دانشمندان با همکاری تیمی از محققان آلمانی، کوچک‌ترین پروانه پیشرانش جهان را با هدف دوا رسانی به بخش‌های مختلف بدن ساخته‌اند. این پروانه به شکل یک سوسک خانگی بوده و در واقع، رشته‌ای انحنادار است که از سیلیکا و نیکل ساخته شده است.
به گزارش آوا به نقل از ایسنا، محققان همواره به دنبال خلق نانوربات‌های میکروسکوپی برای تحقق اهدافی مانند تحویل‌دادن دقیق دوا به نقاط موردهدف در سراسر بدن بوده‌اند و این ربات‌های ریز حامل محموله برای رسیدن به مقصدشان، به نوعی نیروی محرکه نیاز دارند.
هم‌اکنون، تیمی از دانشمندان با همکاری «موسسه شیمی فیزیک» دانشگاه اشتوتگارت، آنچه خود «کوچک‌ترین پروانه پیشرانش جهان» می‌نامند را ساخته‌اند. این پروانه به شکل یک سوسک خانگی بوده و در واقع، رشته‌ای انحنادار است که از سیلیکا و نیکل ساخته شده است.
عرض پروانه مزبور ۷۰ و طولش ۴۰۰ نانومتر گزارش شده و این ابعاد ۱۰۰ برابر کوچک‌تر از قطر گلبول خون بدن انسان هستند.
به جای حمل موتور، پروانه ابداعی توسط یک میدان مغناطیسی ضعیف چرخان نیرودهی می‌شود که از بیرون به آن اعمال می‌شود. این امر موجب چرخیدن پروانه و به جلوبردن محموله متصل به آن می‌شود. به منظور آزمایش چنین سیستمی، دانشمندان آن را در نوعی ژل که شبیه مایعات بدن است، قرار دادند و پروانه قادر به حرکت نسبتا سریع در مایع بود.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله ACS Nano منتشر شده است.
به گزارش آوا به نقل از ایسنا، محققان همواره به دنبال خلق نانوربات‌های میکروسکوپی برای تحقق اهدافی مانند تحویل‌دادن دقیق دوا به نقاط موردهدف در سراسر بدن بوده‌اند و این ربات‌های ریز حامل محموله برای رسیدن به مقصدشان، به نوعی نیروی محرکه نیاز دارند.
هم‌اکنون، تیمی از دانشمندان با همکاری «موسسه شیمی فیزیک» دانشگاه اشتوتگارت، آنچه خود «کوچک‌ترین پروانه پیشرانش جهان» می‌نامند را ساخته‌اند. این پروانه به شکل یک سوسک خانگی بوده و در واقع، رشته‌ای انحنادار است که از سیلیکا و نیکل ساخته شده است.
عرض پروانه مزبور ۷۰ و طولش ۴۰۰ نانومتر گزارش شده و این ابعاد ۱۰۰ برابر کوچک‌تر از قطر گلبول خون بدن انسان هستند.
به جای حمل موتور، پروانه ابداعی توسط یک میدان مغناطیسی ضعیف چرخان نیرودهی می‌شود که از بیرون به آن اعمال می‌شود. این امر موجب چرخیدن پروانه و به جلوبردن محموله متصل به آن می‌شود. به منظور آزمایش چنین سیستمی، دانشمندان آن را در نوعی ژل که شبیه مایعات بدن است، قرار دادند و پروانه قادر به حرکت نسبتا سریع در مایع بود.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله ACS Nano منتشر شده است.
