پس از شکست مذاکرات در قطر، دولت پاکستان حرکتهای تازه و مرموزی را آغاز کرده است. چندی پیش آگاهان مسایل افغانستان از طرح جدید و خطرناک همسایه جنوبی مبنی بر تجزیه افغانستان و اداره بخشی از کشور به وسیله عمال پاکستانی، پرده برداشتند. در این طرح، افغانستان به چند قسمت تقسیم می شد که بخش عمده آن در ولایات جنوبی کشور، زیر نظر طالبان و مخالفان مسلح دولت، اداره و رهبری می شد.
وزیرستان شمالی و جنوبی، الگویی بود که دولت و استخبارات کشور همسایه برای ولایات جنوبی افغانستان در نظر گرفته بودند و هنوز نیز به آن فکر می کنند. با نزدیک شدن به سال ۲۰۱۴ و خروج بخش اعظمی از نیروهای خارجی از افغانستان، ذوق زدگی و اشتیاق جنون آمیز سران اسلام آباد برای تصاحب دوباره "عمق استراتژیک" شان یعنی افغانستان، بیشتر و بیشتر شده است؛ تا جاییکه تا کنون چند بار بی صبرانه از رییس جمهور افغانستان جهت رفتن به اسلام آباد دعوت کرده اند.
اما رییس جمهور کشور ما از آنجا که به حسن نیت دولتمردان پاکستانی، اعتمادی ندارد و بر عکس، به روشنی از نیات سوء و استعماری آنان آگاهی دارد، تا کنون به این دعوتهای معلوم الحال، پاسخ مثبت نداده است. همین حدود یک ماه پیش و پس از شکست مذاکرات قطر بود که دعوتنامه های سران اسلام آباد به نشانی حامد کرزی رییس جمهور افغانستان، سرعت گرفته و یکی پس از دیگری ارسال می شد که تا اکنون نیز ادامه دارد.
در تازه ترین دور از دعوتهای مغرضانه و بودار سران اسلام آباد از رییس جمهور کشور ما، سخنگوی وزارت امور خارجه کشور ما در برخوردی رندانه، به گونه محترمانه برای بار چندم سفر حامد کرزی به دعوت سران مکراندیش پاکستانی را به تعویق انداخت.
جانان موسی زی گفت:"پاکستان همیشه قول داده اما در مورد هیچ یکی از تعهدات خود عمل نکرده، بناً رییس جمهور حامد کرزی، تلاش دارد این سفرش متفاوت تر از سفرهای قبلی باشد، حامد کرزی روی عملی شدن گفتگو و موافقتنامه این سفر پافشاری خواهد کرد.
لانه های ترویزم در خاک پاکستان است، بناً این کشور نقش مهم را در تامین امینت افغانستان دارد و نیز با سران طالبان در تماس است، به همین دلیل جانب افغانستان با مقام های این کشور حاضر است گفتگو و تفاهم کند. کار روی آجندای سفر کرزی به پاکستان جریان دارد و تاریخ آن در آینده نزدیک مشخص می شود. موضوع صلح از اهداف اساسی و اصلی سفر رییس جمهورکرزی به پاکستان است."
اگر چه شخص رییس جمهور حامد کرزی در همان آغاز این دعوتها، همه را رد کرده و گفته بود:" سفرهایی که ثمر چندانی نداشته و دست آورد ملموسی در آوردن صلح و ثبات در افغانستان نداشته باشد، رفتن و نرفتن آن مساوی است". اما سران رند و چالاک همسایه جنوبی ما بادهایی نیستند که به بادها بلرزند و به محض دریافت یک پاسخ منفی از سوی رییس جمهور افغانستان، عمق استراتژیک خویش را فراموش کرده و صحنه افغانستان را از حضور خویش خالی کنند.
در حالیکه پاکستان مصرانه در تلاش است تا بازی افغانستان را به نفع خویش مصادره کند و برای یک بار دیگر بر سرنوشت مردم افغانستان حاکم شود، اما دولت افغانستان به دنبال راه فرار بوده و در این جهت به عربستان و ترکیه پناه آورده است.
مقام های وزارت خارجه در کابل اعلام کردند که حکومت افغانستان، علاقمند بازگشایی دفتر سیاسی برای مذاکره با طالبان، در عربستان سعودی و یا ترکیه است.
جانان موسی زی، سخنگوی این وزارت گفت: "عربستان سعودی و ترکیه از گذشته تا حال افغانستان را یاری کرده و این دو کشور دوستان نزدیک حکومت افغانستان است، بناً حکومت به این نتیجه رسیده که دفتر سیاسی برای مذاکره با طالبان، در یکی این دو کشور ایجاد شود.
در صورتی که این دفتر ایجاد شود، موقف حکومت افغانستان برای مذاکره با نمایندگان با صلاحیت طالبان، همان شرایط قبلی است. دولت افغانستان هرگز به دشمنان این کشور اجازه نمی دهد که از پروسه صلح استفاده سیاسی کنند و به اهداف شوم شان برسند.
حکومت افغانستان برای آوردن صلح حاضر است از طریق ایجاد یک دفتر سیاسی با طالبان در عربستان سعودی و یا ترکیه گفتگو کند. حکومت افغانستان برای مذاکره با نمایندگان با صلاحیت طالبان، آمادگی دارد و تلاش می کند مشکلات بین(طالبان و حکومت افغانستان) را از طریق گفتگو حل کند."
چنانچه از اظهارات سخنگوی وزارت خارجه کشور ما برداشت می شود، دولت افغانستان سعی می کند تا به هر نحو ممکن مذاکرات صلح حتی الامکان از تحت نفوذ و اختیار پاکستان خارج شده و رهبری آن به دست افغانها قرار گیرد. از دید سران کابل، خطر میانجیگری عربستان و ترکیه، به مراتب کمتر از میانجیگری و کمک پاکستانی ها به برنامه صلح در افغانستان است.
از نظر دولت افغانستان، پاکستان نمی تواند در برنامه صلح افغانستان با مخالفان مسلح، در هیات میانجی و واسطه بی طرف، عرض اندام کند؛ چرا که با نفوذ و کنترولی که روی طالبان و مخالفان مسلح در افغانستان دارد، خود به عنوان طرف اصلی دعوا و نزاع در افغانستان، تلقی می گردد.
از دید دولت کابل، کشوری چون پاکستان ابداً در ادعای خویش مبنی بر خواستن صلح و ثبات در افغانستان صادق نبوده و در صدد آن است تا از برنامه مذاکره با مخالفان مسلح نیز بهره برداری سیاسی کرده و اوضاع را به سود سیاستهای خویش در افغانستان و منطقه، تغییر دهد.
بنابراین، به نظر می رسد دولت افغانستان در جهت تصمیم خویش مبنی بر گشایش دفتری برای طالبان در عربستان و ترکیه، مصصم بوده و تر جیح می دهد تا گفت و گوهای صلح با طالبان، از طریق عربستان و ترکیه دنبال شود تا پاکستانی که سران آن، هیچگاهی با دولتمردان افغانستان، شفاف و صادق نبوده اند.
وزیرستان شمالی و جنوبی، الگویی بود که دولت و استخبارات کشور همسایه برای ولایات جنوبی افغانستان در نظر گرفته بودند و هنوز نیز به آن فکر می کنند. با نزدیک شدن به سال ۲۰۱۴ و خروج بخش اعظمی از نیروهای خارجی از افغانستان، ذوق زدگی و اشتیاق جنون آمیز سران اسلام آباد برای تصاحب دوباره "عمق استراتژیک" شان یعنی افغانستان، بیشتر و بیشتر شده است؛ تا جاییکه تا کنون چند بار بی صبرانه از رییس جمهور افغانستان جهت رفتن به اسلام آباد دعوت کرده اند.
اما رییس جمهور کشور ما از آنجا که به حسن نیت دولتمردان پاکستانی، اعتمادی ندارد و بر عکس، به روشنی از نیات سوء و استعماری آنان آگاهی دارد، تا کنون به این دعوتهای معلوم الحال، پاسخ مثبت نداده است. همین حدود یک ماه پیش و پس از شکست مذاکرات قطر بود که دعوتنامه های سران اسلام آباد به نشانی حامد کرزی رییس جمهور افغانستان، سرعت گرفته و یکی پس از دیگری ارسال می شد که تا اکنون نیز ادامه دارد.
در تازه ترین دور از دعوتهای مغرضانه و بودار سران اسلام آباد از رییس جمهور کشور ما، سخنگوی وزارت امور خارجه کشور ما در برخوردی رندانه، به گونه محترمانه برای بار چندم سفر حامد کرزی به دعوت سران مکراندیش پاکستانی را به تعویق انداخت.
جانان موسی زی گفت:"پاکستان همیشه قول داده اما در مورد هیچ یکی از تعهدات خود عمل نکرده، بناً رییس جمهور حامد کرزی، تلاش دارد این سفرش متفاوت تر از سفرهای قبلی باشد، حامد کرزی روی عملی شدن گفتگو و موافقتنامه این سفر پافشاری خواهد کرد.
لانه های ترویزم در خاک پاکستان است، بناً این کشور نقش مهم را در تامین امینت افغانستان دارد و نیز با سران طالبان در تماس است، به همین دلیل جانب افغانستان با مقام های این کشور حاضر است گفتگو و تفاهم کند. کار روی آجندای سفر کرزی به پاکستان جریان دارد و تاریخ آن در آینده نزدیک مشخص می شود. موضوع صلح از اهداف اساسی و اصلی سفر رییس جمهورکرزی به پاکستان است."
اگر چه شخص رییس جمهور حامد کرزی در همان آغاز این دعوتها، همه را رد کرده و گفته بود:" سفرهایی که ثمر چندانی نداشته و دست آورد ملموسی در آوردن صلح و ثبات در افغانستان نداشته باشد، رفتن و نرفتن آن مساوی است". اما سران رند و چالاک همسایه جنوبی ما بادهایی نیستند که به بادها بلرزند و به محض دریافت یک پاسخ منفی از سوی رییس جمهور افغانستان، عمق استراتژیک خویش را فراموش کرده و صحنه افغانستان را از حضور خویش خالی کنند.
در حالیکه پاکستان مصرانه در تلاش است تا بازی افغانستان را به نفع خویش مصادره کند و برای یک بار دیگر بر سرنوشت مردم افغانستان حاکم شود، اما دولت افغانستان به دنبال راه فرار بوده و در این جهت به عربستان و ترکیه پناه آورده است.
مقام های وزارت خارجه در کابل اعلام کردند که حکومت افغانستان، علاقمند بازگشایی دفتر سیاسی برای مذاکره با طالبان، در عربستان سعودی و یا ترکیه است.
جانان موسی زی، سخنگوی این وزارت گفت: "عربستان سعودی و ترکیه از گذشته تا حال افغانستان را یاری کرده و این دو کشور دوستان نزدیک حکومت افغانستان است، بناً حکومت به این نتیجه رسیده که دفتر سیاسی برای مذاکره با طالبان، در یکی این دو کشور ایجاد شود.
در صورتی که این دفتر ایجاد شود، موقف حکومت افغانستان برای مذاکره با نمایندگان با صلاحیت طالبان، همان شرایط قبلی است. دولت افغانستان هرگز به دشمنان این کشور اجازه نمی دهد که از پروسه صلح استفاده سیاسی کنند و به اهداف شوم شان برسند.
حکومت افغانستان برای آوردن صلح حاضر است از طریق ایجاد یک دفتر سیاسی با طالبان در عربستان سعودی و یا ترکیه گفتگو کند. حکومت افغانستان برای مذاکره با نمایندگان با صلاحیت طالبان، آمادگی دارد و تلاش می کند مشکلات بین(طالبان و حکومت افغانستان) را از طریق گفتگو حل کند."
چنانچه از اظهارات سخنگوی وزارت خارجه کشور ما برداشت می شود، دولت افغانستان سعی می کند تا به هر نحو ممکن مذاکرات صلح حتی الامکان از تحت نفوذ و اختیار پاکستان خارج شده و رهبری آن به دست افغانها قرار گیرد. از دید سران کابل، خطر میانجیگری عربستان و ترکیه، به مراتب کمتر از میانجیگری و کمک پاکستانی ها به برنامه صلح در افغانستان است.
از نظر دولت افغانستان، پاکستان نمی تواند در برنامه صلح افغانستان با مخالفان مسلح، در هیات میانجی و واسطه بی طرف، عرض اندام کند؛ چرا که با نفوذ و کنترولی که روی طالبان و مخالفان مسلح در افغانستان دارد، خود به عنوان طرف اصلی دعوا و نزاع در افغانستان، تلقی می گردد.
از دید دولت کابل، کشوری چون پاکستان ابداً در ادعای خویش مبنی بر خواستن صلح و ثبات در افغانستان صادق نبوده و در صدد آن است تا از برنامه مذاکره با مخالفان مسلح نیز بهره برداری سیاسی کرده و اوضاع را به سود سیاستهای خویش در افغانستان و منطقه، تغییر دهد.
بنابراین، به نظر می رسد دولت افغانستان در جهت تصمیم خویش مبنی بر گشایش دفتری برای طالبان در عربستان و ترکیه، مصصم بوده و تر جیح می دهد تا گفت و گوهای صلح با طالبان، از طریق عربستان و ترکیه دنبال شود تا پاکستانی که سران آن، هیچگاهی با دولتمردان افغانستان، شفاف و صادق نبوده اند.
مولف : سیدفاضل محجوب
