اربعین حسینی یکی از روزهای خاص خداوند است. یوماللهی که مکمل و متمم جریان خونبار و غرورآفرین عاشوراست. اربعین از روزهای زندهنگهداشتنیِ مذهب تشیع و برگ همیشه سبزی بر درخت همیشه سرخ شهادت است. اربعین کتابی سراسر حماسه است که هیچ مغرضی را توان محو نمودن نوشتههای آن نیست. اربعین صدای عدالت علوی است که در افقی به پهنای تاریخ، ضمیر بیدار هر شنوندهی اهل دلی را نوازش میکند.
اربعین حسینی جویباری همیشه جاری از چشمهی همیشه جوشان عاشوراست. جویباری که هر سائل تشنهلبی را از هر نقطهی عالم به دامان پر از مهر خود کشانده و سیراب میکند. عاشورا روز شهادت حماسهسازان و اربعین روز زیارت حرم عاشورائیان است و اربعین روز خداست.
در ادامه به دو درس از درسهای بیشمار اربعین حسینی اشاره میشود:
1-پایداری و استقامت در راه خدا، نتیجهای شیرین دارد.
شاید نخستین درس اربعین، این باشد که استقامت در راه خدا و تحمل سختیها، نتیجهای شیرین دارد؛ یعنی همان پیروزی منطق حق و تحقق ارادهی اهل حق در این عالم که همان فریاد زدن علیه ستمگران و قیام کردن برای دین خداست. روشن است که منظور از "نتیجه شیرین"، همواره پیروزی ظاهری نیست. آنگاه که عدهای برای خدا و حمایت از دین او قیام میکنند، در واقع به پیروزی اصلی خود دست یافته و بر شیطان درون و برون پیروز شدهاند.
بر شیطان درون پیروز شدهاند، زیرا بر ترس و ذلت نفس فائق آمده و در واقع قبل از مبارزه با شیطان بیرون، بر شیطان درون خویش غالب شدهاند. اما بر شیطان بیرون پیروز شدهاند، هر چند که در ظاهر نیز با مرگ سرخ و با شهادت، به لقای الهی رسیده باشند. چنان که سالار شهیدان و یاران باوفایش، بزرگترین مصداق این حقیقت به شمار میروند؛ زیرا پیروزی حقیقی، همان قیام برای خدا و غلبه منطق و مکتب الهی انسانهاست و در حماسه عاشورا، در حقیقت بر بلندای تاریخ کرامت انسان ایستاد و راه پیروزی بشر، بر نامردمیها و رذیلتها را برای همیشه به او نشان داد.
گاهی نیز شرایط به گونهای رقم میخورد که یک امت، با بصیرت، پایداری، شجاعت و اخلاص خویش، به پیروزی ظاهری نیز دست مییابد و یزید زمان خود را شکست میدهد. البته فرزانگان میدانند که پیروزی اصلی و بزرگتر، همان قیام برای خدا و حمایت از دین او، فارغ از هر نتیجهای است. البته شادی و بهجت مردان خدا، هر چند در ملکوت شهادتِ خون رنگ آنان دلنشین و زیباست، اما در پیروزی ظاهری نیز دوچندان خواهد بود.
2-زنده نگاه داشتن اربعین، زنده نگاه داشتن یاد شهادت و راه شهیدان خواهد بود.
اساسا اهمیت اربعین در آن است که در این روز، با تدبیر الهی ِ خاندان پیامبر ص، یاد نهضت حسینی برای همیشه جاودانه شد و این کار پایهگذاری گردید. اگر بازماندگان شهدا و صاحبان اصلی، در حوادث گوناگون –از قبیل شهادت حسین بن علی ع در عاشورا- به حفظ یاد و آثار شهادت کمر نبندند، نسلهای بعد، از دستاورد شهادت استفاده زیادی نخواهد برد.
اگر زینب کبری س و امام سجاد ع در طول آن روزهای اسارت و سپس در طول سالهای متمادی که این بزرگواران زنده ماندند، مجاهدات و تبیین و افشاگری نکرده بودند و حقیقت فلسفه عاشورا و هدف حسین بن علی ع و ظلم دشمن را بیان نکرده بودند، واقعه عاشورا تا امروز،جوشان و زنده و مشتعل باقی نمیماند.
درسی که اربعین به ما میدهد، این است که باید یاد حقیقت و خاطره شهادت را در مقابل توفان تبلیغات دشمن زنده نگاه داشت. اگر در مقابل این تبلیغات، تبلیغات حق نبود و نباشد و اگر آگاهی ملت و گویندگان و نویسندگان و هنرمندان، در خدمت حقیقت اربعین قرار نگیرند، دشمن در میدان تبلیغات غالب خواد شد. میدان تبلیغات، میدان بسیار عظیم و خطرناکی است.
اعمال مستحبی سفارش شده در روز اربعین
اگر در روایات دینی به برگزاری مراسم عزاداری و زیارت اباعبدالله علیهالسلام تاکید زیادی شده است به دلیل آثار بالنده معنوی و عاطفی عظیمی است که این اعمال بر روح مسلمانان بر جای میگذارند. در ادامه به اعمالی که سفارش شده است تا در روز اربعین به آنها پرداخته شود اشاره خواهد شد.
1-خواندن زیارت اربعین
2-غسل اربعین و توبه پیش از نماز ظهر
3-بعد از نماز صبح گفتن (لاحول ولا قوة الا بالله العلی العظیم) 100مرتبه
4-خواندن تسبیحات اربعه 70 مرتبه
5-بعد از نماز ظهر، خواندن سوره والعصر و سپس 70 مرتبه استغفار
6-خواندن 40 مرتبه لا اله الا الله در هنگام غروب اربعین
7-قرائت سوره یاسین بعد از نماز عشاء و هدیهی آن به روح مطهر حضرت امام حسین علیهالسلام