قرآن جایگاه ویژه ای را برای امامت قائل شده است و آن را به عهد تعبیر کرده است و این عهد را از آن کسانی می داند که به مقام والای عصمت رسیده باشند.
به گزارش خبرگزاری آوا، دفتر مرکزی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان، گفتمانی را تحت عنوان "رمضان؛ فرصتی برای تجدید حیات اسلامی" با حضور صدها تن از علما، ائمه مساجد، دانشجویان و مردم، امروز در کابل برگزار کرد.
آیت الله واعظ زاده بهسودی، بنیانگذارو رئیس دارالمعارف کابل، در مورد جایگاه امامت و اهمیت آن ایراد سخن کرده گفت که قرآن برای امامت جایگاه ویژه ای را قائل است و امامت از آن کسانی است که فوق عدالت داشته باشند و به مقام عصمت رسیده باشند.
وی افزود که عصمت امر اختیاری است و نه غیر اختیاری، به این معنا که می تواند تخطی کند، اما به حدی به مقام والا و الهی رسیده است که این کار را نمی کند.
او علاوه کرد که ضرورت وجود امامت در قران ذکر شده که "ما از بین آنان پیشوایانی را قرار دادیم تا مردم را هدایت گری کنند."
وی اذعان داشت که دو مورد صابر بودن و یقین کامل داشتن بستری است که شخص می تواند شایستگی امامت را داشته باشد و این دو مورد مقام های کوچکی نیست.
ایت الله واعظ زاده بهسودی در ادامه گفت: صبر اشاره به حکمت عقلی و یقین اشاره به حکمت نظری دارد که البته باید هر دو مورد به انتهای خود رسیده باشد.
به گفته او، امامت یک امر خودسر نیست بلکه به امر خداوند هدایت صورت می گیرد و مسیر مستقیم و کوتاهی که انسان را به حق می رساند، شامل هدایت است.
وی با بیان اینکه انسان از نظر عقلی موجودی استثنایی است، گفت: انسان دارای استعدادها و ادراکات مخصوص است و این ها همه مقتضی می کند که انسان به فعلیت برسد و رهبری شود.
او خاطرنشان ساخت که انسان به فعلیت نمی رسد مگر اینکه در سایه رهبری صالح، و رهبری میسر نمی شود مگر اینکه قلّه ی صبر و یقین را پیموده باشد.
آقای واعظ زاده بهسودی رهبری را به چهار دسته تقسیم کرد و گفت که رهبری هم چهار صورت دارد که این چهار صورت در طول هم است و در صورت تعقل در این چهار مورد مشخص می شود که زمین خداوند هرگز در هیچ زمانی خالی از رهبری نبوده است.
او تصریح ساخت که شکل اولش انبیا و سفرای الهی است که توسط نبی مردم را رهبری میکند و بعد از آن رهبری در قالب وصی صورت می گیرد و بعد از وصی رهبری و امامت در شکل کتاب و آنچه از نبی و وصی بر جای مانده است درآن ذکر شده که خودش هدایت نظری و ماده قانونی است.
وی ادامه داده افزود که این کتاب راهنما است تا مسیر گم نشود و در قالب این کتاب سیره محقق می شود و این سیره در کنار کتاب، سنت را تحقق می بخشد و سنت و سیرت در کنار هم به امر رهبری می پردازد.
او بیان داشت که بنابراین، عقل شهادت میدهد که رهبری و امامت شانی در راس شئونات بوده است.
وی همچنین به عصر غیبت اشاره کرده گفت: بنابراین در عهد غیبتی که ما قرار داریم اگر پیامبر نیست وصی او هست غیبت نمی تواند تغییر ایجاد بکند، یعنی امام را نمی بینیم ولی وجود او قطعی است، بنابر این امامت وجود دارد.
این استاد حوزه علمیه تاکید نمود که علاوه بر نوابی که وجود دارد که مسئله مرجعیت می باشد، خود ایشان نیز اشراف دارند بر این مسایل، بنابر این خلاء احساس نمی شود، مگر برای امتحاناتی که در دوره غیبت آن امتحان شدیدتر می شود، بنابراین در هیچ زمانی مردم بی رهبر نبوده است.
قابل ذکر است در این گفتمان برنامه پرسش و پاسخ نیز صورت گرفت که اشتراک کنندگان سوال های خود را از آیت الله واعظ زاده بهسودی در مورد ضرورت امامت و فواید آن مطرح کردند و پاسخ های خود را نیز دریافت کردند.
به گزارش خبرگزاری آوا، دفتر مرکزی مرکز فعالیت های فرهنگی اجتماعی تبیان، گفتمانی را تحت عنوان "رمضان؛ فرصتی برای تجدید حیات اسلامی" با حضور صدها تن از علما، ائمه مساجد، دانشجویان و مردم، امروز در کابل برگزار کرد.
آیت الله واعظ زاده بهسودی، بنیانگذارو رئیس دارالمعارف کابل، در مورد جایگاه امامت و اهمیت آن ایراد سخن کرده گفت که قرآن برای امامت جایگاه ویژه ای را قائل است و امامت از آن کسانی است که فوق عدالت داشته باشند و به مقام عصمت رسیده باشند.
وی افزود که عصمت امر اختیاری است و نه غیر اختیاری، به این معنا که می تواند تخطی کند، اما به حدی به مقام والا و الهی رسیده است که این کار را نمی کند.
او علاوه کرد که ضرورت وجود امامت در قران ذکر شده که "ما از بین آنان پیشوایانی را قرار دادیم تا مردم را هدایت گری کنند."
وی اذعان داشت که دو مورد صابر بودن و یقین کامل داشتن بستری است که شخص می تواند شایستگی امامت را داشته باشد و این دو مورد مقام های کوچکی نیست.
ایت الله واعظ زاده بهسودی در ادامه گفت: صبر اشاره به حکمت عقلی و یقین اشاره به حکمت نظری دارد که البته باید هر دو مورد به انتهای خود رسیده باشد.
به گفته او، امامت یک امر خودسر نیست بلکه به امر خداوند هدایت صورت می گیرد و مسیر مستقیم و کوتاهی که انسان را به حق می رساند، شامل هدایت است.
وی با بیان اینکه انسان از نظر عقلی موجودی استثنایی است، گفت: انسان دارای استعدادها و ادراکات مخصوص است و این ها همه مقتضی می کند که انسان به فعلیت برسد و رهبری شود.
او خاطرنشان ساخت که انسان به فعلیت نمی رسد مگر اینکه در سایه رهبری صالح، و رهبری میسر نمی شود مگر اینکه قلّه ی صبر و یقین را پیموده باشد.
آقای واعظ زاده بهسودی رهبری را به چهار دسته تقسیم کرد و گفت که رهبری هم چهار صورت دارد که این چهار صورت در طول هم است و در صورت تعقل در این چهار مورد مشخص می شود که زمین خداوند هرگز در هیچ زمانی خالی از رهبری نبوده است.
او تصریح ساخت که شکل اولش انبیا و سفرای الهی است که توسط نبی مردم را رهبری میکند و بعد از آن رهبری در قالب وصی صورت می گیرد و بعد از وصی رهبری و امامت در شکل کتاب و آنچه از نبی و وصی بر جای مانده است درآن ذکر شده که خودش هدایت نظری و ماده قانونی است.
وی ادامه داده افزود که این کتاب راهنما است تا مسیر گم نشود و در قالب این کتاب سیره محقق می شود و این سیره در کنار کتاب، سنت را تحقق می بخشد و سنت و سیرت در کنار هم به امر رهبری می پردازد.
او بیان داشت که بنابراین، عقل شهادت میدهد که رهبری و امامت شانی در راس شئونات بوده است.
وی همچنین به عصر غیبت اشاره کرده گفت: بنابراین در عهد غیبتی که ما قرار داریم اگر پیامبر نیست وصی او هست غیبت نمی تواند تغییر ایجاد بکند، یعنی امام را نمی بینیم ولی وجود او قطعی است، بنابر این امامت وجود دارد.
این استاد حوزه علمیه تاکید نمود که علاوه بر نوابی که وجود دارد که مسئله مرجعیت می باشد، خود ایشان نیز اشراف دارند بر این مسایل، بنابر این خلاء احساس نمی شود، مگر برای امتحاناتی که در دوره غیبت آن امتحان شدیدتر می شود، بنابراین در هیچ زمانی مردم بی رهبر نبوده است.
قابل ذکر است در این گفتمان برنامه پرسش و پاسخ نیز صورت گرفت که اشتراک کنندگان سوال های خود را از آیت الله واعظ زاده بهسودی در مورد ضرورت امامت و فواید آن مطرح کردند و پاسخ های خود را نیز دریافت کردند.
