خواست انقلاب بحرین؛ از اصلاحات تا استعفا

منامه؛ پایتخت بحرین، روز جمعه گذشته 9 جدی، بار دیگر شاهد گردهمایی و تظاهرات هزاران نفر مخالف حکومت بود و معترضان با سردادن شعارهای ضد حکومتی، خواستار استعفای دولت این کشور شدند.
نابرابری های اجتماعی و سیاسی همه طیف های جامعه بحرین، عدم اقدام علیه ناقضان حقوق بشر و ماموران جنایتکار دستگاه های امنیتی وابسته به آل خلیفه و آل سعود، ادامه بازداشت های سیاسی و عدم آزادی زندانیان سیاسی از جمله مهم ترین دلایل گردهمایی اعتراضی هزاران شهروند بحرینی در منامه بود.
آتش زدن پرچم آمریکا و شعارهای ضد حکومتی از جمله دیگر اقدامات انقلابیون بحرینی در تظاهرات روز جمعه بود.
انقلاب بحرین، با وجود کشتارها و جنایت های سرکوبگرانه آل خلیفه و دخالت مستقیم دستگاه سرکوب آل سعود و سکوت مرگبار سازمان های حقوق بشری به شمول سازمان ملل آمریکایی در قبال خواست های مشروع مردم، مبنی بر ایجاد اصلاحات گسترده در ساز و کار حاکمیت سیاسی آن کشور، هنوز هم با پایمردی و پایداری انقلابیون بحرینی به حیات خود ادامه داده و هر بار که امواج انقلابی، تجدید و تشدید شده معترضان انقلابی، بر خواست های خود با مقاومت و استحکام بیشتری تاکید کرده اند.
این در حالی است که دولت بحرین از هیچگونه پایگاه مستحکم مردمی برخوردار نیست و با اتکا به حمایت های غیرمشروع رژیم دیکتاتوری و استبدادپیشه آل سعود و دستگاه های ضد انسانی موساد و سیا به حیات خود ادامه می دهد و جواب تظاهرات صلح آمیز و مسالمت جویانه میلیون ها معترض اعم از زن و مرد را با خون و خشونت و تیر و ترکش می دهد.
از زمان شروع اعتراضات گسترده عربی-اسلامی در خاورمیانه،‌ انقلاب بحرین یکی از بی صداترین انقلاب ها در میان جنبش های خودانگیخته مردمی بوده و دلیل آن نیز، سکوت مرگبار و غیرقابل توجیه سازمان های حقوق بشری، سازمان ملل متحد و رسانه های غوغاسالار غربی بوده است.
رسانه های غربی به گونه هدفمند و تعمدی از پوشش دقیق و همه جانبه رویدادهای داخلی بحرین و جنایات آل خلیفه در برابر فریادهای عدالت خواهانه و تغییرطلبانه زنان و مردان بحرینی، خود داری کرده و همواره تمرکز و توجه خود را بر کشورهایی متمرکز کرده اند که اگرچه تحولات آن کشورها به لحاظ اهمیت، گستردگی و مشروعیت در حد و قد انقلاب بحرین نبوده و نیست؛‌ اما چون غرب و کشورهای سلطه گر در آن کشورها دارای منافع و مطامع حیاتی و راهبردی بوده اند و برعکس در بحرین، با پیروزی جنبش های انقلابی مردمی آن، آینده سلطه تمام عیار و همه جانبه خود را در معرض تهدید و آسیب دیده اند از آن چشم پوشی کرده و انقلاب مشروع مردم مظلوم بحرین و جنایات ضدانسانی آل خلیفه و آل سعود را مورد اغماض و انکار قرار داده اند.
اینک مردم انقلابی بحرین به رغم تهدیدها، فشارها و سرکوب ها،‌ بار دیگر در یک موج انقلابی دیگر خواستار استعفای دولت آل خلیفه شده و تاکید کرده اند که این رژیم قادر به برقراری برابری و عدالت سیاسی میان طیف های اجتماعی جامعه بحرین نیست و در جلوگیری از جنایت های انجام گرفته بر علیه مردم این کشور در طول خیزش های مشروع انقلابی نیز ناتوان بوده است.
این خواست، نشانگر عزم راسخ و خدشه ناپذیر مردمی است که از زیر بار شکنجه و جنایت و سرکوب و اختناق و کشتار و توهین و تجاوز بار دیگر سر بلند می کنند و یکبار دیگر، مستحکم تر و مقتدرتر و مصمم تر از پیش، خواسته بزرگ ملتی انقلابی را مطرح می کنند.
تنفس در فضای بحران و اختناق و سرکوب و استبداد، شجاعت می طلبد و به روز جمعه نهم ماه جدی، هزاران مرد و زن مبارز و انقلابی بحرینی به خاطر اثبات این شجاعت ستودنی و عزم عظیم خود، به خیابان ها آمدند و بار دیگر علیه آمریکا و رژیم های دست نشانده آن در بحرین و عربستان، شعار دادند.
اگرچه هنوز مردم انقلابی بحرین از خواسته های مشروع خود،‌ عقب نشینی نکرده اند؛ اما انقلاب بحرین حتا اگر نهایتا به پیروزی هم نرسد، پیامی را که می خواست به جامعه بشری،‌ ملت بحرین و همه ملت های آزاده جهان بفرستد فرستاد و تاریخ فردا در مورد این مردم و انقلاب ماندگار و جاودانه آنها، به نیکی قضاوت خواهد کرد.