حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار از گروه های در حال جنگ با دولت افغانستان است. این در حالی است که دولت کنونی کشور تنها نظامی نیست که این حزب با آن به مبارزه گرم و مسلحانه پرداخته است؛ حزب اسلامی در تاریخ 40 سال اخیر کشور از زمان دولت های چندگانه رژیم کمونیستی تاکنون با همه نظام های سیاسی جنگیده است. پیش از تحولات 11 سال اخیر در کشور، این حزب با گروه طالبان نیز در حال جنگ قرار داشت و پس از این تحولات به دلیل برخورداری از حمایت کشورهای غربی و نیز حضور هزاران نظامی خارجی در کشور، دولت کنونی را نیز به رسمیت نشناخته و با آن در حال جنگ به سر می برد؛ با این حال، این حزب سیاسی - نظامی، بیشتر از هر جریان مسلح مخالف دولت، به تلاش های سیاسی و مسالمت آمیز برای پایان بحران نیز تمایل نشان داده و همواره برای مذاکره و گفتگویی بین الافغانی تمایل نشان داده است.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) در یک گفتگوی اختصاصی با همایون جریر از فرماندهان جهادی و داماد حکمتیار؛ سعی کرده است نقطه نظراتش را درباره مسایل کشور جویان شود.
در آغاز این گفتگو آقای جریر در باره ارزیابی اش از تحولات 11 سال اخیر کشور گفت:"در 11 سال گذشته برخلاف ادعای امریکایی ها و نیروهای ناتو که (ادعا) داشتند در افغانستان امنیت را تامین کنند و این کشور رو به انکشاف، ثبات و اقتصاد بهتر برود، امنیت به شدت آسیب دیده، جنگ سراسر افغانستان را فرا گرفته و برای اقتصاد افغانستان دیگر نمیتوان معیاری تعیین نمود؛ یعنی خیلی خراب است و نیروهای ناتو هم که وعده داده بودند در افغانستان موفق شوند بعد از 11 سال سرافکنده و ناکام هستند و به فکر خروج از افغانستان هستند".
وی در ادامه افزود:"در 11 سال گذشته مشکلات کشور ما بیشتر شده است. با وجود اینکه برخی شخصیت ها از دستاورد های این 11 سال حرف می زنند، من معتقد هستم که در این 11 سال که جنگ و ناامنی که مشکل بزرگ کشور ماست تشدید یافته و مشکلات اقتصادی بیشتر شده است. من تحول عظیمی که در این 11 سال (اتفاق) افتاده باشد شخصا نمی بینم. من معتقد هستم که ناتو و امریکایی ها به خاطر اهداف سیاسی شان افغانستان را اشغال کردند که نه به فکر همکاری و تقویت با مردم افغانستان بودند و نه صادقانه می خواستند در افغانستان یک فضای دموکراسی به وجود بیاید".
به گفته همایون جریر، آنچه در این 11 سال وجود دارد (این است که) جنگ در افغانستان سراسری شده و ثبات و ناامنی هم شدت گرفته است.
آقای جریر در خصوص افغانستان بعد از 2014 نیز گفت:"خیلی ساده اندیشی خواهد بود که کسی به این فکر کند که بعد از 2014 دولت فعلی توان اداره افغانستان و آوردن امنیت را دارد؛ حتی اگر توان این را داشته باشد که سر پای خود بایستد.
من تمام حرف‌های جناب آقای کرزی را که می گوید دولت 85 درصد افغانستان را تحت سیطره دارد و دولتمردان نزدیک به آقای کرزی ادعا می کنند که بعد از 2014 دولت قادر است امنیت در افغانستان را حفظ کند، اینطور می دانم که کرزی با همکاری و به نظر امریکایی ها می گوید به خاطر اینکه اوباما برای انتخاباتش نیاز دارد به اسناد و روایاتی ثابت کند که در افغانستان امریکایی ها توانسته اند دولت مقتدری داشته باشند و این را اوباما برای خود یک پیروزی بداند و من این را یک کاری می دانم که یک خوراک تبلیغاتی برای امریکایی ها دارد".
این در حالی است که به باور تحلیلگران، روابط رییس جمهور کرزی با اوباما همواره پرتنش و تیره بوده است و این امر، در انتقادهای صریح رییس جمهور در مورد عملکرد و نیات و اهداف امریکایی ها در افغانستان نیز بارها ابراز شده است.
با این وصف، آقای جریر در ادامه افزود:"به هر صورت آنچه مسلم است این است که بعد از 2014 اگر افغانها نتوانند خودشان با یک تفاهم ملی مشکل کشور شان را حل کنند، اگر این وفاق ملی و تفاهم ملی رخ ندهد در این هیچ شکی نیست که کشور دچار خانه جنگی و مشکلات مضاعفی خواهد شد و دولت فعلی به هیچ وجه توانایی مقاومت در مقابل مخالفین خود را ندارد".
این فرد نزدیک به گلبدین حکمتیار همچنین به صورت مشخص در مورد وضعیت احتمالی بعد از 2014 گفت:"من معتقد هستم که بعد از 2014 سه حالت در افغانستان بروز می‌کند:
1. اینکه نیروهای خارجی یک بخش بزرگش باقی می ماند. امریکایی سعی می کنند با تقویت دولت مرکزی افغانها را به جان هم بیاندازند و به این ترتیب یک دولت بی ثبات و ضعیف در افغانستان خواهد بود و جنگ در افغانستان ادامه خواهد داشت و امریکایی ها هم در افغانستان حضور خواهند داشت و شما شنیدید که رییس گروه تماس در استانبول اعلام کرد بعد از 2014 حتی آیساف هم به وظایفش در افغانستان ادامه می دهد منتها وظایفش کمتر جنگی خواهد بود.
2. امریکایی ها با کشورهای منطقه و همسایه تفاهم کنند و در نتیجه همکاری کشورهای منطقه تا حدودی امنیت حکومت در شهرها گرفته شود و امریکایی ها بتوانند با خاطری آسوده یک بخش عمده نیرو های خود را بیرون کنند.
3. بحران اقتصادی زیادی که دست و پاگیر امریکاست امریکایی ها را به حدی مستاصل کند که با بهانه های مختلفی مثلی که در گذشته روس ها کردند افغانستان را رها کنند و بروند".
جریر با این تحلیل نتیجه گرفت که "در هر سه حالت بعد از 2014 وضعیت افغانستان بحرانی و متشنج خواهد بود".
با این حال، وی گفت که صورت اول با توجه به منافع استراتیژیکی که امریکا در افغانستان دارد احتمالا تحقق پیدا می کند. ماموریت ناتو در افغانستان بعد از 2014 پایان پیدا می کند و افغانستان رسما در اشغال امریکایی ها خواهد بود و امریکایی ها تلاش می کنند جنگ را افغانیزه کنند.
داماد گلبدین حکمتیار در پایان در خصوص راه برون از این بحران گفت:"اعتقادم برای برون رفت از این مشکل این است که افغانها خود شان بنشینند و از طریق تفاهم و یک وفاق ملی با هم به یک اتحاد نظر برسند و روی طرحی توافق کنند که ما بعد از خروج نیروهای خارجی از افغانستان شاهد امنیت و ثبات بیشتر باشیم.
و اگر افغانها منتظر این باشند که در نشست های بین المللی مثل جاپان و شیکاگو و استانبول با اینها مشکل افغانستان حل شود تجربه ثابت کرده که این نشست ها به جایی نرسیده و باز هم نخواهد رسید. کشور های دور و بزرگ در افغانستان منافع خاصی دارند. با تاسف کشورهای منطقه هم هر کدام به دنبال منافع خود هستند؛ ولی به هر صورت، مشکل افغانستان را افغانها می توانند حل کنند و راهش این است که احزاب بزرگ در افغانستان گرد یک میز بنشینند و برای افغانستان بر یک طرح واحد توافق کنند. مشکل با تفاهم ملی و نشست بین الافغانی حل خواهد شد".
خبرگزاری صدای افغان(آوا) در یک گفتگوی اختصاصی با همایون جریر از فرماندهان جهادی و داماد حکمتیار؛ سعی کرده است نقطه نظراتش را درباره مسایل کشور جویان شود.
در آغاز این گفتگو آقای جریر در باره ارزیابی اش از تحولات 11 سال اخیر کشور گفت:"در 11 سال گذشته برخلاف ادعای امریکایی ها و نیروهای ناتو که (ادعا) داشتند در افغانستان امنیت را تامین کنند و این کشور رو به انکشاف، ثبات و اقتصاد بهتر برود، امنیت به شدت آسیب دیده، جنگ سراسر افغانستان را فرا گرفته و برای اقتصاد افغانستان دیگر نمیتوان معیاری تعیین نمود؛ یعنی خیلی خراب است و نیروهای ناتو هم که وعده داده بودند در افغانستان موفق شوند بعد از 11 سال سرافکنده و ناکام هستند و به فکر خروج از افغانستان هستند".
وی در ادامه افزود:"در 11 سال گذشته مشکلات کشور ما بیشتر شده است. با وجود اینکه برخی شخصیت ها از دستاورد های این 11 سال حرف می زنند، من معتقد هستم که در این 11 سال که جنگ و ناامنی که مشکل بزرگ کشور ماست تشدید یافته و مشکلات اقتصادی بیشتر شده است. من تحول عظیمی که در این 11 سال (اتفاق) افتاده باشد شخصا نمی بینم. من معتقد هستم که ناتو و امریکایی ها به خاطر اهداف سیاسی شان افغانستان را اشغال کردند که نه به فکر همکاری و تقویت با مردم افغانستان بودند و نه صادقانه می خواستند در افغانستان یک فضای دموکراسی به وجود بیاید".
به گفته همایون جریر، آنچه در این 11 سال وجود دارد (این است که) جنگ در افغانستان سراسری شده و ثبات و ناامنی هم شدت گرفته است.
آقای جریر در خصوص افغانستان بعد از 2014 نیز گفت:"خیلی ساده اندیشی خواهد بود که کسی به این فکر کند که بعد از 2014 دولت فعلی توان اداره افغانستان و آوردن امنیت را دارد؛ حتی اگر توان این را داشته باشد که سر پای خود بایستد.
من تمام حرف‌های جناب آقای کرزی را که می گوید دولت 85 درصد افغانستان را تحت سیطره دارد و دولتمردان نزدیک به آقای کرزی ادعا می کنند که بعد از 2014 دولت قادر است امنیت در افغانستان را حفظ کند، اینطور می دانم که کرزی با همکاری و به نظر امریکایی ها می گوید به خاطر اینکه اوباما برای انتخاباتش نیاز دارد به اسناد و روایاتی ثابت کند که در افغانستان امریکایی ها توانسته اند دولت مقتدری داشته باشند و این را اوباما برای خود یک پیروزی بداند و من این را یک کاری می دانم که یک خوراک تبلیغاتی برای امریکایی ها دارد".
این در حالی است که به باور تحلیلگران، روابط رییس جمهور کرزی با اوباما همواره پرتنش و تیره بوده است و این امر، در انتقادهای صریح رییس جمهور در مورد عملکرد و نیات و اهداف امریکایی ها در افغانستان نیز بارها ابراز شده است.
با این وصف، آقای جریر در ادامه افزود:"به هر صورت آنچه مسلم است این است که بعد از 2014 اگر افغانها نتوانند خودشان با یک تفاهم ملی مشکل کشور شان را حل کنند، اگر این وفاق ملی و تفاهم ملی رخ ندهد در این هیچ شکی نیست که کشور دچار خانه جنگی و مشکلات مضاعفی خواهد شد و دولت فعلی به هیچ وجه توانایی مقاومت در مقابل مخالفین خود را ندارد".
این فرد نزدیک به گلبدین حکمتیار همچنین به صورت مشخص در مورد وضعیت احتمالی بعد از 2014 گفت:"من معتقد هستم که بعد از 2014 سه حالت در افغانستان بروز می‌کند:
1. اینکه نیروهای خارجی یک بخش بزرگش باقی می ماند. امریکایی سعی می کنند با تقویت دولت مرکزی افغانها را به جان هم بیاندازند و به این ترتیب یک دولت بی ثبات و ضعیف در افغانستان خواهد بود و جنگ در افغانستان ادامه خواهد داشت و امریکایی ها هم در افغانستان حضور خواهند داشت و شما شنیدید که رییس گروه تماس در استانبول اعلام کرد بعد از 2014 حتی آیساف هم به وظایفش در افغانستان ادامه می دهد منتها وظایفش کمتر جنگی خواهد بود.
2. امریکایی ها با کشورهای منطقه و همسایه تفاهم کنند و در نتیجه همکاری کشورهای منطقه تا حدودی امنیت حکومت در شهرها گرفته شود و امریکایی ها بتوانند با خاطری آسوده یک بخش عمده نیرو های خود را بیرون کنند.
3. بحران اقتصادی زیادی که دست و پاگیر امریکاست امریکایی ها را به حدی مستاصل کند که با بهانه های مختلفی مثلی که در گذشته روس ها کردند افغانستان را رها کنند و بروند".
جریر با این تحلیل نتیجه گرفت که "در هر سه حالت بعد از 2014 وضعیت افغانستان بحرانی و متشنج خواهد بود".
با این حال، وی گفت که صورت اول با توجه به منافع استراتیژیکی که امریکا در افغانستان دارد احتمالا تحقق پیدا می کند. ماموریت ناتو در افغانستان بعد از 2014 پایان پیدا می کند و افغانستان رسما در اشغال امریکایی ها خواهد بود و امریکایی ها تلاش می کنند جنگ را افغانیزه کنند.
داماد گلبدین حکمتیار در پایان در خصوص راه برون از این بحران گفت:"اعتقادم برای برون رفت از این مشکل این است که افغانها خود شان بنشینند و از طریق تفاهم و یک وفاق ملی با هم به یک اتحاد نظر برسند و روی طرحی توافق کنند که ما بعد از خروج نیروهای خارجی از افغانستان شاهد امنیت و ثبات بیشتر باشیم.
و اگر افغانها منتظر این باشند که در نشست های بین المللی مثل جاپان و شیکاگو و استانبول با اینها مشکل افغانستان حل شود تجربه ثابت کرده که این نشست ها به جایی نرسیده و باز هم نخواهد رسید. کشور های دور و بزرگ در افغانستان منافع خاصی دارند. با تاسف کشورهای منطقه هم هر کدام به دنبال منافع خود هستند؛ ولی به هر صورت، مشکل افغانستان را افغانها می توانند حل کنند و راهش این است که احزاب بزرگ در افغانستان گرد یک میز بنشینند و برای افغانستان بر یک طرح واحد توافق کنند. مشکل با تفاهم ملی و نشست بین الافغانی حل خواهد شد".
منبع : خبرگزاری آوا
