تاریخ انتشار :يکشنبه ۱۲ قوس ۱۳۹۱ ساعت ۱۸:۱۲
کد مطلب : 53222
سوریه و فرصت ها برای سازش معقول!
"نماینده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب در امور سوریه طی سخنانی که در جلسه غیر رسمی مجمع عمومی سازمان ملل ایراد نمود، نسبت به سقوط دولت در سوریه هشدار داد.
وی گفت: سقوط دولت کنونی سوریه به نفع هیچ کس نیست چون پیامدهای ناگواری چون گسترش هرج و مرج، جنگ افروزی، ناامنی های داخلی، رشد قاچاق مواد مخدر، زورآزمایی و از همه بدتر درگیری های فرقه ای و مذهبی را در منطقه در پی خواهد داشت.
به گزارش رسانه ها به نقل از المنار، اخضر ابراهیمی خاطرنشان کرد: اگر راه حلی سیاسی برای بحران سوریه پیدا نشود، این کشور کاملا بی ثبات شده و دولت مرکزی کنترول برخی از نقاط را از دست خواهد داد.
ابراهیمی وجود بی اعتمادی در بین طرف های درگیر در سوریه را بزرگترین مانع برقراری صلح در این کشور دانست و از شورای امنیت سازمان ملل خواست برای برقراری صلح در سوریه تمام تلاش خود را به کار بند.
نماینده سوریه نیز در مجمع عمومی سازمان ملل و در حضور نمایندگان 193 کشور جهان گفت: راه حل سیاسی تنها گزینه موجود برای پایان دادن درگیری ها در کشورش است.
بشار الجعفری از تمام کشورهای خارجی که گروه های شورشی در سوریه را حمایت می نمایند خواست تا از هرگونه کمک به این گروه ها اجتناب کنند."
آقای اخضر ابراهیمی از چهره های شاخص و فعال سازمان ملل و اتحادیه عرب است. او پیش از انجام ماموریت در سوریه، در بسیاری از کشورهای عربی از جمله عراق، نقش های سازنده و تاثیر گذاری ایفا کرده است.
نفوذ کلام و تجربه های موفق او در ماموریت های مختلف و در کشورهای متفاوت، باعث گردید تا از او خواسته شود در بحران سوریه نیز نقش ایفا کند.
البته زمزمه هایی هم وجود دارد مبنی بر آنکه چون جبهه مخالف دولت سوریه از پیروزی بر دولت و ملت آن کشور اسلامی ناامید شده است، ناچار دست به دامن راه های دیپلماتیک و سیاسی می زند و در این راستا برای میانجیگری چه کسی بهتر و مناسبتر از آقای اخضر ابراهیمی که هر دو جناحِ دولت و مخالفان و حامیان آنان روی او توافق نظر دارند.
نکته جالب توجه این است که پس از سپری شدن نزدیک به دو سال از بحران سوریه و تحمیل خسارت های جانی و مالی فراوان بر دولت و ملت سوریه، نماینده سازمان ملل و اتحادیه عرب در امور سوریه، حرفی را می زند و به نتیجه ای رسیده است که دو سال پیش و قبل از آغاز درگیری های مسلحانه و ویرانگر، دولت سوریه و حامیان منطقه ای آن، همان سخن را می گفتند و به این نتیجه رسیده بودند.
دولت سوریه در دو سال قبل و پیش از آنکه کار به جنگ و برادر کشی برسد، بارها و بارها برای اصلاحات همه جانبه اعلام آمادگی کرده و حتی عملاً نیز اقداماتی را روی دست گرفت. اما واضح بود که مخالفان نظام بشار اسد، به پشت گرمی حامیان منطقه ای و جهانی شان و به دلیل جوگیر شدن از خیزش های عربی، به چیزی کمتر از فروپاشی نظام جمهوری در سوریه راضی نمی شدند. 

واقعیت آنست که مخالفان سوری دولت وملت سوریه و حامیان خارجی آن ها، با مشاهده اوضاع جاری در محدوده سرزمین های اسلامی- عربی، ذوق زده شده و با راه انداختن جنگ علیه دولت و ملت سوریه، به وحشتناک ترین اشتباه و خبط محاسباتی و سیاسی خویش، مبادرت ورزیدند؛ خبطی که پس از گذر دوسال، پیامدهای سنگین و زیانبار آن، مخالفان و حامیان منطقه ای و جهانی آنان را، سرخورده و زمینگیر کرده است. 

واقعیت تلخ دیگر برای مخالفان و حامیان آنان این است که آنان حتی گمان هم نمی کردند که دولت وملت سوریه، تا این اندازه از خود مقاومت و استواری نشان بدهند و توهم دیگر نیز فراموش کردن حامیان منطقه ای نظام و دولت سوریه بود که حامیان مخالفان سوری برای آن اهمیتی قایل نبودند و گمان می کردند، می توانند نظام مردمی سوریه را با یک مارش نظامی ساقط کنند. 

حامیان و مخالفان دولت سوریه، خویش را در موقعیت رقت انگیز و تاسفباری می بینند؛ از طرفی در انظار جهانی آبرویی برای شان نمانده و در برابر افکار عمومی جهان، پاسخ معقول و منطقی ای ندارند؛ چرا که جهانیان می پرسند با این همه خرج و مصارف هنگفت پول و اسلحه و تخریب و کشتار وحشیانه سرزمین اسلامی و مردم مظلوم سوریه، چه دستآورد قابل قبولی به همراه آورده اید، جز سرافگندگی و توسل به راه حل های سیاسی ای که دولت و حامیان ملت سوریه از آغاز بر آن تاکید داشتند؟!.
اظهارات اخیر آقای اخضر ابراهیمی در جلسه غیر رسمی سازمان ملل، مبنی بر آنکه "سقوط دولت کنونی سوریه به نفع هیچ کس نیست، چون پیامدهای ناگواری چون گسترش هرج و مرج، جنگ افروزی، ناامنی های داخلی، رشد قاچاق مواد مخدر، زورآزمایی و از همه بدتر درگیری های فرقه ای و مذهبی را در منطقه در پی خواهد داشت." در واقع، نوعی اعتراف به شکست جبهه مخالف دولت سوریه و بازگشت به نقطه ای است که از آغاز دولتمردان سوری بدان اصرار و تاکید داشتند و آن پرهیز از هر گونه تشنج و درگیری های فیزیکی بود.
در هر حال، به نظر می رسد هنوز هم برای مفاهمه و آشتی ملی در سوریه دیر نشده است و چنانچه نماینده سازمان ملل و اتحادیه عرب، آقای الاخضر ابراهیمی توصیه کرده اند، جناح های درگیر در بحران سوریه و حامیان آنها باید بیشتر از این به تباهی سرزمین و مردم سوریه راضی نشوند و همه با هم با یک طرح و برنامه دقیق و همه شمول، به راه حل های سیاسی و غیر نظامی در سوریه بیندیشند.
گمان بر این است که کشور اسلامی سوریه بیشتر از هر زمان دیگر، برای یک سازش معقول و آشتی ملی، مستعد و مناسب است که ایجاب می کند تا همه جناح های درگیر، از فرصت پیش آمده به صورت درست و منطقی بهره برداری کرده و به پی ریزی اصلاحاتی فراگیر و نظامی همه شمول، همت گمارند.

نویسنده: سید فاضل محجوب
https://avapress.com/vdcdxx0k.yt0sx6a22y.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما