تاریخ انتشار :چهارشنبه ۵ سنبله ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۳۵
کد مطلب : 97642
عراق، لیبی دیگری می شود؟
وزیر دفاع امریکا اعلام کرد که هفت کشور دیگر برای تجهیز تسلیحاتی پیشمرگ‌ های کرد به ایالات متحده پیوسته اند.
چاک هیگل؛ وزیر دفاع امریکا با صدور بیانیه ای از هفت کشوری که در عملیات علیه شبه نظامیان "دولت اسلامی" و به قصد یاری رسانی به نیروهای کرد عراقی با ایالات متحده همراه شده ‌اند قدردانی کرد.
آقای هیگل گفت:"علاوه بر ایالات متحده و دولت مرکزی عراق، هفت کشور دیگر شامل آلبانی، کانادا، کرواسی، دنمارک، ایتالیا، فرانسه و بریتانیا متعهد شده‌ اند که از نیروهای کرد پشتیبانی کنند و نیازهای تسلیحاتی و تجهیزات فوری آنها را برآورده سازند."
در همین حال حملات هوایی امریکا علیه شبه نظامیان دولت اسلامی(داعش) روز سه شنبه در نزدیکی اربیل ادامه یافت.
وزارت دفاع امریکا می گوید در این عملیات دو موتر مسلح گروه "دولت اسلامی" منهدم شد و یکی دیگر خسارت دیده است.
این در حالی است که امریکا پیشتر به درخواستی مشابه از سوی دولت مرکزی عراق، پاسخ نداد و کمکی به تجهیز نیروهای ارتش آن کشور در برابر داعش یا بمباران مواضع داعش به هدف پیشروی نیروهای ارتش عراق انجام نداد؛ همین امر نیز سبب شده است که لبیک امریکا به درخواست کمک پیشمرگان کرد، از سوی بسیاری از ناظران مسایل عراق و خاور میانه پرسش برانگیز شود.
از جانب دیگر بر اساس گزارش ها، هم اکنون علاوه بر کردها، گروه هایی از قبایل سنی و دیگر طیف های اجتماعی و مذهبی عراق نیز هستند که بدون نظارت ارتش یا وزارت دفاع عراق، از سوی قدرت های خارجی به بهانه مبارزه با داعش مسلح شده اند و این امر، نگرانی های تازه ای را در میان کارشناسان مسایل امنیتی و نظامی عراق و منطقه برانگیخته است.
شماری از کارشناسان هشدار می دهند که ممکن است در نتیجه اقدامات خودسرانه و غیر مسئولانه قدرت های خارجی در زمینه تسلیح و تجهیز نیروهای ملیشه محلی، بدون اعمال نیازها و نظارت دقیق دولت مرکزی عراق، این کشور به لیبی دیگری تبدیل شود؛ زیرا به عقیده این کارشناسان، تجربه لیبی نشان داد که قدرت های خارجی به دلیل تضاد منافع نتوانستند بر سر تقسیم غنایم و منابع نفتی سرشار باقیمانده از دوران سرهنگ قذافی به توافق برسند و همین امر، با استفاده از بافت قبیله ای و طایفه ای جامعه لیبی، این قدرت ها را به سمت تشکیل مناطق نفوذ محلی با تقویت گروه های جدایی طلب و خودسر منطقه ای، سوق داد.
این وضعیت تا آنجا ادامه یافت که لیبی اکنون به کانون بی ثباتی در دنیای عرب و شمال افریقا تبدیل شده و حتی طرابلس پایتخت این کشور نیز از سوی چندین حکومت خودخوانده محلی اداره می شود و فرودگاه بین المللی طرابس تاکنون بارها از سوی گروه های شورشی و تروریستی، دست به دست شده است.
این کشور همچنین به یکی از کانون های اصلی ترویج و تکثیر تکفیری های داعش، القاعده و... تبدیل شده و بیم آن می رود که ادامه این وضعیت در لیبی، اوضاع امنیتی در دیگر کشورهای عرب و افریقایی را نیز از کنترل خارج کند.
در عراق نیز در صورتی که به هشدارهای جدی ناظران مسایل امنیتی توجهی نشود، وقوع این بحران، دور از انتظار نیست؛ زیرا ملیشه های محلی قبایل و طیف های قومی که به دنبال ظهور داعش و کاهش اقتدار دولت مرکزی، هرکدام به یک خودمختاری نسبی رسیده و چه بسا رویای استقلال طلبی و جدایی خواهی را در سر می پرورانند، به صورت روزافزونی در حال قدرت گرفتن هستند.
به عنوان نمونه، کردهای مسلط بر اقلیم کردستان عراق آشکارا اعلام کرده اند که در پی برگزاری یک همه پرسی استقلال از دولت مرکزی و پی ریزی یک دولت مستقل کردنشین اند و سنی ها نیز شرط کرده اند که در صورتی با دولت حیدر عبادی همکاری خواهند کرد که خودمختاری آنها به رسمیت شناخته شود، یک نیروی ویژه برای حفاظت از خود در اختیار داشته باشند و منابع نفتی به صورت مساویانه تقسیم شود؛ افزون بر آنکه در دولت مرکزی نیز سهم بارزی داشته باشند!
این خواسته های بلنددپروازانه در کنار تجهیز بی محابای قبایل و جنگجویان محلی توسط قدرت های خارجی بدون توجه به نظارت یا اطلاع دولت مرکزی عراق، خطر تبدیل این کشور به یک لیبی دیگر را تشدید می کند و یکپارچگی، اتحاد و تمامیت ارضی آن را در معرض تهدیدی جدی قرار می دهد.
https://avapress.com/vdchi-nw.23nqkdftt2.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما