تاریخ انتشار :يکشنبه ۱۴ سرطان ۱۳۹۴ ساعت ۰۰:۱۰
کد مطلب : 113971
فاجعه جلریز؛ چه کسی مقصر است؟
درگیری هایی که از روز پنجشنبه هفته گذشته در ولسوالی جلریز ولایت میدان وردک آغاز شده بود شدت گرفته و بنا بر گزارش مقامات محلی ده ها کشته بر جای گذاشته است.

روز جمعه اعلام شد که نیروهای کمکی که به جلریز گسیل شده بودند به گفته مقامات توانسته‌اند چند پسته اردوی ملی که به دست جنگجویان طالبان افتاده بود را پس بگیرند؛ اما این گزارش ها از سوی منابع مستقل قابل تایید نیست و منابع محلی می گویند که وضعیت همچنان به نفع تروریست ها در جریان است.

همزمان شورای ولایتی میدان وردک از احتمال سقوط این ولسوالی سخن گفته؛ ولی مقامات محلی این احتمال را رد کرده ‌اند.
درگیری در ولسوالی جلریز از ساعات نخست روز پنجشنبه با تهاجم گسترده تروریست ها به پست ‌های پولیس و اردوی ملی آغاز شد.

ناظران می گویند که این گسترده ترین و در عین حال، منسجم ترین عملیات نظامی تروریست ها در ولایت ناامن میدان وردک در ۱۴ سال اخیر است و نشان می دهد که تروریست ها در چندقدمی کابل پایتخت، در سایه حاشیه امن و بی خطری که سهل انگاری و بی توجهی مقام های مرکزی برای آنها به وجود آورده، توانسته اند بار دیگر قدرت نظامی خود را تجدید سازمان دهند و با همکاری های سازمان یافته با دیگر هسته های تروریستی در دیگر ولایات ناامن، جبهه میدان وردک را به صورت چشمگیری تقویت کنند.

گزارش های رسیده از منطقه در زمینه دستاوردها و پیشرفت تروریست ها ضد و نقیض است.
ذاکرحسین؛ معاون والی میدان وردک گفته که حداقل شش پست اردوی ملی در این ناحیه به دست جنگجویان طالبان افتاده است.
به گفته او، حدود ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ تروریست مسلح و مجهز در این منطقه تجمع کرده ‌اند.

جلریز در غرب کابل واقع شده و تنها ۶۰ کیلومتر از پایتخت فاصله دارد.
احمد جعفری؛ رئیس شورای ولایتی میدان وردک هم گفته حدود ۲۰ نفر از نیروهای امنیتی افغان در جریان این درگیری‌ها کشته یا مجروح شده ‌اند.

در همین حال، دفتر مطبوعاتی معاونت دوم ریاست جمهوری، طی بیانیه‌ای اعلام کرده که درگیری‌های جلریز را مورد بررسی و تحقیق قرار خواهد داد.

در این بیانیه که لحن آن تند و انتقادی است آمده است:"حملات تروریست ‌ها و دشمنان قسم خورده مردم افغانستان که از دیروز بر پسته‌های امنیتی ولسوالی جلریز شروع شد، فاجعه وحشتناک و غیر قابل باور را در نزدیکی کابل رقم زد. فرزندان دلیر و شجاع وطن تا آخرین لحظات رمق حیات و تا آخرین گلوله‌ها از سنگرهای عزت و شرف خویش دفاع کردند. ما به سهم خود لحظه به لحظه حوادث را هم از طریق تماس‌های مردمی و اداره محلی و هم از طریق مقامات امنیتی و مسؤولین ارشد وزارت های دفاع و داخله پیگیری کردیم؛ اما این تلاش ها مؤثر واقع نشد. چون نوعی بی مسؤولیتی، کم کاری، تأخیر و ناهماهنگی را عملا شاهد بودیم و هستیم. سرانجام آنچه که نباید اتفاق می‌افتاد، رخ داد و تعداد زیادی از پاکبازترین فرزندان ما جان های شریف شان از دست دادند."

در ادامه این بیانیه از وقوع درگیری در چنین وسعتی آن هم در نزدیکی کابل پایتخت، اظهار شگفتی شده و آمده است:"اکنون مسؤولین نهادهای امنیتی ما باید پاسخگو باشند."

این بیانیه در پی آن صادر می شود که پیشتر صفحه فیسبوک منسوب به سرور دانش؛ معاون دوم ریاست جمهوری، با انتشار متنی مدعی شد که نیروهای کماندوی اردوی ملی توانسته اند محاصره بسیاری از پسته ها به وسیله تروریست ها را درهم بشکنند و اکنون تلاش برای پاکسازی منطقه جریان دارد.

این متن، واکنش های تندی را برانگیخت و بسیاری از کاربران شبکه های اجتماعی، آن را دروغ، بی پایه و فاقد صداقت لازم ارزیابی کردند و با استناد به گزارش های محلی، وضعیت در جلریز را همچنان فاجعه بار توصیف کردند.

با این حساب، به نظر می رسد اعلامیه شدیداللحن بعدی معاون دوم، تلاشی برای بازسازی وجهه مخدوش آقای دانش در برابر سیل انتقادهای مردمی بود.

در این میان، اشارات مستقیم و صریح او به بی مسؤولیتی نهادهای امنیتی و مسؤول دانستن آنها در قبال وضعیت فاجعه بار ولسوالی جلریز و همچنان اشاره ضمنی و کلی به آمار بالای تلفات نیروهای امنیتی در برابر طالبان، نشان می دهد که جلریز درگیر وضعیتی بسیار خطرناک، تکان دهنده و اسفبار است و دولت نیز با توجه به فاصله اندک این منطقه با پایتخت، متوجه ابعاد بی مسؤولیتی خود شده است.

همزمان مقام‌های پولیس محلی گفته‌اند که با وجود درخواست نیروهای کمکی از کابل، برای ساعت ها کمکی دریافت نکرده ‌اند و با اتمام مهمات، پست‌های نظامی به دست نیروهای طالبان افتاده است.
به گفته اعضای شورای ولسوالی جلریز طی این درگیری‌ها حدود ۳۰ سرباز افغان کشته شده و از سرنوشت ده‌ ها نفر دیگر خبری در دست نیست.

آنها می‌گویند که طی چند روز درگیری ۱۱ پاسگاه امنیتی پولیس به دست طالبان افتاده است.
همزمان محمد محقق؛ معاون دوم رییس اجرایى نیز در اطلاعیه‌ای از تاخیر در اعزام نیروی کمکی به جلریز انتقاد کرده و خواستار تحقیق و تفحص در این باره شده است.
آمار سربازان کشته شده در اطلاعیه آقای محقق ۲۲ نفر ذکر شده است.

در گزارش‌های محلی آمده که مهاجمان پرچم‌های سیاه و سفید در دست داشته‌اند و در مواردی پس از کشتن و یا به اسارت گرفتن سربازان، آنها را گردن زده‌ یا مثله کرده ‌اند.

آمار تلفات نیروهای پولیس و نظامی هم در گزارش‌های محلی بسیار بالاتر از آمارهای رسمی است.
منابع اطلاع رسانی نزدیک به طالبان هم مدعی شده ‌اند که جنگجویان طالبان موفق به تصرف هفت پست نظامی در ولسوالی جلریز و کشتن ۳۰ مامور پولیس در این منطقه شده‌اند و همچنین یک هلی‌کوپتر حاوی نظامیان کمکی را ساقط کرده اند.

مقام های رسمی در کابل هنوز آمار دقیقی از تلفات این درگیری‌ها منتشر نکرده‌اند.
گفته می شود بیشتر سربازان شهید، اسیر یا ناپدید شده مربوط به قوم هزاره بوده اند و این امر، به گمانه زنی ها در خصوص احتمال وجود یک توطئه قومی در عقب فاجعه جلریز در میان مردم دامن زده است.

همچنین در قطعنامه ای که شورای ولایتی میدان وردک منشتر کرده هشدار داده شده است که اگر جلو پیشروی طالبان گرفته نشود، فاجعه انسانی در منطقه رخ خواهد داد.

هر چند مقامات محلی در میدان وردک از آغاز عملیات بر ضد مهاجمان خبر داده اند؛ اما احمد جعفری؛ رییس شورای ولایتی میدان وردک می گوید که هیچ عملیاتی در منطقه صورت نگرفته و به گفته او، نیروی کمکی نیز به ساحه فرستاده نشده است.

او می گوید که چندین بار با دفاتر رییس جمهوری، رییس اجرایی و وزارت های دفاع و داخله تماس گرفته؛ اما کسی به این تماس ها جوابی نداده است.

با این حساب، انگشت اتهام و تقصیر به سمت دولت مرکزی و نهادها و مهره های تصمیم گیرنده در کابل، نشانه رفته است و این امر به ویژه با اعلامیه شدیداللحن دفتر معاونت دوم ریاست جمهوری و همچنین معاونت دوم ریاست اجرایی، تقویت شده است.

برخی از منتقدان اما این اعلامیه ها را نوعی تلاش برای فرار به جلو تعبیر کرده و گفته اند که همه مقامات مرکزی به شمول رهبران قومی در چارچوب قدرت، مسؤول وضعیت فاجعه بار به وجود آمده در جلریز هستند و باید در پیشگاه ملت و خانواده های ده ها سرباز شهید رویدادهای خونین اخیر پاسخگو باشند.

سهل انگاری، سکوت و نادیده گرفتن درخواست های مکرر کمک از سوی نیروهای امنیتی و مقامات محلی آنهم در منطقه ای که تنها ۶۰ کیلومتر با پایتخت فاصله دارد، به هیچ عنوان توجیه پذیر نیست و پیش بینی می شود این خشم و نارضایتی عمومی، هزینه سنگینی روی دست مقامات حکومت وحدت ملی به ویژه تصمیم گیرندگان امنیتی کشور بگذارد.

به باور منتقدان، جلریز در نهایت، قربانی دوگانه رفتاری، نارکارآمدی و بی مسؤولیتی کسانی شد که پیشتر از این نیز در جبهه های قندوز و بدخشان و... این عملکرد را به نمایش گذاشته بودند.

رویداد جلریز و جولان بی هراس تروریست ها بر فراز پسته های امنیتی نیروهای دولتی، لکه ننگی بر جبین سران حکومت وحدت ملی است و این بدون تردید، مردم را بیش از هر زمان دیگری نسبت به تعهد صادقانه سران حکومت به تامین امنیت مردم و مبارزه با تروریزم، بی باور می کند و گرایش به سمت نگاه شخصی، قومی و منطقه ای به مقوله خشونت و امنیت را تقویت می کند؛ چیزی که تبعات آن ده ها بار فاجعه بارتر از وضعیتی خواهد بود که ندانم‌کاری حاکمان کابل در جلریز پدید آورد.
https://avapress.com/vdcjatevvuqevhz.fsfu.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما

دولت کشور را به داعش و طالبان فروخته است.دیر بجنبید مملکت از دست رفته.باید رهبران جهادی یک یک حرکت هماهنگ و منسجم تشکیل دهند. این حرکات دولت مرکزی ما را به یاد دولت بنی صدر در ایران میاندازد که کشور را داشت دودستی تقدیم صدام میکرد.مردم باید بیدار شوند بطور یکجا بر علیه تروریست ها قیام کنند در غیر اینصورت کشوری باقی نمی ماند.
نفرین به این رئیس جمهور و این سران بی لیاقت ...
وقتی با شما تماس گرفته میشه و در خواست سلاح از شما میشه کر و لال میشید اما همین که کار از کار گذشت میشینید برای ما بیانیه مثلا شدید اللحن صادر میکنید... این اعلامیه ها بخورد توی سر همه تان.دست پیش رو میگیرید پس نیوفتید؟؟؟؟؟

همه تون عین هم هستید .. منفور و ریاکار و فریبکار !!!
نه محقق نه خلیلی هیچکس کاری برامون نمیکنه بس که بی عرضه اند و بفکر روزگار گزراندن خودشان و اینکه اگه حرفی بزنند ممکنه چوکی شان را ازشان بگیرند

مرگ بر غنی و برادران ناراضی اش.