تا بر اصول پای می فشاریم، استکبار گلوی ما را می فشارد!

آیه ای در قرآن حکیم است که می توان آن را به عنوان "مانفیست" آئین حنیف اسلام پذیرفت و بر اساس آن روابط حساس و راهبردی جوامع اسلامی را با جهان کفر و شرک پی ریزی کرد. ترجمه آیه این است که آفریدگار انسان و جهان خطاب به پیامبر بزرگوار رسول گرامی اسلام-ص- گوشزد می کند که صد البته مخاطب عموم در میان همه مسلمانان و در همه ی اعصار و مکانها دارد: "یهود و نصارا ابداً از تو راضی نمی شوند مگر آنکه از ملت آنها پیروی کنی".

کلمه "ملت" کلمه ی عربی است و به معنی راه و روش است. در قرآن کریم نیز این کلمه به همین معنی آمده است. این کلمه پانزده بار (در ۱۵ آیه) در قرآن کریم آمده است، ولی مفهومی که این کلمه در قرآن کریم دارد با مفهومی که امروز مصطلح فارسی زبانان است و از آن کلمه "ملیت" را مشتق کرده اند متفاوت است.

"ملت" در اصطلاح قرآن به معنی راه و روش و طریقه ای است که از طرف یک رهبر الهی بر مردم عرضه شده است. مثلا می فرماید: "ملة ابیکم ابراهیم" یعنی راه و روش پدر شما ابراهیم، یا می فرماید: "مله ابراهیم حنیفا".

راغب اصفهانی در کتاب مفردات القرآن می گوید: "ملت و املال که همان املاء است از یک ریشه است". "فلیملل ولیه بالعدل" یعنی ولی او از روی عدالت املاء کند. راغب می گوید: "علت اینکه یک طریقه الهی "ملت" نامیده شده است این است که از طرف خداوند املاء و دیکته شده است .

پس، از نظر قرآن یک مجموعه فکری و علمی و یک روشی که مردم باید طبق آن عمل کنند، ملت نامیده می شود. بنابر این، ملت با دین یک معنی دارد، با این تفاوت که یک چیز به اعتباری دین و به اعتبار دیگری ملت نامیده می شود، به آن اعتبار ملت نامیده می شود که آن چیز از طرف خدا به پیامبری املاء می شود که به مردم ابلاغ نماید و مردم را بر اساس آن رهبری نماید.

علمای فقه اللغة می گویند: یک تفاوت میان کلمه "دین" و کلمه "ملت" این است که کلمه "دین" را به خدا می توان اضافه کرد و مثلا گفت: "دین الله" یعنی دین خدا، و همچنین به فرد پیرو نیز اضافه می شود، مثلا گفته می شود: "دین زید، دین عمرو" . ولی کلمه "ملت" نه به خدا اضافه می شود و نه به فرد پیرو، گفته نمی شود: ملت خدا یا ملت زید یا ملت عمرو، بلکه به آن رهبری که از طرف خدا مامور رهبری مردم بر طبق طریقه خاصی است اضافه می شود، مثلا گفته می شود: "ملت ابراهیم" یا "ملت عیسی" یا "ملت محمد صلی الله علیه و آله". مثل این است که در مفهوم این کلمه رهبری گنجانده شده است.

از این نظر می توان گفت کلمه "ملت" نزدیک است با کلمه "مکتب" در اصطلاح جدید. کلمه "مکتب" نیز معمولا به رهبر یک روش و مسلک اضافه می شود. اگر این جهت را که در کلمه "ملت" نیز مانند کلمه "مکتب" املاء و دیکته کردن گنجانیده شده است مورد توجه قرار دهیم، شباهت و نزدیکی این دو کلمه بیشتر روشن می شود.

با توجه به مقدمه بالا به نظر می رسد مناسب ترین معنی و تفسیری که می توان برای واژه ملت در آیه مذکور ارائه داد، عبارت است از راه و روشی که در قالب یک بینش گسترده ی اومانیتسی از طرف فلاسفه غرب جهت استثمار فکری و ذهنی انسانها، طرح و برنامه ریزی شده است و هدف آن نیز دور ساختن فرزندان آدم ابوالبشر از دین و ملت الهی در طول زمانها بوده و می باشد.

حالا با این ترجمه و تفسیر، خداوند متعال در قدم نخست یهود و نصارا را به پیامبر گرامی و سایر مسلمانان معرفی می کند که چه کینه و لجاجتی با اسلام و مسلمانان دارند و بر رغم آنکه حقانیت اسلام برای آنان آشکار و هویدا است، ابداً زیر بار نمی روند و در ثانی علاوه بر آنکه حق را نمی پذیرند، مایل اند تا ملت و باورهای باطل و بیهوده خویش را بر پیامبر و سایر مسلمانان تحمیل نیز بکنند و تا پیامبر اسلام و پیروان او تابع صد در صد آنان نشوند و به اصطلاح امروزی ها، پالیسی و سیاست های استعمارگرانه آنها را در سرزمین های اسلامی، مو به مو اجرا و عملی نکنند، آنها ابدا و هرگز از پیامبر و امت اسلامی راضی نخواهند شد.

جالب است که همین واقعیت آشکار و عمیق و دقیق را امام راحل نیز به خوبی درک کرده بود و عبارت اخرای همین آیه شریفه را همواره به دولتمردان جمهوری اسلامی ایران و سایر مسلمانان گوشزد می کرد و می گفت:" هر زمان احساس کردید که جبهه استکبار از فکر و عمل شما راضی هستند، به خود تان شک کنید"! یعنی حرفی گفته ایم و کاری کرده ایم که در راستای اهداف استعماری آنها بوده که آنها از ما راضی شده اند و به عبارت گویا تر؛ ما از ملت و روش و جهان بینی و ایدیولوژی آنها تبعیت و پیروی کرده ایم!!

بازی دوگانه امریکائی ها در قبال توافق هسته ای با نظام جمهوری اسلامی ایران در عصر کنونی، یکبار دیگر بر جهان بینی و انسان شناسی بر حق و عمیق قرآن کریم و شاگرد مکتب قرآن یعنی امام راحل-ره-، انگشت صحت و مهر تائید می گذارد که آنان چگونه در مرحله حرف و ادعا چیزی هستند و در مرحله رفتار و تعهد به گفته های خویش، چیزی دیگر!

غیر از آنکه مقامات کاخ سفید حدود دو میلیارد از دارایی های ایران را به بهانه های واهی دو باره بلوکه کردند؛ با ترفندهای بد تر از آن، سعی در ترساندن بانکهای امریکایی و اروپایی از معامله با بانکهای ایرانی دارند و نیز با راه اندازی شایعاتی مبنی بر ناامن بودن جامعه ایران برای سرمایه گذاری تجار و سرمایه داران خارجی، تلاش در جهت تثبیت تحریم ها و ادامه آنها علیه نظام جمهوری اسلامی ایران دارند و همه ی این دورویی ها و خصومتهای پنهان و آشکار غرب علیه ایران، یک معنی بیشتر ندارد و آن عدم تبعیت و پیروی سران و ملت آزاده ایران است از ملت و راه و روش استکباری قدرت های امریکایی و اروپائی و در نتیجه عدم رضایت آنان از دولت و ملت ایران!