تاریخ انتشار :دوشنبه ۲۴ دلو ۱۳۹۰ ساعت ۱۹:۴۸
کد مطلب : 36180
وزارت فرهنگ و هشدارهایی که همواره آخرین است!
پخش فیلم ها و سریال های خانوادگی هندی، ترکی و غربی در مقیاس گسترده از طریق چندین شبکه تلویزیونی خصوصی، حامل پیام ها و پیامدهای ویرانگر و بنیان براندازی برای آینده خانواده ها و جامعه افغانستان و تاثیر سوء بر ذهنیت کودکان و نوجوانان می باشد.

وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان، باردیگر به رسانه های تصویری هشدار داده است که مجریان زن در این رسانه ها باید پوشش ملی و اسلامی را رعایت و از آرایش غلیظ اجتناب کنند. در بخشی از این اطلاعیه آمده است:"از همه شبکه های تلویزیونی جدا خواسته می شود تا از نمایش سر برهنه و آرایش غلیظ خانم های گوینده، جلوگیری به عمل آرند."
این نخستین بار نیست که این نهاد دولتی به رسانه های تصویری در خصوص عدم رعایت فرهنگ، هنجارها و ارزش های ملی و اسلامی مردم افغانستان، هشدار می دهد.

در سال های گذشته نیز رسانه ها و مردم افغانستان، شاهد هشدارهای مشابه این وزارتخانه نسبت به تخطی شماری از رسانه ها از معیارها و قوانین ملی و اسلامی دولت و مردم افغانستان بوده اند؛ اما هر بار این امر،‌ مورد بی توجهی این رسانه ها واقع گردیده و نادیده گرفته شده است.

اکنون و در حالی است که شمار رسانه های تصویری در افغانستان فراتر از ظرفیت محدوده کوچکی به نام شهر کابل است و اکثر این شبکه های تصویری، قادر نیستند تا برای سراسر افغانستان یا دست کم برای ولایات همجوار کابل، برنامه داشته باشند، وزارت فرهنگ بار دیگر با پخش اطلاعیه ای رسمی از طریق رسانه دولتی افغانستان، سعی می کند تا اوضاع کاملا از کنترل خارج نشده،‌ آن را مهار کند؛ اما بسیار بعید به نظر می رسد این امر بتواند کارگر واقع شود.

اکثر رسانه های تصویری موجود و فعال در افغانستان، به نوعی وابسته به یک ان جی او یا سفارتخانه یک کشور پرقدرت خارجی است که این امر، کار را برای مجریان قانون و مسئولان امر در جهت تطبیق معیارهای قانونی و ارزشی تصریح و تثبیت شده در دولت و جامعه افغانستان با دشواری مواجه می سازد.

اکنون شمار رسانه های متخلف و هنجارشکن به نحو روز افزونی رو به افزایش است و این امر،‌ بسیاری از طیف های جامعه افغانستان را نگران کرده است.

پخش فیلم ها و سریال های خانوادگی هندی، ترکی و غربی در مقیاس گسترده از طریق چندین شبکه تلویزیونی خصوصی، حامل پیام ها و پیامدهای ویرانگر و بنیان براندازی برای آینده خانواده ها و جامعه افغانستان و تاثیر سوء بر ذهنیت کودکان و نوجوانان می باشد.
پیام اصلی تقریبا همه این سریال ها، سست و بی اعتبار جلوه دادن تعهدات، پیوندها و وابستگی های اعضای یک خانواده و شکستن مرزهای عفت و تعهد معروف و معمول در نظام خانوادگی است.
دوستی ها و ارتباطات پنهانی و نامشروع، معمولی جلوه دادن خیانت به همسر و رابطه با غیر،‌ ناپایبندی به اخلاق و آداب نظام خانواده، شکستن هنجارها و ارزش های پذیرفته شده اجتماعی، مبارزه ریشه ای و به چالش کشیدن قوانین دینی و اسلامی،‌ ترویج فرهنگ برهنگی و نهادینه سازی ارزش ها و هنجارهای جوامع غربی، از عمده ترین اهداف و پیام های اینگونه سریال هاست؛ اما این تنها هدفی نیست که از سوی این رسانه ها و منابع مالی خارجی نهفته در پشت آنها دنبال می شود.
شماری از این رسانه ها به صورت برنامه ریزی شده، غرض آلود و هدفمند به دنبال حساسیت زدایی از پوشش های غیرمعمول زنان فعال در برنامه های تلویزیونی اند.

پخش و نشر برنامه هایی که در آنها از خوانندگان زن افغانی دعوت می شود و آنها با پوشش غیرمعمول در جامعه افغانستان در این برنامه ها حضور می یابند و بدتر از آن اینکه به جوانان و نوجوانان جویای نام و نان، خط و نشان های انحرافی می دهند، بخشی از آن چیزی است که آینده فرهنگ این سرزمین را عمیقا در معرض خطر قرار می دهد.

شماری از رسانه های تصویری نیز با ساختن سریال هایی در داخل افغانستان در مورد حقوق زنان و به اصطلاح حمایت از هنجارهای حقوق بشری، به دنبال تخریب چهره دین و شریعت و دستورات اسلامی برای مخاطبان خود هستند.

از سوی دیگر،‌ گروهی از نهادهای مدافع اصلاح رویه جاری در رسانه های افغانستان، نسبت به عزم واقعی وزارت فرهنگ در اعمال و اجرای خواسته ها و هشدارهای خود تردید دارند و آن را بیشتر به خاطر آرام کردن طیف های منتقد و معترض نسبت به سیاست های رسانه ای شبکه های تلویزیونی از جمله علمای دینی، خانواده ها و نهادهای دین مدار و ارزشگرا می دانند. متاسفانه تجارب به دست آمده از موارد پیشین نیز این امر را مورد تایید قرار می دهد. تعدادی دیگر نیز وزارت فرهنگ را تحت فشار گروه های حقوق بشری و سفارتخانه های خارجی از یکسو و نهادهای اجتماعی و دینی از سوی دیگر می دانند و اعمال یا عدم اعمال این هشدارها را بسته به قدرت تاثیرگذاری مراجع فشار بر وزارت فرهنگ می انگارند. البته برخی،‌ پیشرفت های صلح و احتمال بازگشت طالبان را نیز در این امر بی تاثیر نمی دانند.
به هرحال، به نظر می رسد اگر وزارت فرهنگ این بار نیز از عهده عملی کردن این هشدارش برنیاید،‌ نهادهای اجتماعی پرنفوذ، خود به صورت جدی با این امر به مبارزه برخواهند خاست.
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل - سرویس تحلیل وپژوهش اخبار
https://avapress.com/vdchvznx.23n-6dftt2.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما