رئیس جمهورغنی روز گذشته در پیامی به مناسبت خروج نیروهای ارتش سرخ شوروی از افغانستان گفته بود، افغانها صلح پایدار میخواهند نه صلح شکننده، با این حال کارشناسان مسایل سیاسی میگویند که آقای غنی با این اظهارات، بیشتر از اینکه بروی صلح تاکید کند، به دنبال بازی با اذهان عامه است.
به گزارش خبرگزاری آوا، اشرف غنی روز گذشته (جمعه 26 دلو) در پیامی که به مناسبت ۲۶ دلو در ارگ برگزار شده بود گفته بود که ما به دنبال صلحی شکننده و چند روزه نیستیم.
آقای غنی گفته بود "مردم ما صلح میخواهند اما نه یک صلح شکننده و چند روزه، صلح چند روزه اقلیتمحور است و اقلیت بزرگ جامعه یعنی زنان، جوانان و طبقات محروم را نادیده میگیرد."
در همین حال کارشناسان مسایل سیاسی میگویند که رئیس جمهورغنی هر روز به دنبال صلح با نام های مختلف میباشد و بیشتر به دنبال بازی با افکار عمومی است، نه به دنبال صلح واقعی در کشور.
احمد شاهین کارشناس مسایل سیاسی در همین رابطه به خبرنگار صدای افغان (آوا) می گوید که رئیس جمهور غنی هر بار از صلح مورد نظرش، تعاریف مختلفی دارد، گاهی به دنبال صلح باعزت است که بسیار آرمانی است، گاهی نیز صلح را شکننده می خواند که بازی با اذهان و افکار عامه میباشد.
این کارشناس مسایل سیاسی می گوید که صلح در اثر برخی از عوامل مهم بیرونی و درونی ایجاد میشود، عوامل داخلی در جامعه افغانستان به شمول نهادهای حاکم است، بستر مناسب و نقشه راهی که منجر به صلح میشود، باید ایجاد شود.
او اضافه می کند؛ موضوع بعدی عامل بیرونی و سازش قدرتهای خارجی افغانستان است، قدرتهای خارجی از سالهای زیادی به این طرف در افغانستان در تقابل هستند و آنها میخواهند در چهارچوب یک توافق بزرگ، صلحی را برای افغانستان تعریف کنند و مطابق به آن این روند را در این کشور پیش ببرند.
آقای شاهین در ادامه صحبتهایش گفت: افکار درون جامعه افغانی آماده این موضوع است، اما ساختار رسمی حاکم در کشور از انسجام لازم برای برقرای صلح برخوردار نیست و مدیرانی که در راس ساختار حکومتی قرار دارند، دیدگاه واحدی برای صلح ندارند و اقداماتی که برای صلح روی دست گرفته میشود، بی اثر است.
وی افزود: هر تعریفی که از سوی رئیس جمهور برای صلح داده میشود با واقعیت موضوع همخوانی ندارد و ایشان بیشتر به دنبال بازی با اذهان عامه است.
در ماه های اخیر تلاش های وسیعی از سوی حکومت، کشورهای خارجی و برخی از شخصیت های سیاسی برای کشاندن طالبان به میز مذاکره صورت گرفته است. هر چند طالبان بارها مذاکره مستقیم با دولت افغانستان را رد کرده است.
اما عتیقالله امرخیل آگاه نظامی و سیاسی به خبرگزاری صدای افغان (آوا) می گوید که در چهل سال گذشته، بارها در افغانستان، جنگها منجر به صلح شده است که در بسیاری از این موارد این توافقات صلح پایدار نبوده و بعد از مدتی دوباره جنگ در کشور آغاز شده و به نظر می رسد رئیس جمهور بیشتر به روی صلحی تاکید میکند که منجر به جنگ دوباره نشود.
آقای امرخیل ادامه میدهد، تا هنگامی که همه سیاستمداران و شخصیت ها از منافع شخصی خود دست نکشند و به منافع جمعی و افغانستان توجه نکنند، صلح در کشور شکننده خواهد بود و منجر به امنیت نخواهد شد.
او در ادامه صحبتهای خویش گفت: نگرانی عمده رئیس جمهور نیز نسبت به همین موضوع است و چند صدایی برای صلح منجر به برقراری صلح در کشور نخواهد شد.
این در حالیست که رئیس جمهور غنی روز گذشته در پیامش گفته بود که "صلح شکننده و چند روزه میتواند نقش اکثریت جامعه، به شمول زنان، جوانان و قشر محروم افغانستان را نادیده بگیرد".
طالبان اکنون ۱۷ سال بعد از حضور نظامیان خارجی و امریکایی در افغانستان، تقریباً بیش از نیمی از خاک کشور را تحت کنترل و یا تسلط خود دارند. امریکا با هزاران سرباز خود تاکنون موفق نشده است تا امنیت در افغانستان را برقرار کند.
گروه طالبان نیز در مذاکرات خود با نمایندگان امریکا، خواستار خروج سربازان خارجی از افغانستان شده است. هنوز مشخص نیست که آیا این گروه حاضر به گفتگوی مستقیم با حکومت افغانستان می شود یا خیر؟
به گزارش خبرگزاری آوا، اشرف غنی روز گذشته (جمعه 26 دلو) در پیامی که به مناسبت ۲۶ دلو در ارگ برگزار شده بود گفته بود که ما به دنبال صلحی شکننده و چند روزه نیستیم.
آقای غنی گفته بود "مردم ما صلح میخواهند اما نه یک صلح شکننده و چند روزه، صلح چند روزه اقلیتمحور است و اقلیت بزرگ جامعه یعنی زنان، جوانان و طبقات محروم را نادیده میگیرد."
در همین حال کارشناسان مسایل سیاسی میگویند که رئیس جمهورغنی هر روز به دنبال صلح با نام های مختلف میباشد و بیشتر به دنبال بازی با افکار عمومی است، نه به دنبال صلح واقعی در کشور.
احمد شاهین کارشناس مسایل سیاسی در همین رابطه به خبرنگار صدای افغان (آوا) می گوید که رئیس جمهور غنی هر بار از صلح مورد نظرش، تعاریف مختلفی دارد، گاهی به دنبال صلح باعزت است که بسیار آرمانی است، گاهی نیز صلح را شکننده می خواند که بازی با اذهان و افکار عامه میباشد.
این کارشناس مسایل سیاسی می گوید که صلح در اثر برخی از عوامل مهم بیرونی و درونی ایجاد میشود، عوامل داخلی در جامعه افغانستان به شمول نهادهای حاکم است، بستر مناسب و نقشه راهی که منجر به صلح میشود، باید ایجاد شود.
او اضافه می کند؛ موضوع بعدی عامل بیرونی و سازش قدرتهای خارجی افغانستان است، قدرتهای خارجی از سالهای زیادی به این طرف در افغانستان در تقابل هستند و آنها میخواهند در چهارچوب یک توافق بزرگ، صلحی را برای افغانستان تعریف کنند و مطابق به آن این روند را در این کشور پیش ببرند.
آقای شاهین در ادامه صحبتهایش گفت: افکار درون جامعه افغانی آماده این موضوع است، اما ساختار رسمی حاکم در کشور از انسجام لازم برای برقرای صلح برخوردار نیست و مدیرانی که در راس ساختار حکومتی قرار دارند، دیدگاه واحدی برای صلح ندارند و اقداماتی که برای صلح روی دست گرفته میشود، بی اثر است.
وی افزود: هر تعریفی که از سوی رئیس جمهور برای صلح داده میشود با واقعیت موضوع همخوانی ندارد و ایشان بیشتر به دنبال بازی با اذهان عامه است.
در ماه های اخیر تلاش های وسیعی از سوی حکومت، کشورهای خارجی و برخی از شخصیت های سیاسی برای کشاندن طالبان به میز مذاکره صورت گرفته است. هر چند طالبان بارها مذاکره مستقیم با دولت افغانستان را رد کرده است.
اما عتیقالله امرخیل آگاه نظامی و سیاسی به خبرگزاری صدای افغان (آوا) می گوید که در چهل سال گذشته، بارها در افغانستان، جنگها منجر به صلح شده است که در بسیاری از این موارد این توافقات صلح پایدار نبوده و بعد از مدتی دوباره جنگ در کشور آغاز شده و به نظر می رسد رئیس جمهور بیشتر به روی صلحی تاکید میکند که منجر به جنگ دوباره نشود.
آقای امرخیل ادامه میدهد، تا هنگامی که همه سیاستمداران و شخصیت ها از منافع شخصی خود دست نکشند و به منافع جمعی و افغانستان توجه نکنند، صلح در کشور شکننده خواهد بود و منجر به امنیت نخواهد شد.
او در ادامه صحبتهای خویش گفت: نگرانی عمده رئیس جمهور نیز نسبت به همین موضوع است و چند صدایی برای صلح منجر به برقراری صلح در کشور نخواهد شد.
این در حالیست که رئیس جمهور غنی روز گذشته در پیامش گفته بود که "صلح شکننده و چند روزه میتواند نقش اکثریت جامعه، به شمول زنان، جوانان و قشر محروم افغانستان را نادیده بگیرد".
طالبان اکنون ۱۷ سال بعد از حضور نظامیان خارجی و امریکایی در افغانستان، تقریباً بیش از نیمی از خاک کشور را تحت کنترل و یا تسلط خود دارند. امریکا با هزاران سرباز خود تاکنون موفق نشده است تا امنیت در افغانستان را برقرار کند.
گروه طالبان نیز در مذاکرات خود با نمایندگان امریکا، خواستار خروج سربازان خارجی از افغانستان شده است. هنوز مشخص نیست که آیا این گروه حاضر به گفتگوی مستقیم با حکومت افغانستان می شود یا خیر؟