تاریخ انتشار :يکشنبه ۱ عقرب ۱۳۹۰ ساعت ۱۰:۵۳
کد مطلب : 32175
چشم انداز و پیامدهای موافقت نامه استراتژیک میان افغانستان و آمریکا در گفتگو با مصطفی حامد
امریکا از اشغال افغانستان به دنبال اهداف اقتصادی و اهداف استراتژیک بود. در آمد ناشی از تجارت هیروئین و به تاراج بردن گنجهای طبیعی و معادن اورانیوم و دیگر معادن دست نخورده افغانستان چیز اندکی نیست.
اشاره: مصطفی حامد معروف به ابوالولید المصری روزنامه نگار و کارشناس مسائل سیاسی اهل مصر است که تاکنون آثار متعددی پیرامون افغانستان به رشته تحریر در آورده است . مصطفی حامد در سال 1979 وارد افغانستان شد و به همکاری با برخی گروه های جهادی افغان پرداخت. او با بسیاری از رهبران القاعده به شمول اسامه بن لادن آشنا بود و با بسیاری از رهبران سرشناس جهادی افغانستان نیز همکاری داشت. مصطفی حامد تا زمان سقوط کابل به دست نیروهای مجاهدین در کابل بود و بعد از آن فقط در مقاطع خاصی از افغانستان خارج شده است. بعد از پایان جهاد با شوروی او به همکاری با سازمان هایی مانند القاعده، نهضت اسلامی تاجیکستان و ... پرداخت و تا سال 2001 میلادی که عملیات نظامی آمریکا در افغانستان آغاز شد، در این کشور باقی ماند. مصطفی حامد هم اکنون ساکن اسکندریه مصر است.
پیمان استراتژیک میان افغانستان و امریکا، موضوعی است که در گفتگوی خبرگزاری صدای افغان (آوا) با وی مطرح شد که شرح کامل آن از نظر می گذرد:


آوا . آمریکا با استقرار پایگاه های دائمی در افغانستان چه اهدافی را دنبال می کند؟

ج. هدف امریکا از ایجاد پایگاه نظامی در افغانستان، ادامه اشغال افغانستان است. این هم گونه دیگری از اشغال است؛ گونه ای که هم با شرایط جدید افغانستان و هم با شرایط امریکا سازگاری بیشتری دارد. اکنون برای همه دنیا روشن شده است که همه ملت افغانستان ( همه محافل و اقشار ملت ) قاطعانه نارضایتی خود را از اشغالگران اعلام کردند و در مقابل هجمه های نظامی و فرهنگی امریکا و غرب، متقدرانه از خود مقاومت نشان دادند.
و در این جهاد و مقاومت قهرمانانه ملت در مقابل اشغال بیگانه، حرکت طالبان نیز با مهارت و توانایی مثال زدنی، مقاومت مسلحانه مردم مجاهد را اداره کرده و حفظ وحدت ملی و عدم انحراف از هدف اصلی جهاد، را همواره از اولویتهای جهادی خود قرار داده است. همصدایی ملت و تمام محافل دینی و علمی افغانستان در مخالفت با ادامه اشغال این کشور، اشغالگران را به زانو در آورده است. اشغالگران در این ده سال هم خسارتهای جانی متحمل شده و هم روحیه سربازان آنها به شدت آسیب دیده است و هم اینکه این جنگ، تا کنون هزینه گزافی بر آنان تحمیل کرده است. و ناتوانی مالی که امروز گریبانگیر غرب گشته، یکی از اثرات هزینه های سرسام آور عملیتاتهای نظامی آنان در افغانستان است.
ایجاد پایگاههای نظامی امریکا در افغانستان برای مدت زمانی نامشخص، برای امریکا چندین فایده دارد:
اول اینکه: دستاوردهای خود از اشغال افغانستان را حفظ می کند.
دوم: این روش برای امریکا بسیار کم هزینه تر از روش کنونی است.
سوم: جنگ کنونی را به یک جنگ داخلی تبدیل خواهد کرد.

آوا -  استقرار این پایگاه ها چه پیامدهایی را می تواند در سطح منطقه ای و بین المللی به دنبال داشته باشد؟
ج - اگر امریکا موفق به ایجاد پایگاه نظامی در افغانستان شود، این کار عواقب بسیار ناخوشایندی در سطح بین اللمل و منطقه به دنبال خواهد داشت.
موقعیت جغرافیایی افغانستان این توانایی را به این کشور داده است که بیش از هر کشور دیگری، در وضع سیاسی و توازن استراتژی در منطقه و همچنین در سطح جهان، تأثیر گذار باشد.
منطقه ای که افغانستان در قلب آن واقع است، منطقه قدرتهای مطرح و در حال ظهور در عرصه بین الملل است. از یک سو، چین قرار دارد که به زودی در عرصه اقتصادی و در نتیجه در عرصه سیاسی در رأس قرار خواهد گرفت. این کشور علاوه بر اینکه از توان نظامی بالایی برخوردار است، یک قدرت هسته ای نیز به شمار می رود و در عرصه تکنولوژی و صعنت نیز پیشرفتهای روزافزونی دارد.
روسیه یکی دیگر از قدرتهای بزرگ منطقه است، این کشور که بازمانده نظام بین الملل دیروز است، در زمینه تسلیحات اتمی توان بالایی دارد و هنوز هم در مناطق شوروی سابق دارای نفوذ است. علاوه بر این توان، این کشور در تولید انرژی و برق در منطقه مثال زدنی است.
قدرت دیگر این منطقه هند است که در میان کشورهای جهان سوم، از توان اقتصادی بالایی برخوردار است و می تواند در نظام بین الملل نقش فعالی را بازی کند.
ناگفته پیداست که یکی دیگر از قدرتهای منطقه، ایران است. علی رغم تحریمهای اقتصادی و فشارهای سیاسی که ازسوی امریکا و هم پیمانانش بر این کشور تحمیل می شود، اما این کشور همچنان با صلابت و اقتدار درمقابل تمام فشارهای گوناگون غرب، ایستاده است. ایران از زیربناهای قتصادی خوبی برخوردار است و با قدرت بالایی که دارد، یکی از بازیگران فعال در عرصه سیاست در مناطق مرکزی و غرب آسیا و همچنین خاورمیانه است. علاوه بر اینکه ایران یکی از قدرتهای نفتی منطقه است.
با این مقدمه، روشن شد که چگونه قدرتهای منطقه که با وجود پایگاه نظامی امریکا در افغانستان، مخالف هستند – البته به استثنای هند -، خود، در سطح بین الملل قدرتهای تأثیر گذاری هستند. به همین سبب نمی توان توقع داشت که این طرح امریکا، از سوی قدرتهای منطقه بی پاسخ بماند. و بدون تردید، این کشورها واکنش تند و جدی در مقابل این اقدام امریکا از خود نشان خواهند داد. و سعی خواهند کرد چه در داخل منطقه و چه خارج از منطقه، ضربات مهلکی بر منافع امریکا وارد آورند؛ که در این زمینه اقدام نظامی علیه امریکا از سوی قدرتهای منطقه دور از انتظار نیست؛ گرچه این کار ممکن است به طور غیر مستقیم و به شکل حمایت از نیروهای مقاومت مردمی افغانستان در مقابل امریکا صورت گیرد. البته نباید از یاد برد که قدرتهای منطقه با توجه به شرایط منطقه و بین الملل، به گزینه ای که کارآیی بیشتری داشته باشد، متوسل خواهند شد.
همه این احتمالات بر این فرض است که امریکا بتواند آرزوی خود یعنی ایجاد پایگاه دائمی در افغانستان را عملی کند. که البته تحقق بخشیدن به این آرزو، دشواریها و موانع بیشماری پیش رو دارد؛ چرا که حرف آخر را در این زمینه، ملت غیور و جهاد پیشه افغانستان خواهند زد. و در این میان، حرکت طالبان هم که مقاومت مسلحانه علیه اشغالگران را رهبری می کند، تا خروج آخرین سرباز اشغالگر، از مبارزه دست نخواهد کشید.
آوا - طالبان بارها اعلام کرده اند که در صورت خروج نیروهای خارجی حاضرند مذاکره کنند. در صورت استقرار این پایگاه ها واکنش طالبان را چگونه پیش بینی می کنید؟


ج-  به نظر من موضع طالبان در این مورد – و در تمامی مسائل مربوط به افغانستان- همان موضعی خواهد بود که قاطبه ملت افغانستان داشته باشند؛ چرا که تقریبا تمام اعضای این حرکت، از میان اقشار محروم ملت افغانستان هستند. همین مردمی که از ظلم و بی عدالتی حکومتهای دست نشانده استعمارگر و اسلام ستیز به ستوه آمده اند. مردمی که هم در دوران پادشاهی و هم در دوران کمونیستی دست نشانده شوروی و هم در دوران نظام کنونی که با حمایت امریکا روی کار آمده، روی آرامش به خود ندیده اند.
نباید از نظر دور داشت که عملکرد طالبان از زمان اشغال افغانستان، تغییرات اساسی کرده است.
و این واقعیت، در نحوه اداره جنگ علیه امریکا و ناتو که قوی ترین ائتلاف نظامی تاریخ بشری است، به خوبی نمایان است. امروز حرکت طالبان از بینش سیاسی و دور اندیشی قابل ملاحظه ای برخوردار است وترفند جدیدی که امریکا برای ادامه اشغالگری با فرم جدید و با هزینه کمتر، در پیش گرفته، هرگز نمی تواند طالبان را فریب دهد که ایجاد پایگاههای نظامی یکی از این ترفندهاست. ایجاد پایگاه نظامی امریکا به طور قطع، این جنگ را به یک جنگ داخلی تبدیل می کند. یعنی جنگ میان نظام دست نشانده و نیروهای مقاومت ( که اصطلاحا اکنون به ناراضیان مسلح از آنان یاد می شود). اشغالگر در تلاش است تا نیروهای خود را از رویارویی مستقیم با جریان مقاومت مردمی بیرون بکشد و با زور سلاح و طبق نقشه شوم خود، جدایی مذهبی و نژادی و یا قبیله ای در میان مردم افغانستان به وجود آورده و آنان را به جان هم اندازد. موضع طالبان در این باره مشخص است و این حرکت، به یاری مردم افغانستان و با حمایت آنها، مقاومت مسلحانه را تا بیرون راندن آخرین نظامی اشغالگران ادامه خواهد داد.
آوا. افکار عمومی افغانستان با این طرح چگونه برخورد خواهند کرد؟
ج -  از زمانی که تاریخ به یاد دارد تا دوران جهاد علیه شوروی و جهاد کنونی در مقابل اشغالگران امریکایی – اروپایی، مردم این مرز و بوم، در مقابل هرگونه تجاوز بیگانه از خود مقاومت نشان داده اند و تا بیرون راندن آخرین سرباز بیگانه، از پای ننشستند. و همین ویژگی همیشگی ملت افغانستان است که آن را در صدر ملت های آزاده جهان قرار داده است. مردم افغانستان همیشه ثابت کرده اند که در هر شرایطی برای دفاع از اسلام آمادگی دارند و همیشه در سخت ترین شرایط، از اسلام دست بر نداشته و همواره وفاداری خود را به دین و ارزشهای اسلامی ثابت کرده اند. چه خوش گفته است آن ادیب و اندیشمند عربی که گفت: « اگر یک رگ تپنده برای اسلام در زمین باقی بماند، قطعا در افغانستان خواهد بود»
این است افغانستان؛ که به گواهی تاریخ همواره دژ مستحکم و شکست ناپذیری برای اسلام بوده و واقعیت کنونی نیز این گواهی تاریخ را تأیید می کند.
آوا. چشم انداز استقرار این پایگاه ها را چگونه می بینید؟ آیا آمریکایی ها با استقرار این پایگاه ها به اهداف از پیش تعیین شده خود خواهند رسید یا نه؟
ج. واضح است که امریکا برای اشغال افغانستان به بهانه های دروغین متوسل شد، بهانه های امریکا برای حمله به افغانستان حتی از بهانه برای حمله به عراق هم، سست تر بود.
امریکا از اشغال افغانستان به دنبال اهداف اقتصادی و اهداف استراتژیک بود. در آمد ناشی از تجارت هیروئین و به تاراج بردن گنجهای طبیعی و معادن اورانیوم و دیگر معادن دست نخورده افغانستان چیز اندکی نیست. علاوه برآن، امریکا با استقرار در افغانستان می خواهد منابع انرژی در آسیا و قفقاز را در اختیار بگیرد. و با حمایت از هند و تضعیف پاکستان ، قصد دارد هند را برای رقابت با چین در عرصه های سیاسی و اقتصادی و نظامی تقویت نماید.
بله، ملت های منطقه از خطر حضور امریکا در منطقه غافل نیستند؛ چه حضور نظامی باشد به شکلی که اکنون شاهد آن هستیم و چه به شکل پایگاههای نظامی باشد که خود نوعی ادامه وضع کنونی است.

اما به نظر من، این رفتار زورگویانه و احمقانه امریکا، دیری نخواهد پایید. زیرا دولت ها و ملت های منطقه که از وجود امریکا احساس خطر می کنند، در آینده ای نزدیک، برای جلوگیری از دخالت های امریکا و اروپا در منطقه، به دید مشترکی خواهند رسید. که در این صورت باید دولتها و ملتهای منطقه براساس یک سری اصول و ضوابط خاصی، برای رشد اقتصادی منطقه تلاش نموده و خودشان حافظ صلح منطقه بوده و اختلافات را میان خودشان بر اساس ضوابط تعیین شده حل و فصل کنند. و شاید هم در آینده ای نزدیک، شاهد به وجود آمدن سازمانی در این منقطه باشیم که قادر به حل تمامی مسائل منطقه باشد؛ حتی بدون دخالت سازمان ملل و شورای امنیت که عملا به عنوان ابزاری در دست استعمارگران در آمده است.
به زودی ان شاء الله،
امریکا منطقه را ترک خواهد گفت؛ و آرزوی پایگاه دائمی و کوتاه مدت که خیالی بیش نیست، به نا امیدی بدل خواهد گشت. به زودی، آسیا برای ساختن قاره ای آکنده از صلح و دوستی، قاره ای قدرتمند و ثروتمند، متحد گشته و برای مدت طولانی رهبری بشریت را در اختیار خواهد گرفت. و ما شاهد افغانستانی خواهیم بود که به برکت اسلام، با برخورداری از آزادی، در صدر این قدرت .
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا)- تهران
https://avapress.com/vdchmznx.23niqdftt2.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما