کارشناسان امور اجتماعی معتقد اند که عوامل بیکاری در افغانستان یکساله نیست تا در یک سال و چند ماه حل شود بلکه این مشکل به گذشته های دور بر میگردد و باید ریشه های اصلی آن مورد ارزیابی قرار گیرد.
به گزارش خبرگزاری آوا، "اکبرجان فولاد" کارشناس امور اجتماعی در مصاحبه با خبرنگار آوا، ضعف اقتصادی، فقر خانواده ها، نا امنی‌ها، نبود کار و هدر رفتن نیروی کار و منابع بشری را از جمله عوامل بدبختی در کشور عنوان کرد.
هرچند وزارت کار و امور اجتماعی اعلام کرده است که در 1397 برای پنجصد هزار تن زمینه کار در ادارات مختلف دولتی فراهم شده است، اما آقای فولاد به این باور است که با وجود حجم بزرگ بیکاری در افغانستان استخدام پنجصد هزار تن گوشه‌ی کوچکی از معضل بیکاری را حل نمی‌کند.
به گفته او فارغ شدن هزاران تن سالانه از دانشگاه ها در مقطع لیسانس و ماستری ظرفیت های بزرگی را در دولت و بخش‌های خصوصی می طلبد تا جذب کار شوند.
به عقیده او عوامل بیکاری در افغانستان یکساله نیست تا در یک سال حل شود بلکه به گذشته های دور بر میگردد و باید در قدم اول ریشه های اصلی آن مورد ارزیابی قرار گیرد.
به گفته او تا زمانیکه کار روی پروژه های بزرگ زیربنایی به خصوص معدن آغاز نشود این معضل اجتماعی همچنان سرجای خود باقی خواهد بود.
از طرفی هم به گفته او نا امنی ها و ادامه جنگ، زمینه بیکاری و تعطیل شدن کار پروژه های بزرگ را بیشتر فراهم کرده است بنا بر این تامین امنیت و ایجاد زمینه های سرمایه گذاری های داخلی و خارجی یکی از راه های کاهش بیکاری در کشور خواهد بود.
لازم به یاد آوری است که بیکاری درافغانستان همواره یکی از مشکلات بزرگ اجتماعی بوده که بسیاری از نا بسامانی های دیگر مانند فقر، نا امنی و مهاجرت ها به آن پیوند دارد.
درسالهای گذشته به دلیل بیکاری و فقر اقتصادی بسیاری از جوانان یا دل به دریا زدند و کشور را ترک کردند یا به اعتیاد رو آوردند و یا هم به صفوف مخالفین مسلح پیوستند.
رهبران حکومت وحدت ملی ایجاد شغل را در اولویت کاری خود قرار داده بودند و رییس جمهور در زمان کمپاین انتخاباتی و آغاز کارش وعده کرده بود که برای بیش از یک میلیون تن افراد واجد شرایط زمینه کار را فراهم می کند، اما تا هنوز این وعده ها عملی نشده است.
به تازگی وزارت کار و امور اجتماعی اعلام کرده است که در سال 1397 برای پنجصد هزار تن زمینه کار فراهم شده است از سوی هم وزارت زراعت و مالداری نیز گفته است که با آغاز کار پروژه های بزرگ برای ششصد هزار تن شغل ایجاد می شود.
به گزارش خبرگزاری آوا، "اکبرجان فولاد" کارشناس امور اجتماعی در مصاحبه با خبرنگار آوا، ضعف اقتصادی، فقر خانواده ها، نا امنی‌ها، نبود کار و هدر رفتن نیروی کار و منابع بشری را از جمله عوامل بدبختی در کشور عنوان کرد.
هرچند وزارت کار و امور اجتماعی اعلام کرده است که در 1397 برای پنجصد هزار تن زمینه کار در ادارات مختلف دولتی فراهم شده است، اما آقای فولاد به این باور است که با وجود حجم بزرگ بیکاری در افغانستان استخدام پنجصد هزار تن گوشه‌ی کوچکی از معضل بیکاری را حل نمی‌کند.
به گفته او فارغ شدن هزاران تن سالانه از دانشگاه ها در مقطع لیسانس و ماستری ظرفیت های بزرگی را در دولت و بخش‌های خصوصی می طلبد تا جذب کار شوند.
به عقیده او عوامل بیکاری در افغانستان یکساله نیست تا در یک سال حل شود بلکه به گذشته های دور بر میگردد و باید در قدم اول ریشه های اصلی آن مورد ارزیابی قرار گیرد.
به گفته او تا زمانیکه کار روی پروژه های بزرگ زیربنایی به خصوص معدن آغاز نشود این معضل اجتماعی همچنان سرجای خود باقی خواهد بود.
از طرفی هم به گفته او نا امنی ها و ادامه جنگ، زمینه بیکاری و تعطیل شدن کار پروژه های بزرگ را بیشتر فراهم کرده است بنا بر این تامین امنیت و ایجاد زمینه های سرمایه گذاری های داخلی و خارجی یکی از راه های کاهش بیکاری در کشور خواهد بود.
لازم به یاد آوری است که بیکاری درافغانستان همواره یکی از مشکلات بزرگ اجتماعی بوده که بسیاری از نا بسامانی های دیگر مانند فقر، نا امنی و مهاجرت ها به آن پیوند دارد.
درسالهای گذشته به دلیل بیکاری و فقر اقتصادی بسیاری از جوانان یا دل به دریا زدند و کشور را ترک کردند یا به اعتیاد رو آوردند و یا هم به صفوف مخالفین مسلح پیوستند.
رهبران حکومت وحدت ملی ایجاد شغل را در اولویت کاری خود قرار داده بودند و رییس جمهور در زمان کمپاین انتخاباتی و آغاز کارش وعده کرده بود که برای بیش از یک میلیون تن افراد واجد شرایط زمینه کار را فراهم می کند، اما تا هنوز این وعده ها عملی نشده است.
به تازگی وزارت کار و امور اجتماعی اعلام کرده است که در سال 1397 برای پنجصد هزار تن زمینه کار فراهم شده است از سوی هم وزارت زراعت و مالداری نیز گفته است که با آغاز کار پروژه های بزرگ برای ششصد هزار تن شغل ایجاد می شود.
