شبکه الجزیره گزارش داد که رژیم آل خلیفه روز یکشنبه اعلام کرده است با گروه های مخالفی که بدون کسب مجوز در منطقه العکر در جنوب منامه تظاهرات برپا کردند اقدام قانونی خواهد کرد. این در حالی است که ده ها تن از معترضان بحرینی با حمایت الوفاق؛ اصلی ترین حزب مخالف دولت بحرین در تظاهراتی در منطقه العکر شرکت کرده اند.
حزب الوفاق از یک هفته پیش در تلاش بود تظاهراتی را برای همدردی با ساکنان منطقه العکر که بیشترین آزار را از پولیس بحرین تحمل کرده اند برپا کند. این حزب گفته است محاصره منطقه العکر را شکسته است. این منطقه از یک هفته پیش در پی کشته شدن یک نیروی پولیس از سوی نیروهای امنیتی وفادار به رژیم، تحت محاصره قرار داشت. نیروهای امنیتی آل خلیفه روز شنبه اعلام کردند با درخواست الوفاق برای برپایی تظاهرات در العکر مخالفت کرده اند.
از جانب دیگر، وزارت حقوق بشر بحرین گزارش های منتشر شده در مورد برنامه سازمان ملل متحد برای گشایش یک دفتر حقوق بشر در بحرین در ماه نوامبر را رد کرد. این وزارتخانه اعلام کرد که گشایش چنین دفتری از سوی سازمان ملل، نخست مستلزم موافقت حکومت پادشاهی بحرین است.
این در حالی است که این روزها غرب و به تبع آن اتحادیه عرب و حتی سازمان ملل متحد به صورت یکجانبه ای بر پایه اسناد و شواهد بی اساس و واهی گروه های شورشی مخالف دولت سوریه، تمام تقصیرهای ناشی از ادامه جنگ و کشتار در سوریه را بر دوش دولت بشار اسد می اندازند و شورشیان و تروریست هایی که اکنون حتی القاعده نیز به کمک آنها آمده را تبرئه کرده و جنایات شان را نادیده می گیرند.
مردم بحرین همانند تروریست های مسلح در سوریه با ضد هوایی و تانک علیه رژیم آل خلیفه قیام نکرده اند؛ آنها با دستان خالی به خیابان ها ریخته اند و می خواهند حق انسانی و مشروع شان را از یک رژیم مستبد و غیرمشروع بستانند؛ این در حالی است که دولت بشار اسد و شخص وی یکی از محبوب ترین نظام ها و افراد در خاورمیانه محسوب می شود و همین محبوبیت او نیز سبب شده که دولت وی تا این اندازه ادامه پیدا کند؛ زیرا با پشتوانه بخش اعظم جمعیت سوریه، حکومت می کند، نه همانند مبارک و بن علی و قذافی و آل خلیفه و علی عبدالله صالح و آل سعود با پشتوانه نیروهای نظامی و تسلیحات جنگی امریکایی و غربی و اقتصاد نفتی!
اکنون مردم بحرین از تظاهرات مسالمت آمیز نیز منع شده اند؛ این در حالی است که شورشیان در سوریه با نقض صریح آتش بسی که با حمایت اتحادیه عرب و سازمان ملل در سوریه برقرار شده بود، نشان دادند که به هیچ رهیافتی برای حل مسالمت آمیز بحران، پایبند نیستند و می خواهند به جنگ و خون ریزی و کشتار ادامه دهند.
با اینهمه سکوت مرگبار و غیرقابل توجیه سازمان های به اصطلاح حقوق بشری غربی و حتی سازمان ها و نهادهای حقوق بشری زیرمجموعه سازمان ملل متحد در مورد آنچه در بحرین اعمال می شود، سبب شده که رژیم آل خلیفه هیچ مرزی برای زیر فشار قرار دادن معترضان بحرینی و ممنوعیت و جلوگیری زورگویانه از برگزاری تظاهرات مشروع و مردمی در آن کشور نشناسد.
آنچه در بحرین جریان دارد، جنایت با چشمان باز و در برابر چشم های تماشاگر نهادهای حقوق بشری غربی و رسانه های دروغ پراکن آنهاست؛ اما در سوریه، یک جنگ تمام عیار در جریان است. مسلم است که در جنگ، جز کشتار و ویرانی و خشونت، کار دیگری انجام نمی شود و در این میان، گاهی غیرنظامیان نیز از سوی طرف های درگیر، هدف قرار می گیرند. براین اساس در سوریه اگر نقض حقوق بشری هم صورت می گیرد، اول اینکه مسبب اصلی و اولی آن همان گروه هایی هستند که اساسا به چیزی به نام آتش بس و طرح صلح باور ندارند و کاری جز کشتار و ویرانی ندارند و ثانیا این موارد نقض حقوق بشر، تعمدی و ارادی نیست؛ بلکه از پیامدهای ناگزیر جنگ است؛ جنگی که بر دولت و مردم آن کشور از سوی خارجی ها و عمال داخلی آنها تحمیل شده است.
این در حالی است که در بحرین، اول اینکه جنایت و نقض حقوق بشر نه از سوی تظاهرکنندگان غیرمسلح که اغلب زنان اند؛ بلکه از سوی دولت آن کشور با حمایت سعودی صورت می گیرد و ثانیا این نقض حقوق بشر، سیستماتیک، آگاهانه، تعمدی و با چشمان باز است؛ با همه اینها در این میان، سکوت مرگبار نهادهای حقوق بشری غربی و وابسته به سازمان ملل، بیش از هرچیزی غیرقابل توجیه است!
حزب الوفاق از یک هفته پیش در تلاش بود تظاهراتی را برای همدردی با ساکنان منطقه العکر که بیشترین آزار را از پولیس بحرین تحمل کرده اند برپا کند. این حزب گفته است محاصره منطقه العکر را شکسته است. این منطقه از یک هفته پیش در پی کشته شدن یک نیروی پولیس از سوی نیروهای امنیتی وفادار به رژیم، تحت محاصره قرار داشت. نیروهای امنیتی آل خلیفه روز شنبه اعلام کردند با درخواست الوفاق برای برپایی تظاهرات در العکر مخالفت کرده اند.
از جانب دیگر، وزارت حقوق بشر بحرین گزارش های منتشر شده در مورد برنامه سازمان ملل متحد برای گشایش یک دفتر حقوق بشر در بحرین در ماه نوامبر را رد کرد. این وزارتخانه اعلام کرد که گشایش چنین دفتری از سوی سازمان ملل، نخست مستلزم موافقت حکومت پادشاهی بحرین است.
این در حالی است که این روزها غرب و به تبع آن اتحادیه عرب و حتی سازمان ملل متحد به صورت یکجانبه ای بر پایه اسناد و شواهد بی اساس و واهی گروه های شورشی مخالف دولت سوریه، تمام تقصیرهای ناشی از ادامه جنگ و کشتار در سوریه را بر دوش دولت بشار اسد می اندازند و شورشیان و تروریست هایی که اکنون حتی القاعده نیز به کمک آنها آمده را تبرئه کرده و جنایات شان را نادیده می گیرند.
مردم بحرین همانند تروریست های مسلح در سوریه با ضد هوایی و تانک علیه رژیم آل خلیفه قیام نکرده اند؛ آنها با دستان خالی به خیابان ها ریخته اند و می خواهند حق انسانی و مشروع شان را از یک رژیم مستبد و غیرمشروع بستانند؛ این در حالی است که دولت بشار اسد و شخص وی یکی از محبوب ترین نظام ها و افراد در خاورمیانه محسوب می شود و همین محبوبیت او نیز سبب شده که دولت وی تا این اندازه ادامه پیدا کند؛ زیرا با پشتوانه بخش اعظم جمعیت سوریه، حکومت می کند، نه همانند مبارک و بن علی و قذافی و آل خلیفه و علی عبدالله صالح و آل سعود با پشتوانه نیروهای نظامی و تسلیحات جنگی امریکایی و غربی و اقتصاد نفتی!
اکنون مردم بحرین از تظاهرات مسالمت آمیز نیز منع شده اند؛ این در حالی است که شورشیان در سوریه با نقض صریح آتش بسی که با حمایت اتحادیه عرب و سازمان ملل در سوریه برقرار شده بود، نشان دادند که به هیچ رهیافتی برای حل مسالمت آمیز بحران، پایبند نیستند و می خواهند به جنگ و خون ریزی و کشتار ادامه دهند.
با اینهمه سکوت مرگبار و غیرقابل توجیه سازمان های به اصطلاح حقوق بشری غربی و حتی سازمان ها و نهادهای حقوق بشری زیرمجموعه سازمان ملل متحد در مورد آنچه در بحرین اعمال می شود، سبب شده که رژیم آل خلیفه هیچ مرزی برای زیر فشار قرار دادن معترضان بحرینی و ممنوعیت و جلوگیری زورگویانه از برگزاری تظاهرات مشروع و مردمی در آن کشور نشناسد.
آنچه در بحرین جریان دارد، جنایت با چشمان باز و در برابر چشم های تماشاگر نهادهای حقوق بشری غربی و رسانه های دروغ پراکن آنهاست؛ اما در سوریه، یک جنگ تمام عیار در جریان است. مسلم است که در جنگ، جز کشتار و ویرانی و خشونت، کار دیگری انجام نمی شود و در این میان، گاهی غیرنظامیان نیز از سوی طرف های درگیر، هدف قرار می گیرند. براین اساس در سوریه اگر نقض حقوق بشری هم صورت می گیرد، اول اینکه مسبب اصلی و اولی آن همان گروه هایی هستند که اساسا به چیزی به نام آتش بس و طرح صلح باور ندارند و کاری جز کشتار و ویرانی ندارند و ثانیا این موارد نقض حقوق بشر، تعمدی و ارادی نیست؛ بلکه از پیامدهای ناگزیر جنگ است؛ جنگی که بر دولت و مردم آن کشور از سوی خارجی ها و عمال داخلی آنها تحمیل شده است.
این در حالی است که در بحرین، اول اینکه جنایت و نقض حقوق بشر نه از سوی تظاهرکنندگان غیرمسلح که اغلب زنان اند؛ بلکه از سوی دولت آن کشور با حمایت سعودی صورت می گیرد و ثانیا این نقض حقوق بشر، سیستماتیک، آگاهانه، تعمدی و با چشمان باز است؛ با همه اینها در این میان، سکوت مرگبار نهادهای حقوق بشری غربی و وابسته به سازمان ملل، بیش از هرچیزی غیرقابل توجیه است!
منبع : خبرگزاری صدای افغان(آوا) - کابل - سرویس تحلیل وپژوهش اخبار
