عبدالرئوف توانا/ انسان‌های بزرگ همواره به دنبال اهداف بزرگ بوده و در جهت رسیدن به آن از هیچ‌گونه سعی و تلاش و رسک‌پذیری دریغ نمی‌ورزند. شجاعت و خطرپذیری یکی از اساسی‌ترین ویژگی‌های شخصیتی انسان‌های موفق در هر عصری و نسلی به شمار می‌رود. مسلما هیچ شخصیت نامدار تاریخی بدون قبول خطرپذیری نتوانسته است به قله‌های شامخ اعتلا و اقتدار دست یابد.
بنابراین، زمانی به هدف خواهیم رسید که از خطرات نهراسید و دست به الا شه ننشست و از دره‌های پر خم و پیچ عبور کرد و از هر شکستی آموخت، بعد از هر افتیدن دوباره سر پای خود ایستاد و هر زیر آب رفتنی را به معنای غرق شدن نباید تلقی کرد، نباید تسلیم شرایط شد و انتظار کشید تا اوضاع را کسی به نفع شما تغییر دهد، باید ابتکار عمل را در دست گرفت، زیرا اگر خودت اوضاع را مدیریت نکنی، اوضاع تو را مدیریت خواهد کرد، آن زمانی است که برای همیش غرق خواهی شد و قبل از آنکه مرگ به سراغ شما بیاید تو به سوی نابودی شتافته‌ای، زنده‌های مرده که تسلیم را تمکین کرده‌اند و از تاریخ نیاموخته و به استقبال بدبختی‌ها می‌شتابند، آب به آسیاب دشمن می‌ریزند، در هر سردی منجمد و در هر گرمی می‌سوزند خاکستر می‌شوند و در ذباله‌دان تاریخ دفن می‌گردند.
اکنون سؤال اینجاست که میزان شجاعت و خطرپذیری در چه میزانی قرار دارد؟ اگر خدای نخواسته شجاعت و ایمان‌داری ما ضعیف باشد، نه تنها توان رسیدن به آرزوهایمان تحقق نمی‌یابد بلکه آنچه داریم از دست خواهیم داد.
این یکی از اصول کلی و اساس تربیت توحیدی اسلامی است که از هیچ‌چیزی و هیچ‌کس جز از خدا (ج) نباید ترس داشت، و در هیچ شرایطی نباید مایوس گردید، اگر این اصل بر روح و جان پرتوافگن شود، هرگز شکست نخواهیم خورد. اما مسلمان نماها بر خلاف دستور بالا، گاه از شرق می‌ترسند و گاه از غرب، گاه از منافقین داخلی و گاه از سایه‌شان، خلاصه از همه‌چیز و از همه‌کس جز خداوند (ج) وحشت دارند. آنها همیشه زبون، حقیر و شکست‌خورده‌اند.
در هر عصری نیاز است شجاعانه و باشهامت مبارزه نمود. باید از خوف از غیر خدا که به معنای از دست دادن تدریجی همه داشته‌ها می‌باشد دوری جست، زیرا انسان‌های ترسو قبل از آن که بمیرند مرده‌اند. به فرمودۀ شهید انجنیر حبیب الرحمن مردان یک روز می‌میرند؛ اما بزدلان هر روز.
اگر به مبارزات انبیا (ع) قدری دقت نماییم به وضوح معلوم می‌گردد که آن ذوات معظم و مکرم در شجاعت و خطرپذیری از جایگاه بالایی برخوردار بودند که شجاع‌ترین قهرمان‌ها و فاتحان جهان نمی‌توانند کوچک‌ترین شجاعت از آنها را تمثیل نمایند.
سیدنا ابراهیم (ع) از آتش نمرود نمی‌هراسد و در ذبح فرزندش نمی‌لرزد و در گذاشتن خانواده‌اش در صحرای خشک و بی‌آب و غذا در هراس نیست. سیدنا موسی (ع) به منظور دفاع از مظلومین در برابر بزرگترین قدرت زمان (فرعون) به تنهایی مبارزه می‌کند و کوچک‌ترین خوفی را به خود راه نمی‌دهد.
سیدنا رسول‌الله (ص) مانند کوهی در برابر همه‌ی چالش‌ها، نابرابری‌ها و توطئه‌های سازمان‌یافته به تنهایی مقاومت می‌کند و در تمام غزوات با داشتن روحیه عالی، (در حالی که توان نظامی دشمن به مراتب از مجاهدین بیشتر بود) کوچک‌ترین ضعفی در ایشان مشاهده نمی‌گردد و در هیچ جنگی از دشمن عقب‌نشینی نکرده است. به اعتراف دشمنانش در شجاعت میان انسان‌ها بی‌نظیر و در تاریخ بشر تکرار نگردیده و هرگز نخواهد گردید.
آسیه خانم فرعون به خاطر رضای خالقش از تمام لذت‌های دنیوی می‌گذرد و با فرعون در نبرد است و خانم نخست جهان بودن برایش اهمیت ندارد. شجاعانه مبارزه می‌کند اما تسلیم زر و زور و تزویر نمی‌گردد.
مسلماً در جهان هیچ قهرمانی را پیدا نخواهید کرد که بدون خطرپذیری و رسک به آن مقام و جایگاه رسیده باشد. ورزشکاران شب و روز زحمات طاقت‌فرسا می‌کشند و شجاعانه آماده‌ی هر نوع فداکاری هستند و از بلندی‌ها خود را به پایین پرت می‌کنند و در انجام نمایش‌ها برای اینکه به قهرمانی برسند دست به بازی‌های عجیب شگرف می‌زنند که از قدرت انسان بیرون است.
اگر بشر قدرت رفتن به فضا را پیدا نموده و در بر و بحر مسلط گردیده و یا به پیشرفت‌های مهم دیگری که جهان را به یک خانه مبدل ساخته رسیده است، هیچ‌یک از آن بدون قربانی، شجاعت و فداکاری مفت و رایگان نصیب نشده است.
از بحث فوق به این نتیجه می‌رسیم که موفقیت‌ها و دست‌آوردهای هر شخص به شجاعت، ایمان، شهامت و رسک پذیری آن شخص بستگی دارد. شجاعت و پیروزی دو روی یک سکه بوده و هیچ پیروزی بدون شجاعت امکان‌پذیر نیست.
اگر تاریخ اسلام را ورق بزنیم، این امر روشن می‌گردد که شجاعت و غیرت یکی از ویژگی‌ها و اوصاف نیک پیروان مکتب رسول‌الله (ص) بوده و تا زمانی که این سلاح در اختیار این امت است دشمنان نمی‌توانند به اهداف شومشان برسند، به همین منظور تلاش گسترده وجود دارد تا این نعمت بزرگ را به شکلی از اشکال از جامعه‌ی اسلامی بگیرند. تهاجم فرهنگی غرب در جهان اسلام به‌ویژه در تضعیف نسل جوان به همین منظور راه‌اندازی گردیده است. پس واجب است در جهت خنثی‌سازی این دسیسۀ خطرناک بسیج شویم و از مسائلی که امت اسلامی را گرفتار ضعف نموده و به نزاع‌های بی‌هدف می‌کشاند و به مفهوم آب ریختن به آسیاب دشمن تلقی می‌گردد جدّا پرهیز نمائیم.
مسلماً انسان‌های شجاع و هدفمند مانند آب زلال و روان هستند که همه‌جا را سرسبز می‌سازند و به جامعه‌ای که در حال مردن است حیات تازه‌ای می‌بخشند. اگر چنین انسان‌های بزرگ و هدفمندی، در جریان مبارزه جانشان را از دست دهند، مرگ‌شان نیز باعث رستاخیز عظیم می‌گردد و تحولی را ایجاد می‌کند که بزرگترین ارتش‌های جهان قدرت چنین غلبه و سیطره‌ای را نمی‌توانند به سادگی بدست بیاورند.
انقلاب بزرگی که بعد از شهادت جوان دعوتگر (اصحاب اخدود) و شهادت امام حسین در جامعه‌ی اسلامی رخ داد مصداق بارز این حقیقت است، برعکس روباه‌صفتان و بزدلان که تسلیم دشمن می‌شوند، مکتب و هدف ندارند و مانند آب‌هایی آلوده و ملوث هستند که بعد از چند روز گندیده شده و جز خرابی، رسوایی و تعفن چیز دیگری ندارند. جامعه از زنده‌ی آنها بیزار و بعد از مرگ نیز به آنان نفرین می‌فرستد.
پروردگارا امت مسلمه را از چنگال ستم‌گران مفسد و زنده‌های مرده نجات بفرما و دعوت‌گران راستین، مبارزان هدفمند و مومن را از هر نوع توطئه و دسایس شیاطین انسی و جنّی در پناه خود مصون و محفوظ نگه بدار. آمین یا رب العالمین.
عبدالرئوف توانا
مزار شریف دوم حمل سال 1399
بنابراین، زمانی به هدف خواهیم رسید که از خطرات نهراسید و دست به الا شه ننشست و از دره‌های پر خم و پیچ عبور کرد و از هر شکستی آموخت، بعد از هر افتیدن دوباره سر پای خود ایستاد و هر زیر آب رفتنی را به معنای غرق شدن نباید تلقی کرد، نباید تسلیم شرایط شد و انتظار کشید تا اوضاع را کسی به نفع شما تغییر دهد، باید ابتکار عمل را در دست گرفت، زیرا اگر خودت اوضاع را مدیریت نکنی، اوضاع تو را مدیریت خواهد کرد، آن زمانی است که برای همیش غرق خواهی شد و قبل از آنکه مرگ به سراغ شما بیاید تو به سوی نابودی شتافته‌ای، زنده‌های مرده که تسلیم را تمکین کرده‌اند و از تاریخ نیاموخته و به استقبال بدبختی‌ها می‌شتابند، آب به آسیاب دشمن می‌ریزند، در هر سردی منجمد و در هر گرمی می‌سوزند خاکستر می‌شوند و در ذباله‌دان تاریخ دفن می‌گردند.
اکنون سؤال اینجاست که میزان شجاعت و خطرپذیری در چه میزانی قرار دارد؟ اگر خدای نخواسته شجاعت و ایمان‌داری ما ضعیف باشد، نه تنها توان رسیدن به آرزوهایمان تحقق نمی‌یابد بلکه آنچه داریم از دست خواهیم داد.
این یکی از اصول کلی و اساس تربیت توحیدی اسلامی است که از هیچ‌چیزی و هیچ‌کس جز از خدا (ج) نباید ترس داشت، و در هیچ شرایطی نباید مایوس گردید، اگر این اصل بر روح و جان پرتوافگن شود، هرگز شکست نخواهیم خورد. اما مسلمان نماها بر خلاف دستور بالا، گاه از شرق می‌ترسند و گاه از غرب، گاه از منافقین داخلی و گاه از سایه‌شان، خلاصه از همه‌چیز و از همه‌کس جز خداوند (ج) وحشت دارند. آنها همیشه زبون، حقیر و شکست‌خورده‌اند.
در هر عصری نیاز است شجاعانه و باشهامت مبارزه نمود. باید از خوف از غیر خدا که به معنای از دست دادن تدریجی همه داشته‌ها می‌باشد دوری جست، زیرا انسان‌های ترسو قبل از آن که بمیرند مرده‌اند. به فرمودۀ شهید انجنیر حبیب الرحمن مردان یک روز می‌میرند؛ اما بزدلان هر روز.
اگر به مبارزات انبیا (ع) قدری دقت نماییم به وضوح معلوم می‌گردد که آن ذوات معظم و مکرم در شجاعت و خطرپذیری از جایگاه بالایی برخوردار بودند که شجاع‌ترین قهرمان‌ها و فاتحان جهان نمی‌توانند کوچک‌ترین شجاعت از آنها را تمثیل نمایند.
سیدنا ابراهیم (ع) از آتش نمرود نمی‌هراسد و در ذبح فرزندش نمی‌لرزد و در گذاشتن خانواده‌اش در صحرای خشک و بی‌آب و غذا در هراس نیست. سیدنا موسی (ع) به منظور دفاع از مظلومین در برابر بزرگترین قدرت زمان (فرعون) به تنهایی مبارزه می‌کند و کوچک‌ترین خوفی را به خود راه نمی‌دهد.
سیدنا رسول‌الله (ص) مانند کوهی در برابر همه‌ی چالش‌ها، نابرابری‌ها و توطئه‌های سازمان‌یافته به تنهایی مقاومت می‌کند و در تمام غزوات با داشتن روحیه عالی، (در حالی که توان نظامی دشمن به مراتب از مجاهدین بیشتر بود) کوچک‌ترین ضعفی در ایشان مشاهده نمی‌گردد و در هیچ جنگی از دشمن عقب‌نشینی نکرده است. به اعتراف دشمنانش در شجاعت میان انسان‌ها بی‌نظیر و در تاریخ بشر تکرار نگردیده و هرگز نخواهد گردید.
آسیه خانم فرعون به خاطر رضای خالقش از تمام لذت‌های دنیوی می‌گذرد و با فرعون در نبرد است و خانم نخست جهان بودن برایش اهمیت ندارد. شجاعانه مبارزه می‌کند اما تسلیم زر و زور و تزویر نمی‌گردد.
مسلماً در جهان هیچ قهرمانی را پیدا نخواهید کرد که بدون خطرپذیری و رسک به آن مقام و جایگاه رسیده باشد. ورزشکاران شب و روز زحمات طاقت‌فرسا می‌کشند و شجاعانه آماده‌ی هر نوع فداکاری هستند و از بلندی‌ها خود را به پایین پرت می‌کنند و در انجام نمایش‌ها برای اینکه به قهرمانی برسند دست به بازی‌های عجیب شگرف می‌زنند که از قدرت انسان بیرون است.
اگر بشر قدرت رفتن به فضا را پیدا نموده و در بر و بحر مسلط گردیده و یا به پیشرفت‌های مهم دیگری که جهان را به یک خانه مبدل ساخته رسیده است، هیچ‌یک از آن بدون قربانی، شجاعت و فداکاری مفت و رایگان نصیب نشده است.
از بحث فوق به این نتیجه می‌رسیم که موفقیت‌ها و دست‌آوردهای هر شخص به شجاعت، ایمان، شهامت و رسک پذیری آن شخص بستگی دارد. شجاعت و پیروزی دو روی یک سکه بوده و هیچ پیروزی بدون شجاعت امکان‌پذیر نیست.
اگر تاریخ اسلام را ورق بزنیم، این امر روشن می‌گردد که شجاعت و غیرت یکی از ویژگی‌ها و اوصاف نیک پیروان مکتب رسول‌الله (ص) بوده و تا زمانی که این سلاح در اختیار این امت است دشمنان نمی‌توانند به اهداف شومشان برسند، به همین منظور تلاش گسترده وجود دارد تا این نعمت بزرگ را به شکلی از اشکال از جامعه‌ی اسلامی بگیرند. تهاجم فرهنگی غرب در جهان اسلام به‌ویژه در تضعیف نسل جوان به همین منظور راه‌اندازی گردیده است. پس واجب است در جهت خنثی‌سازی این دسیسۀ خطرناک بسیج شویم و از مسائلی که امت اسلامی را گرفتار ضعف نموده و به نزاع‌های بی‌هدف می‌کشاند و به مفهوم آب ریختن به آسیاب دشمن تلقی می‌گردد جدّا پرهیز نمائیم.
مسلماً انسان‌های شجاع و هدفمند مانند آب زلال و روان هستند که همه‌جا را سرسبز می‌سازند و به جامعه‌ای که در حال مردن است حیات تازه‌ای می‌بخشند. اگر چنین انسان‌های بزرگ و هدفمندی، در جریان مبارزه جانشان را از دست دهند، مرگ‌شان نیز باعث رستاخیز عظیم می‌گردد و تحولی را ایجاد می‌کند که بزرگترین ارتش‌های جهان قدرت چنین غلبه و سیطره‌ای را نمی‌توانند به سادگی بدست بیاورند.
انقلاب بزرگی که بعد از شهادت جوان دعوتگر (اصحاب اخدود) و شهادت امام حسین در جامعه‌ی اسلامی رخ داد مصداق بارز این حقیقت است، برعکس روباه‌صفتان و بزدلان که تسلیم دشمن می‌شوند، مکتب و هدف ندارند و مانند آب‌هایی آلوده و ملوث هستند که بعد از چند روز گندیده شده و جز خرابی، رسوایی و تعفن چیز دیگری ندارند. جامعه از زنده‌ی آنها بیزار و بعد از مرگ نیز به آنان نفرین می‌فرستد.
پروردگارا امت مسلمه را از چنگال ستم‌گران مفسد و زنده‌های مرده نجات بفرما و دعوت‌گران راستین، مبارزان هدفمند و مومن را از هر نوع توطئه و دسایس شیاطین انسی و جنّی در پناه خود مصون و محفوظ نگه بدار. آمین یا رب العالمین.
عبدالرئوف توانا
مزار شریف دوم حمل سال 1399
