رییس جمهور اشرف غنی احمدزی، پس از مراسم تحلیف و سوگند وفاداری، در اولین اقدام خود پیمان امنیتی را با ایالات متحده به امضا رساند، پیمانی که به زعم امریکا و کشورهای عضو ناتو، نه تنها امنیت که حتی شکوفایی اقتصادی و سیاسی افغانستان به آن بستگی داشت.
انتظار می رفت که پس از امضای پیمان امنیتی، وضعیت امنیتی در کشور بهبود پیدا کند، اما نه تنها بهبود پیدا نکرد، که هر روز به ناامنی ها و حملات انتحاری افزوده گشت. چنانکه در کمتر از دو ماه ۱۶ حمله انتحاری در پایتخت بوقوع پیوسته و جان ده ها تن را گرفته است.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا) این در حالی است که روز یکشنبه پیمان امنیتی از سوی مجلس شورای ملی تصویب شد.
امین الله امرخیل آگاه امور نظامی و قومندان امنیه ولایت بغلان در گفتگو با خبرگزاری آوا، وضعیت امنیتی در کشور را نگران کننده خواند و افزود: همه میدانند که جنگ نیابتی در افغانستان یک جنگ تحمیلی است.
به گفته او اقداماتی که باید در طی ۱۳ سال گذشته برای جلوگیری از نابسامانی ها و رفع چالش های صورت می گرفت، متاسفانه انجام نشد.
به گفته او،علاوه بر اینکه در چند سال گذشته برای ظرفیت سازی نظام تلاشی صورت نگرفته است، قوای سرحدی که قبلاً ۱۲۰ هزار نفر بود به صورت چشم گیری کاهش یافته است.
او همچنان گفت: در سرحدات بیش از یک هزارو پنجصد کیلومتری بین جنوب و جنوب شرق افغانستان، نیروی کافی وجود ندارد و سبب شده است که هراس افگانان از بیرون به داخل کشور نفوذ کنند.
به گفته امرخیل، علاوه برآن تمام مشکلات موجود، کشورهای همسایه به خصوص پاکستان، نه تنها با صداقت و راستی برای امنیت منطقه تلاش نمی کنند بلکه مواد منفجره را روی هدف های خاصی وارد می کنند.
به باور امرخیل، با این وصف، لازم بود که جهت شناسایی دشمن و مجرای نفوذ هراس افگنان از سوی حکومت اقدامات جدی صورت می گرفت که متاسفانه با وجود امکانات در دست داشته از کنار تمام این خطرات عبور کرده و اقدامات جدی انجام ندادند.
به گفته این آگاه نظامی، هرچند آقای کرزی شورای عالی صلح را ایجاد کرد، اما تاکنون کوچکترین نتیجه ای نداشته است.
امر خیل، پروسه صلح را یک پروسه ناکام خواند و افزود: اگر تبلیغات رسانه ی وجود دارد که به تعداد چندین نفر در فلان ولایت از مخالفین مسلح به پروسه صلح پیوسته است، اولاً که تبلیغات واهی بیش نیست و اگر عده ی هم سلاح خود را تسلیم کرده باشند، یکمقدار سلاح کهنه و فرسوده است که قابل استفاده نمی باشد.
امرخیل تصریح کرد: بودجه ی که بالای شورای عالی صلح تاکنون مصرف شده است، هدر رفته است و می بایست این بودجه بالای نیروهای امنیتی کشور به مصرف می رسید.
به گفته او، مشکل دیگری که فرا راه امنیت در افغانستان وجود دارد، این است که هنوز تعریف درست از دشمن نشده است و از سویی هم عده ی زیادی از مجرمین که از زندان ها رها می شوند، دوباره به صف مخالفین مسلح می پیوندند.
به گفته وی حمله انتحاری در ولایت پکتیکا که ده ها کشته و زخمی برجای گذاشت، به دست کسانی سازمان دهی شده بود که از زندان ها رها شده بودند.
وی گفت: جهت تامین امنیت، نظر به چالش ها موجود و اراضی دشوار و کوهستانی افغانستان و همچنین جنگ های نیابتی که کشورهای همسایه با استفاده از این فرصت به راه انداخته اند، یک استراتژی قوی امنیتی لازم است تا بحران های موجود و خطرات در حال وقوع را مهار کند.
به باور امر خیل، مشکلات امنیتی زمانی حل خواهد شد که استراتژی مدون وجود داشته باشد و علاوه بر آن کشورهای کمک کننده صادقانه با حکومت افغانستان همکاری نمایند.
امرخیل با انتقاد از کشورهای کمک کننده گفت: طبق وعده هایی که کشورهای عضو ناتو پس از امضای پیمان امنیتی در خصوص تجهیز ارتش داده بود، هنوز نیروهای امنیتی افغانستان تجهیز نشده است، و این امر سبب شده است که نا امنی ها روز بروز زیاد شود.
به گفته او در شرایطی کنونی ضرورت است که به مردم افغانستان به خصوص نیروهای امنیتی یک انگیزه قوی داده شود تا دشمنان را در میدان های نبرد سرکوب نمایند، زیرا تنها راه که باقی مانده است، غلبه بر دشمنان از طریق اعمال قدرت و زور است.
انتظار می رفت که پس از امضای پیمان امنیتی، وضعیت امنیتی در کشور بهبود پیدا کند، اما نه تنها بهبود پیدا نکرد، که هر روز به ناامنی ها و حملات انتحاری افزوده گشت. چنانکه در کمتر از دو ماه ۱۶ حمله انتحاری در پایتخت بوقوع پیوسته و جان ده ها تن را گرفته است.
به گزارش خبرگزاری صدای افغان (آوا) این در حالی است که روز یکشنبه پیمان امنیتی از سوی مجلس شورای ملی تصویب شد.
امین الله امرخیل آگاه امور نظامی و قومندان امنیه ولایت بغلان در گفتگو با خبرگزاری آوا، وضعیت امنیتی در کشور را نگران کننده خواند و افزود: همه میدانند که جنگ نیابتی در افغانستان یک جنگ تحمیلی است.
به گفته او اقداماتی که باید در طی ۱۳ سال گذشته برای جلوگیری از نابسامانی ها و رفع چالش های صورت می گرفت، متاسفانه انجام نشد.
به گفته او،علاوه بر اینکه در چند سال گذشته برای ظرفیت سازی نظام تلاشی صورت نگرفته است، قوای سرحدی که قبلاً ۱۲۰ هزار نفر بود به صورت چشم گیری کاهش یافته است.
او همچنان گفت: در سرحدات بیش از یک هزارو پنجصد کیلومتری بین جنوب و جنوب شرق افغانستان، نیروی کافی وجود ندارد و سبب شده است که هراس افگانان از بیرون به داخل کشور نفوذ کنند.
به گفته امرخیل، علاوه برآن تمام مشکلات موجود، کشورهای همسایه به خصوص پاکستان، نه تنها با صداقت و راستی برای امنیت منطقه تلاش نمی کنند بلکه مواد منفجره را روی هدف های خاصی وارد می کنند.
به باور امرخیل، با این وصف، لازم بود که جهت شناسایی دشمن و مجرای نفوذ هراس افگنان از سوی حکومت اقدامات جدی صورت می گرفت که متاسفانه با وجود امکانات در دست داشته از کنار تمام این خطرات عبور کرده و اقدامات جدی انجام ندادند.
به گفته این آگاه نظامی، هرچند آقای کرزی شورای عالی صلح را ایجاد کرد، اما تاکنون کوچکترین نتیجه ای نداشته است.
امر خیل، پروسه صلح را یک پروسه ناکام خواند و افزود: اگر تبلیغات رسانه ی وجود دارد که به تعداد چندین نفر در فلان ولایت از مخالفین مسلح به پروسه صلح پیوسته است، اولاً که تبلیغات واهی بیش نیست و اگر عده ی هم سلاح خود را تسلیم کرده باشند، یکمقدار سلاح کهنه و فرسوده است که قابل استفاده نمی باشد.
امرخیل تصریح کرد: بودجه ی که بالای شورای عالی صلح تاکنون مصرف شده است، هدر رفته است و می بایست این بودجه بالای نیروهای امنیتی کشور به مصرف می رسید.
به گفته او، مشکل دیگری که فرا راه امنیت در افغانستان وجود دارد، این است که هنوز تعریف درست از دشمن نشده است و از سویی هم عده ی زیادی از مجرمین که از زندان ها رها می شوند، دوباره به صف مخالفین مسلح می پیوندند.
به گفته وی حمله انتحاری در ولایت پکتیکا که ده ها کشته و زخمی برجای گذاشت، به دست کسانی سازمان دهی شده بود که از زندان ها رها شده بودند.
وی گفت: جهت تامین امنیت، نظر به چالش ها موجود و اراضی دشوار و کوهستانی افغانستان و همچنین جنگ های نیابتی که کشورهای همسایه با استفاده از این فرصت به راه انداخته اند، یک استراتژی قوی امنیتی لازم است تا بحران های موجود و خطرات در حال وقوع را مهار کند.
به باور امر خیل، مشکلات امنیتی زمانی حل خواهد شد که استراتژی مدون وجود داشته باشد و علاوه بر آن کشورهای کمک کننده صادقانه با حکومت افغانستان همکاری نمایند.
امرخیل با انتقاد از کشورهای کمک کننده گفت: طبق وعده هایی که کشورهای عضو ناتو پس از امضای پیمان امنیتی در خصوص تجهیز ارتش داده بود، هنوز نیروهای امنیتی افغانستان تجهیز نشده است، و این امر سبب شده است که نا امنی ها روز بروز زیاد شود.
به گفته او در شرایطی کنونی ضرورت است که به مردم افغانستان به خصوص نیروهای امنیتی یک انگیزه قوی داده شود تا دشمنان را در میدان های نبرد سرکوب نمایند، زیرا تنها راه که باقی مانده است، غلبه بر دشمنان از طریق اعمال قدرت و زور است.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل
