تجلیل از علمای راستین اسلام نظیر امام خمینی- ره- در واقع بزرگداشت خداوند متعال(ج) ، نبی مکرم او(ص) و دین مبین اسلام است.

امام خمینی- ره- کسی نبود که انگ ملت و کشور پرستی به او بچسبد. امام را حتی دشمنانش هم به خوبی می شناختند؛ البته دشمنان دانا! نه دشمنان نادانی که حتی روش اِعمال دشمنی با یک چنین شخصیتی را هم درست بلد نیستند. امام خمینی- ره- کسی بود که در اسلام ذوب شده بود و همه چیز را برای خدا و اسلام می خواست و در این راه از دادن مال و عمر و فرزند هم دریغ نورزید.

امام یکی از بهترین فرزندانش را در راه اسلام و ایمان تقدیم کرد و ابداً لب به شکوه و شکایت نگشود! حالانکه بسیاری از ما مسلمان ها بدون آنکه کوچکترین کاری برای دین و خدا انجام داده باشیم، از خدا، اسلام و مردم، طلبکار هستیم! امام خمینی- ره- از آنجا که خودش را پیرو اسلام و خادم مسلمانان می دانست و در واقع نیز چنین بود، خداوند متعال محبت او را در دلهای مومنان و مسلمانان قرار داد. این تنها مسلمانان ایران نبودند که مهر خمینی- ره - در دلهای آنان خانه کرده بود، بلکه اکثریت مسلمانان جهان و به خصوص شیعیان، به امام خمینی – ره - به عنوان انسانی که تمام عمر خویش را برای عزت اسلام و مسلمانان سپری کرد، ارزش و احترام خاص و فوق العاده ای قائلند.

غیر از مسلمانان، بسیاری از انسان های آزاده سایر ادیان نیز به امام خمینی – ره - به دیده عزت و احترام می نگرند و چرا چنین نباشد وقتی که امام خمینی – ره - را در چهره یکی از نجات دهندگان انسان قرن بیست و یکی می دانند که در این قرن، انسانها به سمت مسخ شدن در حرکت بودند و دین اسلام، زیر خروارها گرد و غبار بدعت ها و خرافه ها، در ورطه تحریف و فراموشی قرار گرفته بود.

در اثر سلطه 70 ساله سیاسی و فرهنگی ایالات متحده امریکا و بریتانیا بر ایران قبل از انقلاب، اکثریتی از شهر نشینان ایرانی، به حدی در فرهنگ غرب غوطه ور شده بودند و چنان شیفته و شیدای زندگی غربی گردیده بودند که تشخیص یک ایرانی از یک ایپی غربی و امریکایی کار ساده ای نبود!
سایر کشورهای اسلامی نیز وضعیت بهتر از ایران را نداشتند و شاید در مواردی به مراتب بد تر از اوضاع ایران را تجربه می کردند. در همه ی کشورهای اسلامی از اسلام فقط نامی بود و از مسلمانی تنها حرکت زبان! دولتهای اسلامی با شعار جدایی دین از سیاست، هر جفا و ستمی را نسبت به دین و مسلمانان روا می داشتند! و بدین وسیله میزان سرسپردگی و بردگی خویش را در آستان قدرتهای استعماری و سلطه جوی غربی، بیش تر از پیش ثابت می کردند.

در یک چنین اوضاع و شرایطی بود که آسمانی مردی از تبار پاکان و نیکان روزگار، ظهور کرد و با انقلاب الهی و انسانی اش، ایران و تمامی کشورهای اسلامی را از منجلاب سقوط و تباهی بیرون کشیده و با پنجره های روشن و آبی رو به آسمان و معنویت، پیوند داد. به تعبیر دقیق تر، امام خمینی- ره- احیاگر دوباره ارزشهای دینی و الهی بود و کاری کرد که نتیجه آن به سود تمامی مسلمانان جهان واقع شد.

بنابراین، امام خمینی- ره- متعلق به ایران و یا افغانستانِ تنها نیست؛ او به همه ی امت اسلامی تعلق دارد و همه ی مسلمانان، به نوعی مدیون و وام دار امام خمینی- ره- هستند. اما اینکه تعدادی با این استدلال که خمینی – ره - ، رهبر ملت ایران بوده و ربطی به ملت افغانستان و دیگر ملتها ندارد، مردم مومن و مسلمان افغانستان را نسبت به تجلیل از مقام شامخ امام خمینی – ره -، ملامت می کنند، در واقع همان دشمنان نادانی هستند که دانسته یا ندانسته ابزار دست دشمنان دانای اسلام و مسلمانان قرار گرفته اند!

نادانی این جماعت به حدی مفرَط است که با اشاره استعمار، برخی از جوانان فریب خورده شیعه که تعداد شان به پنجاه نفر به سختی می رسند را جمع کرده و با دادن پلاکارت هایی به دست آنان، به گمان خود شان تظاهرات وسیع و گسترده ای را، علیه مدافعان امام خمینی- ره- به راه انداخته اند!!
عجبا! ما بزرگنمایی رسانه ای را دیده بودیم، اما اینگونه بزرگنمایی که 25 نفر، تکثیر به صدها نفر شرکت کننده در تظاهرات شود را تا کنون نه دیده بودیم و نه شنیده. ظاهراً این بزرگنمایی از نوع رسانه افغانی با کمک همکاران برون مرزی آنان مانند بی.بی.سی است! طبق گزارش های درست و معتبر، اساساً تظاهراتی به آن صورت که فکرش می شود، در کابل صورت نگرفته؛ نهایت کاری که شده فلمبرار و خبرنگار بی.بی.سی در پل سوخته حاضر بوده و با تعدادی از جوانان هزاره که از قبل هماهنگی شده بود، مصاحبه می کرده است. شبیه این تریبون های تلویزیونی صدای مردم که با هر کسی که از راه می رسد، مصاحبه می کنند!
جالبتر آنکه این به اصطلاح تظاهرات میلیونی!! ازسوی یکی از رسانه های چاپی و مطرح کابل، با آب و تابی که انتظارش می رفت، انعکاس داده می شود! که ای کاش دست اندکاران این روزنامه، چنین خطای رسانه ای را مرتکب نمی شدند و بیش از این، خود شان را به عنوان مدیران تازه کار، مضحکه عام و خاص نمی کردند.

بر فرض که تعدادی از افغانها و آن هم بر اثر تبلیغات و تلقینات رسانه هایی چون شما، با تجلیل از مقام امام خمینی – ره - در افغانستان مخالف باشند، اما این تعداد اندک و غیر قابل اعتناء در برابر اکثریتی قاطع از شیعیان و حتی سنی های افغانستان که به امام خمینی- ره- از دل و جان ارادت دارند، می شود به حساب بیایند؟!

لازم است یک نکته را برای بار چندم، در گوش برخی از افراد مغرض و بیمار به تکرار بگیریم که امام خمینی- ره- پیش از آنکه به عنوان یک ایرانی برای مردم افغانستان و جهان تشیع مطرح باشد، به عنوان یک عالم برجسته دینی و مرجع عالیقدر جهان تشیع مطرح بوده و هستند. اگر این تظاهرات کنندگان و اربابان آنان، از اسلام اطلاعی ندارند و با الفبای مذهب تشیع آشنا نیستند، گناه دیگران چیست؟
به هر حال، بگذارید خاطر بد خواهان اسلام و مذهب تشیع را جمع کنیم و به این نکته تاکید بداریم که تا اسلام و تشیع در افغانستان وجود دارد، تجلیل از علمای اسلام و در راس آنان از امام خمینی – ره- همواره وجود خواهد داشت؛ چرا که تجلیل از علمای راستین اسلام نظیر امام خمینی- ره- در واقع بزرگداشت خداوند متعال(ج) ، نبی مکرم او(ص) و دین مبین اسلام است.