ریاست اجرایی می گوید که معرفی یک شخص به عنوان رییس کمیسیون اصلاحات انتخاباتی از سوی رییس جمهور تخطی از توافقنامه سیاسی است.
آصف آشنا؛ معاون سخنگوی ریاست اجرایی گفته که بر اساس توافقنامه سیاسی، درباره انتخاب رییس کمیسیون اصلاحات انتخاباتی، رییس جمهور باید با رییس اجرایی، مذاکره و توافق می کرد.
وی تصریح کرده است:"در مورد اعضایی که تعیین شده مذاکره میان دو طرف صورت گرفته؛ اما در مورد اینکه چه کسی رییس باشد مذاکره نشده بود. یک کسی معرفی شده به عنوان رییس کمیسیون اصلاحات انتخاباتی به همین دلیل، چون مذاکره صورت نگرفته در واقع به باور ما یک تخطی از دستور توافقنامه سیاسی است. باید دوباره مذاکره صورت گیرد و در نتیجه گفتگوهای مشترک، ما به یک نتیجه دست یابیم."
به تازگی داکتر عبدالله عبدالله؛ رییس اجرایی حکومت وحدت ملی نیز در مصاحبه با برخی از رسانه گفته است که درباره تعیین رییس کمیسیون اصلاحات انتخاباتی، ملاحظاتی دارد.
با این حساب، به باور کارشناسان، سایه اختلافات سیاسی بر روند اصلاحات انتخاباتی، کماکان مستولی است و این در حالی است که اشرف غنی؛ رییس جمهور پیش از سفر به امریکا در فرمانی، اعضا و رییس کمیسیون اصلاحات انتخاباتی را مشخص کرد؛ اقدامی که به باور ناظران، بسیار دیرهنگام صورت گرفت؛ زیرا بر اساس توافقنامه سیاسی امضا شده میان دو رهبر حکومت وحدت ملی، بلافاصله پس از ایجاد حکومت، رییس جمهور مسؤول بود در فرمانی، کمیسیون یادشده را تشکیل دهد؛ اما این اقدام، نزدیک به شش ماه به طول انجامید.
نکته دیگر، زمان بسیار اندک در اختیار این کمیسیون برای انجام کارهای بسیاری است که فراروی آن قرار دارد.
بر اساس قانون، کمیسیون یادشده باید تا اواخر بهار سال جدید، انتخابات پارلمانی را برگزار کند؛ در غیر آن، پارلمان کنونی، مشروعیت حقوقی و قانونی خود را از دست می دهد؛ اما این فرصت برای انجام اصلاحات بنیادین و ریشه ای در ساختار، نظام، شیوه، قوانین، پرسنل و مدیران کمیسیون های انتخاباتی، هرگز کافی نیست. ضمن آنکه کمیسیون های جدید انتخاباتی با استفاده از قوانین تازه ای که در این زمینه شکل خواهند گرفت، مکلف اند در همین مدت، تمامی برنامه ریزی های بزرگ برای برگزاری یک انتخابات شفاف سراسری را نیز انجام دهند و این، عملا غیر ممکن است.
شکریه بارکزی؛ رییس کمیسیون اصلاحات انتخاباتی که به تازگی و پس از ماه ها تاخیر و تعلل از سوی اشرف غنی برای این سمت، معرفی شده نیز گفته که برگزاری انتخابات پارلمانی در زمان تعیین شده و قانونی آن، امکان پذیر نیست؛ اما آنچه اخیرا از سوی ریاست اجرایی مطرح شده، نشان می دهد که مساله اصلی، برگزاری به موقع انتخابات پارلمانی یا ایجاد اصلاحات انتخاباتی نیست؛ بلکه نفس حضور و وجود خانم بارکزی به عنوان رییس کمیسیون ایجاد اصلاحات انتخاباتی از سوی اشرف غنی است.
پیش از تشکیل کمیسیون یادشده، تیم ریاست اجرایی بارها اذعان کرده بودند که رییس کمیسیون، لزوما باید از اعضای این تیم باشد؛ اما اشرف غنی، در ابتدا مسؤولیت تشکیل این کمیسیون را به صورت یکجانبه به سرور دانش؛ معاون دوم خود واگذار کرد و سپس، با صدور فرمانی شکریه بارکزی را رییس آن منصوب نمود.
شکریه بارکزی به لحاظ کارنامه سیاسی، یک فعال با تجربه و کارکشته محسوب می شود. او نمایندگی مردم کابل در مجلس نمایندگان را بر عهده دارد و به علاوه، در عرصه فعالیت های سیاسی و رسانه ای نیز عنصری فعال و شناخته شده محسوب می شود؛ اما این بدان معنا نیست که او در عین حال، یک چهره ملی، فراجناحی و بی طرف نیز هست.
خانم بارکزی در موضع گیری های سیاسی اش، به ویژه در هنگامی که موضوعات جنجال برانگیز در روابط دولت – مجلس مطرح بوده، بارها آشکارا جانب حکومت را گرفته است.
در انتخابات گذشته پارلمانی نیز ظاهرا او از مواضع تیم اشرف غنی یا ارگ ریاست جمهوری هواداری می کرد.
بنابراین، انتصاب او به این سمت، مسلما چیزی نیست که مورد پذیرش تیم آقای عبدالله قرار بگیرد.
از جانب دیگر، به عقیده برخی تحلیلکران، صرف نظر از مسایل یادشده، صرف گماشتن او بدون مشورت و مذاکره با تیم عبدالله به این سمت از سوی اشرف غنی نیز پرسش برانگیز و حساسیت زاست و با توجه به فضای همکاری شکننده و عدم اعتماد و اطمینان لازم متقابل، انتظار می رفت که با واکنش و عدم پذیرش تیم آقای عبدالله مواجه شود.
فارغ از اینکه این اختلافات سرانجام به کجا می رسد، آنچه به ایجاد اصلاحات انتخاباتی مربوط می شود با توجه به حجم سنگین مشکلات و موانع خورد و کوچک، به نظر می رسد هنوز تا رسیدن به یک نظام انتخاباتی سالم، شفاف، مدرن و ملی، راه زیادی در پیش است.
آصف آشنا؛ معاون سخنگوی ریاست اجرایی گفته که بر اساس توافقنامه سیاسی، درباره انتخاب رییس کمیسیون اصلاحات انتخاباتی، رییس جمهور باید با رییس اجرایی، مذاکره و توافق می کرد.
وی تصریح کرده است:"در مورد اعضایی که تعیین شده مذاکره میان دو طرف صورت گرفته؛ اما در مورد اینکه چه کسی رییس باشد مذاکره نشده بود. یک کسی معرفی شده به عنوان رییس کمیسیون اصلاحات انتخاباتی به همین دلیل، چون مذاکره صورت نگرفته در واقع به باور ما یک تخطی از دستور توافقنامه سیاسی است. باید دوباره مذاکره صورت گیرد و در نتیجه گفتگوهای مشترک، ما به یک نتیجه دست یابیم."
به تازگی داکتر عبدالله عبدالله؛ رییس اجرایی حکومت وحدت ملی نیز در مصاحبه با برخی از رسانه گفته است که درباره تعیین رییس کمیسیون اصلاحات انتخاباتی، ملاحظاتی دارد.
با این حساب، به باور کارشناسان، سایه اختلافات سیاسی بر روند اصلاحات انتخاباتی، کماکان مستولی است و این در حالی است که اشرف غنی؛ رییس جمهور پیش از سفر به امریکا در فرمانی، اعضا و رییس کمیسیون اصلاحات انتخاباتی را مشخص کرد؛ اقدامی که به باور ناظران، بسیار دیرهنگام صورت گرفت؛ زیرا بر اساس توافقنامه سیاسی امضا شده میان دو رهبر حکومت وحدت ملی، بلافاصله پس از ایجاد حکومت، رییس جمهور مسؤول بود در فرمانی، کمیسیون یادشده را تشکیل دهد؛ اما این اقدام، نزدیک به شش ماه به طول انجامید.
نکته دیگر، زمان بسیار اندک در اختیار این کمیسیون برای انجام کارهای بسیاری است که فراروی آن قرار دارد.
بر اساس قانون، کمیسیون یادشده باید تا اواخر بهار سال جدید، انتخابات پارلمانی را برگزار کند؛ در غیر آن، پارلمان کنونی، مشروعیت حقوقی و قانونی خود را از دست می دهد؛ اما این فرصت برای انجام اصلاحات بنیادین و ریشه ای در ساختار، نظام، شیوه، قوانین، پرسنل و مدیران کمیسیون های انتخاباتی، هرگز کافی نیست. ضمن آنکه کمیسیون های جدید انتخاباتی با استفاده از قوانین تازه ای که در این زمینه شکل خواهند گرفت، مکلف اند در همین مدت، تمامی برنامه ریزی های بزرگ برای برگزاری یک انتخابات شفاف سراسری را نیز انجام دهند و این، عملا غیر ممکن است.
شکریه بارکزی؛ رییس کمیسیون اصلاحات انتخاباتی که به تازگی و پس از ماه ها تاخیر و تعلل از سوی اشرف غنی برای این سمت، معرفی شده نیز گفته که برگزاری انتخابات پارلمانی در زمان تعیین شده و قانونی آن، امکان پذیر نیست؛ اما آنچه اخیرا از سوی ریاست اجرایی مطرح شده، نشان می دهد که مساله اصلی، برگزاری به موقع انتخابات پارلمانی یا ایجاد اصلاحات انتخاباتی نیست؛ بلکه نفس حضور و وجود خانم بارکزی به عنوان رییس کمیسیون ایجاد اصلاحات انتخاباتی از سوی اشرف غنی است.
پیش از تشکیل کمیسیون یادشده، تیم ریاست اجرایی بارها اذعان کرده بودند که رییس کمیسیون، لزوما باید از اعضای این تیم باشد؛ اما اشرف غنی، در ابتدا مسؤولیت تشکیل این کمیسیون را به صورت یکجانبه به سرور دانش؛ معاون دوم خود واگذار کرد و سپس، با صدور فرمانی شکریه بارکزی را رییس آن منصوب نمود.
شکریه بارکزی به لحاظ کارنامه سیاسی، یک فعال با تجربه و کارکشته محسوب می شود. او نمایندگی مردم کابل در مجلس نمایندگان را بر عهده دارد و به علاوه، در عرصه فعالیت های سیاسی و رسانه ای نیز عنصری فعال و شناخته شده محسوب می شود؛ اما این بدان معنا نیست که او در عین حال، یک چهره ملی، فراجناحی و بی طرف نیز هست.
خانم بارکزی در موضع گیری های سیاسی اش، به ویژه در هنگامی که موضوعات جنجال برانگیز در روابط دولت – مجلس مطرح بوده، بارها آشکارا جانب حکومت را گرفته است.
در انتخابات گذشته پارلمانی نیز ظاهرا او از مواضع تیم اشرف غنی یا ارگ ریاست جمهوری هواداری می کرد.
بنابراین، انتصاب او به این سمت، مسلما چیزی نیست که مورد پذیرش تیم آقای عبدالله قرار بگیرد.
از جانب دیگر، به عقیده برخی تحلیلکران، صرف نظر از مسایل یادشده، صرف گماشتن او بدون مشورت و مذاکره با تیم عبدالله به این سمت از سوی اشرف غنی نیز پرسش برانگیز و حساسیت زاست و با توجه به فضای همکاری شکننده و عدم اعتماد و اطمینان لازم متقابل، انتظار می رفت که با واکنش و عدم پذیرش تیم آقای عبدالله مواجه شود.
فارغ از اینکه این اختلافات سرانجام به کجا می رسد، آنچه به ایجاد اصلاحات انتخاباتی مربوط می شود با توجه به حجم سنگین مشکلات و موانع خورد و کوچک، به نظر می رسد هنوز تا رسیدن به یک نظام انتخاباتی سالم، شفاف، مدرن و ملی، راه زیادی در پیش است.
