تاریخ انتشار :چهارشنبه ۱۰ سنبله ۱۳۹۵ ساعت ۱۸:۳۷
کد مطلب : 130321
نخستین حرکت جهان اسلام علیه سلفی گری و افراطیت!

"کنگره ای با نظارت رئیس جمهور چچن در این کشور خودمختار برگزار شد.

این کنگره، اهل سنت و جماعت را از نظر اعتقادی منحصر به اشعری ها و ماتریدی ها و از نظر علم و اخلاق و تزکیه به اهل مذاهب اربعه در فقه و اهل تصوف منحصر دانست و مخالفین این گروه ها را خارج از دایرۀ اهل سنت و جماعت اعلام کرد.

بدین ترتیب، فرقه هایی همچون وهابیت تکفیری که مبنای حاکمیت آل سعود و آل الشیخ بر سرزمین حرمین شریفین بر آن قرار دارد، از نظر شرکت کنندگان این همایش، از جمله علمای بزرگ اهل سنت، جایی در میان مسلمانان ندارند.

شرکت کنندگان کنگره در بیانیۀ اختتامی خود خاطرنشان کردند که این کنگره نقطۀ تحول مهم و ضروری برای تصحیح انحراف بزرگ و خطرناکی است که در اثر تلاش افراط گرایان برای سرقت این لقب و منحصر کردن آن به خودشان، وارد مفهوم اهل سنت و جماعت کرده اند.

کنگرۀ اهل سنت و جماعت در نشست های خود از جهان اسلام خواست تا دست از جدال در امور کوچک و بی اهمیت بردارد تا گروه های تروریستی بیش از این از اختلافات میان مسلمانان در جهت روش های ویرانگر خود سوء استفاده نکنند."

پس از چندین دهه از ایجاد و فعالیت های ویرانگر و خرابکارانه افراطیت و دهشت افکنی در جهان اسلام که صد البته در زیر جبه ی سلفی گری و وهابیت مصطلح خود را پنهان کرده و به حیات انحرافی و خطرناک خویش در سرزمینهای اسلامی ادامه می دهد و اینک این سیر نامبارک و خطرساز به اوج ممکن خویش رسیده، اینک کنگره ای در یکی از کشورهای مسلمان برگزار می شود و تعدادی از علمای جید اهل سنت و جماعت به خود جرئت می دهند تا در برابر یک جریان و حرکت انحرافی و صد در صد منحط و باطل بایستند و سخنی را بر زبان جاری کنند که تا کنون کس یا کسانی از عالم و روشنفکر و غیر آن، جرئت بر زبان آوردن آن را نداشته اند!

پیام کنگره مذکور یک منطوقی دارد و یک مفهوم؛ از نظر منطوق این پیام، اهل سنت و جماعت را منحصر می داند در کته گوری چهارگانه مذاهب اربعه و اما از نظر مفهوم است که این پیام مهم، حساس و جنجال برانگیز می شود و سران ریاض و عالم نماهای مواجب بگیر آل سعود را برآشفته می سازد.

اگر بخواهیم از پیام صادره در اختتامیه کنگره مذکور مفهوم گیری بکنیم؛ به این معنی است که سلفیت و نتیجه آن که در قالب و فرمها و شکل های متفاوت افراطیت و دهشت و وحشت و قساوت و جنایت آفرینی علیه مسلمان و غیر مسلمان به خصوص در سالهای اخیر در جهان اسلام، نطفه بسته است، در واقع و نفس امر هیچ نسبت و سنخیت و همگونی ای با تعالیم پیامبر بزرگ اسلام ندارد.

بنابراین، وقتی که نحله و مذهب و روشی ارتباطی با یکی از ادیان بزرگ الهی و آسمانی نداشته باشد، لزوماً انسانی و ساختگی بودن آن بیشتر مورد اطمینان و یقین پیدا می کند. بنابراین، به مشکل می توان یک چنین سیره و روشی را حتی به عنوان یک انحراف از یک آئین بزرگ و الهی به حساب آورد و مثلاً گفت: "وهابیت یک مذهب انحرافی اسلامی است." نه! حتی این سخن را هم نمی توان نسبت به سلفی گری عنوان کرد؛ چرا که اگر چنین باوری داشته باشیم، در واقع چیزی را داخل محدوده دین کرده ایم که از اول داخل نبوده و فقط عده ای با هر نیت و انگیزه ای رنگ و لعاب دینی و اسلامی به آن داده ا ند که این خود بدعت و نوآوری آشکار در دین است و می دانیم که بدعت در دین، از اصل، حرام و باطل است.

انحراف از یک دین و آئین، زمانی شکل و صورت می بندد که طریقه و روشی اول بر مبنا و ملاکهای دینی شکل گرفته و پس از آن به بیراهه و انحراف رفته باشد؛ اما داستان سلفی گری و وهابیت که در واقع خاستگاه افراطیت و دهشت و وحشت آفرینی در جهان اسلام می باشد، به کلی فرق می کند؛ چنانچه در کنگره مذکور نیز به روشنی به آن تفاوت اشاره شده است.

به نظر می رسد وجود و نیز وفور یک چنین کنگره های روشنگرانه ای می تواند کمک شایان توجهی باشد برای آحاد مسلمانان در همه ی کشورها و ممالک اسلامی و غیر آن، تا همگان با چهره واقعی اسلام و مذاهب حقه آن آشنا شده و آفات و آسیب های اسلام را که در اشکال هولناک افراط و دهشت آفرینیِ زایده سلفی گری و وهابیت، تبلور یافته است را نیز به خوبی بشناسند و آن را بی دلیل به اسلام ربط ندهند.

مولف : سیدفاضل محجوب
https://avapress.com/vdchivnzz23nxxd.tft2.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما