندان ولسوالی یکاولنگ بامیان به آوا می‌گوید: «شفاخانه ولسوالی یکاولنگ به اسم شفاخانه می‌باشد؛ اما امکانات یک مرکز صحی را ندارد. مردم با آنکه با مشکل فقر و تنگدستی مواجه می‌باشند ناچار اند تا اندک داروی مورد نیاز شان را از داروخانه های شخصی خریداری نمایند.»
به گفته وی، بسیاری از داروهایی که از سوی مراکز صحی برای مریضان توزیع می‌شوند هیچ تاثیری روی بهبودی مریض نداشته و برای تمام مریض ها یک نوع دارو داده می‌شود؛ در حالی که بیماری‌ها کاملا متفاوت می باشند.
با این حال، داکتر وفی کاموی؛ رییس صحت عامه ولایت بامیان، نبود دارو در مراکز صحی را رد کرده می‌گوید: «دو مؤسسه به نام‌های «move» و «باران» در قسمت ارائه داروها به مراکز صحی این ولایت فعالیت داشته و ممکن است گاهی اوقات بعضی از مراکز صحی با کمبود دارو مواجه شوند.»
وی خاطرنشان کرد که بیشترین داروها را بنیاد بوعلی (باران) در مراکز صحی اطراف و ولسوالی ها تامین کرده و ممکن است مشکلاتی در این راستا وجود داشته باشد.
با وجود تلاش زیاد، موفق نشدیم نظر مسؤولان در این مورد داشته باشیم.
نبود داکتران زن و مسلکی در مراکز صحی
نبود داکتران مسلکی و دکتران بخش زنانه از دیگر مشکلاتی است که از سوی شهروندان در این ولایت مطرح شده است.
علی حسین؛ رییس شورای محلی انکشافی ولسوالی یکاولنگ نمبر۲ به آوا می‌گوید: «مشکلات در بخش نبود داکتران متخصص بسیار زیاد بوده و در کلینیک صحی دره چاشت، هیچ داکتر متخصصی وجود دارد.»
وی افزود: دکتر در بخش زنان اصلاً وجود نداشته و خانم ها ناچار اند به خاطر یک مشکل کوچک، به شفاخانه ولسوالی یکاولنگ و یا مرکز ولایت بامیان منتقل شوند.
مولوی محمدالله مخلص؛ از متنفذین ولسوالی کهمرد نیز از نبود امکانات در مراکز صحی این ولسوالی انتقاد کرده و دولت را به بی توجهی در این بخش متهم می‌کند.
وی می‌گوید: «در شفاخانه و کلینیک های صحی ولسوالی کهمرد، امکاناتی از قبیل دارو و بانک خون وجود نداشته و مریض ها ۹۵ فیصد حیات شان در خطر می باشد.»
وی همچنین از نبود داکتران متخصص و داکتران زن در این ولسوالی یادآوری کرده گفت: مریض های جدی و به خصوص در بخش خانم ها به دلیل نبود داکتران بخش زنانه به مرکز ولایت بامیان منتقل می‌شوند.
ریاست صحت عامه ولایت بامیان اما کمبود داکتران مسلکی و داکتران زن را یک امر سراسری در کشور دانسته میگویند که تلاش ها جریان دارد تا به مرور زمان این مشکلات حل شوند.
مشکلات در عرضه خدمات آمبولانسی
نبود آمبولانس در موارد اورژانسی از دیگر مشکلاتی است که باشنده‌های ولایت بامیان با آن مواجه می‌باشند.
به گفته مسؤولان صحی این ولایت در هر ولسوالی یک عراده آمبولانس موجود می باشد؛ اما شهروندان نه تنها موجودیت این آمبولانس ها را بسنده نمی دانند؛ بلکه از غرضه خدمات این این آمبولانس ها نیز ابراز نارضایتی می کنند.
ناصر؛ یک‌تن از باشنده های ولسوالی حصه دوم یکاولنگ به آوا می‌گوید: «بیشتر مردم این ولسوالی مریض های شان را با الاغ به شفاخانه منتقل می‌کنند و آمبولانس، صرفا مریض هایی را به شفاخانه انتقال می‌دهد که واسطه داشته باشند.»
علی حسین؛ کارمند اداری کلینیک صحی این ولسوالی اما می‌گوید: «متاسفانه بیشتر روستاهای این ولسوالی راه های موصلاتی نداشته و مردم مجبور هستند تا خود، مریض های شان را به مرکز صحی این ولسوالی منتقل نمایند.»
بر بنیاد گفته های وی، بیش از ۶۵ درصد از روستانشینان در این ولسوالی به جاده هایی که بتوانند مریض‌های شان را از طریق وسایطی چون موتر به مراکز صحی منتقل کنند، دسترسی نداشته و عموماً مریض های شان را از طریق الاغ به مراکز درمانی منتقل می‌کنند.
برخی از باشنده های ولسوالی یکاولنگ و سیغان نیز از نحوه ارائه خدمات آمبولانسی در این ولسوالی ها شکایت داشته، میگویند که مسؤولان آمبولانس در این ولسوالی ها از طرف شب، شماره ارتباطی خویش با مردم را خاموش می‌کنند.
رییس صحت عامه ولایت بامیان، مشکل در عرضه خدمات آمبولانس در ولسوالی ها را تایید کرده اما می‌گوید: «ریاست صحت عامه برای هر ولسوالی یک عراده آمبولانس اختصاص داده است. اینکه مردم چگونه از آنها استفاده می‌کنند مربوط اداره محلی هر ولسوالی و مردم آن می‌شود.»
به گفته شهروندان بامیان در سال های اخیر، ارائه نادرست خدمات صحی در این ولایت نگران کننده بوده و حتی در بسیاری از شفاخانه ها و مراکز صحی این ولایت دارو وجود ندارد.
