تاریخ انتشار :چهارشنبه ۱۰ سنبله ۱۳۹۵ ساعت ۱۹:۲۹
کد مطلب : 130323
سیاست متناقض در دنیای پر آشوب!

گزارش های منتشر شده حاکی از آنست که ایالات متحده امریکا و هند در یک تصمیم کم سابقه، قرارداد جدیدی میان دو کشوربه امضا رسانده که هردو جانب را ملزم می دارد که در صورت بروز خطر به هر کدام ازاین کشورها دیگری به دفاع از هم پیمان خود بپردازد .

گرچه هیچ نامی براین قرارداد نهاده نشده است. اما وقتی به مفاد آن توجه صورت می گیرد نتیجه ای که به دست می دهد معنای پیمان را در اذهان تبادر وتداعی می کند.

سیاست منطقه امریکا بعد از فروپاشی اتحاد شوروی در دهه ۹۰ قرن گذشته در حال تغیر بوده، اما بعد از سال ۲۰۱۱ که اسامه بن لادن در خاک پاکستان دستگیر و سپس کشته شدن این آگاهی در نزد کارشناسان و تحلیلگران سیاسی به وجود آمده بود که دستگیری اسامه بن لادن در خاک پاکستان تاثیر منفی فراوانی بر سیاست های امریکا خواهد گذاشت، گرچه در آن زمان ابراز نظر واضحی صورت نگرفت ولیکن سیاست منطقه ای ایالات متحده امریکا پیوسته در حال تغیر بوده و اعتمادی که میان ایالات متحده امریکا و پاکستان قبل از این رخداد وجود داشت دیگر وجود ندارد و دگردیسی در سیاست امریکا را می توان به صورت آشکار مشاهده کرد. اما دگردیسی توام با باز خوردهای گوناگون و متفاوتی بوده است.

قراردادی که در هفته اخیر میان مقام های سیاسی دو کشور امریکا و هندوستان به امضا رسید، توام با پرسش های پرشماری بوده است. خاستگاه و پیش فرض پرسش ها آنست که:

یک، ایالات متحده امریکا به عنوان دوست ثابت و پایدار پاکستان در منطقه به حساب می آمد.
دوم پاکستان از جمله رقبای جدی و تاریخی هندوستان است، هر کشوری که با یکی از این دو کشور نرد دوستی ببازد در حقیقت با دیگری با دشمنی یا حداقل به رقابت پرداخته است.

پرسشی که هم اکنون مطرح می شود آنست که ‌آیا نزدیکی ایالات متحده امریکا با هندوستان را به معنای روی گردانی از پاکستان باید به حساب آورد دیگر این که در مناقشه هایی که میان دو کشور وجود دارد ایالات متحده امریکا جانب پاکستان را نخواهد گرفت، از سوی دیگر پاکستان بیش از یک دهه است که دشمنی آشکاری را با مردم و حکومت افغانستان در پیش گرفته است، در صورت رویگردانی امریکا از پاکستان، آیا ایالات متحده امریکا می خواهد پاکستان را در حال انزوا قرار دهد؟ این ها پرسش های مهمی است که ذهن هر تحلیلگری را به خود مشغول و مصروف می دارد و مترصد هست تا بنگرد که سیاست های رویگردانی با پاکستان ایالات متحده امریکا چقدر صادقانه است و در نهایت به کجا خواهد انجامید؟

گرچه تحلیل گران پاسخ های روشنی ارایه نکرده اند این که سیاست نزدیکی به هندوستان می تواند خواب خوش از چشمان مقام های پاکستان برباید یا‌ آن که سیاست امریکا هم چنان سیاست یکی به نعل و یکی به میخ خواهد بود و حکومت افغانستان از این سیاست ها چندان بهره و نصیبی نخواهد برد؟

پاره ای از آگاهان بدین باور اند که نزدیکی ایالات متحده امریکا به هندوستان به معنای طرفداری مطلق از حکومت افغانستان و انزوای بیشتر پاکستان نیست، زیرا امریکا به رغم سیاست نزدیکی به حکومت افغانستان، هنوز بر کارآیی و توانایی حکومت افغانستان تردید دارد که اگر چنانچه تمام توان خود را در تقویت این حکومت متمرکز کند تردید وجود دارد که این حکومت بتواند به عنوان یک متحد قابل اعتماد ظهور کند. لذا ایالات متحده امریکا بیم از آن دارد که دوری آن کشور ازهندوستان سبب شود که آن کشور در معادلات بین المللی جانب دوست دیرینه خود یعنی روسیه را بگیرد ومنافع ایالات متحد امریکا در کشمکش های منطقه ای آسیا با خطر مواجه شود.

با توجه به این که روسیه هم اکنون به عنوان یک قدرت بزرگ منطقه ای ظهور کرده و در صدد یارگیری از میان متحدان امریکا در منطقه است. لذا دگردیسی جدید منطقه ای باعث شده است که امریکا هم جانب هندوستان را بگیرد و قرارداد دوجانبه امضا کند و هم بخواهد دشمن هندوستان را در کنار خود داشته باشد.

گفتنی است که امروز روسیه نه تنها یکی از رقبای جدی امریکا و غرب در خاورمیانه بدل شده است که می کوشد حتا سایر کشورهای متحد امریکا را از مدار و مرکز این کشور دور دارد. این وضعیتی است که برای امریکا قابل قبول نیست از این جهت است که می کوشد یکی از بزرگترین و با نفوذترین کشور آسیایی را با خود متحد نگهدارد. کشوری که هم یک بازار بسیار مهم برای صنایع غرب و به ویژه امریکا به حساب می آید و هم یک کشور باثبات و امن در منطقه است.

از جانب دیگر ایالات متحده امریکا با مشکل دیگری نیز مواجه است که بسی شکننده تر است، آن گسست تدریجی پیمان ناتو است که ایالات متحد امریکا یکی از محورهای عمده و یکی از ارکان مهم آن پیمان به حساب می آید.

رو در روی قرار گرفتن ترکیه با غرب و ایالات متحده امریکا برای غرب بسی زیان بارتر و نومید کننده تر است. لذا نزدیکی به هندوستان می تواند جبران بخشی از کمبودهایی باشد که ایالات متحده در حال از دست دادن آنست. اما این که ایالات متحده امریکا بخواهد پاکستان را تنها رها کند تردیدی جدید وجود دارد. یکی از این جهت که می خواهد بر سیاست های هسته ای آن کشور هم چنان اشراف داشته باشد.

دو، این که به نظرمی رسد که امریکایی ها می خواهد با فشارهای سیاسی و اقتصادی حکومت و سازمان استخبارات آن کشور را واداربه تمکین کند که نسبت به وجود تروریستان در کشور خود حساسیت بیشتر به خرج داده و جدی تر مبارزه کند.

به هر حال گرچه سیاست امریکا در منطقه تناقض آمیز به نظر می آید، آنچه مهم است اینکه مقام های سیاسی کشور ما از این وضعیت چگونه استفاده کند و از نزدیکی امریکا و هند چه بهره برداری نماید، تا گامی برای ایجاد ثبات در کشور باشد.

مولف : سید مظفر دره صوفی
https://avapress.com/vdcj8yevtuqettz.fsfu.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما