تاریخ انتشار :شنبه ۲۱ اسد ۱۳۹۶ ساعت ۱۶:۵۲
کد مطلب : 148105
فرهنگ ملی؛ فرش سرخ یا خط سرخ؟

بر بنیاد گزارش های رسانه ای، اخیرا در کابل یک نمایش مد برگزار شده که هدف از آن "نشان دادن تنوع لباس در ولایت های مختلف افغانستان و تقویت همبستگی ملی" بیان شده است.

برگزارکنندگان این نمایش مد، نام آن را "فرش سرخ فرهنگ ملی" گذاشته اند.
این در حالی است که اساس برگزاری نمایش مد از نظر کارشناسان مسایل فرهنگی یک الگوی رفتاری وارداتی و بیگانه با روح فرهنگ ملی افغانستان است و نخستین تضاد این گونه مراسم با فرهنگ ملی از همینجا آغاز می شود.

فرهنگ هر ملتی مجموعه ای از سنت ها، ارزش ها، نظام های اعتقادی و فکری، تاریخ و افتخارات فرهنگی است که آن را از سایر فرهنگ ها و ملت ها متفاوت می کند و مرزهای بین فرهنگ ها را مشخص می سازد؛ مرزهایی که اگر نبودند بی تردید اساسا تنوع و تفاوت فرهنگی در جهان امروز بی معنا و فاقد وجود و واقعیت خارجی می شد.

همه ملت ها وظیفه دارند که در راستای باروری و شکوفایی فرهنگ ملی خود گام بردارند و تلاش و مبارزه کنند. در این میان، "جهانی سازی فرهنگی" نه یک "پروسه" ناگزیر ناشی از ارتباطات فرهنگی و توسعه تکنولوژیک است؛ بلکه "پروژه" ای سازمان یافته و هدفمند استعماری است که هدف از آن توسعه و تعمیم و تحمیل نظام ارزشی و فرهنگی بیگانه و مهاجم می باشد.

برگزاری نمایش مد نیز یکی از همان ضد ارزش های وارداتی فرهنگ مهاجم است که دقیقا در راستای تضعیف فرهنگ ملی و خرده فرهنگ های بومی عمل می کند.

با این حساب، صرف نظر از این که برگزار کنندگان این نوع برنامه ها، عملکرد ضد ارزشی شان را زیر نام موضوعاتی مانند "نشان دادن تنوع لباس در ولایت های مختلف افغانستان" و "تقویت همبستگی ملی" توجیه می کنند و نام آن را نیز "فرش سرخ فرهنگ ملی" می گذارند، آنچه در عمل انجام می دهند تخریب و تاراج آخرین بقایای فرهنگ ملی به نفع فرهنگ مهاجم بیگانه و وارداتی است.

از جانب دیگر نمایش مد در حالی در کابل برگزار می شود که افغانستان پیش از این نیز دارای تنوعی غنی، ارجمند، زیبا و ماندگار از سنت ها، فرهنگ ها و ارزش ها بوده است که در ولایت های مختلف در قالب لباس های محلی و رسم و رواج های اجتماعی و فرهنگی بروز و ظهور یافته است؛ اما هیچگاه کسی برای نشان دادن این تنوع ارزشمند و پرشکوه، نمایش مد برگزار نکرده است؛ نه به این دلیل که کسی از برگزاری نمایش مد خبر نداشته است یا برگزاری آن را به صورت وقیح و زننده آن که اخیرا در کابل برگزار شد نمی دانسته است؛ بلکه صرفا به این دلیل ساده که نمایش مد اصولا در فرهنگ ملی افغانستان جایی ندارد.

از جانب دیگر مردم افغانستان برای باخبر شدن از سنت ها و ارزش های فرهنگی همدیگر ضرورتی به تقلید و تبعیت کور از یک ضد ارزش وارداتی مربوط به فرهنگ استعماری بیگانه احساس نکرده اند.

نکته دیگر اینکه مردم می دانند که پیروی کورکورانه و فاقد تشخیص و تحقیق و آگاهی از متن و محتوای پیام های پنهانی برگزاری نمایش مد هیچ کمکی به تحکیم و توسعه فرهنگ ملی آنها نخواهد بود.

اینکه شماری از مردان و زنان با آرایش های غلیظ و بدون رعایت اساسات اولیه رفتار انسانی و اسلامی از برابر جمعیتی تماشاچی بگذرند، اصولا هیچ ربطی به فرهنگ ملی ندارد و آنچه برگزار کنندگان این نمایش مضحک "فرش سرخ فرهنگ ملی" نامیده اند عدولی آشکار و خیانتکارانه از اصول و خطوط سرخ فرهنگ ملی است و درست نتیجه عکس می دهد.

موضوع دیگر این است که یکی دیگر از اهداف این نمایش مد، "تقویت همبستگی ملی" عنوان شده است. نیاز به توضیح نیست که افغانستان در روزگار تلخ و غم انگیز جاری بیش از هر زمان دیگری نیازمند تقویت و تحکیم همبستگی ملی است؛ چیزی که در سایه فتنه انگیزی های فرقه گرایانه تروریست های خون آشام تکفیری و حامیان دولتی و خارجی آنها به شدت آسیب دیده و چشم انداز تیره و هولناکی را در برابر همبستگی ملی مردم افغانستان قرار داده است؛ اما آیا با توسل به یک ضد ارزش استعماری و وارداتی می توان در برابر یکی دیگر از پروژه های استعماری یعنی ایجاد فتنه و نفاق و شقاق و شکاف فرهنگی و آسیب زدن به همبستگی ملی مردم افغانستان ایستاد و به نجات آن کمک کرد؟

چه کسی این توجیه مضحک و واهی و بی بنیاد و فرافکنانه را از بنیانگذاران و برگزارکنندگان این نمایش منحط و ضد ارزشی خواهد پذیرفت؟

آنها اگر به راستی درد و دغدغه همبستگی ملی را دارند به قربانیان تصفیه قومی و مذهبی از کابل تا هرات و غور و سر پل کمک کنند تا در مصاف تکفیر و ترور احساس غربت و بی وطنی و بی سرپناهی نکنند.

آنها اگر هیچ کاری در این راستا نمی توانستند دست کم این توان را داشتند که پول های هنگفتی را که از سفارتخانه های خارجی برای ترویج بی اخلاقی و بی بند و باری و ولنگاری فرهنگی و ترویج و زشتی زدایی از ضد ارزش های وارداتی فرهنگ بیگانه دریافت می کنند، صرف زنان و مردان و کودکان بی پناه میرزا اولنگ کنند تا همبستگی ملی به معنای واقعی کلمه ت
بلور و تحقق پیدا کند و به این ترتیب، یک ارزش فرهنگی دیگر بر گنجینه گرانسنگ ارزش های ملی و فرهنگی افغانستان افزوده شود.

اما بنیان گذاران و برگزارکنندگان و شرکت کنندگان این نمایش مضحک و منحط با این اقدام سخیف و ضد فرهنگی شان به عنوان فرستادگان فرهنگی استعمار نه تنها تیشه به ریشه فرهنگ ملی زدند؛ بلکه در بحبوحه بحران ملی ناشی از پاک سازی قومی و مذهبی تروریست ها در میرزا اولنگ، بر زخم مردم نمک پاشیدند و نشان دادند که کمترین تعهدی به مردم، فرهنگ، تاریخ و ارزش های ملی و دینی افغانستان ندارند. آنها ماموران و مزدوران استعمار اند که تنها رسالت شان ترویج و نهادینه سازی ضد ارزش های برآمده از فرهنگ منحط بیگانه و وارداتی و جایگزین سازی آن به جای الگوهای شایسته و و ارجمند و بی بدیل فرهنگ ملی است.

https://avapress.com/vdcgz79qnak9tq4.rpra.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما