از پنجصد و سی و چهارمین سالروز تولد ظهیرالدین محمد بابر امپراتور، شاعر، نویسنده توانای کشور امروز(پنجشنبه ) در باغ بابر شاه تجلیل به عمل آمد.
به گزارش خبرگزاری (آوا)، شماری از شهروندان کشور برای یادبود از این شاعر چیره دست در باغ بابرشاه در شهر کابل جمع شدند و ضمن ارج گذاری، شاخه های گل را روی مقبره این ابر مرد گذاشتند.
گل نور بهمن؛ یکتن از نویسندگان ترک کشور که در این محفل اشتراک ورزیده بود گفت، هر چند ظهیرالدین محمد بابر در این سرزمین زاده نشده بود؛ اما شهر کابل را سرزمین خود می دانست و به آن عشق می ورزید.
این نویسنده از شاهکارهای ظهیرالدین محمد بابر در این محفل یاد آوری کرد و گفت: ظهیرالدین محمد بابر از احیا کنندگان آثار تاریخی در کشور به شمار میرود و بر ترویج زبان فارسی در کشور هند تلاش های عظیم به خرج داد.
وی در اخیر گفته هایش از اشتراک اندک شهروندان ترک تبار در دستگاه دولت اظهار نگرانی کرد و گفت سهم شهروندان ترک در دستگاه حکومت به گونه اندک به چشم می خورد.
بهرام بیرم؛ نویسنده و بابرشناس نیز در این رابطه می گوید که بابر شاه توانسته است در این سرزمین در حدود پانزده بوستان را اعمار نماید که از جمله مشهورترین این پانزده بوستان " باغ بابر" مشهور ترین آن است که دیگر باغ های اعمار شده متاسفانه رو به تخریب است.
محمد بابر در چهاردهم فبروری ۱۴۸۳ میلادی مطابق با ششم محرم ۸۸۸ ه. ق. در ناحیه فرغانه ازبکستان کنونی زاده شد. نسبش از جانب پدر به واسطه پنج امیر به تیمور و از سوی مادر، قتلغ نگار خانم، به پانزده واسطه به چنگیز خان می‌رسد
مجموع سلطنت محمد بابر بیش از ۳۸ سال است، وی در ۲۶ دسامبر ۱۵۳۰ / ۹۳۷ ه. ق. در سن ۴۹ سالگی در اگرای هندوستان درگذشت. او را در ابتدا در شهر جمنه در باغچه‌ای موسوم به «نورافشان» بخاک سپرده بودند، در زمان شاه جهان استخوانهای او را به کابل منتقل ساخته برای او در شهر کابل مقبره مجلل ساختند.
