تاریخ انتشار :چهارشنبه ۱۱ جدی ۱۳۹۸ ساعت ۰۱:۰۰
کد مطلب : 199315
زینب کبری؛ صدای رسای زن
در عصر کنونی و در جامعه ی امروز، بلندگوهای بسیاری برای تجلیل و تکریم از شخصیت و کرامت زن به آواز درآمده اند که در شرق و غرب گیتی، طنین انداز است و هر کدام به بهانه و نوبت خود به زن ارزش و کرامت تعریف می نماید و برای پاسداری از شخصیت زن، برنامه طرح می کند و با پول هنگفت به اجرا می گذارد تا بتواند از برابری حقوق زن و مرد دفاع ورزد و به زن احترام و اهمیت قایل گردد. این روند آنچنان به سرعت پیش رفته و می رود که در دو دهه ی اخیر، اکثر کشور ها و همچنان افغانستان را نیز در نوردیده است و بخصوص روش فمینیسم لیبرالیستی به شدت در تلاش ارزش دادن به زن و دفاع از حقوق زن می باشد که در این دو دهه، افغانستان یکی از کشورهای مورد توجه این روش بوده است.

ولی با گذشت بیست سال از مبارزه ی فمینیسم غرب برای پاسداری از شخصیت و کرامت و حق زن، هنوز زن افغانستانی در اوج تحقیر و توهین و تجاوز و خشونت و بی ارزشی و بی شخصیتی گرفتار است که حتی به گزارش برخی رسانه ها و حکایت بعضی نخبگان، در مرکز دولت با سرنوشت زن معامله صورت گرفته و به تحقیر رفته است. هنوز زن افغانستانی، در ترسیم و تعیین سرنوشت کشور سهم ندارد و اگر دارد، نمایشی است. رنجی که زن افغانستانی از وجود آزار و اذیت خیابانی، توهین، تجاوز، نابرابری، ناامنی و نبود مراکز امن ارزشی برای آموزش جهت تعالی و شکوفایی می برد، کمتر زنی در جهان به این مصیبت بزرگ گرفتار می باشد. به شکلی که حتی در مرکز دولت، جایی برای پاسداری از زن وجود ندارد و در دارالاعماق دولت، با آبرو و ارزش زن بازی می گردد و به معامله گرفته می شود. این یکی از ننگین ترین چالش و شکست یک ملت در نظم پسا طالبان در افغانستان است.

در چنین فضایی، سخن گفتن از زن رنج می دهد و انسان را ناامید می سازد و از زنده ماندن پشیمان می نماید. در فضایی که زن، تحقیر و توهین شود و در شرایطی که زن حتی نتواند در مرکز تصمیم گیری مدیریتی احساس امنیت کند، بسیار شکننده و ننگین است.

اما بازهم برای بازیابی راه های ارج گذاری به مقام والای زن، راه های ارزشمندی وجود دارد که بایستی پیموده شود و یکی از مسیر های آشنا شدن و شناختن زن، مطالعه ی قرآن و مظهر قرآن در سیمای انسان و آن زینب کبری می باشد.

زینب کبری، با حضور خویش به عنوان یک زن در صحنه، توانست به نیکویی از جایگاه زن تجلیل نماید و کرامت و شخصیت زن را تعریف و هم سنگ با مرد و بلکه بزرگتر از مرد، نقش زن را در تاریخ معرفی نماید. در اینجاست که به جهت احیای مقام زن، مراجعه به کربلا و مطالعه ی عاشورا، می تواند سرمشقی ارائه نماید که از ارزش و اهمیت و کرامت زن دفاع ورزد و شخصیت بزرگ اش را به معرفی بکشد. زیرا در عرصه ی عاشورا، نقش آفرینی زینب کبری به عنوان یک زن و آنهم در اوج تکبر و غرور و خودخواهی مردان وحشی، بسیار آموزنده و تکان دهنده است.

از همین رو، زنان وقتی می توانند به شخصیت خویش پی ببرند و جایگاه خود را بیابند و از بند رسم های ناپسند بیرون شوند و نقش فعال و واقعی در ترسیم زندگی و تعیین سرنوشت عمومی بازی کنند که در گفتار و رفتار، زینب وار باشند. خط مشی سرخ عاشورا، هم مرد را معرفی کرده و هم زن را به تاریخ تعریف نموده است. در این خط، زن و مرد، دوشادوش، هم در خانه و هم در جامعه راه رفته اند و نقش آفریدند. هر دو، کنارهم به زندگی شخصی نظم بخشیده و به جامعه خدمت کرده و در مدیریت سرنوشت عمومی مردم کار کرده اند.

به همین جهت است که بایستی زنان امروز، نگاهی به سیمای درخشان زینب کبری بیندازند و ببینند که یک زن در مسیر تاریخ چه نقشی آفریده و چه تحولی خلق کرده است؟

وگرنه، اگر از زینب کبری عبور شود، زنی پیدا نمی شود که نقشی در مسیر تحول تاریخ بازی کرده باشد و نمونه ی بارز توهین و تحقیر به زن، وقتی مشاهده شده است که زنان افغانستان به سوی برنامه های افراطی و لیبرالی رفته اند که یا زن را در خانه زندان سازد  یا زن را در فحشا خانه بکشاند. برنامه هایی که در ظاهر فریبنده و در باطن، همواره شکننده بوده است. اگر نبوده، چرا پس از بیست سال مصرف پول هنگفت برای ارج گذاری به زن، هنوز زن افغانستانی زیر شدید ترین تحقیر ها و تجاوز ها و خشونت ها قرار دارد؟

تنها صدای رسای زن، زینب کبری است. صدایی که از حلقوم یک زن به آواز درآمد و توانست از سدهای مستحکم ظلم و ستم و تحقیر و تجاوز عبور کند و پیامی برای نجات نسل های آینده ی زنان و مردان عصرها و قرن ها گردد.
نویسنده: محمد عظیم فکوری
https://avapress.com/vdcfy1dytw6d1ma.igiw.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما