مسؤولان وزارت دفاع امریکا در واکنش به حمله اخیر بر یک مکتب نظامی در پیشاور پاکستان اعلام کرده اند که این کشور به تامین صلح و ثبات دایمی در افغانستان و پاکستان متعهد است.
جان کربی؛ سخنگوی این وزارت، این حمله را نکوهش و تاکید کرده که کاخ سفید در کنار افغانستان و پاکستان خواهد بود.
سحنگوی وزارت دفاع امریکا در بخشی از صحبت هایش با خبرنگاران گفت که با بیرون شدن نظامیان کشورش از افغانستان، مسؤولیت واشنگتن در برابر مردم این کشور به پایان نمی رسد.
به باور او، امریکا تا برقراری صلح و ثبات دایمی در افغانستان، در کنار نیروهای امنیتی این کشور قرار خواهد داشت.
افغانستان موافقت‌نامه امنیتی را با واشنگتن و ناتو امضا کرده و بر بنیاد این سند قرار است نزدیک به ده هزار نظامی امریکایی در افغانستان حضور داشته باشند.
همزمان با امضای این پیمان ها، وضعیت امنیتی در افغانستان نیز به شدت متشنج شده و گروه های تروریستی مورد حمایت پاکستان، بیشتر از پیش فعال شده اند.
موضع امریکا بیش از هر کشور دیگری در زمینه امنیت افغانستان و پاکستان به ویژه افغانستان، اهمیت دارد؛ زیرا به تعبیر حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین، امریکا و پاکستان مسؤول اصلی وضعیت جاری امنیتی در افغانستان اند و تنها همین دو کشور می توانند در افغانستان صلح را تامین کنند؛ آنهم نه به دلیل داشتن قدرت نظامی بالا؛ بلکه به جهت سهم و نقشی که در ناامنی و قدرت گیری تروریزم دارند.
کم نیستند شمار تحلیلگرانی که عقیده دارند اگر امریکا طی این سال ها به صورت مسؤولانه و واقعی با تروریزم مبارزه می کرد و تمامی توان و امکانات نظامی و استخباراتی اش را برای سرکوب تروریزم مورد استفاده قرار می داد و دوگانه رفتاری و برخوردهای گزینشی و مبهم و مشکوک در این زمینه را کنار می گذاشت، اکنون هم افغانستان و هم پاکستان، وضعیت امنیتی به مراتب بهتری داشتند.
با این حال، از یاد نمی بریم که طرف دیگر این معادله پاکستان است. پاکستان حامی بزرگ تروریزم در منطقه است و این حقیقت بر امریکا نیز پوشیده نیست؛ اما با وجود این موضوع، امریکا هیچگاه سعی نکرده است مواضع پاکستان در زمینه تامین مالی و تسلیحاتی و اعطای پناهگاه و پرورشگاه به تروریست ها را به چالش بکشد و آن را به عنوان مانعی بزرگ فراراه مبارزه با تروریزم، مورد حمله قرار دهد.
این امر بر ابهام مبارزه با تروریزم می افزاید.
رویداد اخیر پیشاور اما پاکستانی ها را یکبار دیگر متوجه ابعاد خطرآفرین کاری که در حمایت از تروریزم می کنند کرد و این حقیقت را مورد تاکید مجدد قرار داد که تروریزم دست آموز پاکستان که در زیر چتر اطلاعاتی امریکا با حمایت های مستقیم دستگاه های نظامی و جاسوسی اسلام آباد، سال هاست شاخ و برگ یافته و ریشه های نیرومندی پیدا کرده است، فقط افغانستان و دولت و مردم کشور ما را آماج قرار نمی دهد؛ بلکه اکنون به اندازه ای نیرومند شده است که برای دست یافتن به قدرتی برابر با نهادهای ملی پاکستان در درون آن کشور نیز مبارزه و تکاپو می کند.
فلسفه وجودی تحریک طالبان پاکستان نیز همین امر است. این تشکل به منظور اسلامی سازی پاکستان با قرائت منحصر به فردی که خود از اسلام دارد تلاش می کند و از قضا مورد حمایت های وسیع احزاب و جریان های سیاسی و مذهبی و حتی مردم آن کشور نیز قرار دارد.
با این حساب، مبارزه با چنین تروریزمی نیز نیازمند یک برنامه ریزی بلندمدت با مشارکت همه طرف هایی است که تاکنون به هر دلیل از همراهی با این ماموریت، طفره رفته اند.
امریکا یکی از این کشورهاست. انتظار می رود موضع تازه وزارت دفاع امریکا در قبال رویداد پیشاور و تاکید آن کشور به حمایت از امنیت افغانستان و پاکستان در قبال تروریزم، این بار صادقانه و واقعی باشد.
در غیر آن، اگر امریکا کماکان بر مواضع سابق خود در این خصوص پافشاری کند، بدون تردید، وضعیت جاری همچنان ادامه خواهد یافت و آنکه از این وضعیت، سود خواهد برد تروریزم خواهد بود.
بر این اساس، هم امریکا و هم پاکستان، هم اکنون، اگرچه دیر، این هشدار را باید جدی بگیرند که مبادا دوگانه رفتاری و پنهانکاری در مبارزه گزینشی با تروریزم را به اندازه ای طولانی کنند که روزی فرارسد که دیگر نتوانند قدرت تروریست ها را نادیده بگیرند؛ روزی که همه جا پیشاور شود.
جان کربی؛ سخنگوی این وزارت، این حمله را نکوهش و تاکید کرده که کاخ سفید در کنار افغانستان و پاکستان خواهد بود.
سحنگوی وزارت دفاع امریکا در بخشی از صحبت هایش با خبرنگاران گفت که با بیرون شدن نظامیان کشورش از افغانستان، مسؤولیت واشنگتن در برابر مردم این کشور به پایان نمی رسد.
به باور او، امریکا تا برقراری صلح و ثبات دایمی در افغانستان، در کنار نیروهای امنیتی این کشور قرار خواهد داشت.
افغانستان موافقت‌نامه امنیتی را با واشنگتن و ناتو امضا کرده و بر بنیاد این سند قرار است نزدیک به ده هزار نظامی امریکایی در افغانستان حضور داشته باشند.
همزمان با امضای این پیمان ها، وضعیت امنیتی در افغانستان نیز به شدت متشنج شده و گروه های تروریستی مورد حمایت پاکستان، بیشتر از پیش فعال شده اند.
موضع امریکا بیش از هر کشور دیگری در زمینه امنیت افغانستان و پاکستان به ویژه افغانستان، اهمیت دارد؛ زیرا به تعبیر حامد کرزی؛ رییس جمهوری پیشین، امریکا و پاکستان مسؤول اصلی وضعیت جاری امنیتی در افغانستان اند و تنها همین دو کشور می توانند در افغانستان صلح را تامین کنند؛ آنهم نه به دلیل داشتن قدرت نظامی بالا؛ بلکه به جهت سهم و نقشی که در ناامنی و قدرت گیری تروریزم دارند.
کم نیستند شمار تحلیلگرانی که عقیده دارند اگر امریکا طی این سال ها به صورت مسؤولانه و واقعی با تروریزم مبارزه می کرد و تمامی توان و امکانات نظامی و استخباراتی اش را برای سرکوب تروریزم مورد استفاده قرار می داد و دوگانه رفتاری و برخوردهای گزینشی و مبهم و مشکوک در این زمینه را کنار می گذاشت، اکنون هم افغانستان و هم پاکستان، وضعیت امنیتی به مراتب بهتری داشتند.
با این حال، از یاد نمی بریم که طرف دیگر این معادله پاکستان است. پاکستان حامی بزرگ تروریزم در منطقه است و این حقیقت بر امریکا نیز پوشیده نیست؛ اما با وجود این موضوع، امریکا هیچگاه سعی نکرده است مواضع پاکستان در زمینه تامین مالی و تسلیحاتی و اعطای پناهگاه و پرورشگاه به تروریست ها را به چالش بکشد و آن را به عنوان مانعی بزرگ فراراه مبارزه با تروریزم، مورد حمله قرار دهد.
این امر بر ابهام مبارزه با تروریزم می افزاید.
رویداد اخیر پیشاور اما پاکستانی ها را یکبار دیگر متوجه ابعاد خطرآفرین کاری که در حمایت از تروریزم می کنند کرد و این حقیقت را مورد تاکید مجدد قرار داد که تروریزم دست آموز پاکستان که در زیر چتر اطلاعاتی امریکا با حمایت های مستقیم دستگاه های نظامی و جاسوسی اسلام آباد، سال هاست شاخ و برگ یافته و ریشه های نیرومندی پیدا کرده است، فقط افغانستان و دولت و مردم کشور ما را آماج قرار نمی دهد؛ بلکه اکنون به اندازه ای نیرومند شده است که برای دست یافتن به قدرتی برابر با نهادهای ملی پاکستان در درون آن کشور نیز مبارزه و تکاپو می کند.
فلسفه وجودی تحریک طالبان پاکستان نیز همین امر است. این تشکل به منظور اسلامی سازی پاکستان با قرائت منحصر به فردی که خود از اسلام دارد تلاش می کند و از قضا مورد حمایت های وسیع احزاب و جریان های سیاسی و مذهبی و حتی مردم آن کشور نیز قرار دارد.
با این حساب، مبارزه با چنین تروریزمی نیز نیازمند یک برنامه ریزی بلندمدت با مشارکت همه طرف هایی است که تاکنون به هر دلیل از همراهی با این ماموریت، طفره رفته اند.
امریکا یکی از این کشورهاست. انتظار می رود موضع تازه وزارت دفاع امریکا در قبال رویداد پیشاور و تاکید آن کشور به حمایت از امنیت افغانستان و پاکستان در قبال تروریزم، این بار صادقانه و واقعی باشد.
در غیر آن، اگر امریکا کماکان بر مواضع سابق خود در این خصوص پافشاری کند، بدون تردید، وضعیت جاری همچنان ادامه خواهد یافت و آنکه از این وضعیت، سود خواهد برد تروریزم خواهد بود.
بر این اساس، هم امریکا و هم پاکستان، هم اکنون، اگرچه دیر، این هشدار را باید جدی بگیرند که مبادا دوگانه رفتاری و پنهانکاری در مبارزه گزینشی با تروریزم را به اندازه ای طولانی کنند که روزی فرارسد که دیگر نتوانند قدرت تروریست ها را نادیده بگیرند؛ روزی که همه جا پیشاور شود.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - سرویس تحلیل و پژوهش اخبار
