وزارت خارجه، روز پنجشنبه هفته گذشته میزبان نمایندگان ۱۴ کشور آسیایی بود.
وزارت خارجه در این نشست، افراط گرایی را یک پدیده مغلق خواند و برای حل این معضل، خواستار تلاش مشترک کشورهای منطقه شد. این موضوع در سمینار یک روزه‌ای زیر عنوان "افراط گرایی در منطقه" که در وزارت خارجه دایر شده بود مطرح شد.
محور اين گفتگو که از سوى وزارت امور خارجۀ کشور برگزار شده بود، بر تبادل نظر روی مسایل اعتمادسازی و مبارزه با تروریزم در منطقه مى چرخيد.
رویا رحمانی؛ رییس همکاری های منطقه ای وزارت امور خارجه گفت:"مبارزه با افراط گرایی، تنها مربوط چند کشور نه؛ بلکه مربوط همه کشورها می شود و امنیت ما، منطقه و جهان را تهدید می کند و همکاری همه کشورهای جهان ضروری است".
خانم رحمانی علاوه کرد که هدف این گفتگوی منطقه ای، مبارزه مشترک با افراط گرایی بوده و آنها تلاش می کنند؛ تا با ایجاد این گفتمان، راه های حلی را در پروسه استانبول- قلب آسیا، جستجو کنند.
ناظران می گویند که این ابتکار وزارت امور خارجه نشان می دهد که دولت وحدت ملی برخلاف دولت آقای کرزی، اهمیت ویژه ای به راهکارهای سیاسی و دیپلماتیک با رویکرد منطقه ای برای مبارزه با افراط گرایی و تروریزم می دهد و در این راستا تلاش می کند کشورهای منطقه را نیز متوجه خطری کند که اینک افغانستان با آن روبرو است؛ اما اگر در افغانستان با آن مبارزه نشود، به سرعت در سراسر منطقه، گسترش خواهد یافت و کشورهای منطقه را نیز به خاور میانه ای دیگر تبدیل خواهد کرد.
پیام افغانستان برای کشورهای منطقه روشن است. افراط گرایی، نه بومی و برخاسته از افغانستان است و نه در افغانستان، متوقف و محدود خواهد ماند. این تهدیدی مشترک علیه همه کشورهای همسایه و منطقه ماست؛ بنابراین، برای مبارزه با افراط گرایی و تروریزم به مثابه تهدیدی مشترک، می بایست راهکارهای مشترکی نیز روی دست گرفته شود.
به نظر می رسد با توجه به قراین و شواهد فراوانی که وجود دارد درک این مهم، برای کشورهای منطقه نیز دشوار نخواهد بود.
ابراز نگرانی های وسیعی که در سطح منطقه نسبت به آینده افغانستان و خطر توسعه افراط گرایی و تروریزم از افغانستان به سایر کشورهای همسایه و منطقه، صورت می گیرد، نشانگر درک این حقیقت است که افغانستان ممکن است نخستین قربانی افراط گرایی وارداتی و غیر بومی باشد؛ اما بدون تردید، آخرین آن نخواهد بود.
از سوی دیگر، افغانستان و دستگاه دیپلماسی کشور شاید با برگزاری این گونه نشست ها و طرح این مسایل با قدرت های منطقه ای، در صدد است به آنها یادآوری کند که مسؤولیت نیروهای غربی و فرامنطقه ای در افغانستان، پایان یافته و آنها –درست یا نادرست، صادقانه یا غیر صادقانه، مسؤولانه یا غیر مسؤولانه- موعد این ماموریت را به پایان برده اند، اینک توپ در زمین کشورهای منطقه است که با میراث بر جای مانده از نیروهای خارجی در افغانستان چه می کنند.
تجربه تاریخی گذشته نشان داده است که واگذاشتن افغانستان به حال خود در اثر کشاکش های منطقه ای و رقابت های استراتژیک بین قدرت ها، نتایج و توابع سنگین و زیانباری دارد که دامن کشورهای دیگر را نیز فراخواهد گرفت.
تروریزم، افراط گرایی، تجزیه طلبی قومی و مواد مخدر، از عمده ترین مسایلی است که افغانستان به صورت جدی با آنها دست به گریبان است و با توجه به وضعیتی که اکنون در خاور میانه شاهد آن هستیم، این نگرانی وجود دارد که اگر از هم اکنون کشورهای منطقه، این خطر را جدی نگیرند و با آن به صورت مشترک، هماهنگ و مسؤولانه برخورد نکنند، تجربه عراق و سوریه، در انتظار کشورهایی مانند افغانستان و همسایگان آن نیز خواهد بود.
البته پیش بینی می شود هشدارهای مکرر مقام های روسی و همچنین نگرانی های هند و سایر قدرت های منطقه ای در این زمینه بتواند به آنچه دستگاه دیپلماسی افغانستان، ابتکار کرده است، کمک کند.
اخیرا سفیر روسیه در کابل به عنوان سومین مقام ارشد روسی گفت که ماموریت ۱۳ ساله امریکا برای مبارزه با هراس‌افکنی و مواد مخدر در افغانستان موفق نبود و هراس‌افکنان در افغانستان، شکست نخورده‌اند.
الکساندر مانتیتسکی از شیوع تهدید هراس‌افکنی از افغانستان به کشورهای آسیای میانه و روسیه نیز ابراز نگرانی کرد.
مانتیتسکی گفته است:"ایالات متحده ۱۳ سال پیش برای مبارزه با هراس‌افکنی و کاهش مواد مخدر به افغانستان آمد؛ اما روشن است که آنان در این اهداف ناکام شدند."
این از دید ناظران، نشان می دهد که شماری از قدرت های منطقه ای نیز به صورت جدی، متوجه این خطر واقعی شده اند و این امر به باور تحلیلگران، امیدها به موفقیت رویکرد دولت جدید افغانستان برای مبارزه مشترک با افراط گرایی با رویکرد منطقه ای را تقویت می کند.
وزارت خارجه در این نشست، افراط گرایی را یک پدیده مغلق خواند و برای حل این معضل، خواستار تلاش مشترک کشورهای منطقه شد. این موضوع در سمینار یک روزه‌ای زیر عنوان "افراط گرایی در منطقه" که در وزارت خارجه دایر شده بود مطرح شد.
محور اين گفتگو که از سوى وزارت امور خارجۀ کشور برگزار شده بود، بر تبادل نظر روی مسایل اعتمادسازی و مبارزه با تروریزم در منطقه مى چرخيد.
رویا رحمانی؛ رییس همکاری های منطقه ای وزارت امور خارجه گفت:"مبارزه با افراط گرایی، تنها مربوط چند کشور نه؛ بلکه مربوط همه کشورها می شود و امنیت ما، منطقه و جهان را تهدید می کند و همکاری همه کشورهای جهان ضروری است".
خانم رحمانی علاوه کرد که هدف این گفتگوی منطقه ای، مبارزه مشترک با افراط گرایی بوده و آنها تلاش می کنند؛ تا با ایجاد این گفتمان، راه های حلی را در پروسه استانبول- قلب آسیا، جستجو کنند.
ناظران می گویند که این ابتکار وزارت امور خارجه نشان می دهد که دولت وحدت ملی برخلاف دولت آقای کرزی، اهمیت ویژه ای به راهکارهای سیاسی و دیپلماتیک با رویکرد منطقه ای برای مبارزه با افراط گرایی و تروریزم می دهد و در این راستا تلاش می کند کشورهای منطقه را نیز متوجه خطری کند که اینک افغانستان با آن روبرو است؛ اما اگر در افغانستان با آن مبارزه نشود، به سرعت در سراسر منطقه، گسترش خواهد یافت و کشورهای منطقه را نیز به خاور میانه ای دیگر تبدیل خواهد کرد.
پیام افغانستان برای کشورهای منطقه روشن است. افراط گرایی، نه بومی و برخاسته از افغانستان است و نه در افغانستان، متوقف و محدود خواهد ماند. این تهدیدی مشترک علیه همه کشورهای همسایه و منطقه ماست؛ بنابراین، برای مبارزه با افراط گرایی و تروریزم به مثابه تهدیدی مشترک، می بایست راهکارهای مشترکی نیز روی دست گرفته شود.
به نظر می رسد با توجه به قراین و شواهد فراوانی که وجود دارد درک این مهم، برای کشورهای منطقه نیز دشوار نخواهد بود.
ابراز نگرانی های وسیعی که در سطح منطقه نسبت به آینده افغانستان و خطر توسعه افراط گرایی و تروریزم از افغانستان به سایر کشورهای همسایه و منطقه، صورت می گیرد، نشانگر درک این حقیقت است که افغانستان ممکن است نخستین قربانی افراط گرایی وارداتی و غیر بومی باشد؛ اما بدون تردید، آخرین آن نخواهد بود.
از سوی دیگر، افغانستان و دستگاه دیپلماسی کشور شاید با برگزاری این گونه نشست ها و طرح این مسایل با قدرت های منطقه ای، در صدد است به آنها یادآوری کند که مسؤولیت نیروهای غربی و فرامنطقه ای در افغانستان، پایان یافته و آنها –درست یا نادرست، صادقانه یا غیر صادقانه، مسؤولانه یا غیر مسؤولانه- موعد این ماموریت را به پایان برده اند، اینک توپ در زمین کشورهای منطقه است که با میراث بر جای مانده از نیروهای خارجی در افغانستان چه می کنند.
تجربه تاریخی گذشته نشان داده است که واگذاشتن افغانستان به حال خود در اثر کشاکش های منطقه ای و رقابت های استراتژیک بین قدرت ها، نتایج و توابع سنگین و زیانباری دارد که دامن کشورهای دیگر را نیز فراخواهد گرفت.
تروریزم، افراط گرایی، تجزیه طلبی قومی و مواد مخدر، از عمده ترین مسایلی است که افغانستان به صورت جدی با آنها دست به گریبان است و با توجه به وضعیتی که اکنون در خاور میانه شاهد آن هستیم، این نگرانی وجود دارد که اگر از هم اکنون کشورهای منطقه، این خطر را جدی نگیرند و با آن به صورت مشترک، هماهنگ و مسؤولانه برخورد نکنند، تجربه عراق و سوریه، در انتظار کشورهایی مانند افغانستان و همسایگان آن نیز خواهد بود.
البته پیش بینی می شود هشدارهای مکرر مقام های روسی و همچنین نگرانی های هند و سایر قدرت های منطقه ای در این زمینه بتواند به آنچه دستگاه دیپلماسی افغانستان، ابتکار کرده است، کمک کند.
اخیرا سفیر روسیه در کابل به عنوان سومین مقام ارشد روسی گفت که ماموریت ۱۳ ساله امریکا برای مبارزه با هراس‌افکنی و مواد مخدر در افغانستان موفق نبود و هراس‌افکنان در افغانستان، شکست نخورده‌اند.
الکساندر مانتیتسکی از شیوع تهدید هراس‌افکنی از افغانستان به کشورهای آسیای میانه و روسیه نیز ابراز نگرانی کرد.
مانتیتسکی گفته است:"ایالات متحده ۱۳ سال پیش برای مبارزه با هراس‌افکنی و کاهش مواد مخدر به افغانستان آمد؛ اما روشن است که آنان در این اهداف ناکام شدند."
این از دید ناظران، نشان می دهد که شماری از قدرت های منطقه ای نیز به صورت جدی، متوجه این خطر واقعی شده اند و این امر به باور تحلیلگران، امیدها به موفقیت رویکرد دولت جدید افغانستان برای مبارزه مشترک با افراط گرایی با رویکرد منطقه ای را تقویت می کند.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - سرویس تحلیل و پژوهش اخبار
